idd dat gevoel heb ik idd ook, ga door het vuur voor hem maar twijfel sterk of ik hem wel wil. ik moet er trouwens niet aan denken dat hij weg is hoor, dan zou ik hem missen. ik wil morgen de huisarts bellen. ben daar een tijdje geleden ook geweest vanwege buikklachten. dat bleek prikkelbaar darmsyndroom te zijn en ik kon evt daar medicatie voor krijgen, daarnaast wil ik ook gaan vragen naar AD. via lentis hoef ik dat denk ik niet te proberen, ik heb daar soms het gevoel dat ze het onderschat.
He meis! Pff wat een ellende allemaal he! Alles op elkaar en bij elkaar en dat gaat ook niet echt samen met "herstellen!" Wil je even een hele dikke knuffel geven!
Hee Robijntje, Ikzelf zou mijn zoontje ook niet willen missen hoor! Maar het is gewoon die verantwoordelijkheid wat me af en toe echt naar de keel vliegt en benauwd... Voordat ik bevallen was had ik daar toch gewoon een heel ander beeld van en ik denk dat dit ook zeker meespeelt waarom ik me nu zo voel. Vandaag ben ik echter samen met de kleine man in de auto weg geweest...helemaal alleen!! Vond het serieus echt eng maar voelde als een hele overwinning voor me... En nu heb ik hem ook lekker in zijn eigen bedje gelegd terwijl ik gewoon beneden ben. Ik weet niet waarom maar hierdoor voel ik me altijd gejaagd en angstig...constant luisteren of hij huilt enzo... Normaal gesproken hou ik hem daarom overdag liever beneden maar nu heb ik het toch niet gedaan. Probeer wel de confrontatie met m'n eigen angsten aan te gaan maar het is niet altijd makkelijk. Foxter, Alessandro...hoe gaat het met jullie??
Hoi Kitty, Hier gaat het redelijk. Heb weer een "down" dag. Ben erg moe en wil slapen maar zoonlief wilt niet slapen
Rot hoor Alessandro..het is ook allemaal veel moeilijker vol te houden als je zelf niet aan je rust toekomt.. Mijn probleem is eigenlijk omgekeerd...zoonlief slaapt over het algemeen vrij goed maar ik kan overdag gewoon niet in slaap komen omdat ik zo angstig ben. Maar hou de moed er in hoor..ooit zal voor ons ook de hele dag het zonnetje schijnen!! @Foxter: kom jij de laatste tijd een beetje aan slaap toe?
Hoi meiden, Mijn dochtertje is opgenomen met RS virus, echt verschrikkelijk balen Dus vandaar dat het even wat stiller is van mijn kant. Ik mocht kiezen of ik bij haar wilde slapen in het ziekenhuis of niet, ze raadden me aan om thuis bij te tanken omdat ze aan me zagen dat ik op instorten sta. Dus nu zit ik van 9 tot 21 uur ongeveer in het ziekenhuis en slaap ik thuis. Mn oudste dochter is thuis bij papa en komt ook elke dag even bij haar zusje kijken. Mn kleintje ligt nu weer met een sonde en aan de zuurstof en monitor, het voelt alsof we weer helemaal terug bij af zijn. Ik vind het echt zo rot voor haar, nog geen 2 maanden oud en al zoooooo veel ziekenhuis gezien Nu is ze ook echt ziek, vreselijk benauwd, ik hou mn hart vast. Hopelijk binnenkort beter nieuws
Ach Foxter....wat een tegenvaller!!!! Ik hoop echt dat je meisje snel weer opknapt! Wat is het RS virus eigenlijk precies? Heb de naam wel eens gehoord maar weet eigenlijk helemaal niet wat het is... Wat sneu voor je....en het is ook gewoon hartstikke zielig om zo'n kleintje aan al die slangetjes te zien liggen. Ik kan nu natuurlijk wel zeggen dat het allemaal goed komt maarja...da's ook zo'n dooddoener en daar zit je nu toch niet op te wachten.. Veeeeeeeeeel sterkte de komende dagen voor jullie en je kleine meisje en ik hoop wel dat je thuis toch een beetje bij kan komen (en vooral slapen)!
Hallo meiden, Beetje stil hier de laatste tijd....hoe gaat het met jullie?? Heb je alweer wat betere dagen gehad Alessandro? En weet jij al wanneer je kleine meid misschien naar huis mag Foxter?
