trees ja het is moeillijk om een ander zwanger te zien en dat het allemaal goed ga de vragen van waarom zij wel en ik niet komen dan al snel naar boven en natuurlijk gun je het haar maar ja jezelf toch ook. Hier komt de gedachten weleens boven drijven waarom kan mijn lichaam nou niet eens zwanger blijven ik ga bij het fiom praten over de miskramen omdat het toch moeilijker is dan dat ik dacht voor mijn laatste kon ik er nog goed mee over weg maar de miskraam van onze 2ling heb ik totaal niet aanzien komen daar door ben ik erg in een dip geraakt en durf ik eigenlijk niet aan een nieuwe zwangerschap te beginnen gelukkig heb ik daar iemand waar ik makkelijk mee kan praten mijn vriend ga er ook mee naar toe ook ga ik voor mijn verleden heb nog niet alles verwerkt en daar ben ik nu ook mee bezig hopelijk voel ik me snel weer de oude Iedereen roep wel dat ik zo ontzettend sterk ben maar dat is uiterlijke schijn omdat ik mijn verdriet vaak weg lach En nee helaas nog steeds geen maar volgens mijn temp zo ik een eisprong hebben gehad op vrijdag de 13e hoe toepasselijk maar zaterdag pas geknuffeld dus dat is toch te laat voor mijn ei zodat ik rustig kan wachten of ze komen zo nee zal ik wel een nieuwe afspraak moeten maken
Minimuis zo herkenbaar wat je schrijft! Ik heb soms echt een hekel aan mijn lijf. Waarom kan ik niet zwnager blijven en iedereen in mijn omgeving wel. IK WIL NU OOK! Voel me soms echt een mislukte vrouw. ik mag het alleen nooit zeggen van mijn vriend, maar denk het vaak wel. Bij het FIOM zijn dat individuele gesprekken of met een groep? Is het fijn en heb je er wat aan? Ik merk dat deze laatste miskraam er ook keihard inhakt, omdat ik zo misselijk was en daardoor zeker wist dat het wel goed zat. Ik voel me zo in de steek gelaten en vind het moeilijk dat je schijnbaar nergens op kan vertrouwen. Misschien is het FIOM ook wel iets voor ons? Spannend van je ei, dus de 27e word je hopelijk ongi [-o< Ik duim!
Trees, balen he die zwangeren om je heen. Ik krijg de laatste steevast de vraag: en heb jij maar een kindje? Wanneer komt de 2e? Grrrrr. Zo heb ik dus ook nooit met mij buik te koop gelopen. Ik vond het zo'n pijn doen als ik zwangeren zag, dat ik mezelf had voorgenomen mijn buik te verbergen. ( voor zover dat gaat als je 25 kg aankomt ) Wel een idee trouwens om je te goed te doen aan de biefstukken ed. Die kinderasprines is dat cardio-aspirine 80 mg? Dat wat jij las in het boek, dat is tegen mij weleens gezegd. O nee dat mijn lichaam er dan nog niet klaar voor was. Wat een grote onzin.
Hier idem dito, ik kan er ook wat van. Ik zeg altijd: ik ben goed voor op de toneelschool, mensen om me heen hebben geen idee hoe ik me voel. En door mijn houdig laat ik dat ook niet echt toe, maar van de andere kant verwacht ik begrip. Tja, das een beetje moeilijk he? Trees, dat boek wat ik heb, is echt fijn. Ik heb het nu uit. Het enige deel wat ik hierin overbodig vindt is het stukje embryo fase wat wordt omschreven en de deling enz. Nou daar zit ik niet echt op te wachten als je net een MK hebt gehad. Maar daar heb ik gewoon overheen gelezen. Ik denk dat ze gewoon wilde omschrijven hoe complex het wel niet is om een goede deling enz. te krijgen. Zwangeren om me henen vindt ik ook moeilijk. Maar vooral de mensen die dicht bij me staan en klagen over vanalles en in een soort van slachtofferrol gaan zitten ( mijn zusje, grrr) Ik denk dat dit nooit weg gaat dat gevoel van jaloezie. Tja, misschien als ik ooit zwanger ben. Liefs Hope
Hallo, Trees- dat is wel goed nieuws dat je die kinderasperine kan nemen.. Onze gyn wilde daar nog niet aan! En idd het is niet leuk als je dan op je werk tegen zwangere aan moet kijken! Vindt wel goed idee van je om die dag wat leuks te gaan doen. Ik he mezelf eigenlijk voorgenomen dan weer zwanger te zijn, weet dat dit wel heel erg positief gedacht is maar heb er zo'n goed gevoel over deze maand! En mocht het niet zo zijn dan ga ik gewoon lekker shoppen ofzo. Kennis van mij is die dag ook uitgerekend dus dat is wel minder.. Minimuis- ik denk dat het gewoon ook heel moeilijk is in jouw situatie om je oude ik te blijven. Het is niet niets wat je meemaakt, geldt denk ik voor ons allemaal, en je wilt je ook groot houden voor de buitenwereld want tja iedereen gaat door. En na paar weken vraagt niemand meer hoe gaat het nu echt met je? Gelukkig heb je iemand gevonden met wie je er goed over kan praten! Hope- kan me voorstellen dat het erg irri is als mensen om je heen de slachtofferrol aannemen en vooral als het je eigen zusje is... Kaboutertje- 25 kilo is ook wel erg veel hoor! Ik was bij dochter 15 kilo aangekomen en de laatste 5 is er nooit meer af gegaan!
