Hoi Meiden/vrouwen, Ik ben zelf al 15maanden bezig om zwanger te worden en kwam wel forums tegen waarin meiden bijv sind okt/dec 2010 gestop zijn maar daarin lees je nu alleen maar verhalen van meiden die al zwanger zijn of zelfs al kinderen hebben en tis lullig maar dat wil ik dan nou juist niet alleen maar lezen want die meiden hebben het geluk gehad om met een paar maanden al zwanger te zijn... (niet dat ik het hun natuurlijk misgun hoor!) Vaak hoor je om je heen van wanneer neem jij een kind of moet je ook nieteens aan kinderen beginnen?! Dat is zo kwetsend als je al zo lang probeerd en je neemt geen kinderen, maar die krijg je. Het is soms zo oneerlijk, mensen die het moeilijk hebben (financieel, zonder baan/huis, gezondheid ect) die worden zomaar zwanger en andere die wachten totdat ze alles in orde hebben en er klaar voor zijn lukt het niet om zwanger te worden. Hoop dat we mekaar n beetje kunnen steunen en kunnen helpen!
Haj Nenaten, Ik hoor hier nog niet helemaal thuis want wij zijn nog geen jaar bezig maar wat fijn dat er een clubje is met meiden die al 'wat langer' bezig zijn! Inmiddels zitten wij in ronde 10 en in mijn oude clubje zijn ook alle meiden nu zwanger, gun het ze ontzettend hoor! Ook in onze omgeving lijkt het op een enorme babyboom, weet precies hoe je je voelt Hopelijk kunnen we elkaar hier inderdaad steunen en helpen met eisprongen, het eeuwige wachtbankje etc
Hey meiden Daar was ik dan! Ik meld me ook graag aan. Wij zijn net zo lang bezig als Nenaten en ik ga daar heel wisselend mee om. We gaan 14 mrt naar de huisarts om een bloedonderzoek en zaadonderzoek te vragen. Vooralsnog is dat ook alles wat ik zou willen doen. Hebben jullie al nagedacht over hoe ver jullie willen gaan?
hee meiden! ik klets ook in een paar andere topics en herken het wel dat daar een soort babyboom aan de gang is dus ik klets ook graag met jullie mee! wij zijn sinds oktober 2010 bezig voor een eerste kindje, maar nog steeds geen resultaat afgelopen zomer wat standaard onderzoeken gehad, 2x bloedonderzoek en inwendige echo bij mij en zaadkwaliteit van vriendlief, maar was allemaal goed... nu sinds een paar maanden begonnen met ovutesten, gewoon voor de lol eigenlijk, want heb een regelmatige cyclus. wat betreft jouw vraag lizzy, als het deze zomer (+/- augustus) nog niet raak is mogen we terug naar de gyn. heb er toevallig laatst eens goed over na zitten denken en besloten dat ze alle onderzoeken mogen doen die ze willen om te kijken of er wat aan de hand is, maar als daar dan vervolgens (weer) niks uitkomt, dan gaan we voorlopig nog niet met behandelingen starten. mocht er iets mis zijn doen we dat waarschijnlijk wel... toch fijn om dat voor mezelf op een rijtje te hebben en hoe staan jullie daartegenover? hoe gaan jullie ermee om als je weer ongesteld wordt? en zijn er veel mensen in jullie omgeving waar je mee kan praten?
@leenelise: Welkom en stuur je niet weg hier hoor omdat je op de "maar" 10 maanden zit (zijn 2 frusterende maanden haha) @Lizzy: Heeft jouw vriend/man dan nog geen zaadonderzoek gedaan? Ze zeggen dat het daar 70% aan ligt als je niet zwanger wordt en dit ondezoekje is gemakkelijk En tjsa over hoe ver we willen gaan...wil eerst ff afwachten wat de volgende afspraak ons oplevert bij de gyn dus kijk wel stap voor stap wat er gebeurd. Wil niet te ver vooruit kijken, leef met de dag Zeg soms voor de grap weleens tegen me vriend dat we een kindje adopteren maar dat vind hij niet n leuk/goed idee @Eki: Wat voor inwendige echo heb je gehad, waar hadden ze naar gekeken? Wel fijn dat alles gewoon in orde is bij jullie allebei, neemt toch ook weer beetje onzekerheid weg. Welke onderzoeken willen jullie van de zomer gaan laten doen? Ik was eergisteren weer erg verdrietig omdat ik ongesteld werd, maarja had liggen dromen dat ik toch wel zwanger kon zijn omdat je soms ook lichte bloedverlies kan hebben maar ben nu gewoon echt ongesteld Ik kan hier helaas niet echt met vriendinnen over praten, de meeste zitten zelf in/op een roze wolk en/of hebben het druk genoeg met hun eigen kleintje..
