meiden met veel miskramen

De wachtkamer bij de gyn echt een nachtmerrie ja al moet ik zeggen dat ze dit bij ons in het ziekenhuis gaan veranderen en komt er een aparte ruimte voor vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen en miskramen ik vind dit wel een fijn vooruitzicht al hoop ik hem niet meer te hoeven gebruiken maar dat zei ik ook toen het bekend werd dat hij zou komen en dit jaar open zou gaan dus ik hoop maar dat ik daar echt niet hoef te gaan zitten.

 

Dat stomme testen ook. Volgens mij zegt het geen bal. Bij mij was zelfs de teststreep nog donkerder dan de controlestreep en dat levert ook niet bepaald veel op . Volgens mij reageren de testen ook zo wisselend en plast de één meer HCG uit dan de ander (uh kan dat?!).

Novi jij ook een bbz met wekenlang bloedprikken . Hier hebben we inderdaad ook lang moeten blijven prikken. Het begon eerst weer te stijgen en daana daalde het zo traag. Zat bij jou het vruchtje ook in de eileider en hebben ze deze weten te besparen?

Ik vind dat ik er nu toe best goed met mijn manneke over kan praten. We zitten nu meer op één lijn dan een paar miskramen geleden. Hij had altijd de neiging om heel irritant optimistisch en bemoedigend te gaan doen. Ik kreeg dan het gevoel dat het werd gebaggetaliseerd en alsof hij niet erg vond... Hij wilde me gewoon opbeuren, maar ik wilde alleen maar horen dat het klote was. We hebben er ontzettend veel over gepraat en ik heb best wel respect voor hem hoe hij nu met mijn hormoonschommelingen omgaat (en ik ben soms een monster ). De gynaecoloog waarschuwde ons vrijdag nog voor het feit dat hij veel relaties hierop kapot zag gaan en hebben elkaar daarna nog even een extra knuffel gegeven. Toch voel ik me soms schuldig dat ik hem geen kinderen kan geven. Hij vindt het onzin, maar toch...

In die etospillen zit ook visolie of niet? Daar krijg je inderdaad stinkboeren van en als je zwanger bent en de vislucht komt omhoog..... dan moet je heel hard naar de wc rennen! Ikke wel .

Vrijdagochtend krijgen we weer een echo. We zijn als eerste aan de beurt, zodat ik dezelfde dag nog gecurreteerd kan worden. dat wordt de derde curretage hier, maar beter dan wachten (en dat duurt hier vaak weken) of die rottige pillen (nooit meer). Ik heb het zo beetje ge-eisd dat ze me ook niet langer kunnen laten wachten op een curretage en gelukkig was de gyanecoloog het ermee eens.

Hebben jullie eigenlijk al onderzoeken gehad naar herhaalde miskramen?

Zo ik ga even bankhangen en tv kijken!

Fijne avond allen.

 

Bij ons hebben ze het juist veranderd van twee aparte wachtkamers naar één. Motivatie: in het echte leven wordt je ook geconfronteerd met zwangeren . We hebben een klacht ingediend. Wat een onzin!

Nu ga ik echt

 

Trees wat een onzin zeg in het echte leven kom je ook niet 20 zwangeren op een vierkantemeter tegen.

Novi hoever was jij nu geraakt met je zwangerschap ik zit nu op 6weken

En wat die pillen enz die heb ik hier ook allemaal staan mijn vriend vroeg al ga hier je lichaam niet van ophol haha. Wij kunnen er nu goed over praten mede dankzij de hulp die we geboden krijgen van het fiom eerst kapte mijn vriend dit totaal af wilde hier niks over weten en als ik zwanger was dan vroeg hij niks nu is dat totaal anders en dit voelt ook veel beter want nu praten we over die angsten.

Trees nog ff terug te komen op dat schuld gevoel dat je hem geen kinderen kan geven dat is hier niet anders heb ook al een keer tegen hem gezegd wat moet je nu met mij kan nog niet eens zwanger blijven toen is hij boos geworden en heeft gezegd dat hij niet bij mij is om kinderen maar omdat hij van mij hou en dat hij ook zonder kinderen wel gelukkig kan worden hij heeft mij van de week na aanleiding van mijn angst een gedicht gestuurd dit was van internet wel aangepast door hem

Daar waar onze sterretjes zijn is het warm en fijn.
Een plekje mooi en sereen maar missen kunnen we er geen 1.
Alle sterretjes hangen er wat rond van morgen tot avondstond.
Denk bij elke traan die je laat dat dit mooie plekje nooit vergaat.

