Haha dat pendelen op zp is vlgns mij onzin. Heb zelf een paranormale gave ( begin nou niet van onzin en bla bla. Feiten hebben zich bewezen in t verleden ) En ik benut m niet altijd, maar ik ging laatst nadenken omdat ik vond dat ik nogal veel naar jongentje toe trok ( zonder wat gependeld of wat dan ook te hebben). En toen dacht ik terug aan vroeger.. Mijn moeder deed dan met een ring (trouwring oid) aan een vissersdraadje en dan boven de hand. Ze heeft het ook eens bij mij gedaan. Bij haar gaf hij soms 1 jongen en dan een meisje aan en dan viel hij stil..Soms enkel 1 meisje en daarna stil. Uitleg: Zoon, daarna dochter, daarna niks meer.. Maar bij haar viel hij echt TOTAAL stil. Wat bleek: ze kreeg een (pleeg)zoon, dochter, en daarna kanker waardoor ze haar baarmoeder e.d. kwijtraakte. Bij haar ex-man viel hij direct stil: Nooit kinderen gekregen. Bij mijn tante: 1 dochter.. Ze heeft 1 dochter. Bij mij en manlief : 2 keer het 1 en dan 1 keer het ander ( haha ) Maar de pendel had dus gelijk met mijn gevoel.. En ik denk ook dat mijn 'gave' ( het klinkt altijd zo dozig) me een richting op wijst..
thuis in arnhem-zuid (kant van nijmegen dus) las net op nu.nl dat eindhoven airport erg veel hinder heeft van de mist... maareh wat pendel je voor me???
Zo net achter gekomen dat mijn vriend zonder dure kosten mijn dochter op zijn naam kan zetten ze krijgt dus zijn achternaam owwwww ben blij omdat ze niet erkent is door zaaddonor kost het geen 500 euro pffff gelukkig dus me dochter heeft strajs zijn achternaam en de kleine man
Hihi wat fijn Flower. Dat klopt idd, zolang het kindje niet erkend is door 'een' vader, heeft het geen vaders achternaam dus mag die aangenomen worden door erkenning. Anders had het idd 500 euro gekost.. ( Weet het zelf want ik wil dus mijn vaders 'aangifte' ongedaan maken zodat ik moedersnaam krijg.. maar tja dan moet ik eerst de loterij winnen)..
tja dat werken.. heb nog niets gedaan, ach donderdag ben ik ook weer thuis.. ga zo bankhangen hahhahahaa en series kijken die ik opgenomen heb hahahahahahahahahaha zo ik kan weer lachen.. @para: ja ik heb dat ook maar ben nog niet voldoende ontwikkeld zegt mijn 'gids'.. sommigen hebben nu eenmaal een sterker zintuig dan anderen en daar moet je mee leren omgaan, net als fietsen, oefening baart kunst. Mijn pendel klopte bij de vorige (zie onderschrift) en nu de bevruchtingsmaand ook. Volgens de ch.kalender zou het nu weer een jongen worden, de pendel zegt een meisje... Mijn gevoel zegt ook jongen nu maar mijn aaaallereerste reactie na de test was: welkom meid! (huh, denk ik nu meid?) Dat is vaak wel de doorslaggever, je allereerste reactie zonder na te denken..
@ troetelbeer heb jij het nu ook sterker dan anders nu je zwanger bent? Ik heb bij Chris ook al heel vroeg geroepen dat hij 'eerder' zou komen. Ergens rond de 30 weken heb ik ook de 'gedachte' gehad wanneer hij precies geboren zou worden. Ik heb mezelf het ook op een briefje zien schrijven, het in een envelop gedaan en aan een vriend gegeven (die deze gave ook heeft). Toen kwamen de eigen gedachten weer die zeiden: pfff en dan zou je het mis hebben, dat is stom! Nu denk ik: had ik het maar gedaan. 38/39 weken, tussen 11 en 12 en via KS.. dit laatste wist ik pas achteraf. Ik 'zag' heel veel mensen bij mijn bevalling. Later beseffende dat dit de OK was waar het druk was... Chris is met 38,4 wk geboren om 11.22 uur. Bizar of niet..
