Hey meiden, bedankt voor jullie steun. Ik heb het er inderdaad ook over gehad met m'n man, en huilen is deze dagen ook niet lastig. Het gaat nu ook wel beter met me, maar ik denk vooral dat dat is dat ik haar nu niet zie natuurlijk, ik hoop ook dat deze kleine blijft zitten zodat we over zo'n 2maandjes ook met het nieuws kunnen komen bij onze families en dan zal het vast wel anders zijn (hoop ik). Dan verwachten we ook echt een kindje, met zekerheid en dan hoop ik dat de impact van haar zwangerschap minder met me zal doen, omdat wij het dan ook zullen hebben. Ik was trouwens helemaal vergeten dat ik zaterdag ook nog een (niet zo'n fijne) mijlpaal heb gehad in m'n zwangerschap: heb voor de eerste keer overgegeven.... Gelukkig was dat (tot nu toe) de enigste keer. Ik ga me zo trouwens inschrijven voor moeders voor moeders en zie wel wat daaruit gaat komen. Vandaag een best drukke dag voor de boeg, boodschapjes doen, voor een nieuwe fotocamera kijken (want de oude gaf de geest), naar diabeter. Zal vanavond toch wel moe zijn denk ik, ben al snel moe deze weken. Maar wordt gezegt dat dat na de eerste 3 maanden over gaat, dus daar kijk ik wel naar uit, in de tussentijd wordt er hier goed voor me gezorgt. En over schrijven, dat doe ik tegenwoordig inderdaad ook meer in m'n dagboek.
Ik ga er gewoon vanuit dat dit kleintje bij jullie blijft, en dat julliemover 2 maanden het nieuws met iedereen kunnen gaan delen! Maar goed dat je er over hebt gepraat met je vriend. Nou moet je wel een speciale trouwjurk zoeken lijkt me. Wel echt heel bijzonder dat jullie kleintje er dan bij is! Succes met je drukke dag en met je afspraak bij diabeter!
Ik heb trouwens die documentaire gezien gisteravond. Echt bijzonder. Wist helemaal niet dat zaadjes er zolang over doen om op de plek van bestemming te komen....
Hihih, gewoon blijven klussen! (oefenen is ook erg leuk ) Ik heb geen bril of lenzen nodig, dus ik kan je er niet mee helpen!
Ik heb echt een dubbel weekend gehad. Zaterdag middag examen, ik was er al een week van te voren zenuwachtig voor. Ik had steeds rugpijn, misselijk ik dacht dat het kwam door mn zenuwen. Het examen begon ook een uur eerder (thank god dacht ik nog, lekker snel! ben ik er ook sneller vanaf) Even voor de duidelijkheid, ik ben echt super slecht in examens, heb een soort van faalangst, dan krijg ik blackouts etc. Dus moet me altijd zo goed mogelijk voorbereiden. Het Examen was top gegaan, mn collega en ik zijn beide geslaagd, dus ik ging met een super goed gevoel naar huis natuurlijk! yes eindelijk achter de rug. Ik zou die avond naar mn moeder gaan en daar blijven slapen, aangezien vriendlief een weekje op vakantie is en ik een hekel heb aan alleen zijn .... Dus ik al mn spulletjes gepakt, dat van mij en de hond. Laatste voer klaargezet voor de kat, en toch nog even een rondje extra bij de fretjes doen (die staan buiten) nog een extra snoepje (tsja... blijven ook je kindjes he ) Waarop ik zag dat de oudste (en mijn eerste) niet naar me toe kwam, en maar bleef liggen. Ik meteen zwaar in paniek, want die morgen was er nog niks aan de hand! Mn kleine ventje had een hersenbloeding gehad, ik ben er helemaal stuk van. Kan het nog steeds niet geloven, mijn vriendje, mijn ettertje, mijn ventje.. nu ik dit typ begin ik alweer te huilen. Ik kan het nog steeds niet geloven... hij is weg.. en hij zal nooit meer de hond terroriseren, nooit meer met mijn schoenen door de huiskamer heen rennen. De andere 2 doen het redelijk, ze snappen er niks van waarom hun vriendje er niet meer is, en niet meer terug komt. Maar hun hebben elkaar nog. Ik zou nu op school moeten zitten, maar kon het niet.. zeker niet als iedereen steeds gaat vragen of het goed met me gaat. Het is allemaal lief bedoelt maar ik trek het nu even niet..
Wat een filmpje zeg! Pfoe! @Bops, meid wat sneu! Is ie al lang bij je geweest? Ik ken die diertjes niet zo goed, maar lijkt me erg om een dierbaar dier te verliezen Heb zelf twee hondjes van 13..
het filmpje is prachtig! @Hilse Ik heb hem gekocht toen hij 9 weken oud was. hij is 7 jaar geworden.Voor een fretje een acceptabele leeftijd, al vind ik natuurlijk van niet..
