Afschuwelijk. En aanvankelijk de opluchting, maar ik kan t geen seconde uit mn hoofd zetten. Ben echt wel verdrietig. En de crematie zelf. Tja, in een crematiecentrum die ontzettend klein is. Wel alles nieuw, maar voor een gemiddelde crematie is er geen ruimte voor de mensen, laat staan voor een jong iemand die ook nog collega's had en vrijwilligerswerk deed (en haar man ook: werken en vrijwilligerswerk) en dan nog es alle vrienden, buren, familie en kennisen. En eerst een praatje van een oom die niet minder persoonlijk kon zijn, daarna een goede vriendin en collega samen met de werkgever. Mooi verteld. En als laatste haar vader die nog es benadrukte dat het vreselijk zwaar was om hun enigskind te verliezen, maar door t optimisme van Ingrid zelf (die tot in oktober nog zoiets had van: ik ga hier niet aan sterven) hem de kracht gaf om zelf ook door te leven. Daarna na de koffie afscheid genomen van Martin en haar ouders (en ook zijn ouders, maar die ken ik niet). Ik sprak Ingrid haar moeder nog es aan om te vertellen wat ik 3 wkn geleden al had willen zeggen. Nu wist ze zich mij wel te herinneren. Ik zei tegen haar dat ik haar destijds zomaar had willen zeggen dat ik het zo erg vind voor hen om op deze manier hun dochter te zien sterven. Maar toenbedacht ik me dat het helemaal nergens op sloeg, omdat ze er op dat moment nog bij zat en het zou klinken als een condoleance. De vrouw zei dat ze het heel lief en fijn vond om te horen en dat het ook vreselijk is geweest om haar zo te verliezen. Ik moet voor mezelf zeggen dat ik me zovaak machteloos gevoeld heb ik watik kon doen om het lijden te verzachten. En gek genoeg, nu het lijden van Ingrid er niet meer is, heb ik dat machteloze gevoel nog meer. Met andere crematies was t ergste ook wel over na de crematie zelf, maar ik zit nog zo bomvol emoties. Ik ben ook zo ontzettend moe. Maar ach bij de meeste crematies speelde leeftijd ook wel een grote rol. Nu slaat de leeftijd nergens op. @Suus, miss plast Lisa ook niet helemaal uit, nu ze op de wc zit, want dat voelt heel anders.
hee suus nog gefeliciteerd met je meisje! en Minni, sjee wat een emotionele dag moet dat zijn geweest
ik heb hier een heel boos meisje, verschrikkelijk gewoon! is door haar oorontsteking een beetje verwend en heeft er nu weer moeite mee om 'alleen' te spelen in de box. heeft vanmorgen als een dwaas liggen gillen in de box! ik dacht nou je doet maar... na 40 minuten waren we allebei helemaal over de zeik... heb haar met een boos hoofd in de wipper gezet met een beker drinken en naar boven gelopen om mijn make-up te doen (had ik nog niet gedaan door mevrouw en was al half 11) kom ik terug benden ligt ze te slapen....! nouja zeg, was net een uurtje wakker, was denk ik zo boos dat ze gewoon moe werd. wil dus niet meer liggen in de box, rolt steeds op buik en kan dan niet meer terug, dus kun je je er misschien iets bij voorstellen hoe het gaat hier. als ik haar op haar billen neerzet, zit ze lekker te spelen, maarja... ze zit stevig maar gaat natuurlijk de eerste maanden ook niet zelf zitten. -- sorry voor mijn gemopper hoor, maar soms......... ach ga zometeen weer 'lekker' naar paardrijden en voetbal, zakt het wel weer
hahaha wat herkenbaar, maar wel ff terug voor ons natuurlijk. Ik had n rugdrager op pootjes (en 2 wieltjes, dus t leek wel zo'n boodschappentas op wieltjes). Daar zette ik Giulian dan in met die buien en kon ik alles doen wat ik wilde en reed Giulian achter me aan ofvoor me uit door t huis heen. Ook zo'n hangstoel wilde wel es helpen. We hebben voor Giulian een beugel in t plafond gedraaid, zodat we dat ding konden ophangen. Giulian erin vastzetten en dan wat slingeren. Hij keek zn ogen uit en vergat zn boze bui. Miss heb je wat aan mn tips. Ps dr Phil hielp ook. De box voor de tv en dr Phil aan. Hem stutten aan alle kanten, zodat ie niet doordraaide (hij moest op zn buik liggen, maar kon met 6wkn al draaien). Hij noemt dr Phil nog steeds "opa".
