klinkt als een heerlijke auto inky! lekker he, zo nieuw en allerlei electrische snufjes? (ik weet niet hoe oud jullie vorige auto was, maar die van ons was 14 jaar oud en we hebben er nu eentje uit 2003, dus je begrijpt dat het een hele verbetering is, hihi!) geniet er lekker van!
haha ja mijn polootje was 15 jaar oud, zonder stuurbekrachtiging. Aangezien ik RSI in beide polsen heb is dit een heeeeele verbetering. Wist niet wat me overkwam met straatje keren!! Nou is niet druk hier vandaag. Lars heeft vandaag zijn 3e zwembad kadoo gehad haha. Gelukkig allemaal verschillende maten. 1 echt baby badje dus makkelijk voor ff snel 1 wat grotere en 1 die bij oma in de tuin moet want die past hier niet eens. Kan 10 man in! Maar was wel weer super gezellig. Mijn vriendin die vandaag langskwam ken ik al zooooo lang en we spreken en zien elkaar maar 4 keer per jaar ofzo dus was echt weer super gezellig! Lars is helemaal van de rel vandaag. Wel lief maar veel hangen en knuffelen. Hij heeft wel SUPER gegetenm voor de mensen die Lars langer kennen dan vandaag haha een wonder dus. Een heel bordje vol. Wellis waar nog geen vers maar goed ene bordje waarvan de groenten gescheiden zijn van het vlees en aardappelen en ALLES op. Morgen de test in het zieknhuis. We moeten er heel de ochtend blijven, ben erg benieuwd. Je mag me afschieten als hij nog koemlekallergie heeft maar goed, toch ene beeetje spannend. Ik ga nu nog ff met mijn ventje spelen en ben er vast vanavond wel weer. Doei
Spannend Inky, morgen. Wat zal Lars n waterrat worden, zeg! En wat goed dat ie zo lekker gegeten heeft,goedzo Lars. Hier hebben we weer wat aanpassingen verricht (ja voor 11 uur vanochtend al hoor), ter beveiliging van ons huis ivm Giulian. Eindelijk mn medicijnkastje opgehangen, bijvoorbeeld. En zo nog wel meer. Net vertelde Elmar me, dat de verzorging van Giulian hem wel eens de keel uithangt. Ik weet dan niet wat ik ervan moet denken. Hij is echt nog nooit, maar dan ook nog nooit een dagje alleen geweest met Giul. Hij voedt hem bijna nooit, daarvoor verzint ie steeds iets nieuws om dat uit de weg te gaan en de luiers die hij helemaal in zn eentje verschoond heeft, zijn op 1 hand te tellen. Vergeet niet, dat Giulian echt t makkelijkste kindje is wat je maar kan wensen. Elmar is zovaak zo sjacherijnig, ik vraag hem dan waarom want ik twijfel dan of alles wel goed is tussen ons en van piekeren word ik ook niet gezelliger, dus zo nu en dan leg ik dan het vuur aan de schenen om erachter proberen te komen wat er nou werkelijk aan de hand is. Tot nu toe geen echte antwoorden gekregen hoor, wel heel wat ongezellige weekenden en nachten op die manier. Want meestal komen er dan alleen loze verwijten langs. Ik zit op dit moment niet in de rats, hoor. Heb ik het afgelopen jaar gemiddeld elke maand wel een aantal dagen in gezeten. Ik gooi het nu maar weer op spanning voor de verjaardag van Giulian en dat ik ziek ben. Elmar is op zn slechtst als ik niet oké ben. Het is niet dat ie helemaal niks doet hier. Hij wast regelmatig, hij stofzuigt, hij helpt in de keuken... Maar ik voel me vaak psychisch helemaal niet gesteund. Hij heeft de deur dicht gegooid toen ik zwanger werd (ten minste, ik denk dat het toen begon) en soms gaat die deur even open en vervolgens weer dicht. Hij vindt dat we heel veel dingen samen doen, hij lijkt me ook niet te begrijpen als ik zeg dat de afstand maximaal is. Ik hoop echt dat het hormonale spoken zijn die ik zie en als ik zo van de borstvoeding af ben, hij weer die (soms nukkige, maar over t algemeen) leuke vent is die betrokken is bij mijn leven. Ik weet gewoon niet goed, hoe en wat en zeker niet meer hoe ik ermee om moet gaan. Moet ik hem blijven lastig vallen, of hem met rust laten? Dat eerste heb ik nou al zoveel geprobeerd, helpt niks. Ben bang dat als ik dat laatste doe, we nog verder uit elkaar raken. Soms wou ik dat zn moeder me een handboek had meegegeven... zucht. Verder gaat het wel goed. Ik heb heel wat minder pijn. Knap gewoon al aardig op. Sorry voor mijn lange verhaal hierboven. Moest het even kwijt. Ik hoop eigenlijk dat mensen het herkennen en zeggen dat het idd spoken zijn, of iets wat nu heel snel over is. Moeilijk soms, zeg.
