Hallo allemaal, het onderwerp zegt het al denk ik. De reden dat ik dit topic open is dat in het het toppic van uitgerekend januari 2014 waar ik in meekletste al 3 meiden zijn die dit mee moeten maken (incl ik zelf). Maar ik ben ervan overuigd dat er vast meer zijn die dit deze maand helaas ook mee moeten maken. Het leek me wel fijn om hier met elkaar verder te praten, ervaringen uit te wisselen van evt een curretage e.d. afwachten.., niet afwachten enz.
hier dan gelijk mijn verhaal. Zou uitgerekend zijn op 13 januari 2014 Met 6 weken en 4 dagen weken kreeg ik bloed verlies, Heb een vervroegde echo aangevraagd aangevraagd die ik met 8 weken en 1 dag heb gekregen. Het vruchtje was niet groter dan een termijn van 6 weken en ook geen hartje zichtbaar. Moest een week afwachten om zeker te weten dat ik niet per ongelijk toch 2 weken minder ver zou zijn. Helaas.... Na een week niet gegroeid en geen hartje... Miskraam werd nu toch echt een feit. was toen 9 weken en 1 dag. De verloskundige heeft ter plekken voor mij een afspraak bij de gyn geregeld waar ik een dag later al terrecht kon (dat was vorige week woensdag. Die stelde ivm mijn voorgeschiedenis een curretage voor. Dit is dus afgelopen maandag gebeurd (was toen 10 weken)waar ik nu nog herstellende van ben. Mij is het dit keer flink tegen gevallen omdat ik kort na de curretage flinke naweeen heb gehad. Ik heb het idee dat de pijn sinds vandaag een beetje is gaan minderen gelukkig.
Hoi Debbie, wij zaten in hetzelfde januari topic. Voor mij is het ook slecht afgelopen. Met 7w4d een sterk kloppend hartje gezien. Sinds maandag (10w) weten we dat het hartje gestopt is op 8w. Nooit gedacht dat ik mijn verhaal ook zou schrijven in het onderdeel 'miskraam'. Voorlopig verlies ik enkel wat bruinachtig slijm, maar geen bloed. het ziet er dus naar uit dat het niet vanzelf gaat afkomen. Vrijdag word ik gecurreteerd. Voor mij was het mijn eerste zwangerschap en nu dus de eerste missed abortion. Ik ben bang voor vrijdag. Hoe verloopt een curretage precies? Heb je veel pijn daarna? Verlies je nog bloed daarna? Hoe snel herstel je ervan? Ik wens je heel veel sterkte toe en hoop voor je op een plakbeeb!
hoi Daphne, hoe raar kan het lopen hé. Jij kletste ook mee in het nod topic van 1-15 mei toch? Zo klets je over een positieve test en zo is het mis.... Het is lastig te zeggen of je veel pijn gaat krijgen na een curretage. Ik heb er nu in totaal 3 curretages gehad. waarvan 2 na de 1e ma, eentje was een na curretage omdat er met de 1e curretage blijkbaar toch een rest wat erg vast zat is blijven zitten. Nu afgelopen maandag de 3e curretage na deze ma. Moest zeggen alle 3 de curretages waren anders kwa pijn. curretage nr 1 > geen pijn 2 > redelijk wat pijn 3 > onhoudbare pijn en een soort naweeen kort na de curretage gehad. het is makkelijk gezegt, maar je moet niet bang zijn voor vrijdag. Het gebreurd onder algehele narcose, dus je krijgt op dat gebied er niks van mee. Het kan wel zo zijn dat als je wakker ligt te worden er een golf van emoties vrij komt, dat komt ook deels de de narcose. lekker laten stromen die tranen. dat hoord er allemaal bij en het personeel daar is er als het goed is ook op ingesteld. Bij mij was het personeel zowel op de holding, ok , uitslaapkamer en dagbehandeling heel begripvol en lief. probeer eff een beeld voor je te scheppen hoe het allemaal in zn werk gaat: Je moet je waarschijnlijk eerst melden op de dagbehandeling. Dan krijgt je een bed toegewezen, ok kleding aan en wachten totdat je gehaald word naar de o.k Dan word je op de O.k eerst op de holding neergezet, word je naam en geboorte datum nogmaals gecontroleerd, krijg je een infuus, mutsje op en is het wachten totdat de gyn en o.k team zover zijn. Dan word je de operatiekamer ingereden, word nogmaals je naam en geboortedatum gevraagd, moet je overschuiven op de o.k tafel en word alles ingereedheid gebracht. de narcose word ingespoten, je krijgt een kapje op je neus met zuurstof en dan ga je lekker slapen..... dan word je wakker op de uitslaapkamer en als de pijn controles is (kan ook goed zijn dat je geen pijn hebt) en je bent goed wakker word je weer terug gereden naar de dagbehandeling. daar krijg je nog wat eten en als de na controles zoals bloeddruk, pols en de hoeveelheid vloeien en pijn acceptabel zijn, mag je naar huis om verder te herstellen. Een heel verhaal maar zo heb je misschien een idee hoe het in zn werk gaat.