Esmee, nee bij mij lag het ook niet aan de stolling, maar waaraan wel dat kunnen ze niet zeggen, het had ook wat weg van zwangerschapsvergiftiging, hoge bloeddruk kreeg ik enzo maar verder geen klachten... Altijd vreemd gevonden dat ze het erbij lieten zitten, zo van, tja we weten het niet... Ok, dus dan niks??? Flowertje, lekker op Hyves zetten als je dat wilt, als ze het niet wil weten moet ze met haar hoofd in het zand gaan staan de komende maanden... Het is toch jullie zwangerschap? Wat fijn dat de achternaam niet duur hoeft te zijn voor je dochter! Ik kijk ook naar de meisjesdingen maar dat komt omdat het zo anders is dan alle jongens dingen die ik heb hahahaha Mutsevluts, mijn zus woont ook in Arnhem zuid, voelt als de andere kant van de wereld Oh nee valt mee, anderhalf uur rijden maar
Wow dat is wel bizar idd Esmee. Ik denk wel dat ik het heftiger heb sinds de zwangerschap.. Gisteren had ik een soort 'paniekaanval' Nouja het was niet echt paniek. Maar ik heb dus een heel diepgaand gesprek gehad met vriendlief. Door dingen die ik meegemaakt heb, had ik in het verleden wel is het idee dat ik qua gevoelens helemaal ben omgeslagen van wie ik vroeger was. Als iemand zei ik hou van je liep ik niet over van liefde en als iemand zat te huilen kon ik hem makkelijk laten treuren zonder er iets van te voelen of om te geven. Dit heb ik nu nog een beetje en ik vind het afgrijselijk, ik ben ( nouja was) echt een gevoelsmens en ik wil zo 'gevoelloos' als ik nu ben helemaal niet zijn.. Maar gisteren lag ik dus te huilen en te doen echt zoo erg lag gewoon te kwijlen ondertussen. Vriend helemaal geschrokken!! Ik zei dingen als dat ik mn leven etc. niet meer zag zitten en dat ik al 'jaren' vecht tegen dit gevoel van angst en paniek en pijn en verdriet en dat ik toch helemaal geen kindje op de wereld kan zetten als ik niet eens gevoelens van liefde heb.. Ik was er zelf van overtuigd dat ik geen enkel gevoel kon voelen en/of tonen. Dat ik gevoelens die ik uitsprak enkel deed omdat het voelde als verplichting. Vriendlief heeft me gelukkig!!! gerustgesteld en enorm goed gestroost. We hebben flink gepraat en toen bleek dat het allemaal een beetje heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg was aangewakkerd door emoties en hormonen. Ik heb idd gehad dat ik mijn gevoelens blokkeerde, maar dat is ondertussen al een eind geleden. Ik heb het nog wel eens maar meestal kom ik dat tot inkeer of schop ik mezelf er gewoon toe om iemand te troosten of te knuffelen of wat dan ook.. Maargoed ik kon dit dus allemaal helemaal niet plaatsen!! heel raar!! Ik dacht echt van word ik nou depressief ofzo?? Nu krijg ik vandaag een mailtje van mn mams dat het met mijn broer slecht gaat. ( hij heeft een autistische stoornis, hele lichte vorm van PDD-NOS voor de kenners). De laatste tijd wist hij zichzelf er tegenin te slaan. Relatie verbroken na 3 jaar, en een nieuw meiske gevonden helemaal blij en verliefd etc. Hij had contact met zijn 'biologische' ouders. Nu zei mn moeder dat hij niet slaapt en hartkloppingen heeft (dit ervaar ik dus al nachten.. en ik kon het maar niet snappen want er was geen reden voor!!).. Hij heeft verdriet, de tranen stonden in zijn ogen.. ( voor de kenners; hij is het type wat BOOS wordt als hij heel erg veel verdriet heeft, en wat lacht als hij een beetje verdriet heeft. Hij huilt nooit in bijzijn van anderen zeker niet om weinig!!).. En hij schuilde onder zijn pet ( bekend autisten gedrag denk ik.. Maar hij deed dit niet meer.. hij was niet meer in zichzelf gekeerd!!).. En hij bekende aan onze mams dat hij 'niks' voelt bij het contact met zijn biolog. ouders. Hun pushen heel veel ( we hebben ook dezelfde 'vader'). En mijn vader wil nu na mij verloren te hebben mijn broer aan zich vastbinden zowat.. Maar mijn broer wil dit dus helemaal niet gaf hij te kennen aan mams. Hij voelt niks bij hun en wil helemaal niks.. en in mijn hoofd zie ik sinds vanmorgen puzzelstukjes vallen.. de hartkloppingen, de hoofdpijn, het slechte slapen, het 'niets' voelen, het 'geen vader hebben' gevoel, het 'niet kunnen houden van'.. Ik heb het vermoeden dat iets of iemand mij wilde laten merken dat het niet goed gaat met mijn broer.. edit: wij hebben van jongs af aan een hele aparte band gehad.. Soort telepathische band.. Vreemd of niet??