Fijn dat Lars een leuke verjaardag heeft gehad! @Minni.. vervelend dat je het zo allemaal ervaart en Elmar natuurlijk ook. Hoop dat het idd maar iets tijdelijks is en dat het met de spanning van Giul te maken heeft!
Ik heb voor Elmar de zonnebank opgeruimd (stond vol met allerlei troep) en schoongemaakt en ik hem er maar onder gestuurd. Ik hoop dat ie n beetje opknapt van een half uurtje (rust) licht. Noem het maar lichttherapie. Ik vind het voor mezelf altijd heerlijk om tot rust te komen. Ik heb nooit gemediteerd, maar zo voelt het voor mij. Ik raak altijd n beetje in dromenland en allerlei gedachten gaan zo lekker luchtig door mijn hoofd. Eigenlijk zou ik er zelf ook vaker onder moeten. Ben nu al 2 jaar niet meer geweest (en ik heb dat ding nog maar 3 jaar ofzo) heb er al met al misschien 10x onder gelegen.
he minni wat balen zeg!! Ik vind persoonlijk dat de man net zoveel moet doen als de vrouw hoor. Ik lees soms met verbazing verhalen van anderen. Wat die dan allemaal pikken pfoe he!!! Ik ben echt geen kenau ofzo maar ik ben ook niet van Lotje getikt hoor! Remon is wat dat betreft een geschenk uit de hemel, maar voor minder zou ik het niet doen. Hij is vandaag al aan zijn 3e wasje bezig!! Heeft net voor het eten gezorgd en brengt Lars op vrijdag en zaterdag naar bed en doet hem in bad! Op zondag doen we het om en om en slapen we ook om en om uit. Woensdagavond is MIJN avond. Ik ga sporten en de suana in en als ik thuis komt zit ie op mij te wachten met een lekker glaasje jus. En vrijdag is zijn dag met Lars. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen Maar doe het toch nog maar eens, zorg dat je vent 1 VASTE dag heeft met je kindje. Hij ervaart dan hoe zwaar het kan zijn en wat er bij komt kijken. Echt waar. Wij hebben aan een blik genoeg als er een walm voorbij komt uit lars zijn luier. En 99 van de 100 keer verschoont hij Lars dan!! Er zijn zeker wel tijden dat het niet goed gaat tussen ons en vooral als er drukke tijden op de zaak zijn. Maar ik vind het dus echt onacceptabel als ik alles in mijn eentje zou moeten doen. Lars zijn verjaardag is ook prima verlopen en Remon heeft super veel gedaan zonder dat ik daarom hoef te vragen. Ik ben mss veeleisend als ik af en toe hoor hoe het er bij anderen aan toe gaat, maar mijn vent en ik snappen elkaar prima. Dus Minni, blijf praten en blijf vertellen hoe je het allemaal ervaart. Bedenk wel dat jullie graag nog een kindje willen, hoe ga je dat in hemelsnaam doen als je man het nu al niet allemaal trekt?? Ik hoop dat jullie er echt uitkomen hoor, want je moet niet denken dat jij alles maar moet doen!! Kom op voor jezelf hoor en laat hem maar eens ene dagje met Giul alleen dan piept ie wel anders!
