@san: Wat knap van je om je zo te uiten en dat je ook zelf met oplossingen komt voor eventuele opname om zelf tot rust te komen. Ik denk ook dat het in jouw situatie helemaal niet verkeerd is, even helemaal niets alleen je zelf geloof echt dat dat helpt. @truus: een fijne vakantie en heel veel plezier toegewenst. Hier gaat het allemaal wel zijn gangetje, heb het erg druk. Mijn vriend zijn zoon is morgen jarig en wordt 5 hele week dus al in touw geweest om te zorgen dat ik alle spullen in huis heb voor de verjaardag en dat was nog niet het enige kreeg hij vorige week ook nog de waterpokken, maar we hebben geluk gehad echt heftig had die ze niet. Volgende week ook weer een mega drukke week, Aliyah wordt dat gedoopt erg leuk, maar ook erg druk en dan al dat geregel je moet echt overal aan denken. Voel me zelf ook al weer wat lekkerder in mijn vel zitten, kan alleen wel merken dat de ad nog druk aan het inwerken is, steeds erg moe en een zweverig gevoel, maar ik weet waar voor ik het moet gebruiken en ik weet ook dat die nare bijwerkingen steeds minder worden. Hoe is het bij de andere Meiden?
@butterfly hier gaat het prima, fijn dat de ad een beetje begint te werken en idd die bijwerkingen verdwijnen wel hoor!
@Elsie: fijn dat het nog steeds goed gaat!! @Butterfly: je klinkt wel redelijk. Die ad hebben wel ff de tijd nodig. Hoop dat je snel verbetering merkt. Ik kan wel merken dat alles op tafel gooien en toegeven dat het niet goed gaat een boel los gemaakt heeft. Ben veel verdrietig en lijk alles nog slechter aan te kunnen dan eerst. Dinsdag komt de pitverpleegkundige voor het eerst. Ben heel benieuwd. Een oplossing voor de opname hebben we nog niet kunnen vinden helaas.
@sann dat is idd spannend als er voor het eerst een pitverpleegkundige komt! balen dat er nog geen oplossing is gekomen voor een opname.
hoi meiden, even afwezig geweest na de efteling etc. allereerst: Sann: Wat ontzettend knap van je, dat je de stap hebt gezet meid. Dat het dan allemaal loskomt en zo verdrietig is, dat herken ik helemaal. Weten ze op het werk van je man overigens wel van de thuissituatie? Bij mijn man was er onverwachts zó veel meer begrip dan we verwacht hadden. Al geeft hij het maar aan in het kader van bereikbaarheid en wie weet komen ze zelf dan nog wel met opties/ideeen. Fijn dat je bezocht gaat worden door een pitverpleegkundige. Hopelijk klikt het met die persoon. Ik zelf vind het een érg fijn iets. Hier heeft dat opname kunnen voorkomen, maar jou situatie is natuurlijk heel anders, omdat wij wel in de gelegenheid zijn om de kinderen even weg te brengen indien nodig. En dat is ook gebeurd, in het begin toen het echt begon een nachtje en later af en toe nog eens + ik had de 1e 2 weken toen ik écht ingestort was, ook iedere dag iemand van de familie (of m'n man) die bij me was. Maar echt, ontzettend knap dat je de stap gezet hebt en ook fijn dat er direct op gereageerd wordt. butterfly: Fijn dat het iets beter gaat, afleiding en ergens mee bezig móéten zijn (en als dat dan lukt) helpt vaak ook wel. Hopelijk gaat de a.d. zorgen dat je je gauw nóg beter voelt! Elsie: Fijn dat het bij jou ook goed gaat!!! Bizar he, wat die a.d. kunnen doen.. Hier: De efteling was érg leuk, maar érg slopend. De energieboost is weer wat weg ook. Ik hoop dat ik nu wat in balans kom. Wél 2 x een nacht gehad dat het wat minder ging, maar dat kwam ook wel, doordat ik écht te laat naar bed en dan snachts wakker werd terwijl m'n man nog niet thuis was (feestjes toevallig, heeft hij zelden, maar nu toevallig 2x) . En toen ging het een beetje mis, vooral door de slaapwazigheid kreeg de angst me te pakken als het ware. Ondanks dat merk ik dat de nare gedachten tóch weer écht beginnen te slijten, dus dat is wel heel fijn. Hopelijk blijkt deze dosis voldoende te zijn om me goed te blijven voelen. maar oke: vanochtend was het vroeg, ik duik nu m'n bedje nog even in... fijne zondag allemaal
@Athina: fijn dat je het wel naar je zin hebt gehad in de efteling. Die drukte en vermoeidheid heeft dan wel zn weerslag helaas he. Maar wel super fijn dat het op zich toch goed gaat. Op mn man zn werk weten ze van niks nee. Misschien moet hij het gewoon maar s zeggen. Helaas is mijn man niet zo van het vertellen. Kon er helemaal niet uit komen vanmorgen. Wilde eigenlijk alleen maar de dekens over me heen trekken en de rest van de dag met rust gelaten worden. Maar helaas, de realiteit liet zich luidkeels horen dus ik zit beneden.
