Oh dat zijn groepen voor ouders en kindjes, sommige richten zich op muziek, sommige op het sociale vlak, meestal een uurtje en dan ontmoet je gelijk andere mama's en papa's Ook heeft het 'family resource center' (soort cb) een support groep voor nieuwe ouders, kun je ervaringen uitwisselen enzo. Als de beeb 3 maanden is kunnen we ook gaan baby zwemmen, dat lijkt me wel leuk @Elsie, inderdaad. Ik voelde en voel me vreselijk schuldig als ik het moeilijk heb. Zeker in het begin zorge ik niet voor hem uit liefde, maar omdat het moest. Niemand anders thuis, dus ik moest wel. Nu merk ik zo nu en dan dat ik het ook uit liefde doe en dat vind ik toch wel een fijner gevoel haha
@biccy dat is zeker een fijner gevoel! ik heb ook nooit dat gehad dat ik niks voor sam voelde ofzo, zeg nu ook iedere keer als ik hem naar bed breng dat ik van hem hou. lijkt me wel leuk parent & baby!
Klinkt wel leuk zo'n groep. Zeker als je niemand in je omgeving hebt die ook een baby hebben, wou dat ze zoiets hier ook hadden... Ik herken trouwens ook wel wat je zegt hoor, over dat zorgen voor zonder gevoel. Dat deed ik ook in het begin. Ik zorgde voor Emma, ze kreeg alles wat ze nodig had, ik speelde met haar enzo,maar alles zonder gevoel. En dat vond ik vreselijk,want je hoort toch van je baby te houden, waarom deed ik dat dan niet...En ook ik zei dan altijd, ik hou zoveel van je, maar dat voelde ik nog niet... Maar gelukkig heb ik dat nu wel, kan ik echt genieten,heb ik vlinders als ik aan haar denk, als ze naar me lacht, dus ook dat is goed gekomen...
nou heb de medicijnen binnen, ga beginnen als ik niet meer ongesteld ben! komt nu wel erg dichtbij hoor en vind het echt spannend hoe ik er op ga reageren.
Hallo, Ik zou hier ook graag mee willen schrijven. Ik heb 2x een postnatale depressie gehad, voel mij ook vaak onbegrepen. Ook ik ben niet vaak actief aan het meeschrijven, maar lees wel regelmatig mee.
Hoi, welkom hier. Je kan hier lekker je hart luchten, we hebben het hier allemaal ook meegemaakt, dus we begrijpen hoe je je voelt en wat je bedoeld
Fijn dat ik hier mee mag schrijven. Ik heb al een tijdje meegelezen en moet zeggen dat ik het erg knap van jullie vindt dat jullie er samen zo open over zijn. Ik ben inmiddels gestopt met mij ad, maar merk dat dit best nog wel zwaar is. Ben weer snel geirriteerd naar mijn kinderen toe en weer emotioneler. Nou heeft de ad mijn gevoelens ook erg afgevlakt, dus aan 1 kant ben ik wel blij dat er wat meer leven in zit.
eindelijk weer een berichtje van mijn kant. @ Elsie: succes met starten, hopelijk knap je nu snel wat op!! Biccie en mamavanesmee: welkom! Zo'n middag etc met mama's en kinderen lijkt me ook superleuk, al is het maar theeleuten terwijl de kindjes samen spelen. Helaas is zelfs dat hier niet. Ik heb wel muziek op schoot gedaan met de oudste toen ze 15 maanden was, maar toen was ze eigenlijk nét te jong, als ze goed gelopen had, was het leuker geweest. Maar oke hier: Vandaag heb ik voor het eerst weer eens gefietst!!! En alleen... Dat laatste is echt al jaren geleden. Ik werd snel duizelig op de fiets (ik had een city-bike-achtig iets ) en met een kind kom je ook minder makkelijk alleen weg op de fiets, zeker zonder veel vrienden in de omgeving. Maar begin dit jaar hebben we een moederfiets gekocht. En toen het minder ging, heb ik nog weleens geoefend met fietsen, samen met één van m'n schoonzussen, of met m'n moeder die dan meeging. Vorige week voor het eerst weer gefietst, met schoonzus, 200 meter ofzo naar de brievenbus, maar dat ging slecht helaas. Er kwam teveel informatie binnen via m'n ogen zeg maar, wat ik niet kon verwerken. Planning was dus deze vrijdag (morgen dus) weer te oefenen met m'n schoonzus.. Maar nu zei m'n pit-verpleegkundige gisteren ineens: Joh, maar dan ga je een keer alleen? Je moet de lat niet te hoog leggen, al is het maar tot het einde van de straat. Nouja gegokt op de brievenbus (maar mezelf wel gezegd dat ik om mocht keren als het maar tot het einde van de straat ging)- maar het ging súper! Het was zó heerlijk, zón, wínd in m'n haren... Naar de brievenbus, in de verte zag ik man en kinderen lopen, dus daarheen gefietst, weer terug richting brievenbus.. Nouja uiteindelijk 15 minuutjes gefietst! Terwijl ik eigenlijk al behoorlijk moe was toen ik ging. En ook een stuk waar ik onderweg nog over twijfelde (fietspad met daarnaast een drukke weg - dus veel prikkels) - maar ook dát ging goed! Van de week ook naar de psychiater geweest weer en m'n teambegeleidster en die vonden de vooruitgang na 3 weken al zo goed, dat we in elk geval eerst de 6 weken even afwachten, om te kijken of ophogen van de medicatie (lexapro 10 mg nu) wel nodig was! Ik slik nog wel 2x per dag alprazolam (0,25mg) erbij - maar heb dat nu dus al afgebouwd van 3 naar 2 ... Zojuist ook met het gezin naar de kermis geweest- en ik had het idee, dat het geluid ook minder indrukwekkend binnenkwam zeg maar... maar oke, 2 drukke dingen op een dag... dus je kan me nu wel opvegen - want dat is wel hoor, ze zeggen het me telkens: Neem je rust.. dat moet ik nu maar gaan doen ik lees morgen iets meer terug
Nou, ik zou zeggen, applaus voor jezelf. Super toch dat het zo goed ging. Je voelt zelf het beste aan wat je aan kan. En dat het even veel was is dan logisch,maar je hebt er wel een goed gevoel bij, dus je kan trots zijn op jezelf!!!
@athina wat fijn dat het goed gaat! hoop dat je op deze dosis kan blijven. sam was vanmorgen om 6 uur al wakker gaaaap haha!
Oef...lekker vroeg...Maar gaat hij dan ook huilen zodat je hem eruit moet halen, of ligt ie nog lekker te brabbelen...Emma kan gerust nog lekker een half uurtje tot een uurtje brabbelen, en hoef haar er dan dus niet gelijk uit te halen...Is wel lekker,want dan kan ik ook langzaam wakker worden haha...
hij huilt dat echt, dus moet hem er uit halen. dan leg ik hem nog even bij mij neer en dan is het goed dan kan ik nog wel even een beetje rustig wakker worden, tegen 7 uur gaan we naar beneden waar ie een bordje pap krijgt.
Ik heb nergens last van verder, gelukkig. In het begin wel, kwam ik best veel aan, maar dat ging er uiteindelijk voor mijn trouwen weer af. (Om er weer aan te komen tijdens de zwangerschap haha) Ik zal blij zijn als de beeb om 6u wakker gaat worden, ipv 4u haha Meneer laat nog steeds zijn fles niet vallen 's nachts, overdag wel eentje, maar helaas 'snachts nog niet, komt nog wel hopelijk! Al is het een beste kerel, dus heeft hij ook meer honger
ik ga dit weekend met ad beginnen, heb het al in huis maar wil wachten tot mijn ongesteldheid voorbij is. maar begin nu te twijfelen of ik niet vanavond ermee zal beginnen.
@Elsie: Ik heb lexapro gebruikt. Ik ben nu sinds een week helemaal gestopt, maar merk dat ik weer erg snel geirriteerd ben. Verder voel ik mij wel weer helemaal goed. Heb nu valeriaan tablt gekocht om op die manier misschien weer wat rustiger in mijn hoofd te worden. Hoop zo dat het werkt. @Athina: Knap van je wat je ondernomen hebt. Is toch weer een hele stap! Ik heb ook lexapro gebruikt. Eerst 10 mg, wat later toch nog naar 15 mg is verhoogd. @Biccy: Ik had tijdens het gebruik van de ad toch wel wat bijwerkingen, maar die vielen op dat moment goed te doen. Ik werd er wat slaperiger van en had helemaal geen zin meer in sex. Dit leverde nogal wat spanningen op tussen mij en mijn vriend.