Oh Bops meid, wat vreselijk!! Ik weet hoe het is om je dier te verliezen, ik heb net na kerst m'n poes in moeten laten slapen. En ik huil er ook nog steeds om. Als je moet huilen of erover praten gewoon doen, maakt niet uit of anderen het raar vinden of niet, het kan je goed helpen hoor. Ik vond trouwens dat programma ook leuk, maar vooral erg vreemd om het (zogezegt) vanuit het oogpunt van de spermacel te zien. Dat is daarvoor gewoon een ware hel, niets oh wat is het mooi om zwanger te worden en het is zo zacht daarbinnen dus worden ze lekker verwelkomt, nee helemaal niet, ze worden daar gewoon afgeslacht! Maar ja kan er ook natuurlijk maar 1tje overwinnen... Ik vond het grappog om te zien hoe het er werkelijk aan toe gaat als je eventjes geklust hebt. Daantje, we gaan trouwens niet chic trouwen, maar een feestje thuis. We gaan 's ochtends gratis trouwen, daarna met iedereen terug naar ons huis (zetten we de deur open zodat alles lekker open en groter is) voor drinken en zelfgemaakte taart, en 's avonds houden we een barbecue voor iedereen die er zin in heeft en wil blijven. Ik ga nog wel kijken voor een leuke jurk, maar meer een die ik nog vaker kan dragen, zoals een leuke zomerjurkje. Maar daarvoor ga ik pas in april wanneer er wat meer leuke jurken zijn en wanneer ik een beetje kan weten hoe m'n buikje inderdaad groeit, zodat ik er op de dag zelf nog wel inpas. Ik heb ook al de jurk die ik ga dragen op de bruiloft van m'n nicht (gekocht vlak voordat we wisten dat we zwanger waren), maar is best losjes dus ik denk dat het ook wel leuk zal staan met een babybuikje (ik ga er dus vanuit dat ik er nog in zal passen). Wij trouwen op 2mei en hun op 19mei, dus dat is wel leuk. M'n tante heeft me ook al laten weten dat ik 28 april vrij moet houden, dus ik denk dat haar vrijgezellenparty dan zal zijn, ben benieuwt waar dat zal zijn, maar we zijn van plan om begin april iedereen te laten weten dat we een kleintje verwachten, zodat iedereen het begrijpt als ik ergens last van heb ofzo. (en de alcohol bij me uit de buurt houden). Al denken we dat we m'n overgrootmoeder pas een dag voor de bruiloft zullen zien (want ze moet uit brabant komen en is 86 jaar oud) en dat we het haar dan pas zullen laten zien (van plan met een foto van de baby), omdat we haar gezicht zo graag willen zien als we het haar zeggen, ze is dol blij dat ze (misschien) nog haar achter-, achterkleinkind zal zien en vasthouden.
cheetara, lekker simpel! heerlijk Zo een jurk, met zo een riem onder de borsten en daaronder helemaal los, vind ik echt heel mooi staan bij zwangere vrouwen! Wat een ontzettend leuk idee! om overgrootmoeder zo te verrassen! volgens mij vinden alle overgrootmoeders/oma's/moeders (haha) dat ontzettend leuk. Oooh meiden ik word helemaal gek van mezelf Ik dacht eerst dat de pijn in mn rug van de stress kwam van mn examen, maar inmiddels is dat toch wel voorbij. De dood van mn fretje hakt er ook behoorlijk in.. Maar dat is geen stress toch? ik ben echt heel erg verdrietig en kan me nergens toe aan zetten. Maar sinds gisteren ben ik dus ook echt kots en kots misselijk, in de loop van de ochtend naar de middag trekt dat langzaam weg. Maar de rugpijn blijft. Nu is mijn spiraal eruit gehaald en moeten we het even met condoom doen, nou is dat niet altijd gelukt en doen we voor het zingen de kerk uit (ja i know niet helemaal veilig... ) daarom mijn vraag. Is het mogelijk dat er 1tje tussendoor gepiept is en toch het eitje bevrucht heeft? 27 januari is mn spiraal eruit gegaan, de 29e werd ik zwaaaaar ongestelt. 2 feb was is daar weer helemaal vanaf (voor mijn spiraal periode was ik dus ook altijd 3 dagen ongi) volgens mijn oude patroon zou ik de 26e weer ongesteld moeten worden, dus ongi ongemakken lijken me stug? Ook was ik nooit misselijk als ik ongesteld moest worden. Nu weet ik niet precies wanneer mijn eiersprong plaats heeft gevonden (of nog moet...) pfff wanneer houden die klachten nou eens op!
