Tja, ik denk het eigenlijk niet want ik heb de meest klassieke 'klachten' van de eisprong (doorzichtig, rekbaar slijm etc.) dus ik denk het niet. Ik zal over een paar dagen nog eens een ovutest doen. Als die positief is, dan zou het hcg kunnen zijn maar ik kan het me niet voorstellen. De zw-testen zijn echt kei negatief en als het nog van mijn laatste zw.schap was, dan was ik 2 mnd. zwanger en dan had de test echt vet +++ moeten zijn.
Hier vanmorgen toch maar het ziekenhuis gebeld en een afspraak gemaakt door mijn verleden mag ik vandaag al langst komen ik denk dat ik weer een verkleving in hoe ze het zo mooi zeggen cervixkanaal heb zitten
Anouk het kan toch ook zijn dat je HCG erg langzaam daalt? ( ik denk alleen met je mee hoor. Ik bedoel niet dat ik alles weet ) Minimuis er stonden bij ju toch eerst onder je naam 7* Heb ik iets gemist? En ben je al bij de gyn geweest?
Kaboutertje niks gemist hoor maar heb 7 miskramen gehad waarvan de laatste een 2ling dus was 1sterretje vergeten heb ik ff aangepast
Nee, dat zal het niet zijn want dan had die allereerste ovulatietest van vorige week woensdag nog veel positiever moeten zijn dan de test van de dag erna en zeker van die van gisteren . Ach, ik zie het wel. Ik ga er in elk geval vanuit dat mijn zogenaamde NOD een weekje naar achter is verschoven .
Anouk wat vervelend he dat je je eigen lichaam niet snap. Kaboutertje om half 4 moet ik er zijn dus ik vertrek om half 3 als ik terug ben laat ik nog wel weten hoe het was
kaboutertje het ging gelukkig allemaal voorspoedig was al om kwart over 3 aan de beurt en hier hebben we gelukkig niet zo'n last van file. Ze denkt dat ik een eisprong heb gehad maar volgens mijn temp niet bepaald moet dus 2 weken afwachten ben ik niet ongesteld dan moet ik 20feb weer terug om te kijken heb een echo en een inwendig onderzoek gekregen en gelijk gevraagd of ik als ik die hystro weer moet een verdoving kan krijgen gelukkig wel want vorigjaar hebben ze me raak geknipt dus nog 2weken geduld uit oefenen en dat is nu net niet mijn sterkste kant
2 weken geduld is best moeilijk op te brengen hè?! Kan ik me voorstellen hoor. Ben ik ook niet goed in, hahaha. We duimen voor het beste, Minimuis.
Mmm, 2 weken, maar mss springt je ei vannacht spontaan? Maar je zat toch in R'dam? Daar is toch altijd file?
anouk haha denk dat het bij iedereen het zelfde is kaboutertje ja ik zit in rotterdam maar mijn curretage is door mijn eigen gyn gedaan waar ik al meer dan 2jaar bij loop dus op controle moet ik gewoon bij mijn eigen gyn en die zit in roosendaal dus loop op dit moment bij 2 artsen maar mijn gyn is tijdelijk afwezig dus nu bij een collega van hem zij heeft vorigjaar de hystro gedaan en naar rotterdam moet ik trouwens weer als ik 2x ongesteld ben geweest we mogen wel gewoon klussen maar de week voor de hsg moeten we het veilig doen want omdat ik af en toe een eisprong heb tijdens mijn menstruatie kunnen ze het heel moeilijk voor mijn eisprong doen
Halo meiden, ben ik weer. Sorry, maar ik het het zo druk met van alles. @Trees, hier ook nogmaals sterkte. Heb je inmiddels de cytotec ingebracht? @patty4life, je vroeg naar dat schildklieronderzoek. Dat kan mijn inziens de HA gewoon aanvragen. En je hoeft niet lang te wachten op deze uitslag. Laat jij nu een chromosomenonderzoek doen? @Kaboutertje, ik zag dat je een baaldag had. Gaat het nu weer wat beter met je? @Minimuis, ik hoop toch echt dat je ongi vanzelf op gang komt. En anders kunnen ze je toch provera geven om de boel op gang te krijgen? @Anouk, vervelend van die ovutesten. Maar dat rekbaar slijm komt toch ook niet van niks. Dus ik ben erg benieuwd. Maar het is denk ik goed om idd je NOD maar 1 week uit te stellen, om teleurstellingen te voorkomen. @Noodles, hoe is het met jou? Hier gaat het redelijk. Ik vloei nog iedere dag een beetje oud bloed. Ik voel me de ene dag best goed maar de andere dag behoorlijk K*T. Vn de andere kant heb ik wel weer een beetje van mijn strijdlust terug gekregen. Opgeven doen we niet, dus het wordt even op mijn tanden bijten en doorgaan. Ik had nog een gedicht voor ons vlindertje gemaakt: Steeds als ik denk, nu kom ik een stapje dichter bij jou, lijk ik weer af te dwalen. Als ik denk, nu gaat het wel goed, blijkt mijn lichaam te falen De leegte die je achter laat is met geen pen te omschrijven. Elke dag weer voel ik het, als ik met mijn handen over mijn platte buik zit te wrijven. We moeten je laten gaan, afscheid nemen en de pijn echt beleven Maar vergeten doen we je nooit, zelfs niet heel even Fijn weekend allemaal, Liefs Hope
Hope- idd wat een mooi gedicht hier! Ben beetje afwezig want iedereen is ziek bij ons thuis! We hebben 11-2 afspraak in zkh en ga dan bespreken hoe en wat. Was vd week bij de huisarts met mijn dochtertje vanwege oorontsteking en de huisarts vroeg hoe het met mij ging. Vond ik heel netjes aangezien de zwangerschappen en miskramen niet door mij gemeld waren bij haar. Ze vond ook dat ik bij de gyn erop aan moest dringen dat ze verder onderzoek moesten doen en niet moeten laten afschepen met je hebt toch al een gezond kind...vond ik erg verrassend want die is dezelfde huisarts die mij gerust 1,5 jr liet lopen zonder dat ik zwanger werd en toen doorstuurde... Minmuis- hoop dat je ei gewoon springt en je snel ongi wordt...onzekerheid is idd slopend..
ben net terug uit het ziekenhuis, want de cytotec was geen groot succes. Ik stroomde compleet leeg en ben gisteren nog met spoed gecurreteerd. Ons huis zit eruit alsof er een driedubbele moord is gepleegd De bank is compleet veruineerd door al het bloed. Ons net nieuwe auto zit onder het bloed en over de vloer en de wc maar even niet te spreken?!? Lief probeert het schoon te maken, maar hij kan niet tegen bloed de arme schat. Wat een rampendag gisteren! Het positieve is dat ik me in ieder geval niet meer zwanger voel, want dat vond ik zo confronterend
oh Trees wat erg toch allemaal weer! Kan me voorstellen dat je ook heel erg geschrokken bent! Bij my werkte de pillen ook slecht en begrijp niet dat ze zeggen dat het bij 80% van de vrouwen probleemloos gaat met die pillen. Ik lees echt alleen maar slechte verhalen! Ik hoop dat je het allemaal wederom een plekje kan geven! En heb je geen familie of vrienden die je man kunnen helpen? Kan me voorstellen dat het voor hem ook zwaar is, niet zozeer lichamelijk maar meer geestelijk!
Jedum Trees! En ik was nogal stellig door te zeggen voor mij nooit meer curettage, alleen dat vraag ik me nu af. Voel je je niet heel moe na zoveel bloedverlies?