Hoi meiden, ik heb een tijdje hier meegelezen en soms geschreven (o.a. ben ik begonnen met de goede voornemens.) Nu merk ik dat het goed voor m is om de pnd wat meer achter me te gaan laten....en mijn abo op dit topic stop te zetten. Meiden, ik wens jullie alle goeds, veel kracht, en onthoud dat het echt goed komt, maar dat het tijd...veeeeel tijd nodig heeft.... Mijn belangrijkste tips zijn praat erover, ga vaak naar buiten en beweeg iedere dag minimaal een half uur.... Veel liefs, Sas
Fijn Sas ! En bedankt nog voor de laatste tips!! @karin: Welkom hier... we kennen elkaar al he, van de oktobermama's. Fijn dat je snel hulp krijgt zo! En die goede dagen, daar moet je maar gewoon van genieten, maar ondertussen niet vergeten dat je óók je rust lekker moet pakken. Ik vind het vaak ook gewoon bizar, hoe de situatie hier is. Dat er gewoon íédere dag iemand aan huis komt om met me te praten, omdat het blijkbaar 'zo slecht' gaat?! Het voelt helemaal niet 'zo slecht' . Nouja... vaak niet. Alleen als het wél slecht gaat, is het ook wel zó heftig... Dat ik nu vaak nog kamp met de angst voor die angsten en gedachten die geweest zijn. Ik vind het ook weleens vreemd en verdrietig, dat mensen blijkbaar zo geschokt en verdrietig kunnen zijn, als ik de situatie uitleg. Zeker in mijn goede momenten, voelt het allemaal niet zo zwaar. Maarja. Hier vandaag een dagje met m'n schoonmoeder gehad, die kwam vandaag 'oppassen' . Maar een leuk dagje geweest. Tussendoor nog even onderbroken door de pit-verpleegkundige en we hebben afgesproken dat we vanaf volgende week, óm de dag gaan afspreken. Eens kijken hoe dat gaat. Nu valt maandag sowieso al af en dinsdag heb ik een gesprek met de psychiater over de a.d. en met de teamleidster van de groep die mij begeleid als het ware. Ik ben benieuwd. De zon doet in elk geval wel goed hier. Echt genieten. En oja, waar ze hier telkens toch wel op terugkomen om aan te geven aan me: Gééf het de tijd...! En heel belangrijk bij een pnd: Néém je rust... rust rust rust. Dat hoeft niet altijd met slapen te zijn, gewoon rustig een boekje lezen of in de tuin zitten zijn ook dingen, maar rust uit. Verder moet ik iedere dag 3 positieve dingen opschrijven die ik gedaan heb of die gebeurd zijn - omdat de negatieven dingen beter blijven hangen en telkens weer in m'n gedachten zich opdringen en zo kan ik toch goed zien, dat het er óók positieve dingen gebeuren en dat het langzaamaan beter gaat. Maar oke... hopelijk lukt het jullie om ook wat te genieten van dit heerlijke weer en genieten de kindjes mee !
@karin oh dat lijkt me best heftig! dat komt het grooste deel van de zorg toch op jou neer. @athina merk je al dat de ad wat begint te werken of nog niet? @hier vandaag een minder dagje omdat ik vannacht niet super geslapen had, gelukkig ging sam een middag naar mijn schoonmoeder dus had even "vrij", vanavond bbq lekker in de tuin.
@Sas: super dat het zo goed gaat, en kan me voorstellen dat je dit hoofdstuk wil sluiten. Veel geluk, Liefs,Manon @Karin: wat goed dat je naar een psycholoog gaat. Het heeft mij ook geholpen hoor. Je kan met een prof. buitenstaander praten, en dat praat soms juist makkelijker dan met familie of vrienden, ook al is het in jou geval online. Hoe gaat dat trouwens in zijn werk? Wel heftig trouwens, wat je vriend heeft. Lijkt me nu voor jou extra zwaar... @Elsie: balen dat je weer even een dip had. Tsja, slaaptekort hakt er toch nog steeds goed in dan he, als je al niet lekker in je vel zit. Vandaag even met een nieuw collegaatje zitten kletsen, en toen kwam de pnd ter sprake (zij zit nu in de overgang) en toen vertelde ze dat zij dus ook een pnd heeft gehad toendertijd. Toch "grappig" dat je het toch steeds meer uit je omgeving hoort. Ik denk dat een hoop vrouwen in meer of mindere mate wel problemen hebben gehad in het begin hoor. Men praat er alleen natuurlijk niet over, omdat er toch nog een soort taboe op hangt. Je hoort immers op die Roze Wolk te zitten...
Ook ik had goede en slechte dagen. Alleen durfde ik op goede dagen niet echt daarvan te genieten, omdat ik eigenlijk weer bang was voor die slechte dagen. Gelukkig kan ik nu wel zeggen dat ik al een lange periode van goede dagen heb, en nu ook eindelijk daarin durf te geloven... Ik heb ook een dagboek bij gehouden. Niet elke dag,maar wel regelmatig, waarin ik de positieve en negatieve dingen opschreef. Inderdaad ook op advies van mijn psych, zodat ik ook kon zien dat ik ook goede dagen had/heb.... En inderdaad, rust is nog steeds heel belangrijk. Ook al voel ik me nu stukken beter, ik ga braaf elke avond om 23.00u naar bed,maak savonds geen afspraken, zodat ik savonds rust heb. En overdag inderdaad ook even tussendoor de rust pakken op wat voor manier dan ook. Daardoor is het in mijn hoofd ook rustiger geworden.