@sann ik heb het ook gewoon tegen mensen gezegt, maar mijn vriend is ook niet echt een prater, ik leerde alleen dat als je het wel zegt mensen begrip voor je hebben en om je denken en dat is ook wel fijn.
@truus hoe is je weekend weg geweest? kon je er een beetje van genieten? @sann hoe is het met jou? hier een lekker weekend gehad, zaterdag echt helemaal niks gedaan hele dag binnen en lekker op de bank relaxen en sam lekker spelen! vanmorgen gezwommen met sam mijn moeder en zusje! erg leuk, sam ligt nu lekker in bed die was bekaf.
@Althina. Super om te horen dat je een leuk weekend gehad in de efteling even lekker een soort van ontspannen en niet in huis heerlijk. Verder doe ik ook echt dingen die moeten en dan merk ik idd niets van de duizeligheid en vermoeidheid. @Sann. Goed van je dat je toch uit bed bent gekomen en dat je er voor de meiden bent, en echt dat je man het aangeeft op zijn werk helpt heel erg, merk dat dat hier ook het geval is, collega's weten dan wat er gaande is en vaak is er veel begrip voor, laten we eerlijk zijn niemand wil zich zo voelen zoals wij ons nu voelen. Hoe is het bij de andere meiden, las dat elsie is wezen zwemmen met Sam, gaan wij waarschijnlijk vanavond voor het eerst doen met Aliyah lijkt me echt heel erg leuk. Verder hier een heel druk weekend gehad en dat viel me erg zwaar. Gister verjaardag van de vriend van mijn zoon en zo wat kan ik merken dat dat mij veel energie kost, ik was echt bek af. Heb ook tegen mijn vriend gezegd om 9 uur 's avonds dat ik het helemaal gehad had, dus vandaag een rustige dag voor mij. Aliyah ligt net te slapen, kon heel moeilijk in slaap komen met het warme weer dat arme ding. Voelde me gister de hele dag zo moe niet meer normaal, komt natuurlijk ook omdat ik een drukke week gehad had met het regelen voor de verjaardag en de doop voor aankomend weekend en dan nog niet te praten over dat warme weer, wordt ik ook zo moe van. Maar ja vandaag gaat het verder goed. Ga zo naar de psycholoog kijken hoe dat gaat.
@@Elsie: lekker joh zwemmen. Heerljk met die hitte @Butterfly: lekker rustig aan doen dan nu om bij te komen. Was de verjaardag wel gezellig? Hoe was het bij de psych? @Truus: hoe was je weekend? Het gaat hier echt waardeloos. Het lijkt wel of het met de dag beroerder gaat. Ben echt zo blij dat zondag mn man er weer is. Pfff duurt nog zo lang tot zondag. Ik heb eht nu eigenlijk al zo gehad met alles
@butterfly, hoe was het bij de psycholoog? Rust blijft héél belangrijk meid, denk aan jezelf wat dat betreft! Goed dat je een rustdag gepakt hebt~ Ben je nog wezen zwemmen? En hoe vond je meisje het? @truus: Hoe was het? Hopelijk kunnen genieten EN kunnen slapen! @ sann: En dan borrelt alles in eens over en lijkt het niet meer te stoppen he.... hopelijk kan de pit verpleegkundige morgen iets voor je betekenen! Sterkte verder... en ondertussen strepen we weer een dagje af.. @ elsie: ow gezellig zo met z'n 4tjes! Het was al vroeg warm he, dus echt wel zwemweer! Hier hadden we buiten het badje ook staan . De jongste is er nog niet ingeweest - morgen misschien, hoewel ik zit te twijfelen of het misschien niet beter is om me gewoon binnen op te sluiten heel de dag met die hitte... maar oke... ik hou het voor gezien, ben morskapot *oja, wat zei ik nu ook alweer over rust...?!-tis alweer véél te laat voor me...* fijne avond en sterkte voor vanacht voor diegene die het nodig hebben *knuff*
Even een snelle zwaai van mij, hier ook heel de avond al een krijsend jongetje, word er ook gestoord van, hij wil niks.. Kom hopelijk morgen terug lezen en reageren, moet eerst naar de psychiater om 11 uur.