Bij mij is er nog meer afgegaan. Kwam na elke mk een kilo bij. Die wilde er gewoon niet af en dat is er nu ook allemaal weer af. Ik had dan 2 feb zwanger moeten zijn. Helaas het is niet zo, maar ik hou me heel erg vast aan de 1e pendel. Nou eigenlijk de 2e, want dan klopt gewoon alles. Maar ja weet uit ervaring dat pendels vaker niet dan wel kloppen.
Jup hier nog zo toneelspeler en heb ook echt jarenlang toneel gespeeld. Komt nu dus goed van pas Als mensen niet aan mijn vragen hoe het gaat, ben ik geirriteerd en als ze het wel vragen dan zeg ik 9 van de 10 keer dat het goed gaat, terwijl het helemaal niet goed gaat. Hoe zijn bij jullie de reactie als je eerlijk zegt dat het klote gaat? Hier weten mensen dan vaak weer niet wat ze moeten zeggen en dan denk ik ook laat maar Patty mijn gyn vindt de kinderapsirines nog steeds onzin, maar vindt het geen probleem als ik het vanaf mijn eisprong zou slikken. Ik schijn het bij de apotheek te kunnen halen 80 mg. Het kan geen kwaad volgens hem, maar moet het wel altijd vermelden bij een zwangerschap aan gyn of vk. Ik ga het ook nog even in het AMC navragen, omdat ze daar onderzoek ernaar doen. Laat het dan wel even weten! Hier ook elke zwangerschap 1 á 2 kilo aangekomen, maar ook echt op een rottige manier. Ik heb echt zo zwangerschapslijf gekregen, aslof ik al kinderen heb gehad. Ik vind het eigenlijk best confronterend (behalve met het cupmaatje groter ben ik wel blij ). kaboutertje hoe ben jij de kilo's weer kwijt geraakt? Begin het beu te worden om twee keer per jaar een nieuwe gaderobe te moeten aanschaffen. Hope wat vervelend dat je zusje loopt te miepen over haar zwangerschapskwaaltjes. Houdt ze dan geen rekening met je? Ze mag verdorie wel dankbaar zijn dat ze een gezonde zwangerschap heeft. Heeft ze geen enkel besef hoe bijzonder dat is, omdat ze ziet wat jullie moeten doorstaan? Ik ga zo even dat boek bestellen als ze het bij bol hebben! Zal dan ook even de auteur vermelden als ik het vind.
Dank je Trees. Van de week eens naar de bieb. Ik kan ook erg slecht tegen mensen die lopen te zeiken ( sorry, maar dat is het in mijn ogen) dat het zoooo zwaar is ( zijn ze 5 maanden), dat ze zoooo misselijk zijn, dat ze zoooo .... ( vul zelf maar in) Hoe ik ben afgevallen? Geen idee, dat ging vanzelf. Misschien door de bv? Misschien door het andere ritme wat je krijgt? Heb echt geen idee.
ik ben geen lid van de normale bieb en bol.com heeft het boek alleen maar 2-hands maar dan krijg je weer gedoe met verzenden etc. Heb ik eigenlijk geen zin in. Misschien het weekend even het centrum in naar een grote boekhandel. Ik ben de laatste keer bijna uitgedroogd door overmatig braken en toch was ik elke keer opgelucht als ik kotsmisselijk was. Vriendlief vroeg elke dag en heb je nog overgeven? En als ik ja zei was die hartstikke blij. Het was een soort geruststelling en hoe vervelend het ook kan zijn, ik wilde dat ik weer zwanger en misselijk was. Alles voor zo klein hummeltje in mijn buik! Misschien dat sommige mensen zich dat wat meer moeten beseffen? En als ze willen zeuren, het in ieder geval niet tegen ons doen!
