@MamaJulia, jochie als jij nou eens die vluchttas klaar gaat zetten @Mir, slim om even met de HA te overleggen! @Floral, jeetje wat een heftig verhaal! Hoop dat het nu beter gaat en dat jullie nu een fijne doorstart maken! Persweeën weg puffen is idd gewoon naar . Ik zal mijn verhaal hier ook delen voor de dames die daar behoefte aan hebben. Ikzelf wilde geen bevallingsverhalen lezen, dus als je dat ook niet wilt moet je ff door scrollen hihi!! Om 10 voor 2 dus de vliezen gebroken, toen op t gemak een kopje thee gedronken met manlief en ik was echt heel rustig en nuchter enzo. We waren nog lekker aan het grappen en besloten weer op bed te gaan liggen. Om half 3 begonnen de weeën, eigenlijk kwamen ze al vrij snel op elkaar maar ik kon tussendoor nog goed adem pakken en praten enzo. Het werd echter steeds heftiger dus met de vk overlegd wat ik kon doen gezien ik rug weeën had en dat is het meest pijnlijke wat je kan krijgen (heb ik me laten vertellen)... We hebben een kruik geprobeerd en daarna een douche, maar helaas, het hielp geen moer haha. Om half 5 was het niet meer te doen en toen heb ik manlief gevraagd de VK nog eens te bellen want ik wilde naar het ZH en ik wilde een ruggenprik. Ik ben zwaar fobisch voor naalden dus eer dat ik zeg dat ik een spuit wil moet het echt heftig zijn. De weeën kwamen toen iedere minuut. VK was er vrij snel en heeft even gekeken naar de ontsluiting, toen 3-4 cm maar ze zag ook dat het echt niet bij te benen was. Direct de laatste spullen gepakt en naar het ZH gegaan. Op dat moment zat er een seconde of 20 tussen iedere wee, niet te doen dus. Om half 7 waren we in het ziekenhuis en het was erg rommelig, lekker tijdens de overdracht van nacht op ochtend dus ja.. Met de hartslag van de kleine ging het niet goed dus ik moest op mijn zij liggen, maar dan hing al het gewicht van de buik aan mijn rug terwijl ik daar al de weeën kreeg, dit was echt verschrikkelijk! Manlief heeft iedere minuut van de bevalling gemasseerd om de pijn iets te verzachten de schat!! Doordat de kleine het moeilijk had kon ik geen ruggenprik krijgen, ik zou dan een verdieping omlaag moeten en dat risico wilden ze niet nemen, ik kreeg dus pijnstilling via het infuus waardoor ik tussen iedere wee door erg rustig werd en gewoon weg (in slaap) viel. Dat was echt heel fijn!! Het gaf me ook de kracht de weeën weg te puffen. Zo heb ik 2 uur de tijd door gebracht en op een gegeven moment kreeg ik duidelijk persdrang. Ik gaf dit aan bij de dame die de hartslag in de gaten hield maar ze zei dat ik het weg moest puffen... Iedere wee werd het erger dus ik vroeg manlief mijn eigen VK te bellen, ik wilde haar er bij hebben. De dame zei dat dat echt nog niet nodig was maar bij de wee die ik daarop kreeg ben ik hard gaan schreeuwen 'IK MOET PERSEN!!!' :xwaarop zij eindelijk de VK van het ziekenhuis belde dat ze toch even de ontsluiting moesten komen checken en manlief belde mijn eigen VK dat het tijd was. Ik vond het echt ontzettend rot dat ik niet serieus werd genomen en ik een paar persweeën heb moeten weg puffen tot er in actie over werd gegaan, maarja ach.. er zijn ergere dingen natuurlijk haha. Een half uurtje ging voorbij en ik had net te horen gekregen dat ik volle 10 cm ontsluiting had en net op het moment dat ik dan eindelijk op mijn rug mocht liggen kwam mijn eigen VK binnen, net op tijd. Ze heeft me er echt gigantisch goed doorheen geholpen, heb echt heel veel aan haar gehad en ben echt blij dat ze er was. Het persen was echt heel heftig en pijnlijk, maar o o o wat een opluchting als ze dan daar is!! Ik had alleen wat oppervlakkige wondjes/scheurtjes, wel gehecht maar het viel goed mee! (dat was echt een van mijn grootste angsten!!) In de auto terug naar huis alles met manlief besproken, het was heftig, snel en pijnlijk.. maar al met al viel het me oprecht reuze mee!! Goed luisteren naar de begeleiding, goed en rustig blijven ademen en probeer te ontspannen, echt de beste tips als ik overal op terug kijk .
Wow meiden.. Ik begin wel zin te krijgen als ik dit zo lees Floral, jij hebt het wel echt zwaar gehad hey.. Pfftt..
