Ik ga volgende week naar m'n schoonmoeder, om het over m'n man te hebben. Ben na al die ruzies het zat, ik wil m'n oude man terug, hoe hij eerder deed. Niet de man die zegt dat ik geen opleiding heb gedaan, dat ik hem verplicht veel te gaan werken.veeleisend is, me soms voor dom uitmaakt, dat ik me niet goed genoeg ontwikkel, en de rest wat hem allemaal dwars zit. Ik werk 12 uur, maar hij wil graag wat minder gaan werken, en dat ik dan misschien wat meer ga werken, maar met deze baan kan ik niet meer werken, en het werk is ook onzeker in deze tijd. Ik was zo verdrietig en heb m'n schoonmoeder gevraagt of ik met haar kon praten, ze vond het niet leuk van hem dat hij sommige dingen had gezegt, en dat kon in haar ogen ook niet, ik was zo bang om het tegen haar te zeggen, maar ze zei; kind zulke dingen moet je wel zeggen. Ze had gelukkig erg met me te doen. Ze zei; ja hij is ambitieus, en verwacht dan misschien dat jij dat ook meteen bent, en mannen die tegen de 40 jaar aanlopen hebben wel eens vaker twijfels over het leven, hoe alles gaat. Maar goed nu zei m'n moeder al, je moet het hem vanavond wel zeggen dat je haar heb gebeld, anders heeft hij straks weer een punt. Maar ja hoe ga ik dat brengen? Hij zal het vast niet leuk van me vinden... Zijn er meer vrouwen die ook zo'n type man hebben?
He bah wat een nare situatie. Voor mij niet herkenbaar en als hij zo ambitieus is, waarom wil hij dan juist dat jij MEER gaat werken, zodat hij MINDER kan werken? Denk niet dat er een manier is om dit zo te brengen dat er geen heibel van komt, dus ik zou zeggen, gewoon recht voor zijn raab zijn. Eerlijk zeggen dat je met zijn moeder gepraat hebt, omdat je je erg rot voelt door zijn gedrag. En dat hij zelf niet openstaat voor jou gevoelens hierover.
Vervelend, maar heb je al eens met je man gepraat hierover dan, want dat kan ik niet opmaken uit je berichtje ...
ja heel vervelend zeg!!! Ik krijg er een beetje nare smaak van, alsof je niet goed genoeg bent ofzo? je zorgt toch ook voor jullie zoon, dat lijkt mij al heel zinvol.
Lief van je dat je dat zegt. Blijkbaar ziet hij dat toch heel anders. Laat ik maar niet zeggen wat ik allemaal nog meer doe. Zijn brood smeren, en de rest.... Het ergste vind ik dat hij doet alsof het allemaal mijn schuld is, ik kan echt niet alles weten, want dan was ik wel advocaat geweest hoor. Het enige wat ik zelf beken is dat ik soms eigenwijs ben, maar ja wie is dat niet? Ben al heel blij dat z'n moeder het nu een beetje weet, en dat zij gewoon zegt; dat kan en mag hij niet zo zeggen! Maar hij doet het wel, ik had het zo graag anders willen zien, ik denk er de hele dag aan, het is niet makkelijk.
ik weet niet of ik t zou zeggen. Mijn sch-zussen praten ook wel eens met mijn moeder over dingen. en dan vragen ze of mijn moeder subtiel kan praten met de mannen zeg maar.. zie niet in dat je alles moet zeggen. maar ja. ik weet natuurlijk niet hoe dominant hij is. maar dan moet je je afvragen of je uberhaupt met je sch-ma moet praten.
Hm, lastig. Persoonlijk ben ik niet van de afdeling om naar (s)-moeder te gaan al het niet lukt. Ik zou niet gecharmeerd zijn van het feit dat mijn man achter mijn rug om naar mijn moeder gaat om over mij te klagen. We zijn volwassen, dus we moeten dat zelf oplossen. Ik weet niet wat je doel is om met je schoonmoeder te praten? Wil je dan dat zij met hem gaat praten? Is het dan misschien niet handiger dat jullie samen gaan zitten met schoonmoeder als tussenpersoon? je moet doen wat je goed lijkt uiteindelijk. Als je dit wilt doen, zou ik het in ieder geval zeker zeggen.
M'n schoonmoeder kent haar zoon natuurlijk het beste, en als moeder kun je best tegen je zoon zeggen, als er iets niet hoort. Hij heeft al vaker dingen tegen me gezegt, en dan zegt hij gewoon dat zal dan wel hard zijn, maakt me niks uit, anders dringt het niet tot je door. En m'n man heeft zelf mijn moeder ook al eens opgebeld, en ze is hier komen praten, dus ik dacht, ik laat het haar nu weten, niet om gelijk te halen, maar puur dat ze het wel weet hoe hij doet tegen mij, want ik weet zeker dat zij denkt; maar dat kan niet. Ik vind dit ook niet kinderachtig, als je er met elkaar niet uitkomt, zal het toch op een andere manier moeten, en ik vind het zelf niet leuk, dat hij ook altijd alleen maar zegt, dat het aan mij ligt.
Ik praat ook met mijn schoonmoeder over mijn vriend. Mijn vriend heeft PDD-nos, dus dat is wel heel iets anders. Maar hij kan soms zo onredelijk zijn. En mijn schoonmoeder kent mijn vriend als geen ander. Dus ik kan me goed voorstellen dat je je verhaal bij haar kwijt wilt. Misschien heeft juist zij wel een hele andere kijk op dingen en kan ze jullie helpen.
