Oké dat is fijn dat de fysio en ha er hetzelfde over denken! Ik denk dat hoe hij nu is komt door iets van een tandje, oorpijn(?), een ander kwaaltje of de omschakeling van het weer. Maar zo voelt het niet voor jou. Alle goedbedoelde adviezen zijn heel lief, maar je hebt er gewoon niets aan. Dit speelt niet even, maar al een hele poos. Jij wilt nu gewoon weten waardoor het komt. Ga er vanuit dat de kinderarts geen kant en klaar antwoord zal hebben, maar weet wel dat je op de goede weg bent. Je vecht voor hem en jezelf. Weet niet of je een schrijver bent, maar mij helpt het in deze situaties enorm om het van me af te schrijven en later terug te kunnen lezen. Oh en ik moet trouwens regelmatig aan jullie denken. Beide hoge bloeddruk, bijna op dezelfde dag geboren, beiden een jongetje en dan nu ook jullie met zorgen.. Hè, bah! Wilde gewoon dat jij ook onbezorgd kon genieten! Knuffel!
Klopt helemaal...adviezen zijn lief bedoeld maar hebben we idd niks aan. Cb hebben we ook niks aan...die doen alsof ze hem in de gaten willen houden maar vervolgens vraagt ze me afgelopen dinsdag of we al met fysio begonnen zijn zijn we pas een jaar mee bezig pffffff ben je ook gewoon een nummer. Klopt dat we wel een beetje hetzelfde meemaken guusje al is het toch weer anders maar idd tijdens zwangerschap liepen we al tegen dezelfde dingen aan...heel apart. Ik ga nu naar mn werk...gelukkig mn laatste nacht ben zo labiel als ik weet niet wat nu....jank om een scheet haha...morgen mn vaders verjaardag...Vince is daar al dus morgen weer lekker met mn lieverdje knuffelen
Ah en nog een extra reden om hem te knuffelen! Opa's verjaardag! Werkse zo en maak er morgen een gezellige dag van. Laat je niet gek maken door je zorgen, want eigenlijk weet je niks en kan het nog alle kanten op. Laat je het weten als je de afpraak in het ziekenhuis hebt? En laat die tranen maar lekker gaan hè! Alle reden toe! Zo en nu duik ik mijn bedje in. Alweer veel te laat, maar ik heb met jullie allemaal te doen.
Goedemorgen all @guusje : ik hou je zeker op de hoogte! Lief dat je zo meeleeft,doet me goed! Hoe is het eigenlijk met jouw mannetje? Gaat alles goed met zn hoofdje?
En al wil je het niet, je doet het toch. Ik heb ontdekt dat je dan over een oergevoel beschikt. Al ben je het nog zo zat, wil je het liefst onder de dekens kruipen en pas weer tevoorschijn komen als ze groot zijn, toch maak je weer die afspraak en ga je weer van hot naar her. Wish, zeker als het niet zo lekker met je kindje gaat is het fijn dat er een luisterend oor is. Ik heb hier al heel veel kwijt gekund en dat heb ik altijd erg prettig gevonden. Met ons kleine mannetje gaat het super! Iedere week lijkt het wel of hij weer iets nieuws kan. Blijf het nog altijd apart vinden, want hij heeft dus een periode enorm achtergelopen in zijn ontwikkeling. Ik vind hem nu ook geen baby meer, maar echt een dreumes. In juli hebben wij de controles in het ziekenhuis voor zijn hoofdje. Eergisteren hebben we een scan gehad van zijn nieren en daar horen we over 2 weken de uitslag van. Ik moet zeggen dat nu hij 1 jaar is geworden en we weten wat hem mankeert/mankeerde, ik eindelijk kan gaan genieten.
Dat is het zeker guusje..zoveel zorgen waren er om guus en kijk nu hoe goed hij het doet! Super hoor! Hier verjaardag achter de rug was gezellig aalleen was Vince dood 22;00 omtroostbaar.. Na zetpilletje werd hij rustig...tandjes??