Wat een verhalen meiden! Krijg er aan de ene kant ook wel zin in, maar wordt er ook beetje nerveus van... Floral ga je nog wel proberen weer borstvoeding te geven? Of blijf je kolven? Yunami hoe gaat het nu met de hechtingen? Daar ben ik dus ook heel bang voor .
Hechtingen gaat prima, ik heb echt nergens last van op dit moment (hopen dat het zo blijft). Bij het naar de wc gaan gebruik ik wel een bidon er bij om direct te koelen zodat het niet brand.
Wauw inderdaad heftige verhalen... gelukkig ligt jullie beloning lief in jullie armen... en ik denk dat we kunnen concluderen dat bij een bevalling onze oerkrachten bovenkomen dus geen paniek, denk ik dan ! Proficiat dames !
Hier komt de vk zo langs. Was vanmiddag ineens een beetje nat van onderen (klinkt ook raar ). Ik weet niet wat ik er van moet denken, het is geen urine maar ook geen vruchtwater want daarvoor is het te weinig. Denk niet dat het wat bijzonders is maar de vk wil toch even checken.
Yunami en Floral van harte gefeliciteerd! En bedankt voor jullie bevallingsverhalen. Ik heb ze hier voorgelezen aan ML. Ik kan echt nog maar hele kleine stukjes lopen merk ik. Het is gewoon beurs tussen mijn benen en krijg dan gelijk een hele harde buik. Vandaag ging dus ook eigenlijk niet meer en heb maar weinig Kdag buiten gevierd. Voel me soms echt invalide zo langzaam loop ik En dat met ieniemienie buik en beeb is ook laag qua gewicht... Dat zegt dus ook niks... Ik word wel een beetje zenuwachtig nu er bijna om de dag hier wel iemand bevalt! Het voelt zo onwerkelijk nog allemaal nu de baby nog in mijn buik zit. Snel maar alles tiptop in orde maken want ivm verbouwing nog niet veel kunnen doen. Hopelijk zijn ze vrijdag klaar..
Yunami, wat een herkenning in jouw verhaal! Wauw! Ik had ook rugweeen, en de hartslag van de baby werd minder. Ik moest ook op m'n zij liggen, wat erg! Mijn vriend moest continue met z'n vuisten in mn rug duwen, anders was het niet uit te houden! Ik mocht gelukkig wel een ruggeprik, maar ging aan de CTG een verdieping omhoog. De hartslag van de baby werd trouwens wel beter van het op de zij liggen, dus misschien dat het daarom ook gewoon mocht? Maar wat een hel! Eigenlijk kon ik nog het beste heel rechtop zitten met een kruik in mijn rug. Of stampende vuisten. Ik vond het ook vervelend dat ik niet serieus genomen werd! Ik had heeeel veeel weeen (elke 50 seconden), maar ze waren onregelmatig qua duur. De verpleegkundige beweerde toen ook dat ik nog niet zo ver kon zijn. Maar dat was dus wel het geval. Het persen vond ik ook pijnlijk, maarja het moest wel! haha. Maar dan, als het wondertje geboren wordt, dan ben je het echt vergeten! Ik heb trouwens ook 2 kleine hechtingen. Mijn binnenste schaamlippen waren iets gescheurd. De eerste dagen deed het geen pijn, maar later gingen de hechtingen trekken en werd het plassen ontzettend pijnlijk. schijnt normaal te zijn. Nu gaat het elke dag een stuk beter! Maar dames, echt, het is te doen! Ik vond het heeeel pijnlijk, maar het was ook heel bijzonder. En als je dan je kindje ziet, dan ben je opslag verliefd.
wat spannend Proudmama! Ik ben benieuwd. Laat je het wel weten? shk: wat vervelend dat je lichamelijk zo achteruit gaat! Dat vond ik ook heel erg! Het duurt vast niet lang meer! Zoals je vast hebt gelezen, was ons meisje ook vrij klein. Je bent de 37 weken voorbij, de longetjes zijn gerijpt, dat is het aller belangrijkste! Die groei komt wel goed! Probeer je rust te pakken, dan kan je kindje nog even lekker groeien.
Floral bedankt ook voor jou verhaal! Krijg steeds beter beelden erbij.. en steeds meer zenuwen haha maar goed paar weken geleden hadden jullie die ook en jullie hebben het fantastisch gedaan! TROTS op jullie! Proudmama spannend! Laat je het weten! Shk: Balen dat je nog zo weinig kan, hopelijk is de verbouwing snel af! Hier over 2 uur uitgerekend.. volgens mij ben ik de eerste die de uitgerekende datum haalt en overscheid whaha! Goede nieuws is.. Zowieso een meimama! heb het goede topic gekozen 8 maanden geleden haha Nu duik ik me bed in ben kaput van het niks doen vandaag ghehe
Haha ja je bent de eerste over de echte 'mei' streep! Spannend hoor @Proudmama, ben benieuwd! @Shk, wat vervelend dat je je zo voelt zeg! Hopelijk is alles idd snel af en voel je je snel beter! @Floral, ja zeker veel bekende punten zeg! Maar we hebben het overleefd en het resultaat mag er wezen hihi !! Zo de 11 uur voeding weer gehad, voor het eerst een flesje niet op helaas maarja ze had de minimale hoeveelheid wel binnen dus hopelijk meer honger om 3 uur straks. Nu snel m'n bedje in en even wat slaap pakken hihi.