oh oh, beiden last van de hitte? hier was het zo heerlijk rustig vanacht! Gisternacht hebben we de jongste maar weer in haar wiegje gelegd, die stond nog op onze kamer, daar is ze sinds 3 weken uit. Maar gisteren er dus maar weer in zodat we niet telkens uit bed hoefde en ik vanuit bed er bij kon. Vanacht was ik dus zó verbaasd toen ik om 3 uur snachts nog niets gehoord had, dat ik bijna begon te twijfelen.. maar wel érg lekker. Hopelijk zijn ze bij jullie uiteindelijk wel goed gaan slapen en niet de hele nacht gaan spoken!
sam is tegen 23.00 in slaap gevallen tot 6.30 toen romper weer aan en slokje drinken en terug naar bed waar ie nu nog lekker ligt te slapen!
Elsie, oh wat heerlijk dat Sam zo lang nog heeft geslapen! Hoe laat was ie uiteindelijk wakker? Sem is uiteindelijk rond half 12 denk ik zo'n beetje in slaap gevallen en was om 8 uur weer wakker omdat ie omgedraaid was en met zijn voetjes vast lag tussen de spijlen van het ledikantje. Heb hem maar lekker bij mij in bed genomen en om 9 uur zijn we eruit gegaan. Sann, wat goed van je meid dat je zo duidelijk bent geweest bij therapie en dat je nu een pitverpleegkundige aan huis krijgt! Ze kwam vandaag voor het eerst toch, hoe is het bevallen? Butterfly, wat fijn joh dat het bij jou wat beter lijkt te gaan, super! Nu nog hopen dat de bijwerkingen snel verdwijnen. Hoe ging het gisteren bij de psycholoog? Athina, wat fijn dat de Efteling leuk was! Logisch dat het slopend was, heb je er wel van kunnen genieten? Jammer dat het weer even wat minder ging snel hopen dat dat dipje weer wat op de achtergrond verdwijnt. Nou weekendje weg is mij erg zwaar gevallen. We waren met mijn ouders en mijn broertje met zijn vriendin. Liep continue op mijn tandvlees en natuurlijk met een masker op om hun plezier niet te bederven. Pff ik ben kapot nu, zowel lichamelijk als geestelijk. Gelukkig wel wat kunnen doen omdat de Diclofenac wel ietsje werkt tegen de pijn, het haalt de scherpe kantjes er een beetje af. Maar goed, we zaten midden in de bergen dus echt lekker was het niet voor mijn bekken. Ook nog eens een super zacht matras op de hotelkamer en het draaien in bed is al drama op een normaal matras, laat staan op zo'n zachte dus weer beroerd geslapen. Moet zeggen dat het slapen ietsje beter word, de laatste paar dagen slaap ik tot half 4 s' nachts ongeveer goed maar ja, dat is nog steeds veel te weinig natuurlijk. Zondag nog even lekker weesten zwemmen, dat was iets wat ik al een hele tijd wou doen met Sem. Hij vond het erg leuk! Ik opzich ook wel maar de angsten komen wel nog steeds om het hoekje kijken.. Bang dat ik hem los zou laten, hem zou laten verdrinken en noem maar op. Gelukkig was er continue iemand bij mij dus dat scheelde. De angsten waren dit weekend weer behoorlijk toegenomen maar dat was volgens de pitverpleegkundige niet zo gek aangezien ik dus nu gewoon oververmoeid ben en heel het weekend op mijn tandvlees heb gelopen. De angst word dus als het ware gewoon getriggerd door de vermoeidheid. Hopelijk zakt het de komende dagen weer wat af. Vanochtend weer naar de psychiater geweest, heb een andere gekregen. Wat een topwijf! Ben zo blij dat ik nu bij haar onder behandeling ben. Ze denkt heel erg mee in oplossingen en heeft goeie ideeen en dat miste ik behoorlijk bij de andere psychiater. Doel is nu om elke dag met mijn man een lijstje te gaan maken met 3 dingen om te gaan doen en daarna trots op mezelf te wezen en proberen de onrust dan uit mijn lichaam te krijgen. Pff lastig voor zo'n perfectionistisch iemand als ik maar we gaan het proberen. Verder ook proberen om mij tegen mijn man wat meer open te gaan stellen en wat meer te gaan praten want ik houd het te veel bij mij. Ben benieuwd of het gaat lukken..
