he meiden. Ben ik ook weer eens. Sorry, het ontbrak me telkens aan de fut om wat te schrijven. Heb niet erg veel onthouden ben ik bang. @Elsie: wat goed dat je zoontje is gaan staan!! of had ie nou gelopen? Potver, weet het niet meer. Nouja, hoe dan ook superknap! @Truus: balen joh dat de temazepam niet deed wat je hoopte. snap niet dat ze je die gegeven hebben want die helpt echt niet voor het doorslapen. Zal je altijd zien die rottelefoon. @Butterfly: welkom hier. Heel herkenbaar helaas die agressie. Ik kan soms heel onredelijk boos worden of het gevoel hebben dat ik wel ik weet niet wat zou willen doen. Wees blij met het besef dat je dat voelt want mij houdt dat gelukkig tegen om ook daadwerkelijk boos te handelen. Tja, hier weer meer van hetzelfde. Heb wel zondag een hele leuke dag gehad. Was door manlief meegelokt met een smoes en werd uiteindelijk door 5 hele lieve meiden verrast met een workshop taarten maken om me wat op te peppen. Was zo ontroerd dat mensen dit zomaar voor mij deden. Echt lief.Baal er alleen zo van dat ik zo'n gevoel maar niet vast kan houden of dat het nog wat nasluimert zoals eerst. het is gewoon de volgende dag helemaal verdwenen. Vanmiddag is mn man weer vertrokken. 3 juli komt ie pas weer terug. Zie er zo tegenop om het al die tijd weer alleen te moeten doen. Bah. Tis mar goed dat ik mn meiden heb om het voor te blijven volhouden want ik vind er geen zak meer aan zo.
@sann hij was gaan staan! maar idd ben erg trots op hem. wat balen dat je man weer weg is, en 3 juli klinkt idd nog ver weg! @butterfly welkom! ik hoop dat je hier je hart kan luchten. net nog even naar de winkel geweest, vriend eet niet mee en dan heb ik niet zoveel zin om te kijken omdat sam ook weinig eet, dus een kant een klaar maaltijd voor mij en een potje voor sam! veel beweging vandaag voor mij 2x gewandeld en 1x gefietst, plus vanmorgen nog boodschappen gedaan en dus veel gelopen.
Hallo Meiden. Mijn dochter is 25 december geboren een kerstkindje dus. 25 Juni wordt ze een half jaar. Bedankt allemaal voor het welkom heten, fijn dat je hier geacepteerd wordt en je hart kan luchten. Heb net mijn psycholoog nog even telefoninsch gesproken en verteld dat ik een pnd heb. Zij wilde het niet zo noemen, want naar haar mening had ik dat toch niet, dat is echt balen om te horen, omdat ik wel overal lees dat de tekenen die ik heb echt wel een pnd zijn, maar ja trek me er niet veel van aan weet zelf wel beter, Hadden er meer van jullie last van die irri bijwerken van de ad, je moet er toch eerst helemaal aan wennen?
@butterfly ik was ook heel erg moe ervan en misselijk, maar bij mij sloeg de ad snel aan, met een week merkte ik al verschil en gebruik het nu 6 weken en voel me weer goed, moet nog wel weer conditie opbouwen maar daarvoor ga ik weer naar de sportschool en wandelen en fietsen. hoelang gebruik je de ad nu? mijn psycholoog noemde het ook geen pnd ookal had ik wel symptomen ervan en de huisarts vertelde ook dat ik een pnd had.
Ik ben sinds afgelopen zaterdag aan de ad gegaan. Ik had ze al wel eerder gekregen van de ha maar toen ik ze gebruikte werd ik er zo min van dus wilde ik het eerst zonder proberen, maar dat had weinig resultaat, nou dus maar even volhouden en weten dat het gaat werken.
@butterfly het is idd even volhouden, meestal merk je iets na 2 weken en verdwijnen de meeste bijwerkingen wel.
Hallo lieve meiden, Ik breek even in in jullie topic omdat ik jullie even een hart onder de riem wil steken. Ik ben in juni 2008 moeder geworden van een tweeling en heb ook een pnd gehad en dat was heeeel erg heftig. Ik herken het verhaal van Truus hier heel erg (niet slapen). Ik wil jullie even laten weten dat het echt, echt overgaat en dat je je uiteindelijk weer echt de oude gaat voelen, ookal lijkt dat soms echt niet zo. Ik heb na 2 maanden aanmodderen ook ad gekregen en na een week of 5 merkte ik al wat verbetering in mijn stemming en ik kon weer eten (heb 2 maanden lang niet kunnen eten en slapen). Ook heb ik hulp van de psycholoog gehad en na een jaar was ik weer gewoon aan het werk en voelde ik me weer goed en nu gelukkig nog steeds!!!! Dus houd moed en weet dat er echt weer betere tijden komen!!!!!!! Sterkte!!!! Twinsmam
@twinsman bedankt voor je lieve woorden! we weten denk ik allemaal wel diep in ons hart dat het weer overgaat, en gelukkig gaat het met mij al stukken beter door de ad!