Hallo Allemaal, Iedereen heel veel sterkte met de kindjes ... Hier zit ik er momenteel ook even een beetje door heen. De maand Juni is aangebroken en een beangtigend gevoel betrekt mij, een jaar geleden Myron 6 weken oud, en zo opeens heel erg ziek. Je zet een gezond kindje op de wereld, en zo opeens zit je midden in de nacht met een kind wat slecht ademt ... pfff Nu is alles wel achter de rug, maar nog steeds niet helemaal wetende wast het allemaal geweest is. Eerst verdenking van hersenvliesontsteking, toen weer nie, toen weer wel. Wel de symptomen, maar niet de uitslag die klopt. Toen verdneking van te jard gegaan bij bevalling met vacuumpomp, maar niet zeker weten. Dan 12 dagen ziekenhuis weer naar huis, toch voor de zekerheid 2 weken later naar UMC Nijmegen, voor controle. Dan direct kunnen blijven, opgenomen voor onderzoeken. En daar ligt je kleine mannetje dan ... En ze willen van alles met hem doen, want ze DENKEN de oplossing te hebben ( denken denken ... jullie moeten het zeker weten). En dan ... ja dan opeens heb je dat OERGEVOEL ... de wordt niet zomaar geprobeerd met mijn kind ... er worden geen gaatjes in zijn hoofd gemaakt, zonder te weten of het iets kan opleveren. Nu een jaar verder, hebben we een vrolijk mannetje. Die het afgelopen jaar veel voor de kiezen heeft gehad, en een stukje achterliep in de ontwikkeling, maar het goed heeft ingehaald. Mama is zo trots ... op de kleine man ... maar diep van binnen zo verdrietig, schuldig etc ... het kan ook zijn dat die bacterie bij mij heeft gezeten, en ik hem die gegeven. Ik kan het gewoon nog niets los laten ... al denk ik niet dat de bacterie van mij komt, maar door de vacuumpomp, dat is best hard gegaan, en hij had een beste wond. Maar ik moet toch nu blij zijn? Nu alles zo goed gaat? Waarom kan ik dat niet ... zelf zijn verjaardag was ik niet helemaal blij ... Het doet pijn ... zoveel pijn ... Sorry voor mijn lange bericht ... maar wou het zo graag kwijt ... en heb het gevoel dat ik dat hier wel ff kan delen. Denk dat in de omgeving mensen het al zo vaak hebben gehoord, en mensen vinden dat ik het los moet laten ... en ik wil het los kunnen laten ... maar lukt nog niet altijd zo goed!
Ow Desi meid hier kan je alles kwijt hoor! Het is toch een hele heftige tijd geweest en het is ook niet zo gek dat je juist nu weer emo wordt en er bij stil staat. Heel veel sterkte meid. Blijft natuurlijk altijd aan vraagteken wat het geweest is en dat is erg vervelend. Maar gelukkig heb je nu een vrolijk tevreden mannetje. Als je weer wil luchten zet het hier maar mooi neer hoor!
Begrijp het wel hoor Desi...je staat er toch weer bij stil...het is ook superheftig geweest voor jullie. Lucht je hart hier maar lekker hoor! Knufff
Desi, het is ook heftig! Jullie hebben gewoon geen leuk eerste jaar achter de rug. Ik hoop wel dat het komende jaar een jaar van genieten wordt voor jullie! Hier ook best wat 'hobbels' gehad in het eerste jaar. Ik heb de 'schuldvragen' ook overal gezocht. Maar antwoorden krijg je niet. Ik loop nu bij een psycholoog en moet zeggen dat ik er erg veel aan heb. Ben nu 3 keer geweest en ik vind het heel fijn. Nog 2 keer en dan is het ook weer klaar. Je hebt nog een heel proces te gaan als ik het zo lees. En dat is ook helemaal niet erg. Maar als je echt verder wilt en dingen wilt kunnen afronden kan ik je een psycholoog wel aanraden. Succces en sterkte!
Wauw Wish! Wat een lekker kereltje! En hij heeft zo'n schik! Met zo'n supporter gaat Nederland zeker de finale halen!
Wish wat heeft Vince lange benen zeg! En wat een vrolijk ventje! Als we nou de finale niet halen.....!
Zou dat niet komen door de foto? Volgens mij valt de lengte wel mee... Wel ook een onwijs gave stoel! Cool!!!! Ons ventje heeft vandaag zijn oranje polo aan. Is hier in het dorp een feestmarkt, maar hij moet straks echt wel een jas aan... Jammer, jammer!
Haha lange benen? Geen idee eigenlijk...hij is sowieso lang 86,6 cm. Stoeltje is leuk hè..bij de xenos gekocht. Balen hè dit weer..denk dat Vince zn korte broek ook niet aan kan helaasss
Wish, wat is hij lang dan! Jij zult vast ook vaak te horen krijgen dat hij zo 'groot' is. Hier ook hoor, maar ja, wat wil je ook met ouders van 1,78 en 1,93m (laatste zou overigens over de 2 meter zijn geworden zonder behandeling). Hmmm de oranje shirts van onze heertjes hebben nog neit het juiste effect... staat Nederland met 1-0 achter...