Dat geeft de paniekburger moed Ben er ook zo eentje: had het voor m'n zwangerschap redelijk onder controle, tijdens m'n zwangerschap helemaal onder controle, nu weer terug bij af....wel gelijk actie ondernomen in de vorm van therapie! Schouderklopje voor jezelf Eefke, ga zo door
Goed hoor van je! Petje af dat je de confrontatie durft aan te gaan. Er is altijd hoop, zolang je niet opgeeft. Ik heb zware psychische problemen gehad (zware borderline en manisch depressief, met meerdere fobieën) en ben er redelijk overheen gekomen.. dmv medicijnen en therapie en vooral niet op te geven. Ik zou ook zo graag tegen andere vrouwen willen zeggen dat er altijd hoop is.. zolang je in jezelf gelooft! Dus super gedaan meid!
Wat goed dat je hier zo je verhaal doet. En nog beter dat je tegen je angsten vecht. Ik weet hoe moeilijk het is! Heb altijd zulke grote angsten gehad dat ik het mezelf niet gunde een kindje te mogen krijgen. Maar dit was zo belangrijk voor me dat ik ook begon te vechten tegen mijn angsten. Met als resultaat dat ik nu tenminste normaal door het leven kan. En wat een leven heb ik weer, niet meer om het kleinste dingetje bang zijn en niet meer overal bij nadenken. Het blijft een gevecht, maar het is het waard!
klopt helemaal. ik had nu ook zoiets van: het wordt weer mooi weer... ik kan de kindjes niet weer een hele zomer binnen laten zitten en ik wil zelf ook van het weer genieten. vorig jaar huilde ik heel de zomer. iedereen was lekker buiten en ik zat binnen dit is nu dag nummer drie van heel de dag met de deur open...dalijk de kindjes aankleden en dan op naar hornbach om mn rolgordijnen op te halen. jippie!
Houd dit vol Goed toch, dag 3 alweer! Het is zo heerlijk, dit weer! Wat ik ook heb is dat door de dingen waar ik bang voor ben, dat ik heel erg geniet van kleine dingen; zoals het weer. Veel plezier met je rolgordijnen
Niet verkeerd bedoeld! Maar ik had dit echt niet achter je gezocht, je bent altijd zo rap van tong in je berichtjes hihi dus ik dacht die heeft de hele wereld voor haar voeten.......maaaaaar des te knapper is het dat je zo gevochten heb om voor een grootdeel van die stoornis af te komen, neem mijn petje er voor af! Chapeau!
Jou berichtje geeft me weer hoop Hier net begonnen met kleine stapjes. Ben gister voor t eerst sinds bijna 1 jaar alleen boodschappen gaan doen met Sandro Zweet brak me uit in de supermarkt maar ik ben echt zo trots dat ik door gezet heb en het toch gedaan heb! Vind het knap van je en je mag trots op jezelf zijn dat het je toch gelukt is!
Het maakt helemaal niet uit waar je de angsten voor hebt. Wat ik vind is dat je ongelooflijk dapper bent. Petje af hoor. Zoiets vergt ongelooflijke moed en die toon jij toch maar mooi even!
Super zeg! Ben blij voor je dat het zo goed gaat en dat je weer beetje bij beetje van het leven kan genieten, top!
herken het helemaal. van dat koude zweet is dat maar toch heb je het bloedheet goed gedaan meid. er tegen ingaan is de enige oplossing. angst blijft nooit op het toppunt. het gaat in stijgende lijn, op een gegeven moment ben je op de piek. die kan een minuut tot een uur of langer duren maar uiteindelijk zakt het af..... alleen geef je vaak toe in de piek.
Ben net met Stijn naar het tuincentrum geweest, voor sommige heel gewoon...voor mij een hele onderneming en overwinning Dit vanwege m'n lichamelijke mankementen, m'n paniek en heb ruim een half jaar geen auto gereden. We zijn goed bezig dames, ik ga m'n overwinning vieren met een paaseitje