Sann, wat een leuke verassing die taartworkshop! Wat heftig dat je man weer voor zo'n lange tijd weg is.. Kan goed begrijpen dat je er tegen op ziet. Elsie, kan mij voorstellen dat je geen zin had om te koken, zou ik ook niet hebben gehad. Ach je hebt het goed opgelost zo Butterfly, wat apart dat je psych zei dat je geen pnd hebt. Hoe wil zij het noemen dan? Een 'gewone' depressie ofzo? Ik heb ook last van bijwerkingen van de AD. Bij is het voornamelijk dat de angsten erg toenemen. Maar of het echt van de AD is weet ik niet. Twinsmam, bedankt voor je woorden! Altijd fijn om van die positieve verhalen te lezen. Pff hier net weer geknapt.. Brullen, brullen en brullen. Ik voel mij zo slecht en waardeloos weer en erg schuldig. Dit is echt weer even een dieptepuntje.. En ik ben zoooo moe ik weet echt niet meer waar ik het zoeken moet. Dus vriendinnetje van mijn broertje maar afgezegd waar we heen zouden gaan en daar voel ik mij dan ook weer zo slecht over, pff..
@truus heel goed dat je aan jezelf denkt! hier weer een krijsende sam net al een flink stuk auto gereden met hem, maar eenmaal weer thuis in bed weer krijsen! nou nu bekijkt ie het echt maar! ik ben alleen thuis en ben ook moe wil rust! ben al de hele dag met hem bezig! er is niks met hem aan de hand heeft genoeg gegeten gedronken, heb zijn slaapzak al uitgedaan omdat het best warm is boven, drinken heeft ie net nog gehad hij heeft geen vieze luier, kortom echt niks aan de hand!
@Twinsmam: dankje voor je bemoedigende woorden. Fijn om te horen @Truus: he bah meid. Goed om even aan jezelf te denken. @Elsie: pffff vreselijk he die buien. Hier ook een huiler. Aelinn is al de hele middag af en aan aan het brullen. Niks was goed. Vond het zielig maar werd er ook zo moe en moedeloos van. Had ik dr eindelijk rustig zet ineens Ivy met flinke vaart het dak van dr tubbiehuis als hoed op Aelinn dr hoofd. Huizenhoog brullen natuurlijk. Ben flink boos geworden want das natuurlijk niet de bedoeling zulke fratsen. Half 10 was eindelijk alles stil en ik ben versleten en één grote berg onrust en spanning. en dan was dit pas dag 1 van de 19 tot aan 3 juli
Elsie, wat vervelend dat Sam zo aan het krijsen is.. Tja als je alles uitgesloten hebt wat er zou kunnen zijn dan word het moeilijk. Is ie ondertussen wel alweer rustig? Sann, jou kleine meid dus ook al aan het brullen.. Sneu zeg. Wel fijn dat de meiden nu rustig zijn, nu jij nog wat onrust en spanning proberen kwijt te raken. Enne, wij slepen je wel mee de dagen door tot je man weer thuis is, gaat goedkomen! Nou ik ga Sem een fles geven en dan een Temazepammetje nemen in de hoop dat ie vanacht wel wat doet. Zo niet, morgenochtend komt de spitsverpleegkundige weer en dan moeten ze maar wat anders voor mij regelen want ik heb dinsdag pas weer een afspraak bij de psychiater en dat duurt mij echt nog te lang..
sam is om 21.30 in slaap gevallen en was om 7.20 wakker! @truus en hoe heb je vannacht geslapen? sam is nu ook 2x uit zichzelf gaan zitten! wat gaat mijn kleine ventje ineens hard. het komt hier met bakken uit de lucht en moet straks naar het cb hij krijgt prikken gelukkig gaat mijn vader mee, die mag hem mooi vast houden als mama de kamer weer uit gaat haha.