Hier hetzelfde verhaal als Daphne. Met 7+4 een kloppend hartje en zag er prima uit en nu afgelopen maandag met 10+1 een beetje roze bij het afvegen. 's Middags gelijk een echo en helaas geen kloppend hartje meer. Het vruchtje was ongeveer 8 weken. Bloedverlies werd maandag in de avond en gisteren wel erger en krampjes ook iets venijniger maar vannacht is het gestopt dus het zet helaas niet door. Vrijdag een afspraak en dan kies ik in eerste instantie voor de pillen denk ik. Een curretage geeft 5% kans op verklevingen en die % vallen altijd de verkeerde kant op voor mij op de een of andere manier. Ik ben inmiddels 39 dus de tijd tikt door en wij willen heel graag een tweede kindje.
hoi Boannan, jij ook sterkte, Verklevingen is idd waar maar helaas komt het ook veel voor dat na pillen gehad te hebben toch nog een nacurretage plaats moet vinden. Hopelijk is dat bij jou niet nodig.
Ja ik kletste ook mee in het 1-15 mei Nod topic. Eenmaal zo blij, nu zo triest. Het kan snel veranderen. Bedankt voor je verhaal Debbie, ik weet graag aan wat ik me moet verwachten. Hoop dat alles vlot verloopt zonder complicaties en dat we snel verder kunnen. Ik heb me voorgenomen om het allemaal zijn gang te laten gaan. Ik zal mijn cyclus niet meer volgen, geen ovutesten of tempen meer. Heb ik even genoeg van. Het doet raar om te denken dat ik binnen 2 dagen niet meer zwanger zal zijn. Mijn lichaam begint zich al aan te passen. Eerst 4 kilo bijgekomen en nu Er terug al 2 af. Mijn buik is ook al niet meer opgezet. Hou jullie sterk dames en laten we hopen op een snelle plakbeeb!
Hallo, Ik zou graag meekletsen met jullie. Ik ben gisteren gecuretteerd, met 8,5 week was bij mij geen kloppend hartje zichtbaar, was tot 6,5 week gegroeid ongeveer. We hebben twee weken op een spontane miskraam gewacht en hadden voor gisteren een curettage gepland, in de hoop dat het voor die tijd vanzelf zou komen. Het ging alleen niet helemaal volgens plan, het is nogal heftig verlopen allemaal, maar dat verhaal komt nog wel. Nu, 1 dag na de curettage voel ik me leeg, zwak, verdrietig..... Heb ook de hele dag al buikpijn, gelukkig weinig bloedverlies dus hoop dat het gewoon wat napijn is wat snel overgaat.