Heel herkenbaar Nancy.......alleen was het hier extreemer........Isa wilde nooit in de box en liep ik dus altijd met Isa op mijn arm.......misschien een kleed op de grond?
pff hier ook hoor maar kan hem geen seconde alleen laten. De wipper is al weg daar duikt ie in voorover en hij wil alleen maar staan en stappen en als de tafel dan "op" is gaat hij gillen. Hier dus ook echt doodop. Slapen is weer bagger en heb gene puf meer. Lars weer ziek en Sint in aantocht, klaag klaag klaag. Ik kom maar even niet want ben niet echt gezellig nu.
Je haalt geen troost uit onze knuffels en aandacht? Ik vind je geen klager iig. Je hebt t steeds niet erg makkelijk en ik vind het echt erg sneu voor je. Hele dikke kus en ik hoop echt dat 2008 meer rust geeft.
tuurlijk heb ik wel steun aan jullie knuffels maar op een gegeven moment val je in zo'n slachtofferrol en dat wil ik niet. Ik wil niet alleen maar klagen. Maar af en toe is het wel lekker om alleen te klagen en een baaldag te hebben. Dan is het maar beter om niet hier te komen want dat lijk ik zo'n ziekerd die nooit iets positiefs te vertellen heeft. @minni, jij kent trouwens mijn situatie over het zwanger zijn van Niels. In de ouders van nu stond een artikel over prenatale depressie. Ik herken daar zoveel in van mezelf zeg. Dat de vk mij nooit daarover heeft vertelt! Ik had een fijnere zwangerschap kunnen hebben. Maar goed dat is weer achteraf. Ik ga lekker douchen en naar bed, morgen weer een nieuwe dag
Klinkt allemaal niet best Inky.....ik hoop dat het snel beter gaat. Misschien een hele troost dat je niet de enigste bent die het van tijd tot tijd zwaar heeft. Ik ben blij dat Isa wat rustiger wordt en minder aandacht vraagt en gelukkig goed doorslaapt......ik begrijp dat je nu even minder gezellig bent.........maar het gaat echt over. Dikke knuffel.......
Meid, ik zal je vertellen dat ik t er met Elmar over gehad heb destijds. Ik wist ook niet dat t bestond, maar omdat het logisch klonk noemde ik t ook een prenatale depressie. Maar nu je denkt dat je minder gezellig bent, denk ik dat dat ook meer in jouw hoofd zit. UIt het hier joh. Tenminste als je er iets van opknapt. Zo niet, moet je t niet doen. Maar ik ervaar t forum juist als n heerlijke uitlaatklep en kan ook lekker zeuren (voor mijn gevoel) en dan ben ik daarna weer even "schoner". Als dat betekent dat je dagelijks ff je gal moet spuien, vind ik dat iig geen probleem. Geeft mij uiteindelijk ook t gevoel dat ik niet de enige ben die zich niet altijd happy voelt. En zeker niet t gevoel dat jij lastig bent. In tegendeel. Maar als jij echt t gevoel hebt dat je juist afstand moet nemen, dan wil ik je ook niet omlullen. Wil alleen dat jij je vrij voelt om ook jezelf te uiten en wat van je overload kwijt te raken op deze onschuldige manier. Heb je het met Remon gehad over dat artikel? Ik weet niet of hij inmiddels alweer bereikbaar is voor jouwgevoelens. Kan me voorstellen dat hij nog een eind te gaan heeft met zn eigen ellebde, dat jij niet het gevoel hebt jouw ellende met hem te kunnen delen. (dat gevoel heb ik trouwens ook al bijna een jaar en dat vind ik dubbel zo rot voor je. Niet omdat ik denk dat R een egoïstisch iemand is, maar hij zit overduidelijk ook niet lekker in zn vel. Ik denk zelfs, naar aanleiding van de jaren hiervoor dat hij een hele fijne partner is, in zn normale doen.) Hele dikke kus iig.