Elsie, zo dan heeft Sam lekker geslapen vanacht! Lekker zeg, 7.20 pas! Wat goed dat ie ook al zelf is gaan zitten. Gaat dan inderdaad ineens hard. Nou weer een waardeloze nacht hier dus zo maar even aankaarten bij de spitsverpleegkundige. En dan erbij voel ik mij overdag nu ook echt waardeloos. Of het nu van de ophoging komt van de Citalopram of van de Temazepam, ik denk zelf het laatste want ben zo ongelovelijk suf niet normaal. Succes met Sam zijn prikjes straks, is nooit leuk..
@truus van slaappillen kan je idd heel suf worden! ik heb ze gehad toen ik vorig jaar in het ziekenhuis lag omdat ik voorweeen had en was de hele vrijdag suf en heb toen bijna de hele dag geslapen tot s'middags 15.30 was maar goed ook want s'avonds zette de bevalling toen door. sam moest wel huilen bij de prikjes, maar eenmaal in de auto was het alweer goed, net hem een broodje gegeven en melk en nu ligt ie lekker in bed.
Ja de verpleegkundige zei dat ook inderdaad. En dat dat juist in mijn situatie eigenlijk helemaal niet zou moeten, maar goed. Hij zei wel dat ik het nog even moest proberen en hij zou het in ieder geval vast doorgeven aan de psychiater en ik moest met mijn fysiotherapeut gaan overleggen of het misschien een optie is om voor de nacht een pijnstiller te nemen voor de BI aangezien ik niet weet waar ik wakker van word; van het onrustig zijn of van de pijn. Ik weet wel dat als ik wakker ben dat ik van allebei last heb.. Meestal vergeten ze die prikjes al wel snel weer he? Sem vind zichzelf ook altijd nog even zielig daarna maar opeens is ie het helemaal vergeten.
@truus een pijnstiller zou idd misschien ook kunnen helpen, ik hoop het voor je! sam ligt al vanaf 12 uur te slapen! als ie wakker word maar eens kijken of ie koorts heeft. net even lekker in bed gelegen en de herhaling van babyboom gekeken, gister kon ik het niet echt volgen omdat sam wakker was! wilde vanmiddag even naar de winkels moet nog een cadeautje kopen voor morgen ochtend dan heb ik een verjaardag, maar denk dat ik dat morgen van te voren maar ga doen, het is vandaag echt zo lekkere binnen blijf dag!
Het is inderdaad een lekkere binnen blijf dag. Slecht weer is het zeg, bah. Sem en ik zijn wel even naar de winkel geweest want moest een slaapzak voor Sem kopen want die tijgert heel zijn bed door sinds 2 dagen. Gelijk wat boodschapjes meegedaan maar dat was toch te veel van het goeie. Begon ineens helemaal te duizelen en was blij dat ik weer thuis was. Toen lekker op de bank gaan liggen en babyboom teruggekeken, was het gisteravond vergeten. En Sam koorts of valt het mee? Heeft ie altijd last van de prikjes? Sem gelukkig tot nu toe niet, alleen dat ie ietsje slaperiger is als anders.
@truus ik ben toch ook even naar buiten geweest even naar de winkel toch maar even cadeautje gehaald, morgenochtend word zo krap anders en het regende niet meer. heb leuke meidenkleertjes gekocht en nog een boekje, en voor sam een nieuwe zwembroek en een truitje en korte broek! sam heeft nu wel wat verhoging, en hij is een beetje aan het piepen steeds, had hem met het koken bij mij in de keuken gezet, en hij huilt af en toe en zegt dat zielig mama! ik heb vanmiddag in bed ook lekker babyboom gekeken, gister maar half gezien door sam zijn gehuil.