hey Troetelbeer, dat 'gevoelloze' dat herken ik wel... ik weet ook niet waarom ik dit heb maar ik heb wel het gevoel gehad dat het sterker was als ik de pil slikte of het spiraal had. Dat er dus iets in je lijf 'geregeld' word wat niet gebruikelijk is. Toen die er een paar maanden uit was had ik duidelijk het gevoel 'dichter bij mezelf' te staan. (kan het niet anders verwoorden) Het klinkt heel erg/arrogant maar ook ik kan niet meteen in huilen uitbarsten als er iemand dood is ofzo, ik voel 'niks' ... En JA ik vind dit ook vervelend.. Dit past ook helemaal niet bij mijn karakter (mensen-mens) en ben helemaal geen logica denker maar een emo- en doen denker.. dus ik zou eigenlijk geheel anders moeten reageren.. Ik denk dat het een soort bescherming is van mezelf omdat ik anders 'te veel' signalen van anderen op pak en daar last van ga hebben. Ook omdat ik nog niet goed weet hoe ik ermee om moet gaan. Ik denk heel sterk dat je gevoel van je broer klopt. Er is altijd een soort van energie/connectie met bloedverwanten. En die 'voel' je!
Dank voor je lieve reactie esmee Pff ik wil zo graag een keertje een ander paranormaal iemand spreken over 'mijzelf'.. De laatste tijd help ik alsmaar andere mensen, maar doordat ik in het verleden zelf veel heb meegemaakt en daar nog wel eens mee worstel wil ik gewoon eens van iemand horen hoe & wat. Heb een goede paragnost gevonden.. Maar eerst durfde ik niet omdat nog niet bekend was dat ik zwanger was en ik wist gewoon dat ze dat zou zien.. En nu kost het best wel veel geld en weet niet of ik dat er voor over heb.. hmzzz..
Vraag me wel af of er ook iets of iemand gaat zijn die me kan vertellen hoe ik mijn broer kan helpen.. hmzz..
Hoi Troetelbeer Ik ga via een natuurgeneeskundig therapeut. Ze is ook geregistreerd en per consult kan ik 70% terugvragen. (niet dat het me interesseert maar toch) Een consult kost ook maar 65 euro. Ze doet ook healing en coaching. Ik kan je wel een adres (pb)geven, dan kunt je eens op haar website kijken om een idee te krijgen.. Het is fijn om eens bevestigd te krijgen wat je 'gave' inhoud, en dat het niet raar is om dingen te 'zien'. Je broer helpen is moeilijk ivm met zijn diagnose. Je kunt evt een gesprek aangaan met je bio ouders (ik begrijp goed dat dat ook de jouwe zijn?) en vertellen wat je broer niet kan vertellen. Hij zal het helaas zelf moeten redden, je kunt hem alleen, net als een klein kind, belonen voor goed gedrag. Vertel hem dat je trots op hem bent dat hij het heeft verteld en dat je hem graag wilt helpen en WAAR je hem dan mee helpt. Bel hem wat vaker om eens te 'kletsen'. Vertel dat jij je zorgen maakt. (dat geeft niet meteen een vinger naar hem dat het met HEM niet goed gaat) Concentratie is natuurlijk een isseu, dus laat hem concentreren op de leuke dingen, zijn vriendinnetje, jou zwangerschap, het oom worden enz. Kun je hier wat mee?