Leuk he die voedingen? R is al de hele ochtend onrustig en wilde alleen maar drinken en op de arm. Nu slaapt ze dus kan ik even kolven en koffie drinken.
Hey meiden, ik heb een vraagje voor de bevallen chica's die een geboorteplan hadden (Yunami sowieso, kan ik me herinneren). Hebben jullie er wat aan gehad? Als in, was er iemand die het las in het ziekenhuis en er naar handelde? Dit vraag ik omdat ik er een beetje tegenaan zit te hikken of ik er eentje zal schrijven of niet. Ik ga als alles zo door blijft gaan óf thuis bevallen, of poliklinisch (ik laat het op het moment aankomen omdat ik nu nog niet in kan schatten hoe ik me ga voelen/waar ik behoefte aan heb op het moment suprème), maar als ik poliklinisch ga bevallen, dan heb ik wel wat wensen. Geen medisch personeel, niet op mijn rug liggen enzovoorts. Is het noodzakelijk dit op te schrijven? Of zeggen jullie mweeeh, laat maar joh. Thanks!!
@Floral, haha ja ik heb denk ik echt geluk want Sophie doet het echt keurig en het is echt luier -> temperaturen -> voeden -> slapen. Ze komt er makkelijk uit, drinkt makkelijk en ligt zo weer in bed. Hopen dat het zo blijft hihi . @MamaJulia, bij mij was het zo heftig dat ik zelf echt niet meer bezig was met hoe en wat. Alles loopt zoals het loopt en alles wat ik niet wilde moest juist gebeuren (infuus, op mn zij liggen, TE enthousiaste aanmoedigingen bij het persen etc.). Ik moet zeggen dat ik er op dat moment echt NIKS meer om gaf en dat die kleine er gewoon uit moest koste wat kost. Maar... ik kan me voorstellen dat als je langer in het ziekenhuis bent, langer tijd hebt tussen je weeën etc. dat je dan wel wat te wensen hebt. Ik zou gewoon lekker een plan schrijven en meenemen en op het moment zelf kijken of je het afgeeft en of je je er aan wilt houden. Blijf vooral gewoon open voor alles, want op het moment zelf loopt het toch zoals het loopt.
Daarom zit ik dus te twijfelen, omdat het denk ik toch niet zo heel veel zin heeft. En dan denk ik; al die hassle om helemaal niets.. Laat ik maar lekker in de zon blijven zitten, haha! Ik denk dat ik het nog eens goed doorspreek met m'n liefje en dat hij lekker telkens aan mag geven dat al het medisch personeel op mag zouten..
Yunami! Jij had mij gefeliciteerd in het andere mei topic, ik zie dat ik jou ook mag feliciteren! Gefeliciteerd! @ geboorteplan ik had er geen 1 en ik vind het ook een beetje onzin, bij mij liep werkelijk alles zoals ik mij vooral NIET had voorgesteld. Ik denk dat zo'n plan misschien alleen nut heeft als je werkelijk waar alles incalculeerd. En als er nood aan de man is dan kan zo'n plan je alleen maar gestolen worden, dan wil je gewoon dat het goed komt, op wat voor manier dan ook. Tenminste, zo ging t bij mij wel.
Ik moet ook zeggen dat ik geen moment aan mn geboorteplan heb gedacht. Het ging zo snel... Ik vond de aanwijzingen en aanmoedigingen op dat moment zelfs wel fijn. Maar ik had ook 2 hele lieve rustige mensen bij me, die ons ook regelmatig even alleen lieten. En wat yunami al zegt; op dat moment wil je die baby eruit, hoe dan ook!
Ja gaat super! Mannetje is erg misselijk geweest en hoofdpijn van de vacuüm, hij was de 1e 36 uur echt boos. Nu is het een heerlijk tevreden mannetje en slaapt keurig van voeding tot voeding, je vergeet bij wijze van zowat dat er een baby in huis is omdat we hem eigenlijk niet horen. Al met al valt mij het herstel van de bevalling ook erg mee, ben behoorlijk toegetakeld van onder maar doe eigenlijk alles al weer! Vond alleen de stuwing van gister echt heel erg rot maar ook dat gaat al weer een stuk beter! Hoe is het met jou en jullie kleine? Wat is het bijzonder hè!