meiden met veel miskramen

pfff dan ben je ook al lang bezig he met je MK?
Zo kan je ook niet echt verwerken, want e knut niet verder, toch?

Nou meid, ik hoop echt dat het nu snel weg is.

Liefs Hope

 

XX en XY is goed hoor hoef je niet aan te twijvelen

Kaboutertje welke onderzoeken heb je tot nu toe gehad dan
zoveel zijn er nl niet

 

Vandaag de dag van de waarheid, althans de dag van de echo of alles schoon is.
En ik zie er als een berg tegenop.
Ik heb heel beroerd ( lees: amper) geslapen en dat werkt niet positief mee aan mijn gestel.
Ik hoop dat ik mijn emoties in bedwang kan houden.

Liefs Hope

 

Meid, je emoties in bedwang houden moet niet je doel zijn. Als je emotioneel wordt/bent, dan hoort dat er gewoon bij. Vooral niet bezig zijn met wat je denkt dat moet, maar met wat jij nodig hebt. Als dat huilen of wat dan ook is, dan is dat zo.

Veel succes meissie. Ik denk aan je.

 

hope heel veel sterkte vandaag en zeker niet je gevoelens opzij zetten hoor ze komen heel veel verdriet tegen dus ga je zeker niet inhouden nogmaals heel veel sterkte vandaag.

Hier is het nu wachten op de nu het hcg erg laag is of weg want zo hoog stond het donderdag kijk ik uit naar wanneer ik ongesteld ga worden ben nu weer bang dat ik weer een verkleving heb hoelang zouden jullie nog wachten een week of 2 ? daar dacht ik namelijk zelf aan 2 of 3weken.

 

Hope- vandaag heb je de echo he? Hoe is het gegaan?

Weten jullie of je als je afziet van Chromosomenonderzoek je wel onderzoek kunt laten doen naar werking vd schildklier? En de gyn noemde nog iets maar weet niet meer wat dit was...dit kunnen ze via bloedonderzoek bekijken...

We hebben zelf nl idee dat het gewoon domme pech was en als je chromosomenonderzoek doet mag je in afwachting van de resultaten ook niet zwanger worden toch?

 

( heb even het stukje gecopiëerd, want anders moest ik zoveel schrijven )

De controle echo ging wel goed.
Alles was schoon, er kon wel nog een beetje bloed komen maar het vruchtje zelf was weg.
Van de ene kant fijn natuurlijk.
Toen heb ik mijn vragen maar afgevuurt.
Welke onderzoeken nog gedaan konden worden.
Nou de arts keek even na wat al allemaal getest is en zei, dat uit dat alles niks speciaals is gekomen.
Toen vroeg ik of die uitslagen nog wel relevant zijn, want de testen zijn immer van meer dan 1 jaar geleden.
Volgens de gyn kon dat verder niet veranderen.
Je had b.v. problemen met auto immuniteit of je had het niet en zo ook met de homocysteïne enz.
Dus..... zei ik: ligt het echt puur en alleen aan de translocatie?
Ja, volgens haar wel, dit was de grootste veroorzaker.

Het is zo`n raar gevoel.
Niet dat ik wil dat er nog meer aan scheelt, maar je hoopt zo dat ze iets vinden wat wel behandelbaar is.
Zeker moet ik "blij" zijn dat ik alleen dit mankeer, maar alleen dit, is al moeilijk genoeg.
Want het is niet te behandelen en dus moeten we blijven wachten tot die ene keer die wel goed gaat.
Maar wat moet ik daarvoor nog meemaken?

Maar goed, ik zal een manier moeten vinden om hiermee om te gaan.
Het is zo en niet anders ( al zou ik het wel willen)

Het werken ging ook wel redelijk.
Al was ik regelmatig erg "dizzy" als ik veel bukte enz.
De collega`s die het wisten waren erg lief, maar verder was het ook heel fijn dat de rest ( de andere afdelingen) niet beter wist dan dat ik griep had.
Zo was het heel makkelijk om te zeggen: bah wat was ik ziek, maar gelukkig ben ik nu weer beter .
Is toch de makkelijkste weg dat toneelspelen.

Ik hoop gauw weer wat beter in mijn vel te zitten, want dit kost zoveel energie.
Ben zo moe van alles.

Liefs Hope

 

patty wij mochten gewoon door gaan hoor omdat de kans zo klein is dat er uit een Chromosomenonderzoek iets uit komt.

Hope fijn dat alles schoon is en ja het is inderdaad een heel dubbelgevoel aan de ene kant fijn aan de andere kant je kan er niet meer omheen het is echt afgelopen.

Dat moe zijn dat is erg herkenbaar hier nog 1 die constant moe is ik ben gaan praten bij het fiom het eerste gesprek heb ik gehad en dit klikte goed dus wij gaan door met deze gesprekken om alles een beetje te kunnen plaatsen ook ga ik het traject in van een paragnost kijken wat daaruit kom en of zij wel iets kan vinden want zij doe ook als je hormonen enz niet in balans zijn het is ff afwachten maar ben zover dat ik alles wel wil proberen

 

Hope- wat fijn zeg dat alles schoon was en je geen curretage hoeft!Kan me voorstellen dat je heel moe bent van alles!

Minmuis- ok dat wist ik niet...weet jij of het onderzoek naar schildklier onder het chromosomenonderzoek valt of ook apart kan?

 

@ Kaboutertje: is je baalmoment al wat gezakt, of baal je nog even verder? Nou, in elk geval even een hartje onder de riem van mij.

@ Hope: hoe is het nu met je?