Dat wat door Esmee is beschreven dat heb ik ook wel. Maar dan ook vaak in de vorm van deja-vu's (pas dan wordt ik me er bewust van dat ik iets al eerder heb gezien/beleefd/gedroomd) Ik heb niet echt het idee dat ik dit tijdens de zwangerschappen sterker heb, maar ik heb diverse dromen gehad die later toch een behoorlijke kern van waarheid hebben gehad. Ik heb er alleen nooit "iets" mee willen doen, mogelijk een stukje angst voor het onbekende Vaak heb ik geen "gevoel" bij een droom, soms wel hoor, maar meestal niet en pas later bij het deja-vu, denk ik ineens "Hé...." Voorbeelden: In 1996/1997 zat ik voor mijn studie in Frankrijk en had gedroomd dat mijn vriendin aan de deur stond (zij studeerde daar ook) en dat ze zei dat mijn oom W. belde. Aan de telefoon vertelde oom W. dat oma M. was overleden...... Twee weken later krijg ik een brief van mijn moeder..... in die brief schrijft ze dus dat de schoonmoeder van oom W. was overleden, op de dag dat ik die droom heb gehad. In diezelfde periode was mijn schoonvader ernstig ziek, zelfs zo erg ziek dat we afscheid hebben genomen voordat ik naar Frankrijk vertrok. "we zullen elkaar weerzien, is het niet hier, dan is het wel daar boven" waren zijn letterlijke woorden. Twee maanden later is hij overleden (eind november). Een week voor zijn overlijden had ik alles "klaar": de kerstkaarten waren geschreven, de sinterklaaskadootjes gekocht, alles opgeruimd etc. En ik heb in een brief aan een kennis geschreven dat ik het sterke gevoel had dat ik de week erna naar huis zou moeten komen. Dit bleek inderdaad het geval te zijn. Eén van de 'dromen' die nog moet uitkomen en dat hoop ik van harte: dat mn (aangetrouwde) nicht in Australié nog een jongetje krijgt en mijn nicht nog een kindje... dan hebben ze er allebei twee. In mijn droom is mijn nicht nl zwanger van haar tweede en heeft haar schoonzusje in Australië dus net haar tweede kindje gekregen.
Mbt het pendelen.... van de vijf pendels hadden er vier de maand van positief testen juist voorspeld. Vier maal in augustus. Drie daarvan zeggen dat het een jongetje wordt en eentje een meid. Moet wel zeggen dat ik zelf wel het gevoel heb dat het een kereltje wordt Maar dat kan uiteraard ook komen omdat we al een meidje hebben.
ow wish ik vind jou lief!!! (voor je pendel... dan snap je die ook) hmm het gevoelloze... dat heb ik ook en dat is na het overlijden van mn moeder een heel stuk erger geworden... jullie voelen "dingen" maar ik zie plaatjes (ik zie iets in mn hoofd in een flits) en later blijkt dan waar het van komt (een auto zien die dan een half uur later bijna jouw auto totall loss rijdt)... zo loop ik nu al zeker 2 weken met het plaatje van een hele enge mevrouw in mn hoofd rond en ik kan het totaal niet plaatsen... blegh heb net een witte chocolade letter naar binnen zitten werken.. ben nu beetje misselijk
toch grappig om te lezen dan vele het hebben maar er niet over praten. Hier begint er 1 en dan komen er meer 'over de brug' met hun verhalen haha. Erg leuk is dat. Tja dat gevoel of het een jongen of meisje is.. ik heb ook al een jongen dus ben het gewend... kijk ook niet naar roze maar is het dan automatisme of onbewust voorgevoel.. Dat moet ik ook nog leren. Die dromen gaan wel uitkomen. Dat deja-vu ken ik ook. Weet je waar ik het mee heb: Als ik met mensen kennismaak. Heb ik het idee dat ik ze vaker heb gezien? Dan zit het goed. Heb ik dat niet? Dan is het geen goed persoon voor mijn omgeving. Bij sollicitatie heel duidelijk geweest. Kennen? is aangenomen worden. Niet kennen? is afgewezen worden.. gek he? Ik heb ook tegen een hele goede klant verteld dat ze in mijn 'gedachten' een keer van vakantie 'zwanger' terug zou komen. Nou zijn deze mensen al JAREN bezig met kinderen krijgen in de volledige MMM. Ze was namelijk heel bruin (dus interpretatie is vakantie geweest) In verband met de MMM wist ik precies in welke 'periode' ze zaten dus wat er wel en niet kon gebeuren.. En ja hoor, enkele weken geleden zei ze: Esmee weet je nog wat je me ooit vertelde... We hebben na een klote vakantie (hij in zkh, uitdroging/ziek enz) toch nog een weekje zon geboekt en op vakantie werd ik 'ziek'. Ja hoor ZWANGER! Ze is nu 3 dagen na mij uitgerekend. Toen heb ik wel even heel hard gehuild (hormonen he) met haar.. Ze had dit ook aan haar man verteld en nu vroeg ze of ze het 'al' aan mij mocht vertellen (toen 9 wk) Ja hoor, zei hij, Esmee weet toch alles!! hahaha @mutsevluts: Ja dat heb ik precies ook!!! van die 'plaatjes' of 'filmpjes' .. kan het niet echt omschrijven. Ik zie ze levendig voor me.. Iemand zet een glas op de rand van de tafel en ik 'zie' dat omvallen. Binnen een korte tijd valt dat glas ook.. Nu heb ik geleerd dat glas dus even te verzetten...