hee, minni, heel veel sterkte zeg! ik kan me idd meer vinden in het verhaal van inky, mijn vent is ook super, in het weekend roept hij altijd dat hij luierdienst heeft en hij doet pepijn elke avond in bed en altijd in bad... met dit verhaal wil ik zeker niet je ogen uitsteken ofzo hoor! ik hoop dat elmar meer zijn best gaan doen... en idd misschien is inky haar idee wel een goede oplossing. misschien is het ook beter om wat meer afstand te nemen, soms raken anderen daar zo van onder de indruk dat ze meer toenadering zoeken (zo had ik dat met een huisgenootje tijdens mijn studie: ik deed teveel mijn best om aardig te zijn en zo, toen ik dacht van laat maar kwam het weer helemaal goed en zocht zij de toenadering als vrienden, hihi). heel veel succes en sterkte! het is altijd moeilijk als mensen zich afsluiten en een goed gesprek hierover niet echt wil lukken... je verhaal kan je iig altijd hier kwijt!!
jeetje Minni...kan mij je twijfels goed voorstellen. Ik heb een bubbie die ook zich afsluit en behoorlijk chaga is, wanneer hij verdrinkt in alle deadlines op zijn werk. Hij kan dan echt onredelijk zijn en reageert dus eigenlijk al zijn stress op mij af. Ik heb na lange tijd geleerd dat ik op zo'n moment niet in discussie moet gaan. Ik geef wel aan dat ik zo'n gedrag niet toloreer en ga hem uit de weg of ik stuur hem weg. In deze periodes doet hij ook minder met de kinderen. Op een beter moment bespreken we wel de toestanden en geeft hij aan wat er loos is (ALTIJD iets op het werk) en zegt dan sorry. Ik denk dat wanneer dat soort momenten er niet komen, dus wanneer altijd de deur gesloten blijft, dat je dan de verantwoordelijkheid bij hem neerlegd. Hij wil er niet over praten, nou.... dan niet. Ik zou dan afstand nemen. Allereerst om mijzelf te beschermen. Jouw leven wordt anders te afhankelijk van hem, je weet niet waar je aan toe bent. Ik beperk me dan tot datgene waar ik wel zekerheden over heb: mijn eigen leven en die van mijn kinderen. Toevallig ben ikzalf best gezellig gezelschap, ik vind dan dat hij mijn gezelligheid niet verdient, en ga hem psychologisch uit de weg. Daarnaast zou ik zeker doen wat al eerder gezegd is: regel een eigen avond! Zo kan jij ff op krachten komen en krijgt je hubbie meer 't vader-kind gevoel! Maar je twijfels en machteloosheid die tussen de regels door klinkt, herken ik wel! Ik hoop toch dat E. eens aangeeft waarom hij niet lekker in zijn vel zit.
Whaha wil je mijn dochter hier even buiten laten @ Minni: balen dat Elmar zich niet wat meer betrokken voelt, mss moet hij inderdaad nog wennen en weet hij soms niet hoe of wat. Zou lekker zijn als je een avond voor jezelf kan nemen, gewoon vaste dag in de week waarop JIJ bepaalt wat je gaat doen. Vorige week raakte ik ontzettend geirriteerd omdat Roeland vergeten was eten voor Lotte mee te geven naar de oppas en op 1 avond heeft hij Lotte in bed gelegd zonder avond fles. Ben toen boos geworden op hem terwijl het volledig mijn eigen schuld was. Moraal van het verhaal...ik trek automatisch alles naar me toe waardoor ik hem ook niet de kans geef zelf initiatief te nemen en zich te ontwikkelen in de zorg voor Lotte... Wil niet zeggen dat dit ook jouw moraal kan zijn...tegelijkertijd moet Elmar mss ook maar eens met zijn neus op de feiten worden gedrukt.. Succes meis!