Hoi, Nou hier is het sinds 2 dagen echt drama! Sandro slaapt over dag echt niet en ik zit/zat er helemaal doorheen. Ben gister zo te keer gegaan tegen t arme mannetje Heb de meest vreselijke dingen gezegd tegen hem om vervolgens me zo verschrikkelijk te voelen en alleen maar te gaan huilen. Vandaag zat ik er weer zo erg door heen dat ik huilend mn moeder gebeld heb. Ze komt morgen langs zodat ze me een beetje kan helpen.
Hoi meiden, Ik ben Denise en ben 23 jaar oud. Ben in september bevallen van een prachtig kereltje, maar helaas ook een PND. Bij mij uit het zich vooral in paniekaanvallen en herken de verhalen over het ertegenop zien om alleen te zijn enzo echt zo erg! Ben gelukkig nu al een beetje aan de betere hand (fingers crossed) en gelukkig zonder medicatie (alleen 2x oxazepam gebruikt tijdens een aanval). Ik vind het zo rot dat ik de eerste maanden niet voor mijn gevoel optimaal heb kunnen genieten van mijn kereltje omdat ik zo met mezelf bezig was en als ik niet met mezelf bezig was, dan was ik me zorgen aan het maken over hem. Zo komt je hoofd natuurlijk ook nooit tot rust. Gelukkig heb ik heel veel familie in de buurt die me zo goed als het kan steunen en helpen en geruststellen. Ben nu hard bezig om alleen thuis te blijven en dan ook RUSTIG aan te doen. Lekker ontspannen filmpje kijken etc.etc. Durf gelukkig ook weer een beetje boodschappen te doen, maar met de metro ofzo naar het grotere winkelcentrum hier in de buurt durf ik dan weer nog niet en dat frustreert me nogsteeds enorm. Dingen die ik normaal zonder probleem deed, die durf ik niet meer. Zelfs op visite gaan is al weken van te voren een uitdaging. Ik wil een uitweg en ben alle mogelijk uitwegen al van te voren aan het bedenken. (Als ik weg wil KAN ik dan ook weg). Bij mij is het na de eerste zwschap gekomen na het overlijden van mijn zoontje, dus zag het toen eerder als een normale reactie op alles wat gebeurde ipv een PND, maar nu is het dus wel echt raak, minus daadwerkelijk ernstig depressief zijn dus. De oorzaak is bij mij: Hormonen, stress tijdens de zwangerschap en een nare bevalling, maargoed. Ik sta onder behandeling bij mijn HA en die begeleid me heel fijn en heeft er gelukkig ook vertrouwen in dat ik het zonder medicijnen aankan. Mag helaas niet aan de pil door een stollingsafwijking .
ik kan me voorstellen dat je er door zit, dan kan je ook helemaal niet even bij tanken als hij niet slaapt. probeer je niet schuldig te voelen( jaja ik weet ik doe het zelf ook, tis altijd makkelijker te zeggen tegen een ander) er werd op mijn verhaal ergens ook al gezegd dat je nu gewoon dingen denkt/ zegt die bij je ziek zijn horen. mooi dat je moeder morgen even langskomt en goed dat je haar gebeld hebt.
@denise: welkom hier, jammer voor je dat je je ook moet aanmelden bij ons clubje. mooi dat je je alweer wat beter voelt. @hier. ben vanmorgen naar de huisarts geweest en een heel gesprek gehad met hem. hij heeft er begrip voor en heb citolapram gekregen. moet over een maand weer komen om te kijken hoe het dan gaat. hij hoopte voor ons dat het nu eindelijk eens beter mag gaan. we zijn nog niet zo lang bij deze huisarts maar jemmig wat een verbetering, deze huisarts neemt je tenminste serieus.
Fijn is dat heh een HA die je begrijp t. Mijn HA zijn vrouw heeft et zelf last van gehad, dus hij is enigzins ervaringsdeskundige ook. Zo fijn, hij weet zonder problemen al te vertellen wat ik voel etc.