@LeenElise: gezellig dat je komt meekletsen. Het is gewoon raar als je iedereen uit je vaste topic de volgende fase ziet ingaan en zelf (nog) met lege handen staat. Ik vond het ook steeds lastiger om mee te kunnen praten en me te kunnen verplaatsen in de klachten die de meiden hadden. Laten wij elkaar hier maar naar roze praten dan @Nenaten: @Eki: Jullie zijn een maandje langer bezig dan wij. Het is soms maar goed dat je niet weet hoe dingen zullen lopen vind je ook niet? Fijn dat jullie tot nu toe alles goed is gebleken. Geeft dat ook een stukje rust? Wij staan er hetzelfde in als jullie. Als het medisch gezien niet nodig is willen wij behalve de onderzoeken ook geen behandelingen. Ik denk dat de ha eerst de zwemmers van lief wil testen. Als dat goed is mijn bloed en misschien verwijzen naar de gyn voor een inwendige echo. Verder dan dat wil ik momenteel niet gaan. Mocht dat allemaal goed blijken, dan wachten we denk ik nog wel een tijd voordat we een hsg of iets dergelijks zouden vragen. @Nenaten: Nee nog niet dus, de 14e weer naar de ha. Ik vind het dood en doodeng! Gek genoeg heb ik dan liever dat er iets met mij zou zijn dan dat blijkt dat er bij hem iets niet goed is. Ik heb het idee dat ze bij mij nog meer zouden kunnen betekenen. Ik weet dat ik chlamydia heb gehad en ik heb een idee hoe lang ik daar ongeveer mee gelopen heb. Verder is mijn cyclus best regelmatig en zit ik er niet zo over in over ik wel een eisprong heb. De teleurstellingen worden bij mij steeds minder. Een positieve test staat steeds verder bij me weg, ik kan me niet meer voorstellen dat het ooit raak gaat zijn. Dus echt verdrietig ben ik niet meer. Soms wel wat cynisch. Ik vind het weer makkelijker worden nu de meeste meiden om mij heen bevallen zijn. Deze maand is mijn cyclus van slag. Vorige maand 31 dagen (normaal 28/29) en nu heb ik op dag 10 al ovulatiepijn. Wij doen deze ronde even niets. Gewoon even rust in de tent en voorbereiden op het gesprek bij ha.
@nenaten: wat klote dat je ongesteld bent geworden! had je het er heel moeilijk mee deze maand? bij mij hebben ze met die inwendige echo gekeken naar de vorm van mn baarmoeder, de openingen naar de eileiders en eventuele (zichtbare) verklevingen in de eileiders. maar daar was niks bijzonders aan te zien... wat betreft nieuwe onderzoeken, ik zou eigenlijk niet zo goed weten wat er nog meer mogelijk is. ik weet in ieder geval dat ze een samenlevingstest kunnen doen, maar verder hoor ik vanzelf wel wat er nog meer mogelijk is... iemand hier misschien een idee? @lizzy: kan me voorstellen dat de hoop op een gegeven moment een beetje gaat vervliegen, maar dat het langer duurt betekent niet dat je niet meer hoeft te hopen toch? wat balen dat je cyclus van slag is, maar als je even een maand rust neemt maakt het misschien iets minder uit. wel fijn om er even een maand niet mee bezig te zijn, even echt rust. eigenlijk is voor mij juist het grootste probleem dat ik niet weet hoe dingen (gaan) lopen! als ik had geweten dat het zo lang zou duren, was ik eerder begonnen... en als ik nu zou weten dat het alsnog goed komt, al is het over 5 jaar, dan vind ik dat prima! het is puur die onzekerheid die me zo dwars zit, kan het wel, is er niet toch iets mis, hoe lang moeten we nog wachten, enzenz... het was wel fijn om vorig jaar te horen dat het op het eerste zich gewoon goed is, maar nu een half jaar verder ga je toch verder denken, misschien is er toch iets mis, maar is dat gewoon nog niet uit die testen gekomen. maarja, das ook weer zo doomdenken en zo zit ik eigenlijk niet in elkaar. heb diep van binnen ook wel het gevoel dat er niks aan de hand is, maar je weet het gewoon niet. zit ondertussen wel een beetje in spanning of ik maandag ongesteld ga worden... aan de ene kant heb ik zo nu en dan wel wat menstruatiesteekjes, aan de andere kant veel minder dan ik normaal heb, ik voel vaak wel van tevoren dat ik ongesteld ga worden, soms al wel een week eerder... maar ik kan weer een hoop gaan speculeren, beter maar gewoon afwachten