Dit artikel is een beetje dubieus, hiermee worden nl niet de babywalkers zoals bijv die van V-tech bedoeld maar loopstoeltjes waar je baby in zit/hangt waarvan we allemaal weten dat het schadelijk kan zijn voor de heupjes. Gewone walkers zullen dan ook niet schadelijk zijn in de ontwikkeling..
Die is dan mooi in het verkeerde dorp neergevallen Dat gaat hier eigenlijk wel een beetje net zo (met het verschil dat het de zorg voor Jill is natuurlijk ). Komt miss ook doordat Richard van maandag tot vrijdag onderweg is en heel sporadisch een avond thuis is. Omdat hij gemiddeld 60 uur in de week werkt, druk ik hem op die avonden niet de stofzuiger in de handen. Wij zijn ook nog een beetje aan het zoeken naar de juiste verdeling hierin. Kan het dat bij jou ook niet zijn Mandy dat je stiekem toch denkt dat jij het sneller/makkelijker/beter doet dan Elmar? Als Jill huilt bv zeg ik al heel snel, geef maar hier. Ik zie dan aan hem dat hij aan de ene kant blij is dat ie van een gillend kind af is maar aan de andere kant ook dat ie haar zelf ook wil kunnen troosten. Lastig joh, ik hoop dat je er snel uit komt met z'n tweeen.
Miss trok ik gisteren n.a.v. zijn (out of te blue) opmerking over de verzorging van Giulian te snel allerlei conclusies. Ik ben ook wel mega gevoelig voor dat soort opmerkingen. Misschien wilde Elmar gewoon iets kwijt, wat anders nooit speelt, ik weet het niet. Hij is gisteren wel wat meer gaan vertellen,alhoewel ik nog steeds geen idee heb wat er nou echt speelt. Hij zei dat ie dacht dat ie overspannen ofzo raakte en dat ie miss wel zat was van zijn baan. Ik heb hem jaren geleden ook zo meegemaakt, maar dat was ik vergeten.Hij was toen bij een ander bedrijf gaan werken. Dat was zo'n in en in verrot bedrijf. De sfeer was al buiten het pand te voelen en het was echt geen prettige sfeer. Hij ging toen een jaar lang met lood in zn schoenen naar zn werk en 's avonds was ie puur sjacho. Vreselijk. Toen ie bij n ander bedrijf gevraagd werd, heeft ie dat met beide handen aangepakt en vanaf toen was ie overnacht een heel ander persoon weer. Ik hoor al heel lang steeds minder leuke dingen over dat bedrijf en dat er (uit n kleine groep) nu al 2 zijn die met tegenzin gaan werken, zegt al genoeg. Daar komt bij dat 1 van de collega's laatst is overleden en de verkopen (auto's) landelijk tegen vallen en dat merken ze natuurlijk ook in dat bedrijf. Daar krijgen de werknemers de schuld van, terwijl zij de beste dealer zijn van afgelopen jaar, maar goed. Het is n lang verhaal. Ik herken zo wel iets en ik ga voor mezelf (en Giulian) dingen snel anders aanpakken. Idd de minni-avond weer instellen (heb er al 2 gehad afgelopen jaar) en wat ik ook n goeie vind: ik ben gezellig gezeschap en als hij daar niet aan mee kan doen, dan wil ik hem er niet bijhebben. Ik merk dat ik idd meer aan hem ga hangen, dus dat moet ik ook heel snel veranderen. Wat betreft hh, mag ik echt niet klagen, ik werk niet (ben wel arbeidsgehandicapt) en Elmar dus wel. Ik moet miss zowiezo wat meer afstand nemen, zodat ik niet met mn neus boven op alles zit. Dan gaan sommige dingen miss te veel waarde krijgen. Miss had ik namelijk gewoon datgene wat ie gisteren zei moeten negeren. Ik zeg ook wel eens iets, wat ik helemaal niet meen, maar op die ene seconde misschien wel. En als dat dan een eigen leven gaat leiden, is dat niet de bedoeling. Dankjullie wel, want het was al fijn om de boel hier op n rijtje te zetten gisteravond. En jullie tips en ervaringen als extraatje zijn ook echt fijn. N.a.v. wat ik gisteren geschreven heb, heb ik de boel aardig kunnen ordenen en besloten wat minder zwaar op de hand te zijn. Neemt niet weg, dat er wel iets speelt bij Elmar. Ik weet nog steeds niet precies wat. Ik ga lekker mn eigen leven wat meer leiden, denk ik. Dan loopt ie misschien vanzelf wel wat harder achter mij aan. Ben benieuwd. Nogmaals bedankt.