Hoi meiden, Debbie had me gewezen op dit topic en ik las jullie verhalen en gelijk zoveel herkenning. Mijn verhaal: Vanaf 2006 hadden we een zwangerschapswens (ben dus al heel lang lid van zp) en dat volgde met 3 jaar mmm waarin we uiteindelijk 3x IVF hebben gedaan. De adoptiepapier lagen al in huis maar het was raak de laatste keer, nooit verwacht en wat gelukkig in 2009 nog kon in Nijmegen, van twee embryootjes dus een tweeling! Mooie tijden volgden naar een hele zware en heftige periode om het zo maar te zeggen. Ik heb pco en endometriose en kan daardoor zeer moeilijk tot niet spontaan zwanger worden maar een wonder geschiedde en ik bleek afgelopen 14 mei zwanger. Voorzichtig blij en vol ongeloof en 31 mei werd het bevestigd, een hartje! De wonderen zijn nog niet de wereld uit en toen gister... Kort na de vorige echo is het hartje gestopt. Ppff de tijd stond echt even stil. Ik dacht waarom, waarom ook nog dit meemaken, dat hartje... het werd daarmee echt al mijn kindje. Wij die dachten misschien nooit eigen kinderen te kunnen krijgen en dan zo'n wonder. Vanmiddag weer in het ziekenhuis geweest en omdat het dus ook al meer dan 2 weken niet goed zit, voelt het als iets wat misschien dan maar beëindigd moet worden. Ik ben bang als ik dat niet zou doen dat ik het dan ga romantiseren. Klinkt misschien gek maar vanmiddag dan nog even de bevestigende echo. Ze nam gelukkig uitgebreid de tijd, het voelde echt als de laatste keer naar ons kindje te kunnen kijken. Pillen durf ik niet, ik ken meerdere verhalen van heftige miskramen en ik ben gewoon simpelweg een beetje bang ervoor. En inderdaad straks moet je alsnog voor curretage. Helaas ging morgen of vrijdag niet lukken dus het wordt maandag. Ik vind het wel lang nu 4 dagen wachten... en het kan natuurlijk zelf alsnog op gang komen... Vind het toch gek, kan je nog wel de deur uit, kan het uit het niets beginnen...? Voor de curretage ben ik niet bang maar tegen het emotionele zie ik wel op. Ik kan best nuchter denken hoor, ik weet ook wel dat het dan gewoon niet goed zat maar die rollecoaster van heel blij naar dit......
boannan snap heel goed dat je voor pillen kiest in jouw situatie, ik weet wat verklevingen kunnen doen... ik heb er ook nog aan gedacht. ik denk dat het ergens wel uitmaakt dat wij al 2 kindjes hebben, kijk ons gezinnetje was al compleet en wij waren en zijn zo gelukkig na het dal waarin we ooit zaten. maar het verdriet is nu wel weer helemaal terug, alweer in die wachtkamer en het is zo zwaar dat emotionele heen en weer. ik wilde altijd graag drie kinderen maar heb mijn wensen wel bijgesteld, ik wilde het altijd een kans geven en een wonder was zo welkom. nu was het zo dichtbij en het kan dus misschien wel of toch niet. misschien gebeurd dit wel nooit weer. de wens had een plekje gekregen, een 2e keer zwanger, alles 'gewoon' meemaken, er is nog zoveel liefde. en nu is die wens weer helemaal terug, dit was zo welkom en alles is nu weg.
Ik heb trouwens wel moeite te veel persoonlijke dingen op een openbaar forum te plaatsen, ik zat er al aan te denken om bij clubs te kijken of iets te starten maar weet eigenlijk niet hoe dat precies werkt...
Boannan en debbie jullie hebben ook al ea meegemaakt zie ik aan jullie onderschrift. Jullie ook zoveel sterkte gewenst. Daphne zou dit je eerste kindje worden? Oja lees het net terug. Waren jullie al lang bezig? Jij vrijdag dus. En je woont in Frankrijk zie ik?