jaaa ben er weer. Ik was even op nonactief omdat ik mijn mailadres had veranderd en dat was niet goed gegaan. Ben er dus weer. Het gaat alweer wat beter maar ja we hebben een redelijke nacht gehad. Ben ook ongesteld geworden dus dat heeft waarschijnlijk ook dwars gezeten en de vermoeidheid speelt ook mee. Nu heb ik lekker gewerkt en de werkster is vanmorgen geweest dus kwam in een schoon huisje aan. Dan heb je niet zo'n berg met dingen om naar uit te kijken. Dus het gaat lekker. Straks nog boodschappen doen als R. thuis is.en dan is het lekker weekeind
Fijn dat het weer wat beter met je gaat Inky. Ik heb ook niet zo heel veel te melden. Lisa zit nog aan haar kuurtje. A.s dinsdag moeten we trouwens naar het CB met haar voor de ogentest. Ik ben benieuwt! Verder gisteren met mijn werk wezen eten.. lekker tappas! Mjammie! Was pas om 24.00 uur thuis.. (had ik ook echt even nodig) Afgelopen woensdag zijn we naar auto's wezen kijken. Mischa is door zijn proeftijd heen en mag nu dus een eigen leaseauto uitkiezen. Waarschijnlijk gaan we voor de Peugeot 307 SW (stationwagon) met leren bekleding en alle luxe die je kan bedenken erin. Ben nu alleen aan het dubben over de kleur.. Vindt zwart een hele mooie kleur met chroomkleur accenten , maar ook de zilverkleur vind ik een mooie kleur voor een auto. Wat zouden jullie doen? http://directlease.nl/images/JatoFotos/ ... 07/5ES.JPG Of dan in het zwart met de dakrail en handvaten van de auto in chroomkleur.
Ik vind zwart met chroom persoonlijk mooier. Onze VW passat is ook zwart (metallic) met chromen strips e.d.
De nieuwere passat heeft vrij veel chromen accenten. Super! Ik weet niet of dat ook zo is met de peugeot. Ik ben echt n sucker voor chroom! Het ziet er klassieker en sjieker uit. Elmar belde vandaag ook, dat ie n "nieuwe" auto op het oog heeft. Nou prima, bij zn baas en ik zei dat t dan met n gesloten beurs de oude ingeruild moest kunnen worden. Ik denk niet dat dat goed zal lukken, want dan verdient zn baas er niks op en zn baas wil ook aan zn werknemers verdienen, helaas. @Inky, ben blij dat je je wat happier voelt. Hoop iig dat je snel weer helemaalhappy bent, iedereen in je gezin trouwens. IK kijk es ff om me heen en zie me toch n onwijze tering bende... Ff ruimen!
mijn schoonmoeder heeft haar heup gebroken Ze was vanmiddag met haar dochter boodschappen aan het doen en is gevallen over de mat bij de ingang van de winkel.... na 1,5 werd de pijn zo erg dat ze naar de EHBO zijn gegaan en bleek de heup gebroken! verder weet ik ook nog niks, alex is er nu heen, maar denk dat ze daar wel even 'zoet' mee is ? woont alleen, haar man is overleden.