Ik had een nogal te romantisch beeld van een thuisbevalling. Uiteindelijk inleiding, ruggeprik, vacuumpomp, nog net geen keizesnee en borstvoeding mislukt. Ik heb het gevoel dat ik van a tot z hulp nodig heb gehad, niks zelf tot stand kon brengen, terwijl bevallen iets heel natuurlijks zou zijn...ben ook wel verwend met een probleemloze zwangerschap. Het is gewoon tegengevallen, ik heb er zelf misschien te makkelijk over gedacht. Heb je ook over een gastouder gedacht Eline, of was kinderopvang een bewuste keuze? Gastouder lijkt ons kleinschaliger, meer zoals thuis.
Ik herken het wel lumiere.. alleen niet tijdens de bevalling maar tijdens de zwangerschap. . Eerst was ik zwanger van 2 baby's met 9 wkn is dat alsnog misgegaan het ene hartje was gestopt met kloppen! Vanaf 7 wkn HG tot 24 wkn zwangerschap met 18 wkn nog in het ziekenhuis gelegen aan het infuus vanwege uitdroging door het vele spugen! En als klap op de vuurpijl braken met 31 wkn en 5 dgn mijn vliezen. . Ooh ooh wat heb ik me schuldig gevoeld naar ons kindje maar ook naar mijn partner! Wat liet mijn lichaam mij in de steek en wat heb ik r wat aan afgehuild! Ik heb tijdens de controles mijn gevoelens toen wel geopperd tegen mijn gyn en wij zijn zelfs met iemand wezen praten over dit alles. . Mijn gyn zei letterlijk het ligt niet aan jou de natuur heeft dit nu eenmaal zo bepaald dus voel je absoluut niet schuldig over dit alles! En weet je ze had gelijk! Je kunt een zwangerschap en bevalling niet plannen het gaat zoals het gaat! Je hebt dus absoluut niet gefaald! ( al voelt dat wel zo Ik begrijp dat wel) maar de natuur heeft nu eenmaal zo besloten dat het zo moest gaan daar had jij niets aan kunnen veranderen! (Ps: Dit was ff een beknopte versie van mijn verhaal hoor.. Anders zit ik hier tot vanaaf laat nog)
Pff zo spiraal ben zo zenuwachtig haha Lumiere absoluut herkenbaar bij de eerste is ook pijnstilling bv misluk enzovoort. Dit kwam grotendeels door de slechte begeleiding en voorbereiding. Maar nu bij de volgende geef ik al 2,5 maand borstvoeding (puur door voorbereiding en doorzetten!) en had ik een bevalling in bad geheel natuurlijk. Dus een eerste bevalling zegt niks over eventuele volgende bevalling. Je kan niet falen tijdens een bevalling dat hou je niet tegen op zon moment. Wat je wel kan doen een volgende keer is je voorbereiden 1 ding scheelt je weet nu wat je te wachten staat, en genieten ! En ja de fles is makkelijker je wilt niet weten hoevaak ik de eerste 2 maand aan flesvoeding heb gedacht , maar vanaf nu gaat het echt beter komt goed een eventueel volgende keer !
Je kan een moeilijke zwangerschap of bevalling ook juist anders bekijken, je hebt het maar mooi even doorstaan voor je kleintje ben je dan eigenlijk niet juist een geweldige moeder? Mijn bevalling was juist heel snel en makkelijk, ik zat na de tijd juist een beetje beduusd te kijken met een gevoel van was dit het nou? Je kan er niks aan veranderen...
Ik wacht het nog even af, als ik ermee blijf zitten ga ik wel naar de huisarts, eventueel verwijzing voor psycholoog oid. Ik heb behalve hier op het forum niet echt "lotgenoten", vriendinnen zijn allemaal zo'n beetje letterlijk tussen het ontbijt en de koffie bevallen, korte vlotte thuisbevallingen. Fijn dat jullie het wel herkennen, dat ik niet de enige ben die dit gevoel heeft. Ik houd me wel voor dat Fender er niet onder geleden heeft, ctg was al die tijd perfect en apgar van 9/10/10. Hij was gewoon heel groot en ik ben klein Tweekids sterkte! Hoop dat het meevalt met spiraal plaatsen Hier beetje rommelig begin vd dag. Vriend had avonddienst, wordt hij opeens gebeld of hij met spoed naar zijn werk kon komen terwijl ik nog sliep en hij halverwege de fles was met Fender. Maar meneertje heeft goed gedronken en zit nu te dommelen in zijn wipstoel. Koffiemomentje haha
Zo ff een druk weekend achter de rug. @lumiere, probeer positief te blijven denken. Je kan er niks aan doen. Vrijdagochtend vond ik amy in haar bedje met haar bakerzak rond haar middel, ze had zich er helemaal uitgewurmd. Gelijk maar de slaapzak geprobeerd en dat gaat aardig goed. Zaterdag was ze een beetje uit haar hum en wilde heel de dag niet slapen. De weekenden zijn bij ons altijd onrustiger als doordeweeks. Gisteravond voor het eerst weg geweest zonder amy. Was wel ff spannend en gek om de deur uit te lopen zonder haar (ze was bij vrienden van ons). Wel een leuke avond gehad en amy heeft het super gedaan, savonds alleen maar geslapen, terwijl ze dat thuis zelden doet in de avond, ook haar flesjes goed op. Ben wel blij dat ze het goed gedaan heeft. Ze ligt nu ook al een hele week overdag en snachts op haar eigen kamertje en ze slaapt zelfs door al de hele week. Erg fijn
Nou ik leef nog haha , werd even duizelig omdat ik er al even lag en dan ga je nadenken en zweten haha. Maar voelde er uiteindelijk eigenlijk niks van dus zorgen gemaakt om niks.