Hallo dames, Ook ik kan hier meepraten helaas. 22 mei hadden we een goede echo. Een kindje met een knipperlichtje, dus een kloppend hartje. Hieperdepiep hoera!! Op 31 mei moest ik weer voor een echo omdat ik was doorgestuurd naar de Gyn. Helaas toen geen kloppend hartje meer. Waarschijnlijk is het 2a3 dagen na de eerste echo gestopt... En dan... 31 mei gingen we trouwen. Dus dat was een zeer dubbele dag. Het eerst maar gelaten voor wat het was. Eerst van onze trouwdag 'genoten'. Ik zou vrijdag 7 juni weer terugkomen bij de gyn om te bespreken hoe en wat. Ik het weekend van 1 en 2 juni kon ik eigenlijk al niet meer wachten. Het moest er uit en wel zo snel mogelijk!! Maandag meteen zh gebeld, daar kon ik niet geholpen worden voor vrijdag. Ander zh gebeld, daar kon ik woensdags terecht. Cytotec voorgeschreven gekregen. Heel erg heftig op gereageerd. Van een hb van 10 naar 5. Heel veel last van gehad. Donderdag de 13 weer naar gyn om te kijken of het weg was. Helaas was mij baarmoeder gevuld met bloed en stolsels. Afgelopen maandag moest ik weer komen. Toen bleek er nog een stuk vruchtzak te zitten wat te groot is om te laten zitten, maar te klein om te curetteren. Ze wisten niet zo goed wat ze met me moeten. Ik moet komende vrijdag weerkomen om te zien wat we moeten gaan doen.. Jeetje wat een ellende. Ik ben er zooooo klaar mee. Het moet gewoon over zijn. Het is allemaal al vervelend genoeg! Liefs Ellepel
ellepel, jeetje meid, wat een nare nasleep heb jij er al van zeg. Snap heel goed dat je er helemaal klaar mee bent. Vind het trouwens wel raar dat het te klein is om te curriteren? Ik heb helaas al veel meegemaakt op dat gebied maar over te klein voor curriteren heb ik nog nooit over gehoord Linda, fijn dat je ook hier komt mee praten en gelijk al herkenning hebt gevonden. Is best fijn , vind ik altijd. Ik herken ook weer van wat jij zegt over of je de deur nog uit kan gaan. Bij mn eerste ma heb ik me dat ook allemaal afgevraagd van; Als het spontaan begint, hoe begin het dan, heb ik gelijk heftige pijn , kan ik dan nog naar huis toe rijden enz enz.... Nu met de 2e keer heb ik me dat allemaal niet meer afgevraagd omdat ik er ergens van overtuigd was dat het bij mij toch niet vanzelf zou komen. Jij had het over wensen bijstellen, nou daar zitten wij nu ook aan te denken... Wilde idd ook graag 3 kindjes maar zou nu al blij zijn als we ooit toch nog een 2e mogen krijgen na dit weer te hebben mee moeten maken. Idd de wens om het allemaal nog 1 keerje mee te mogen maken, dat getrappel in je buik, bevalling enz. In mijn geval zou ik dolgraag nog een bevalling mee willen mee willen maken waar ik dus gewoon bij ben.En een normaal kraambed. Klinkt raar misschien wat ik zeg maar ik ben van mijn zoontje is bevallen met een spoed keizersnede met 41 weken en 1 dag omdat hij flink in nood zat en de weeen dus niet aan kon. Er was geen tijd meer voor een ruggeprik, dus ik kreeg hop zo algehele narcose tussen mn weeen door. Hij is geboren zonder hartslag en nadat de kinderarts 10 minuten voor zijn leven geknokt heeft is zn hartje het gelukkig gaan doen. Hij is gelijk overgebracht naar een ander z-h op de neonatologie. Ik was net uit de narcose ontwaakt toen ik het te horen kreeg, werd snel naar hem toegereden, kon eff een aai over zn wang geven, terwijl hij al in zn transport couveuse lag, klepje ging al gauw dicht en hop weg weg was ie. Ik ben een paar uur later met een ambulance ook naar dat zelfde ziekenhuis gebracht. Om een lang verhaal kot te maken, hij doet het nu prima. Ondanks zn minimale hersenbeschadiging ontwikkeld hij zich gelukkig volgens het boekje. aan de ander kant denk ik dan weer van mijzelf, zeur toch niet wees blij met wat je hebt....en koester dat...... Maarja dat verlangen blijft he. Petra, meid schrijft gewoon van wat je kwijt wilt..hoeft toch niet altijd een heel uitgebreid verhaal te zijn. Wil je het kort houden dan is dat toch ook prima Die napijn schijnt normaal te zijn. Ik ben dan nu 1 dagje verder in herstel dan jij maar ik heb gisteren ook krom gelegen van de napijn ondanks de 3 maal daags naproxen 500 mg die ik voorgeschreven heb gekregen van het z-h. daarbij mocht en heb ik ook nog 3 maal daags 2 paracetamol erbij geslikken en vandaag (dus dag 3) heb ik het idee dat de pijn wat aan het afzakken is.