ja dat scheelt een hele hoop. onze vorige huisarts is getrouwd en heeft kids, toch kon hij zich totaal niet inleven. hij geloofde me niet dat het met onze zoon niet goed ging, hij huilde erg veel en wij hadden gezien dat er uitpuilingen zaten in zijn liezen. zelfs toen ik voor hem zat zei hij nog dat het allemaal wel mee viel tot hij in de luier van mijn zoon keek. toen ineens had hij haast en moesten we hals over kop naar het umcg omdat hij twee beklemde liesbreuken had. daarnaast moest ik weer ik hoeveel moeite doen om hulp te krijgen toen het echt bijna mis ging, hij belde nooit en kreeg toen met moeite vitamines voorgeschreven want daarmee moest het wel overgaan(had gedachtens om mijn zoon wat aan te doen) die vent mag zich in mijn ogen geen huisarts noemen. nu hebben we dus een ander en die is zoveel stukken beter
Hey meiden, Dnze22 welkom bij ons clubje! @ hier gaat het vandaag "redelijk" was erg blij dat mijn moeder er was en zich even met die kleine bezig heeft gehouden. Hij heeft ook wat langer geslapen. Vandaag te horen gekregen dat er een wachtlijst van 8 weken is voor de paniek aanvallen daar baal ik echt heel erg van Want ik merk dat ik ze nu ook binnenshuis ga krijgen Gelukkig is het weer weekend en is mijn man er dan weer. Zondag ga ik even weg met mn buurvrouw zonder man en kind en heb er heel veel zin in!
Dankje , jij was toch btw ook met die baby op RTL nieuws ofniet? Zo wel balen een wachtlijst van 8 weken ... Kan je geen spoedverwijzing krijgen ofzo? Hoop dat je er binnenshuis geen last van krijg, dat is zoooo vervelend. Het ergste is dat je geen rust kan krijgen in je eigen omgeving. Ik ben mezelf nu aan het trainen om thuis te kunnen ''ontspannen''. Filmpje op, met de kleine op de bank en relaxen maar.
Heh bah, wat een nare vent. Sommige zijn zo eigenwijs. Die zijn alleen overtuigd van hun eigen gelijk. Jakkie...Nee moet zeggen dat ik het getroffen heb. Mag m altijd bellen, of langskomen en hij houd goed in de gaten of het niet erger word.. Hij staat er ook om bekent dat hij met kinderen geen risico neemt, dus dat vind ik ook alvast een fijne gedachte.
Ja dat was ik idd Ja mezelf trainen lukt dus niet aangezien ik niet op tijd door heb wanneer ik een aanval krijg Maar als het echt niet gaat en het erger word moest ik gelijk bellen. Dus ik kijk het nog heel even aan.
Hallo meiden! Hoe gaat het vandaag weer met iedereen? Met mij is het de afgelopen dagen weer iets beter gegaan gelukkig. Ik merk dat de medicatie toch langzaam begint te werken na 3 weken want de echte paniekaanvallen worden minder. Wel heb ik nog steeds veel last van paniek als ik wakker word in de ochtend en ik kan dan ook niet meer blijven liggen. Maar ik kan m'n huishouden op dit moment beter aan en kijk ook meer uit naar visite of om even ergens naartoe te gaan. Lijkt mij dus een stap in de goede richting! @Alessandro: wat baaaaaalen dat je nu ook last krijgt van paniek binnenshuis.... En ik vind het echt lang duren voordat je hulp krijgt voor je paniekaanvallen!! Acht weken is toch echt veel te lang? Kunnen ze voor jou idd geen uitzondering maken? Enne.....ben jij op het nieuws geweest dan? Veel plezier trouwens morgen met je buurvrouw!!! @ Robijntje: fijn dat je nu een HA hebt die je serieus neemt! Niets vervelenders dan een HA die denkt dat je je aanstelt.....:x Heb er ook ooit zo eentje gehad en nu gelukkig ook een hele fijne man die echt goed naar je luistert. Hoe gaat het nu met je zoontje? @Dnze22: idd nog welkom hier! Ik herken ook erg veel in jou verhaal hoor! Kon het wel bijna zelf geschreven hebben. Die echte zware depressieve gevoelens heb ik ook niet echt of veel gehad maar juist ook veel last van paniek en angstgevoelens en van te voren al veel zorgen maken als je de deur uit moet. Maar geef jezelf de tijd...ik heb wel gemerkt dat als ik mezelf toestemming geef om bang te zijn ik dan juist een stuk minder bang ben! Hier dan nog trouwens even een algemene vraag van mijn kant...mijn zoontje is nu ruim 8 weken en is verkouden. Veel rochelen/hoesten/niezen maar geen snotneus of verhoging! Kan dit dan eigenlijk kwaad? Merk dat ik hier nu wel weer een beetje over ga zitten stressen.... Ik dacht namelijk altijd dat babys onder de drie maanden niet ziek konden worden..??
Ja ik ben samen met Sandro op het nieuws geweest. En verkouden etc kan hoor baby's zijn vaak verkouden. Even in de gaten houden dat hij geen koorts krijgt ofzo. Want baby's onder de 3 mnd kunnen ook ziek worden hoor hihi.