@Nenaten: Fijn dat ik ook gezellig mee mag kletsen! @Lizzy: Wij hebben het al wel over de mmm gehad. Maar hopen vooralsnog dat het 'gewoon' gaat lukken vriendlief is een ontzettende optimist die er alle vertrouwen in heeft en nog tot de zomer wil proberen. Dat heb ik wat minder, toch bang dat er wat mis is en ik zei voordat ik stopte met de pil al tegen hem dat ik het gevoel had dat wij niet zomaar zwanger zullen worden. Mja zo'n optimistische vriend is dus wel goed voor mij haha! @Eki: Fijn gevoel datop het eerste gezicht alles goed is bij jullie.. Wel frustrerend dat het dan niet lukt! Zie dat je over twee dagen kunt testen, altijd weer even spannend! Ik ga er eigenlijk elke ronde vanuit dat ik weer ongi word, het blijft natuurlijk een teleurstelling maar heb nooit het gevoel dat het raak is. Ik ben nog aan het wachten op mijn ei, wel redelijk eggwhite slijm dus denk dat mijn ei er een deze dagen aankomt.. Geniet van jullie weekend!
@Lizzy: 14 maart pas heb je afspraak bij de ha? waarom dan pas als ik vragen mag of duurt n afspraak maken in nl tegenwoordig zo lang? En is zwaar klote he dat de artsen je niet kunnen zeggen of anders een indicatie kunnen geven hoelang je chlamydia heb gehad..Zit met het zelfde in me hoofd @Eki: Jaa ik had t er idd wel even moeilijk mee! Enne als jouw baarmoeder, eileiders en eitjes in orde zijn dan is het moeilijk lijkt mij om naar "het probleem" te zoeken waardoor je dan niet zwanger raakt.. Heb jij normaal gesproken wel een regelmatige cyclus of heb jij een langere cyclus? Weer afwachten voor jou morgen..wachten wachten wachten Hoop voor jou nu een keer geen teleurstelling! Enne als we idd alles van te voren zouden weten haha dan zou het hele leven er heel anders uitzien Ik wilde vroeger in me tienerjaren vroeg moeder worden, eerst voor me 21e en toen ik 21 was voor me 25e en nu dus voor me 30e haha Maarja ik had toen me grote liefde er wel mee afgeschrikt en ja je raad het al, nu is hij getrouwd en al n paar jaar papa van de vrouw na mij Ach ja het leven kan je helaas niet zelf uitstippelen. @LeenElise: Wat is mmm? Ik heb het nu al vaker voorbij zien komen, maar weet nieteens wat het is haha Mannen zijn denk zowie wat luchtiger erin, mijne heeft oof zo iets van het komt wanneer het komt en we zien wel.
@leenelise: heb je je ei al gevonden? gebruik je ovutesten of niet? succes met klussen @nenaten: ja he zou makkelijk zijn als je dat allemaal van tevoren had geweten... ik heb een vrij regelmatige cyclus, vorige maand toevallig een uitschieter naar 29, maar normaal altijd rond de 32 dagen. ben echt heel benieuwd of ik morgen ongesteld ga worden, ga er maar wel vanuit, gewoon omdat het dan wat minder tegenvalt... mmm is trouwens medische mallemolen
Hallo meiden mag ik me hier ook aanmelden? Ik had net vanmorgen een eigen topic geopend hierover maar ik hoorde van één van jullie dat ik ook wel hier mee kan kletsen. Ik heb vanmorgen een zw test gedaan, omdat ik niet ongesteld werd, maar helaas niet zwanger. Ook nog geen ongesteldheid vreemd...zal nog wel komen dan vrees ik. Ik zal me eerst even netjes voorstellen. Ik ben beschuitje en ben bijna 34 jaar. Vanaf augustus 2010 proberen wij al zwanger te worden zonder resultaat tot nu toe. Morgen hebben we een afspraak bij de huisarts, ik vind het heel spannend. Vriendlief is optimist en ziet het goed in, maar ik maak me wel een beetje zorgen of alles wel goed is met ons. Heb een slecht voorbeeld van iemand die me dierbaar is en de mmm in ging. Dan heb ik het niet over de mooie kindjes die ze nu uiteindelijk heeft maar over de rot periode tijdens de mmm. Ben er bang voor. Ik kan niet goed tegen ziekenhuizen namelijk.
wij zijn helaas ook al langer dan een jaar bezig voor een tweede. wij zitten nu in ronde 18. ik heb nog geen afspraak gemaakt bij de gyneceloog, maar als het deze maand nog niet raak is ga ik dat wel doen. ik merk van mezelf hoe langer het duurt hoe meer ik me er mee bezig houd. ik denk er inmiddels de hele dag aan. alles waar ik aan kan denken is zwanger worden. hebben jullie dat ook?