Hoi dames..ik zat met debbie en linda ook in hetzelfde topic. Hier mijn verhaal; Woensdag 12 juni eerste echo met 9+2 weken...geen hartslag en gestopt met 8+2 weken. Maandag 17 juni tweede echo verloskundige...zelfde verhaal Dinsdag 18 juni derde echo gynaecoloog...zelfde verhaal Woensdag 19 juni (vandaag dus) curettage... Er was een plaatsje vrij en ik had sterk het gevoel dat het niet zelf zou komen. Had nergens last van, geen bloedverlies of krampen. Het idee dat het elk moment kon gebeuren en dat ik het dan zou zien en door de wc moest spoelen kon ik niet aan. Ben heel blij dat ik deze keuze heb gemaakt...het valt mij reuze mee...heb weinig bloedverlies, alleen wat last met opstaan en beetje met lopen. Hoe debbie het beschrijft om de curettage te ondergaan zo ging het bij mij. Dit is trouwens ook mijn eerste kindje/zwangerschap. Het gevoel bij mij na de curettage voelt als een heftige ongesteldheid en aan de vaginamond...noem je dat zo?...voelt het alsof je heftige sex hebt gehad...sorry voor de detail maar ik hoop er iemand mee gerust te stellen en niet te shockeren. Dames...wij zijn sterke vrouwen en komen hier samen bovenop! Goed met je man blijven praten en wanneer er iets is dan schrijf het hier van je af.
hey birds, fijn dat je ook mee komt praten en je de curretage achter de rug hebt. Gelukkig is het je meegvallen meid, ben ik blij om. die laatse regel van je vind ik mooi gezegt, dat is precies de reden dat ik dit onderwerp heb geopend, er zijn wel meer toppics met dit onderwerp maar nu zitten we allemaal een beetje tegelijk in het zelfde schuitje. waardoor het mij wat makkelijker leek ervaringen te delen aangezien we kwa tijd dicht op elkaar zitten zegmaar (weet eff niet hoe ik het anders uit moet leggen ) Ben gelukkig de rest van de week nog steeds thuis om bij te komen. Mn leidinggevende deed gelukkig niet moeilijk. (moest vandaag bellen)Erg bijzonder vond ik het wel want ik had verwacht dat ik alles uit de kast moest halen om deze week nog thuis te mogen blijven om het voor mijzelf verder even allemaal op een rijtje te zetten. Wat meestal dus bij haar het geval is. Dus dat viel dan weer mee. Ga mn bed opzoeken, zie net dat het al heel laat is. en ik moet ook nog vroeg mn bed uit omdat onze nieuwe wasmachine vroeg gebracht kan worden onze wasmachine had het namelijk van het weekend ook nog eens begeven.. Zeer slechte timing
ellepel jeetje dat gaat ook heftig zeg, vloei je dus nu nog steeds heftig? Morgen dus terugkomen, heel veel sterkte! debbie op mijn werk ook fijne reactie en ook op het werk van mijn man trouwens, want hij heeft geregeld t/m maandag thuis. Maandag is dan de curretage. debbie ook heftig verhaal zeg rondom de bevalling en daarna, snap ook heel goed dat je het een keer 'normaal' zou willen meemaken. en ik kan me ook voorstellen dat je misschien het gevoel hebt dat je gezinnetje compleet is met nog een kindje. vandaag een dag hier thuis met elkaar, even de stad in geweest, dat was fijne afleiding. het voelt wel als dagen waarin je een beetje afscheid neemt. rouw klinkt misschien wat zwaar maar zo ongeveer. ben ook aan het bedenken hoe ik het symbolisch een plekje wil geven. spulletjes in een doosje, test, echo, cadeautje die ik al had gekregen... ik ga ook de echo van gister vragen in het zkh, was nml. zo fijn, de gyn nam rustig de tijd en we konden het heel goed zien, was nu wel niet meer levend maar voelde echt als een laatste keer zien.
oja vandaag wel pijn in mijn onderrug en zeurend gevoel in mijn buik, einde van de middag ook wat bruine afscheiding. denk dat het voorzichtig aan begint..... alleen zo dubbel want na elke maaltijd nog licht misselijk
@ linda..ik heb ook een doosje gekocht waar je op de deksel 4 fotos kan indoen en in het doosje heb ik de cadeautjes die we aan de opas en omas en peetoom etc wouden geven. Ook een briefje geschreven met welke dag mijn laatste menstruatie was en de eisprong en de echos en curettage enz. Moet zeggen dat de echos me goed doen en dat ik alles in een doosje heb zodat we dit nleen mooi plekje kunnen geven. Vandaag te lang gezeten dus pijn in mijn rug en voel mijn baarmoeder nu ook goed zitten. Dus lekker op de bank met mn vriend en helemaal niks meer vanavond.