@manonenemma een dip is idd niet leuk! maar gelukkig ging het gisteravond al weer wat beter! lekker buiten gegeten, bbq! buiten gezeten tot het echt koud werd, en lekker op tijd naar bed, sam werd alleen om 12 uur een keertje wakker of naja het was huilen, maar toen heb ik mijn vriend eruit gestuurd.
Meiden, Ik heb net gebeld met de psycholoog, ik had vragen ingevuld voor depressie. Vanmorgen stond ik op en dacht, ik had me beter kunnen aanmelden voor rouwverwerking. Het is een online psycholoog, dus je moet zelf kiezen waar je je voor aanmeldt. Dus daarom even gebeld en toen ze me zo aanhoorde zei ze, ik denk dat je inderdaad beter af bent met traumaverwerking. Door die vragenlijsten van gisteren over depressie kwam ik erachter dat ik veel van de symptomen niet heb. Ik heb voor mijn gevoel dan ook geen pnd, maar is het echt verwerking van rouw, dat maakt het vervelende gevoel er niet minder om, maar eigenlijk hoor ik hier dan niet helemaal thuis. Terwijl het hier mee babbelen me wel een gevoel geeft van verbondenheid, dus ik vind het bijna jammer dat ik dan geen pnd heb . Maar goed, ik denk dat ik straks met de rouwverwerking echt geholpen ben. Veel sterkte voor jullie allemaal, ik kom nog wel even lezen vandaag. Liefs, Karin
@karin misschien past dat idd beter bij jou! het is ook niet niks een vriendin verliezen zo voor de bevalling. je zit al vol emoties en dan dat ook nog! strekte!
Tsja, wat Elsie ook al zegt, misschien is dat inderdaad beter. Ik heb zelf tijdens mijn zwangerschap mijn hond geheel onverwachts verloren, en dat viel me onwijs zwaar, juist omdat je emoties toch al anders zijn, laat staan als je zo plots je beste vriendin verliest...Dat hakt er helemaal stevig in... Heel veel sterkte, hopelijk lukt het je zo het een plekje te geven...
Ja, dat is ook zo. Dank jullie wel! Ik kan het nu van mezelf ook beter accepteren dat ik me zo voel. Bedankt dat ik hier even mocht delen. Liefs voor jullie allemaal.
zo ben vanmiddag naar de psycholoog geweest, de huisarts had haar gebeld, omdat ik hem pas 1x gezien heb en hij wilde weten hoe het ging enzo, nou prima, maar hij wilde mij naar de ggz doorsturen! gelukkig vond mijn psycholoog dit niet nodig, omdat ik haar al een tijdje ken en dus vertrouwen heb in haar gelukkig! zij heeft hem verteld dat het al stukken beter gaat met mij en dat ik goed vooruit ga. ik blijf dus gewoon bij haar! heel fijn. ik ga nu dus wel met de medicijnen beginnen en dan ga ik over 4 weken naar haar terug en dan hoop ik dat ik al begonnen ben ermee. we zien de medicijenen trouwens allebei om mij door het laatste stukje heen te helpen.
Gelukkig dat je zo'n goeie band hebt met je huisarts. Ik ben benieuwd hoe snel je resultaat van je medicijnen hebt, en hopelijk voel je je dan snel weer stukken beter.
@manonenemma heb geen goede band met de huisarts, maar met mijn psycholoog! die heeft er tenminste vertrouwen in, die man (huisarts) wil mij op basis van 1 gesprek naar het ggz sturen.
geeft niet hoor! gelukkig ga ik vaker naar de psycholoog dan de huisarts! en mag ik gewoon bij dezelfde psycholoog blijven, anders moet je weer opnieuw gaan wennen, en daar heb ik geen zin in!
Enerzijds niet verkeerd dat je naar de GGZ gestuurd wordt, omdat je dan tenminste wél met een echte psychiater te maken krijgt, qua medicatie begeleiding, vind ik dat zelf denk ik wel beter dan een huisarts. Maar ik kan me helemaal voorstellen dat je prima zit bij je psychologe en dat je daar niet bij weg wil en weer alles opnieuw moet gaan doen als het ware. Weet je psychologe ook één en ander van de medicatie die je gaat gebruiken? Knap dat je de knoop hebt doorgehakt, en fijn dat je het er met de psychologe zo goed over kan hebben en je door haar dus ook gesteund voelt. Dat is wel erg belangrijk. Hopelijk gaat de medicatie je door het laatste zware stuk heen slepen zodat alles straks weer een stuk gemakkelijker gaat!
@athina ik vind het idd prettiger om bij mijn psycholoog te blijven haar ken ik al een hele tijd dus heb vertrouwen erin. weet niet of zij wat weet over de medicatie maar dan kan ik daarvoor altijd naar de huisarts toe. eerst maar eens aankijken of het dan zo goed gaat en dan kan ik altijd nog naar ggz toe toch?
hoi meiden!! hoe is het met jullie? @athina merk je al dat de ad begint werken? heb vanmorgen weer met de huisarts gebeld, uitslag van de vitamines was er nog niet! maar wel de ad besteld, dat kan ik morgen ophalen, vind het wel een beetje spannend/eng om te gaan nemen i.v.m bijwerkingen, maarja we doen het maar want ik wil me graag beter gaan voelen!
Oh, ik ben benieuwd Elsie. Welke medicijnen krijg je? Hoe is jullie weekend geweest trouwens. Nog wat leuks gedaan. Het was wel heerlijk weer he...
@manonenemma ik krijg efexor ofzo heet ook venlafaxine zag ik op internet. wij hebben gister en eergistermiddag gevaren, was erg leuk! zeker mooi weer, verder lekker in de tuin.