Ja idd dat gemiep is zwaar irri en vaak mensen die na 2 mnd zwanger zijn geraakt ofzo. Ken ook mensen die klagen omdat het wel 4 mnd duurde voordat ze zwanger waren...nou denk ik dan 2,5 jr hadden ze vast niet overleefd zo als bij ons Hier helaas na elke miskraam ook 1 kilo blijven plakken...doe er ook weinig aan hoor om het eraf te krijgen. Heb 'normale" maat 40 dus vindt het wel goed zo... Trees- Laat het mij idd maar even weten. Ik wist niet dat je dit gewoon zonder recept bij apotheek kan halen. En dat moet je dan elke dag innemen? Begin nu ook wel benieuwd te worden na dat boek
Wat helemaal irri is! Het type 'ik was al na één maand zwanger en dat was toch behoorlijk schrikken en wennen hoor...', ipv blij te zijn dat het zo snel gelukt is zoals de meesten. Ze bestaan echt! patty je hebt pb terug! Hier van maat 36 naar maat 40 gegroeid en nu lijkt het erop dat ik hier ook aan het uitgroeien ben en dat gaat dus mooi niet door! Ik heb in december net allemaal nieuwe broeken gekocht en ik weiger maat 42 te kopen. Ik heb van mezelf een emo-eetverbod gekregen en in plaats daarvan een emo-hond-uitlaten-gebod opgelegd. Is beter voor de lijn
vergeten te zeggen, maar inderdaad elke dag vanaf eisprong tot week 36 of eerder als dat moet van gyn of vk.
Hahaha, allemaal aan hetzelfde boek dan deze week. Ik heb vandaag ook weer het freya magazine binnen. ook altijd fijn om te lezen. Ik kan ook echt niet reageren bij het Topic: ik ben zwanger! Bij sommige meiden doe ik het wel eens, maar soms....staat er idd: eindelijk zwanger! Dan weet ik dat ik het eigenlijk niet moet doen om te lezen, maar toch doe ik het. En als ik dan lees: na 6 maanden proberen zijn we eindleijk zwanger, dan zou ik zo graag willen reageren........maar dat is geen reacties die dan gepast is, laten we het daar maar op houden Hebben jullie dat nou ook, dat mensen vaak zeggen. Jullie zijn zo sterk, wat knap dat je dat allemaal gedaan hebt, enz...... Soms krijg ik zelfs te horen dat ik een inspiratie ben voor anderen door mijn verhaal of mijn gedichten. Van de ene kant voel ik me dan trots en geeft het me nog meer kracht, maar aan de andere kant denk ik: ik wil niet sterk zijn en dit aan kunnen. Het lijkt net alsof mensen die "sterk" zijn meer voor hun kiezen krijgen dan andere die minder sterk zijn. of het lijkt maar zo. Het is echt niet zo dat ik het leuk vind om sterk te ( moeten?) zijn. We hebben niet echt veel keus daarin denk ik. Het is sterk zijn en doorgaan of opgeven en.............. tja wat dan? Sorry, heel verhaal, maar moest het even kwijt. Liefs Hope
Veel mensen weten het niet van ons, dus ja sterk zijn geldt niet voor ons. Niet in dat geval dat ze het weten. Moet wel sterk zijn, omdat er dan iets gezegd of gedaan wordt wat mij veel pijn doet. En ik dus niet moet gaan huilen ofzo ( of een vervelende/sarcastische opmerking ga maken) Ik denk dat je idd ook weinig keus hebt. Sterk zijn, ja is het sterk zijn? Heb je een andere keus dan?
Hallo meiden Is het goed als ik ook met jullie mee kom kletsen? Ik heb nog al wat miskramen gehad en heb afgelopen maandag te horen gekregen dat het weer mis was en dit keer van een tweeling. Soms is de wereld zo wreed. Dat het weer mis zou kunne zijn was ik inmiddels wel op voorbereid. Na zo veel miskramen is dat iets waar ik al bijna weer vanuit ga. Maar op een tweeling had ik zo niet gerekend. Dus het was alsnog een hele zware klap. Ik ben nu echt het vertrouwen kwijt in een goede zwangerschap en vraag me af wat er toch mis is met mij. Volgens de gynaecoloog zijn mijn vriend en ik gezond en is het gewoon domme pech, maar zo veel "pech" kan toch niet? Heeft iemand misschien een tip of idee wat er nog te proberen is of uit te zoeken is waar het mis door kan gaan? Pff moest het even van me af schrijven. Zoe
Helaas welkom Zoe. Helaas heb ik ook niet de gouden tip. En domme pech, nee daar geloof ik niet in. Niet na zoveel keren.
Hallo, Zoe welkom! Idd zoveel keer achter elkaar kan geen domme pech meer zijn toch? Kan me voorstellen dat het allemaal erg moeilijk voor je is! Misschien kun je vragen of je naar het AMC mag, daar zit toch een speciale afdeling voor meerdere miskramen? Hope- idd je moet wel sterk zijn. Ik dacht altijd heel naief dat we al genoeg voor onze kiezen hadden gehad voor de zwangerschap van mijn dochter en we ons stukje pech wel gehad hadden. Helaas waren al die martelingen van onderzoeken,behandelingen en hormoon spuiten niet genoeg. Ik zeg wel eens als er een God zou bestaan dan heeft hij wel heel erg een hekel aan ons blijkbaar. Excuses voor de mensen die wel geloven maar ik ben al mijn geloof verloren na deze ellende. Ze zeggen wel eens God straft je voor wat je verkeerd gedaan hebt...nou zo'n naar mens ben ik toch echt niet geweest in die 27 jr dat ik nu op aarde ben hoor...geloof me!