@truus wat balen dat je zo op je tandvlees liep! en logisch dat je nu helemaal kapot bent. fijn dat deze psych zo goed mee denkt enzo dat is echt fijn!! ik hoop dat je een beetje kunt uitrusten de komende dagen!
@truus: Ik herken zóveel van wat je schrijft... Fijn dat je het ook durft op te schrijven trouwens- ik vind dat zelf af en toe nog wel een stap, maar wel belangrijk om te doen. Even over die gedachten met het zwemmen: Na een tijdje, waren die gedachten er gewoon niet meer, zélfs niet als ik er aan terug dacht (dus mezelf probeerde te triggeren). Dat was op een gegeven moment toen de medicatie echt goed werkte. Nu ben ik nu weer wat afgezakt, dus die gedachten had ik in het zwembad in de Efteling ook wel een beetje, maar ik vond het daarom al 'veilig' dat Katelynn in haar zwemband zat. En bij mij waren het korte gedachten. Ook wist ik inderdaad nog dat het écht de depressie was die door de vermoeidheid weer naar boven was gekomen, sterker was geworden. Daardoor kon ik het weer wat gemakkelijker loslaten, zonder dat het als een zware, nare herinnering achter bleef van binnen. Maar oke - wat ik wil zeggen: Ik merkte dus écht toen het over was, dat die gedachten écht niet uit mezelf gekomen waren, maar uit de depressie. En dat is toch wel fijn Hopelijk kun je nu je thuis bent weer ten volle profiteren van de diclofenac en pak je langzaamaan steeds meer uurtjes. Meer rust in je lijf, geef mogelijk meer nachtrust en uiteindelijk meer emotionele rust. Die lijstjes moet ik ook doen - ik doe het nu minder op papier, inmiddels kan ik het in m'n hoofd doen. Maar in het begin moest m'n man ook echt zeggen van: Maar je hebt vandaag dit gedaan en dit en dit, dat is toch hartstikke goed al?! En dan kon ik denken.. oja..dat is eigenlijk wel zo ! In het begin had ik hem dus ook echt nodig daarbij, maar later kon ik het zelf en als het eens niet ging, riep ik wel even hulp in, maar ik vond het wel prettig. De negatieve dingen blijven toch wel hangen, het is gewoon ook belangrijk dat die positieve dingen óók blijven hangen Fijn dat je nu een veel betere (bij jouw passende) psychiater hebt!
@Truus: pff klinkt als een heel vermoeiend weekend. Logisch dat eht dan nu ff wat minder gaat. Lekker bijtanken nu. Wat fijn zeg, een psych waar je wat aan hebt. Heel goed elke dag 3 dingen doen en er trots op zijn. @Athina: en toch zie ik ondanks dat je je nu dan ff wat minder voelt dat je met heel veel dingen in de verleden tijd speekt. Zo van dat had ik ook. Dat geeft echt moed! De Pit-verpleegkundige is geweest. Aardige vrouw gelukkig. Was voornamelijk nog kennismaken en mn verhaal doen en veel vraen van haar kant. Ze raadt me in ieder geval aan om volgende week bij de psych ook om slaapmedicatie te vragen want ik word gewoon te moe op deze manier. Ook zou ze kijken of het mogelijk is om wat huishoudelijke thuiszorg te krijgen. Ze gaf aan dat als ik op die manier wat energie over houd om wat met de kinderen te ondernemen me dat dan misschien weer een positief gevoel geeft en ik me een minder slechte moeder voel. Heb vanavond ook nog 3 uurtjes gewerkt dus ben compleet gesloopt. Alleen is mn hoofd wer zo bomvol en onrustig. Trok het daarstraks ook ff niet met een huilende Aelinn boven en een kat die heel irritant niet binnen wilde komen en voor me weg rende in de tuin. Schaam me dood maar dan moet ik die druk kwijt en knal ik met mn hoofd ergens tegenaan Misschien moet ik dat ook nog een keer zeggen op therapie of tegen de pit