jeetje minnie wel lastig hoor allemaal...hier is het ook meestal zo..als er wat op het werk speelt dan praat hij er ook niet over en loopt vervolgens over allerlei onzinnige dingen te mokken..(hmm manneneigen of zoiets denk ik).... gaat de laatste tijd wel beter..maar soms heeft ie ook nog die momenten.. wat de zorg van Eva betreft is die wel goed met zijn neus op de feiten gedrukt en doet nu ook uit zichzelf huishoudelijke taken erbij in de weekenden..ja ik kan en mag het niet de zorg en het huishouden niet dus heeft hij geen keus zullen we maar zeggen..maar vind het al heel wat dat ie het nu zelf oppakt zonder dat ik iets hoef te vragen..wat voorheen wel altijd het geval was..dus al die rugellend is toch nog ergens goed voor geweest zullen we maar zeggen.. hier bestaan mijn dagen nog uit mega veel rusten ....wandelen...en ja dat was het...oh ja veel fysio oefeningen doen...gelukkig allemaal zonder pijn en dat is al heel wat...allen zitten lukt nog niet goed....kwestie van geduld word er geroepen maar mijn geduld word nu wel heel erg op de proef gesteld hoor...ben het ook wel zat eigenlijk..maar goed nog even volhouden...heb geen keus daarin.. Eva vind het staan prachtig...gaat nu ook aan het tafeltjes staan en de bank...zo mooi om te zien..en het verbaad me dat ze nog niet een keer is gevallen eigenlijk...dat weer gaan zitten doet ze zo netjes...geweldig gewoon... nou tot zover weer even een update van mijn kant meiden...ben er nog niet zo veel maar ja heeft ook te maken met het feit dat ik nog niet goed of lang kan zitten...
he hooi.. wij zijn weer thuis.. @ minni.. ik heb op de vakantie met Lars' oom gesproken. Hij is al jaren thuispapa en het was verhelderend om met hem te praten. Je weet dat ik het ook niet altijd makkelijk heb met mijn hubbie als het op opvoeding aankomt. Nou weet je ook dat die van mij net ff een tandje minder is dan die van jou, daar hebben we het wel eens op msn over gehad. Wat de oom zei en wat natuurlijk zo waar is. Is dat de papa het gewoon nog moet leren. Wij moeten het niet op onze manier willen en niet maar steeds willen ingrijpen. En bovenal moeten we BLIJVEN vragen, want in veel gevallen gaat het gewoon niet vanzelf. Hij vond dat ik ontzettend veel deed met astrid en dat lars het ook maar zo liet. Dat vindt hij dus echt schandalig, maar hij zegt ook dat als ik hem er niet bij betrek, het altijd zo zal blijven. En dat zal ik zeker ter harte nemen. Daarnaast moeten we beseffen dat we ook nog vrouw zijn naast de mama van. Zeker jij en ik als thuismam zijnde moeten daar meer moeite voor doen, omdat we nu eenmaal niet werken en dus de volledige zorg van ons kind doen. Dat draagt niet bij aan het "Ik ben ook nog mezelf" gevoel. Dus ga wat voor jezelf doen en betrek je man zonder EISEN te stellen bij de opvoeding van Giul. Haha wijze woorden van iemand die het ook nog moet verzinnen hoor, want tsja, wat meer kan ik nog doen wil ik weleens denken.. Sterkte meid! @ elena.. Leuk dat je hier ook bent en fijn dat je nu vooruitgang boekt... @ Iedereen... HOE IS IE??