Gelukkig viel het mee tweekids. slaapt Amy zonder inbakerdoek 's nachts net zo goed als met? Norz slaapt nu al een week overdag in de slaapzak en 's nachts nog in de inbakerdoek. Morgenavond gaan we ook de nacht proberen met slaapzak.
Lumiere, was je vriend eigenlijk vrij dan vanochtend? Gelukkig heeft Fender wel zijn flesje gewoon goed gedronken. Hoe was de nacht?
Gelukkig wel. Ze zwaait nog wel heen en weer maar gaat wel gewoon slapen. Succes morgen Fijn tweekids
Hier ook weer even een teken van leven. Volgens mij zijn dit de dipdagen zo te lezen, hier ook echt slechte dagen gehad en nog heb ik geen energie. Zo met Lise voor de verandering naar de huisarts omdat ze nog steeds spruw heeft ondanks de nystatine. Maar het moet voor vrijdag weg zijn ivm de narcose. Dus hopelijk is er een wondermiddel..... Tweekids, fijn dat het meeviel. Luimiere,dat is idd dan even hectisch maar gelukkig doet tender het goed. Jouw verhaal klinkt heftig. Erover praten helpt echt. Ik dacht dat ik dood ging tijdens de operatie omdat ze het lachgas te lang op me neus hielden. Ik ben de hele keizersnede verder zo nerveus geweest, kreeg ook nog een meta bloeding waardoor ze aan het overleggen waren of ik onder narcose moest.... en je hoort dus alles, ook de hecktiek..... ik heb er heel veel over gepraat en dat scheelt. Ik wil alleen nooit meer een ruggeprik.... Lise was gisteren alweer 12 weken.... tijd vliegt echt......
Ohh wat slapen betreft.... Lise ligt nu in de puckababy, ook in de nacht en ze doet het super. Met een slaapzakje maaien haar armen nog steeds alle kanten op waardoor ze zich wakker tikt.... ze is echt meta onrustig in haar slaap namelijk....
Nora ook. Maar ze gaat steeds meer bewegen en we vinden haar ook nog wel eens een beetje scheef terug in bed. Dus liever dan in een slaapzakje. Op de dag slaapt Nora nu eigenlijk praktisch net zo goed als met de inbakerdoek. Dus we verwachten niet al teveel problemen.
Hier is het maaien grotendeels over na 5wk inbakeren. Van het ene op het andere slaapje overgegaan op slaapzak, ik merk geen verschil. Hij mept zichzelf niet meer wakker. De nacht was weer normaal Fender sliep door van 23u tot 4.30. Vriend had avonddienst, van 14-22u. Hij dacht voor zijn vakantie al dat dat niet kon (hij werkt met een grote drukpers, en mag daardoor nooit alleen op de werkvloer zijn), dus had hij meerdere malen gevraagd of het toch niet de bedoeling was dat hij vandaag vroege ploeg draaide (7-14u). Dat was niet, gewoon avondploeg zei zijn baas. Belt ie vanochtend op, he waarom ben je er niet, je moest vroege ploeg werken, er is vanavond niemand. Zucht.... Elise, dat klinkt heftig wat je schrijft over je bevalling. Goed dat je eover kon praten. Ruggeprik is inderdaad akelig, zetten doet veel pijn! Ivy, gelijk heb je. Als ze scheef gaan draaien is een slaapzakje beter, voor je eigen gevoel ook prettiger. Heeft Nora wel een lakentje? Fijn dat het meeviel Tweekids
Nora slaapt inderdaad nog wel onder een lakentje. Maar die krijg ik niet meer zo strak ingestopt als wanneer ze ingebakerd ligt. Ze woelt hem wat losser met d'r beentjes. En d'r armen krijg ik al helemaal niet onder het lakentje.
Ze zeggen dat een lakentje nog meer begrenzing geeft. Maar toen ik Fender twee keer dwars in bed vond met zijn gezicht maar 5cm van het laken af durfde ik dat laken er niet meer op te doen. Tegen de tijd dat de warmte uit zijn kamer is kan hij zich hopenlijk terugdraaien als hij eronder komt.
Fenders eerste woordje is een feit. Papa pakt hem op en Fender brabbelt: help echt zo "hellep" klonk zo grappig natuurlijk niet bewust, maar wel heel komisch haha
Haha grappig Lumiere! Mama's kindje dus Vandaag eerste werkdag! En wie vond het nodig om vannacht ineens 2 voedingen te krijgen... ben nu al moe, wordt nog wat!