@toerist: Mijn man is wel heel erg ambitieus...en hij wou eerder ook altijd dat ik dat ook was. Tot hij zag hoe ongelukkig ik ervan werd. Nu verwacht hij helemaal niks van mij, sterker nog hij ziet het moederschap en huishouden als 24/7 baan en heeft hier respect voor. Ik hoop dat jouw man dit ook ooit gaan inzien, en je respecteert zoals je bent. Ik denk dat je gewoon eerlijk tegen hem moet zeggen dat jij je hart bij zijn moeder hebt gelucht.
Soms helpt het wel om een buitenstaande om hulp te vragen. En in dit geval is het zijn moeder die mischien wel wat dieper kan doordringen als jij .. Maar alleen dat al zou ik zelf heel vreemd vinden. Suc6
nou om eerlijk te zijn vind ik het ook vreemd??? welke man van 40 luisterd er nu nog naar zijn moeder?? ze kan advies gaan geven ok maar toch niet zich ermee gaan bemoeien?? en brood smeren voor je man hoort er nou eenmaal bij.. tuurlijk kan hij je dat niet verplichten maar is dat nou zo`n probleem?? ik zie me al bij mijn schoonmoeder aankomen, en dat zij dan met mijn man gaat praten nou dan heb ik het denk ik nog erger gemaakt hoor!!! ik zou zelf met hem gaan praten leg het hem uit hoe jij je er door voelt. verandert hij niet stel hem desnoods een ultimatum ofzo want je laat je toch niet voor dom uitmaken meissie..
Ligt er ook aan hoe je man is denk ik. Mijne neemt wel veel aan van zn moeder, een echt mamaskindje Ik smeer eerder geen brood voor mn vriend, dat vind ik er dan weer niet bij horen Zo zie je maar dat iedereen anders is! X
Het klinkt mij zo samenzweerderig in de oren, dat is het meer. Samen spannen tegen je man, zeg maar. Ik zou serieus gewoon met zijn drietjes gaan zitten en dan je s-moeder als scheidsrechter (al zou ik persoonlijk een onpartijdige persoon kiezen) en er dan SAMEN over praten. Niet via via. Ik kan mij namelijk best voorstellen dat je vriend er vreselijk boos over zou worden, ik zou woest zijn als het mij zo overkomen.
Ik vind er persoonlijk niets insteken dat je met s-moeder praat,hoor. Ik heb geen s-moeder maar wel een s-zus en daar lucht ik mijn hart ook als het over mijn man gaat. Het is net of dat zij meer doordringt dan ik. Zij gaat dan het gesprek subtiel met hem aan en dan snapt hij mijn kant van het verhaal sneller. Dus als je s-moeder hulp bied in deze situatie moet je het doen. Ik vertel het soms ook niet tegen hem dat ik met haar gepraat heb, ze weet het vaak zo te brengen dat het niet opvalt dat het bij mij wegkomt. Tuurlijk waardeert hij het niet altijd maar het word vaak wel beter tussen ons. Hij is vaak wat opener tegen haar want ze hebben samen veel meegemaakt. Hun band is ijzersterk. Ik vind het moeilijk om je te adviseren om het te vertellen want ik ken hem niet dus weet niet hou hij reageert. Denk je zelf dat het er beter of slechter van word als je vertelt dat je met zijn moeder hebt gepraat?
Ik hoor nu alleen jouw kant van het verhaal dus ik kan geen oordeel over je man vellen, maar ik vind wel dat als je voor iemand kiest, je dan niet achteraf moet klagen dat het karakter (of een deel daarvan althans) je helemaal niet aanstaat. Ambitieus zijn is geen "must", en dat wist hij van tevoren neem ik aan en je kunt iemand niet veranderen. Je wederhelft dom noemen vind ik wel erg kwetsend. Het klinkt alsof jullie relatie niet gelijkwaardig is, in de zin van dat jij op eieren moet lopen. Ik weet niet of dat zo is, maar die indruk krijg ik bij je verhaal. Jij zorgt wel voor jullie kind en dat is de belangrijkste baan ter wereld. Ik hoop dat jullie er samen (en evt. met hulp van s-moeder) uitkomen en dat hij je gaat waarderen. (Misschien jij een weekje ergens logeren en hem alleen voor jullie kind en het huishouden laten zorgen? )
Ik ben het hier wel mee eens. ik denk dat dit wederom een discussie wordt vanuit eigen oogpunt. en iedereen heeft verschillende achtergronden en verhoudingen. bij ons zou dit ook niet als raar gezien worden. ahc ik klaag dagelijks tegen mijn ma over mijn man. en mijn moeder over mijn vader hahahahah maar we zijn gek op die mannen. en ze lijken op elkaar dus t zijn meer overeenkomsten. en dan zeggen we ook wat we WEL leuk vinden aan ze ja hoe moet ik t zeggen. Mijn sch-zussen kletsen ook tegen mijn moeder en tegen mij. ik speel soms wat door naar mijn moeder zo van als je er bent praat ff. maar als mijn moeder wat ziet zegt ze t ook wel eens zo tegen mijn broers wat niet "hoort" tja.. en t zijn volwassen mannen maar ze luisteren wel hoor. want eigenlijk weten ze al wel dat het om dingen gaat waar ze geen gelijk in hebben en het niet goed doen. denk niet dat je t doet om kleine dingen. en niet om te stoken. maar om je man een keer een andere kant in te laten zien. maar goed. in sommige gevallen en fam kan ik me voorstellen dat het dus wel NOT done is. Hoe de onderlinge verhoudingen zijn is dus wel belangrijk om te kijken of t wel of niet vreemd is