Goh.. vergeet ik helemaal te vertellen dat Astrid de vakantie dus vaak stapjes los heeft gezet. Steeds 1, 2 of 3 stapjes.. LAchen joh. Ze staat nu ook echt super veel los.. De camping vond ze echt super, ondanks het klote weer is ze echt veel buiten geweest. En wilde maar 1 keer slapen op de dag en ging pas ruim na 19.00 naar bed en werd dan steeds voor 7.00 wakker, soms zelf voor 6.00. Het slapen in de caravan vond ze ook OK, maar het tentje vond ze niets. Daar kunnen we haar dan ook alleen maar in leggen als ze al helemaal knock-out ligt op ons bed.. haha. Ze heeft vele harten gestolen in ieder geval, echt super. En mijn schoonma??? Raar wijf.. haha, maar goed, zegt dat ze het na de vakantie dan toch maar moet gaan proberen. En hiermee wordt dan bedoeld het Oma zijn... ?
Minni, ik ben blij dat je het een beetje op een rijtje hebt kunnen zetten. Het valt ook allemaal niet mee , een kindje en het huishouden. Heee gupsie... Fijn dat je weer terug bent.. en bevalt je hotel op wielen?? En As.. jee.. die gaat als een speer.. nu duurt het echt niet meer lang!!
Misschien moet ik mezelf toch maar es goed laten nadenken.Ik kan miss idd wel wat minder "zelf willen doen, want dan gaat het tenminste goed". Om te beginnen herken ik mezelf er niet in. Maar om nou een voorbeeld te nemen aan afgelopen zaterdag. Ik doodziek toch boodschappen willen doen, want dan hebben we tenminste binnen wat ik allemaal wil hebben. Anders komt Elmar met het verkeerde merk thuis. (dat soort onzinnige gezeik van mij) En als ik dit bedenk, weet ik ineens wel meer voorbeelden... Sjee wat ben ik erg zeg. En over erg gesproken: Begin ik over mezelf, terwijl ik best eerst over jullie zou kunnen beginnen. Hee Gupsie! Lekker op vakantie geweest? Ik d8 dat je 3 weken zou gaan?! Goed dat Astrid lekker aan de wandel gaat nu. Ontzetten knap zo vroeg, joh! Erg handig om de kant van een man te horen. Ik ga mezelf er meer op toeleggen dat Elmar meer betrokken raakt. Tja Inky, idd een geschenk uit de hemel in het verkeerde dorp... Of toch een gevallen engel? Hoe is het met de zwelling, Elena? Is die alweer weg? Giulian begon ook pas met vallen enzo, toen ik stapjes ging zetten. Hij heeft nu dagelijks wel n rooie plek op zn koppie. Gelukkig krijgt ie (blijkbaar) niet snel blauwe plekken. Dat staat zo raar, hihi. We gaan zo de laatste boodschappen nog doen en dan ga ik n middagje in bed doorbrengen. Ik ben goed opgeknapt, maar ik heb nog wel even te gaan geloof ik. Elmar gaat dan weer aan onze kampeerbus werken. Hij moet nog veel doen, maar er is nog maar zo weinig tijd.
hahaha Minni, heb net in je fotoalbum de foto van DE zonnebril gezien!! Deze is toch wel ERRUG groot hoor!