Bops, Gefeliciteerd met je examen! En sorry voor het verlies van je fretje. Ik zou me ook echt geen raad weten als mijn hondje zou overlijden hoor. Geef het verdriet gewoon de ruimte. Misschien kun je een mooi afscheid doen, een doosje waar hij in kan en dan begraven. Heb ik wel gedaan bij mijn konijntjes vroeger. En wat betreft je klachten. Toen ik met de nuvaring was gestopt had ik de eerste 2 maanden echt het idee dat ik zwanger was. Was constant misselijk, ik rook dingen ineens veel sterker, was heel erg moe, enz....Uiteindelijk had dit gewoon met de hormonen te maken. Maar gezien je pas de 26 zwanger moet worden zullen dit eerder klachten vanwege je eisprong zijn. Maarja er is natuurlijk altijd een kansje.... Cheetara, die spermacellen hebben het maar zwaar inderdaad. Wist dat echt niet. Ik dacht die gaan naar binnen en hangen daar een beetje rond tot er een eitje is. Maar dat er van de kwart biljoen maar 12 overblijven die voor dat eitje gaan had ik nooit gedacht. Wat een super bruiloft lijkt me dat! Wij hebben altijd tegen elkaar gezegd, als we gaan trouwen doen we het niet zo formeel. Gewoon relaxt, eigenlijk willen we in het buitenland trouwen. Familie mee en lekker een weekje relaxen op een mooi eiland ofzo! Maarja dat zal wel een dure grap worden. Jullie feestje lijkt me ook wel een mooie oplossing. En wat Bops zegt over die jurk, dat vind ik ook altijd erg mooi!
Ongesteld bedoel je toch ? Wat betreft mijn fretje.. hij laat zo een leegte achter in mijn hart. Het klinkt heel raar, en sommige mensen denken "Ja het was toch maar een fret??" Ja maar wel mijn fret! mijn vriendje, mijn kereltje, mijn mormel (want ja soms was hij dat echt!) maar wel op een leuke komische manier. Al mn beesten zijn een soort kinderen van me, zoveel hou ik van ze. Ik probeer nu zoveel mogelijk aan leuke dingen te denken, wat we allemaal gedaan hebben en mee gemaakt hebben. Het doet allemaal zoveel pijn, maar volgens mij wel de beste manier om hem te herinneren. Wat betreft mijn symptomen, ik weet het niet... ik had hiervoor andere klachten qua denken van zwanger zijn. Deze lage rugpijn had ik bij mijn vorige zwangerschap (die afgebroken is) ook, en die misselijkheid dus ook, vandaar dat ik nu een beetje schrikachtig ben. De 26e moet ik dus ongesteld worden en ga dus proberen tot die tijd te wachten. Aan de andere kant heb ik midden in mijn cyclus de spiraal eruit laten halen, dus wie weet heb ik wel eerder mijn eiersprong gehad? WAAAH!!!!!!!
Haha ja natuurlijk bedoel ik ongesteld. Oeps foutje... Maarja dan kan ik je twijfel begrijpen, probeer er niet aan te denken en wacht het gewoon even af. (makkelijker gezegd dan gedaan) Ik dacht 2 dagen geleden dat ik mijn eisprong gehad. Rechts onderin mijn buik allemaal steken en soort drukkenend gevoel. Dus nog snel geklust die ochtend, en een paar dagen daarvoor. Maar nu had ik vanochtend weer die steken en een drukkend gevoel. Heb dus maar weer vriendlief lief aangekeken. Maar vraag me nu toch af welke pijntjes waren. Duurt een eisprong zo lang, of zijn het verschillende fases? Dat klussen vanochtend zal wel zinloos zijn geweest, maarja.... Als ik deze maand niet zwanger ben ga ik volgende maand temperaturen denk ik.
Klussen is nooit zinloos hè, altijd leuk! Vandaag ben ik weer zo kotsmisselijk, echt niet grappig gewoon, gelukkig trekt het nu weer iets weg. Ik ga gewoon zo lang mogelijk wachten en kijken of ik Ook echt ongesteld ga worden. (poging tot) Die pijntjes die jij beschrijft heb ik vaker gehad de laatste tijd, echt geen idee wat t betekent. Wat doe je nu om zwanger te worden?
Wat vervelend dat je zo misselijk bent elke keer. Klussen is inderdaad nooit zinloos. Om zwanger te worden doe ik eigenlijk vrij weinig. Ik heb altijd halverwege mijn cyclus van dat witte slijm, voor mijn gevoel een teken dat de eisprong er aan zit te komen. Dan hebben we dus seks. Maar verder nog helemaal niets. Wilde het de eerste maanden op zijn beloop laten. Maar vanaf volgende maand misschien toch maar temperaturen. Ik ga even iets intiems aan jullie voorleggen. Denk daar al een tijdje aan en vraag me af of het een negatief effect heeft op zwanger worden. Als jullie te vinden dat seks details bespreken te ver gaat dan moeten jullie niet verder lezen. Als mijn vriend en ik seks hebben dan voel ik vrij weinig als hij in mij is. Het lijkt wel of ik van binnen niet zoveel gevoel heb, wat dus ook als gevolg heeft dat ik van penetratie nooit klaar kom. (dit maakt overigens voor mij de seks niet minder leuk) Zou dit belangrijk zijn? Heb namelijk wel gelezen dat het het beste is als de vrouw na de man klaarkomt. Maar ik kom gewoon nooit klaar op die manier. Wat denken jullie?
Ik kom ook nooit klaar door penetratie hoor! Maar als ik de kans krijg help ik mezelf tussendoor altijd even (haha als ik te ver ga moeten jullie t ook zeggen, ben erg vrij in dit soort dingen ) Ik doe het dan niet om zwanger te worden maar gewoon omdat het lekker is Maar dat schijnt dus heel bevorderlijk te zijn tegelijkertijd klaarkomen. Dus valt te proberen toch!?