Ik herken het wel, ik denk er ook veel aan. Wel roep ik mezelf regelmatig tot de orde anders ken ik mezelf en blijf ik erin hangen. Vanmorgen mezelf ook echt moeten toespreken dat we morgen naar de dokter gaan en dat deze negatieve test wel verwacht was.
welkom beschuitje en mamazeyad, leuk dat jullie ook meekletsen! @beschuitje: wat vervelend dat je niet ongesteld wordt en ook geen positieve test hebt! spannend morgen naar de huisarts, hopelijk weet je snel meer! wat betreft vriendlief die zegt dat alles wel goed komt, herken ik helemaal! aan de ene kant wel een goede neutalisator als ik in mijn 'het gaat nooit lukken' buien zit, aan de andere kant ook frustrerend, wie zegt dat het wel goed komt?? @mamazeyad: ik merk bij mezelf dat ik vooral rond mijn eisprong en een week voor mijn menstuatie veel met zwanger worden/zijn bezig ben. ik probeer er wel niet zoveel aan te denken, maar dat is zo moeilijk! zeker als je precies weet wanneer je eisprong is en wanneer je ongesteld moet worden kan het gewoon niet anders dan dat je ermee bezig bent... hopelijk is het voor jullie deze maand raak, ik zal voor je duimen!
@Eki: Ik vind het zo herkenbaar allemaal wat je schrijft. Als iemand mij nou kon vertellen dat wij zeker binnen nu en 5 jaar een kindje zouden krijgen, zou je me niet meer horen. Jij mag morgen dus testen? Spannend hoor! Jij hebt dus ook dat je vaak een week na je eisprong al merkt dat het niet gelukt is? Waar merk jij dat aan? Ik krijg last van mijn borsten, lage rugpijn, slaap slecht, heb het steeds erg koud en ben zo labiel als een dobbelsteen. Ik heb wel eens aan de ha gevraagd of dat normaal is maar die ziet er geen kwaad in. Ik ga enorm voor je duimen! @LeenElise: Jeej jij bent dus hartstikke druk dit weekend! Ik heb ook zo'n rasoptimist als vriend. Heel soms hakt het er bij hem even in, maar hij herstelt zich sneller dan ik denk ik. @Nenaten: Ik werk 5 dagen per week en had de 14e toevallig vrij genomen, vandaar dat ik mijn huisartsbezoek op dezelfde dag gepland heb. Ik heb er ook niet zo'n haast mee moet ik eerlijk bekennen. Het wordt wel heel erg definitief dan.. @Beschuitje: Gezellig, je hebt ons gevonden! Ik snap je angst wel, zeker als je van dichtbij hebt gezien hoe moeilijk het kan gaan en wat het met iemand doet allemaal. Op dit moment ben je dus 2 dagen overtijd? Ik hoop dat jij een van de mensen bent bij wie het hcg langzaam stijgt of misschien was je eisprong wat later dan verwacht? @Mamazeyad: Ook welkom hier! Wat ontzettend frusterend moet dat zijn. Was het bij de eerste wel snel raak? Ik hoop dat een bezoek aan de ha uiteindelijk niet nodig blijkt te zijn. Je zou toch denken dat ik na 16 maanden mijn cyclus door en door ken, en soms heb je af en toe ineens een verrassing. Vorige maand gaf FF op dag 12 een kruis terwijl ik mijn eisprong dacht te voelen op dag 16. En deze maand voelde ik hem dus op dag 10 en ja hoor, mijn temperatuur is omhoog geschoten. Als ik morgen weer op 36,9 zit, geeft FF een kruis. Dan kom ik vermoedelijk uit op een cylus van 24 dagen ipv 28/29. Grrr ook geen idee waarom ik hebt getemperatuurd. Kennelijk wil ik toch een bepaalde vorm van controle hebben. Edit: ik zie nu dat FF vorige maand helemaal geen kruis heeft gezet..Hmm..