@ Minimuis: wat is je doel met de paragnost? Ben benieuwd meid. Hopelijk kan zoiemand je echt op weg helpen.

@ Algemeen:
Mijn hoofd is alweer op hol. Echt niet normaal. Net een mk achter de rug en nu alweer bezig met de volgende kans. Ik heb er zelf gewoon last van. Zo zie je maar, je kan je wel voornemen om rust te nemen maar in dit stadium is daar wat mij betreft nog helemaal geen sprake van. Mijn hele hoofd staat continu gericht op zwangerschap. Ondanks dat ik eigenlijk liever thuis ben dan werk op dit moment (ik heb een leuke baan hoor, daar niet van ), moet ik blij zijn dat ik de hele dag afleiding heb want mèn, als ik dat nu niet had...

 

Schildklieronderzoek valt onder een gewoon bloedonderzoek. Dat is volgens mij redelijk standaard onderzoek wanneer je start bij de gynaecoloog,maar als je het zeker wilt weten moet je er zeker naar vragen. Het is vaak 1 van de redenen van subfertiliteit.

 

Anouk mijn reden om hier naar toe te gaan mijn zus kon niet spontaan zwanger worden omdat haar follikels niet volgroeide toen is ze geweest heeft druppels gehad en heeft nu 2jongens daar door hoop ik dat ze voor mij ook iets kan doen. En wat over je hoofd op hol slaat ja dat is eigenlijk wel normaal denk want ook hier heb ik zoiets van nou kom maar op met die dan kunnen we ook weer een poging doen

kaboutertje hoe is het met je

 

Meiden mag ik me hier aanmelden? Ik denk dat ik wel onder het kopje vrouwen met herhaalde miskramen val. Sorry ben een beetje cynisch door alles. Ik heb dus vier miskramen gehad bij 5, 6, 7 en 10 weken. De bbz was een tweelingzwangerschap met de miskraam van 7 weken. Een vruchtje in de baarmoeder en eentje in de eileider. Helaas kwamen we daar pas met bijna 11 weken achter en heb ik echt verd*md veel mazzel gehad dat het goed is afgelopen. De drie weken daarvoor zat ik ergens midden in de bergen ver weg van een ziekenhuis, dus het had ook anders kunnen aflopen. Ooit nog een keer zwanger geweest om bij 4 weken en 3 dagen alsnog ongesteld te worden. Voor het gemak reken ik dat maar niet mee als miskraam, want dan raak ik depressief. Momenteel ben ik 7 weken zwanger, maar geen kloppend hartje en als het voor maandag niet loskomt gaan we het opwekken met cytotec. Ze liggen al klaar.

We zitten nu te denken aan een second opinion in het amc op de herhaalde miskramenpoli. Iemand ervaringen mee? Mijn eigen gyn twijfelt of ze meer kunnen doen dan wat zij al onderzocht hebben.

Het lijkt me sowieso fijn om alles hier te kunnen delen wat we hebben gelezen op ontwikkelingen op dit gebied. Ik ben zelf al behoorlijk ingelezen en hou zoveel mogelijk pubmed in de gaten voor nieuwe publicaties. Ik wil gewoon alles doen wat mogelijk is en bijt me altijd vast aan elk strohalmpje dat voorbij komt. Herkenbaar?

 

Trees, welkom hier!

Jeetje, jij hebt ook genoeg voor de kiezen zeg. Nou, zet je verhaal, vragen en alles wat je erover kwijt wil hier neer hoor.

Goh, geen kloppend hartje. Hoe akelig meid. zien ze nog kansen dat het mogelijk alsnog goed zit of is het als zeker dat het fout zit?
Hoe dan ook heel veel sterkte. Wat een verdriet, Trees. Vind het verschrikkelijk voor jou en je partner.

Maar: de "herhaalde miskraampoli"... Daar heb ik nog nooit van gehoord! Waar zit die en weet jij misschien wat de indicaties daarvoor zijn?

 

helaas was er nog maar een kansje voor deze zwangerschap. Dit was mijn 2 echo al, dus er is ook geen sprake van verlate innesteling of iets dergelijks. De 1e echo klopt namelijk exact met het termijn. Vanochtend nog een bevestigingsecho gehad en het vruchtje bleek zo groot te zijn dat er hartactie moest zijn. Het is dus echt weer voorbij.

Wat betreft de herhaalde miskramenpoli. Je hebt een verwijzing nodig en drie of meer miskramen hebben gehad. Ze worden ook vaak voor second opinions geraadpleegd. Het zit in het amc (amsterdam). Het is hun specialisatie, dus het lijkt me fijn voor het idee dat we dan in ieder geval al het mogelijke hebben gedaan.

Ik word er soms zo moedeloos van. Hebben jullie ook weleens dat je denkt het is zo allemaal niet meer leuk? Je leeft van ellende naar ellende en ik merk dat ik echt veranderd ben. Cynischer, maar ook meer somber. Ik geniet minder en voel me soms zo alleen. Hoe gaan jullie er mee om?

 

Welkom trees jee zeg ik had wel gezien dat je weer zwanger was maar dat het weer mis is heel veel sterkte met het verwerken van weer een klap. Ik zou het zeker doen wat het amc betreft het is altijd fijn dat er nog eens gekeken word of ze niks over het hoofd zien daarom heeft mijn gyn me naar het emc gestuurd om te kijken of ze daar meer weten. Hebben ze bij jou al een x bloedverdunners gebruikt het zou bij veel vrouwen helpen helaas bij mij niet ik gebruik het wel omdat ik een factor 2 mutatie heb maar of het help