zo sneu Elsie.. en gisteren wat je schreef: Vervelend is dat altijd he- weten dat je écht niets meer voor ze kunt doen, maar dat ze wel blijven brullen/jengelen. Leuk dat je vandaag een nieuw zwembroekje gekocht hebt - waar heb je hem gehaald? @truus: góéd van je meid, dat je nu zo voor jezelf opkomt en aan de bel trekt. Ik moet bekennen dat ik zelf sinds de ophoging van de ad (lexapro hier) ook érg moe/uitgeput/duf/suf ben.. Het één versterkt het ander als het ware. M'n pit verpleegkundige gaf vandaag weer wél aan dat de moeheid logisch is: Je bent de hele dag keihard aan het werk om de angsten te pareren als het ware en om daar doorheen te functioneren. En dat kost énorm veel energie... Dat blijkt.. Toen ze het zo zei voelde ik me wel iets beter, want dat moe zijn terwijl je eigenlijk het gevoel hebt dat je niets doet, is niet fijn... Maar ze gaf me dus juist complimenten, omdat ik zó hard aan het werken was. Toch wel even fijn om te horen. Wat ze daarna allemaal nog zei weet ik niet zo goed meer, omdat dit het ding was waarvan ik zoiets had: Dáár kan ik wat mee- dat doet me goed, dát ga ik vasthouden/onthouden . Maar wauw, dat je met dit weer nog naar de winkel geweest bent brr...met een kleintje toch wel een onderneming. @Sann: Oei.. ik moest toch wel even lachen om je meiden hoor, hoe sneu ook -hier hielp de oudste de jongste vandaag even met terugrollen van buik naar rug... boink - de jongste door de draai toch wel redelijk hard met haar hoofdje op de grond, maar gelukkig bleef ze lachen, want ik schrok wel even en heb de oudste ook maar even de les gelezen... Ik kan me voorstellen dat je kapót bent zeg... dat ben ik nu al om 5 uur.. pfff dan komt m'n man thuis en neemt hij dus alles over. Vandaag helemaal, want hij ging squashen, dus ik had zoiets van; doe jij nu maar alles als ze dadelijk gaan lopen spoken is het mijn beurt al weer. En dan heb jij niet eens die aflossing. Is het nog gelukt om de spanning een beetje kwijt te raken? Ik had hier een tijdje een lijst met afleidingsdingetjes op het bord staan. Zowel passieve, als actieve dingetjes. Een film kijken, muziek luisteren (of muziek kijken) , tot ramen zemen, kastjes schoonmaken, taart / cakejes bakken dat soort dingetjes. @butterfly 2 : je hebt ons gevonden.. hopelijk heb je er wat aan. Ik vind het altijd moeilijk om tegen artsen of soort van medici zelf de diagnose te zeggen omdat ik dan al het idee heb dat ze het ontkennen omdat je er zélf mee komt.... . Welke a.d. heb je gekregen? Ik heb zelf Lexapro. Gestart met 10 mg sinds vorige week vrijdag opgehoogd naar 15, nadat na 2 maanden de klachten ineens weer terug kwamen, nadat het véél beter ging! De nare gedachten zijn écht even weggeweest, dat was zó heerlijk! Bijwerkingen hier: vermoeidheid, 1 of 2 dagen wat last van m'n spieren (zwakker leek het) en verder niet zo veel. Tegen de angsten heb ik ook nog Alprazolam achter de hand. Een goed middel, werkt snel, maar daar word ik helemaal suf van, dus dat is weer het nadeel. Ik neem het dus ook alleen als ik het gevoel heb dat ik de nare gedachten bijna niet meer kan weerstaan. Maar oke... Hier vandaag dus de pit-verpleegkundige weer geweest. Volgende week had ze me al een beetje gepland voor 2 dagen - waarvan er op 1 dag een psychologe mee zou komen, die zou een dag met haar meelopen. M'n pit wilde haar ook graag naar mij mee naar toe nemen- hoewel ze vaker vrouwen hebben met een pnd, horen we blijbkaar niet bij de meerderheid van haar clienten. Maar oke, dat had ik best interessant gevonden. Jammer genoeg kan ik niet. Of tenminste, jammer genoeg: Volgende week gaan we 2 daagjes naar de Efteling, met overnachting in het hotel. Dus nu komt ze donderdag. Omdat het nu wat minder gaat hebben we wel afgesproken dat ze me maandag even belt en ze heeft me op het hart gedrukt dat als er wat is die 2 dagen - dat ik écht gewoon moet bellen. Ik zag er behoorlijk tegenop eerst- andere omgeving enzo, al het vertrouwde weg. Nu niet meer zo, maar nu ben ik ook alleen maar moe... er lijkt weinig ruimte te zijn voor wat anders. Maar oke, het is wel prettig om haar op deze manier toch een beetje 'achter de hand' te hebben. Ze zei ook nog 'als het niet gaat of als je moe bent, ga je lekker terug naar het hotel en dan je man met de meiden nog lekker blijven. Ik had zoiets van 'ALLEEN terug naar het hotel?!' - dat durf ik dan echt niet... maar langzaamaan begin ik nu te denken: ach waarom ook niet, ik kan het in elk geval proberen, misschien gaat het wél goed. Feit dat ze het opperde en dat zij dus denkt dat het kan, geeft me wel wat vertrouwen. Ik bekijk het dus gewoon maar ter plekke, maar ga er niet gelijk meer vanuit, dat het niet kan Maar oke - tis alweer bijna half 9.. zo maar eens kijken of er nog iets op tv is.. fijne avond en goede nachtrust gewenst voor straks allemaal!