Hoi meiden, Ik heb afgelopen weekend ook een topic geopend, maar Lizzy heeft me hierheen gestuurd. Dus bij deze klets ik graag met jullie mee. Mijn naam is jufaman en ik ben 31 jaar. Januari 2011 gestopt met de pil om zwanger te raken. Afgelopen vrijdag 24-02 ben ik vol spanning naar de HA gestapt en heb mijn situatie voorgelegd. Ze was heel begripvol en heeft me aangemeld bij de gynaecoloog. Ik hoef zelf geen contact op te nemen, ze nemen binnen 3 werkdagen contact met mij op. Dat vond ik al bijzonder!! Zoals zij verwacht kunnen we binnen 2 a 3 weken bij de gynaecoloog terecht. Maar eerst zijn er wat vooronderzoeken gepland. Vanmorgen heb ik bloed laten prikken om mn hormonen te checken en om SOA uit te sluiten (je weet maar nooit!?). Morgen moet mijn vriend zijn zaad naar het ziekenhuis brengen om te laten testen op vruchtbaarheid. Dan gaat het ineens vreselijk snel! Allemaal vreselijk spannend en doodeng! Maar aan de andere kant ben ik opgelucht dat we er nu misschien achter komen waarom het zo lang duurt. Hopende op een simpele oplossing waarmee we snel zwanger kunnen worden. Ik zit al in een aantal andere topics, maar de meeste zijn al zwanger en hebben het alleen maar over hun eigen ervaringen. Dat is hun goed recht natuurlijk, maar contact hebben met meiden die hetzelfde meemaken lijkt me fijner! Groetjes jufaman
Hé Jufaman, Gezelligheid!! Ja, spannend is dat hè? Ik mag 14 maart voor mijn eerste uitstrijkje omdat ik 30 geworden ben (oh help!). Lief gaat vrolijk met mij mee en aansluitend is tijd ingepland zodat wij met de dokter kunnen overleggen hoe nu verder. In augustus zijn we ook al geweest maar op dat moment wilde hij nog geen stappen ondernemen. Ik denk dat we deze keer op een bloedonderzoek en zaadonderzoek kunnen rekenen. Ik weet dat ik chlamydia heb gehad, in Nederland wordt alleen niet preventief onderzocht of dit (en zo ja hoeveel) schade heeft toegebracht. Zo frustrerend vind ik dat soms. Aan der andere kant moet ik nog niet denken aan alle onderzoeken die misschien wel komen gaan.
@ Lizzy: ik heb vorig jaar mijn eerste uitstrijkje gehad en ook dat vond ik heftig. Het deed geen pijn, maar het was toch nieuw voor me. Ze had mijn menstruatie aangewakkerd en daardoor was toch heel even mijn cyclus van slag! En daar baalde ik wel even van, zeker als je zo op je cyclus aan het letten ben! Maar gelukkig is daar niks vreemds gevonden en je bent er gelijk voor 5 jaar vanaf! Dat is wel weer fijn! Succes in ieder geval!
Ik zie nu dat mijn laatste gedeelte is weggevallen. Ik wilde nog aan je vragen hoe jouw vriend deze stap beleeft? Ziet hij er tegenop of is het een rasoptimist en denkt hij dat het allemaal wel goed zal lopen. Ik heb zoveel gepruts en uitstrijkjes gehad dat ik daar niet tegenop zie. Wel ben ik een beetje bang voor onrustige cellen door de chlamydia en alles wat ik verder nog heb gehad. Maar goed, er is feitelijk geen aanleiding voor dus ik probeer niet te stressen.
Mijn vriend is gelukkig heel optimistisch ingesteld en haalt mij af en toe uit mn dip! Ben heel blij met hem... Hij vindt het wel erg spannend dat hij morgen zijn zaad op het ziekenhuis af moet geven, maar dan reageert hij ook wel luchtig dat het goed is dat ze dat ook onderzoeken. Hij heeft genoeg afleiding en verzet zijn gedachten door met andere dingen bezig te zijn. Hij is heel het weekend en vandaag aan het klussen in ons huis. Morgen begint hij met zn nieuwe baan bij een nieuw bedrijf. Dus ook dat is spannend voor hem. Hij probeert er een beetje grapjes over te maken en niet te veel bij stil te staan, wat ik erg knap van hem vind! Al met al een hele spannende week voor ons!! Ik probeer vandaag wat te studeren, maar zit toch steeds hier op het forum te lezen haha! En ja wat je zegt, proberen niet te stressen! Is vaak makkelijker gezegd dan gedaan!