Deze kreeg ik na aanleiding dat ik dacht dat het wel snel mis zou gaan omdat ik de hele dag buikpijn had maar geen bloedverlies en later is het weggegaan denk dat het mijn banden zijn geweest

 

Ik kon wel veel uit de testen halen. Alleen bij mijn eerste zwangerschap (die met 13 weken misging) en bij mijn goede zwangerschap had ik vette strepen. Bij de vroege miskramen hield ik vage strepen. Mocht ik nu weer zwanger raken dan test ik een keer en niet steeds weer. Kost echt handenvol geld. Plus de onzekerheid.

Bij mijn (vermoedelijke) bbz hebben ze geen vruchtje kunnen vinden. Ze zagen het aan mijn hcg-waarden en zagen in de baarmoeder echt helemaal niets. Het hcg begon ineens weer enorm te stijgen en dit heeft 3 weken geduurd. Ze hadden toen besloten om het nog 3 dagen aan te kijken en anders zou ik een injectie krijgen (een soort chemo die sneldelend weefsel uit de weg ruimt). Toen begon het gelukkig te dalen. Anders mocht ik ook een aantal maanden niet zwanger worden. Mijn eileiders zijn gelukkig allebei nog intact. Bij jullie ook?

Wij kunnen er ook wel goed over praten, maar hij wordt helemaal gek van al die testen die ik doe.... Begrijp ik ook wel, want ik word er zelf ook gek van. Nu ik weer weet dat het foute boel is ben ik juist weer heel rustig. Ik kan gewoon echt niet tegen onzekerheid en ben ook nog eens heel ongeduldig.....

Inderdaad van die smerige visboeren.....

Bij mij hebben ze bloed geprikt en zouden we voor een chromosomenonderzoek gaan. Toen bleek ik zwanger te zijn. Uit het bloedonderzoek was gekomen dat ik een verkeerd homocystine gehalte zou hebben. Vanaf dat moment ben ik dus 5 mg foliumzuur per dag gaan slikken. Op recept van de gyn. Toen ik 14 weken zwanger was belde de gyn dat ze een verkeerde diagnose had gesteld en dat zoveel foliumzuur helemaal niet nodig was. Ik kon per direct er mee stoppen. Heb ik stiekem niet gedaan... Ik durfde het niet omdat dit de enige zwangerschap was die goed ging. Volgende week maandag moet ik naar de verloskundige voor een echo om te kijken of alles weg is. Dan krijg ik direct een doorverwijzing mee voor de gyn. Dan gaan we toch maar eens voor verder onderzoek. Ook al komt er meestal niets uit. Wat voor een onderzoeken hebben jullie al laten doen?

Ik zal voor je duimen vrijdag. Ik hoop echt voor jullie dat het goed zit.

Zo, ik ga ook op de bank hangen.

Fijne avond!

 

novi ik heb geen vage test echt wel een duidelijke alleen is de test streep niet zo donker als de controle streep maar ga ook niet meer testen.

Verder hebben wij alle onderzoeken gehad en ik heb een stolling probleem en een lichte afwijking aan mijn baarmoeder dus er is bij mij wel iets gevonden ik spuit nu bloedverdunners en heb een lekkere blauwe buik

 

Hallo Allemaal,

Ik kom me hier ook aansluiten...
Ik heb nu in totaal ook 5 mk's gehad en de laatste 4week geleden..
De urine testen werken ook niet bij mij want als ik daarmee test dan komt er steeds 1 streepje ( heb verschillende testen geprobeerd)
Vorige maand 15 juni werd ik ongie (dacht ik) maar het bloed was zo minimaal en duurde maar eventjes... Dinsdag 16 juni ook amper bloed verloren en Woensdag 17 juni was het wat meer dus zou in de avond verschonen en zo ligt er een bolletje ineens in me ondergoed kon het oppakken en er zat wel degelijk een vruchtje in..
Ik zit nog aan de pil maar we willen wel zwanger worden alleen we zijn bang dat het steeds weer gebeurd...

Groetjes

 

Diana helaas welkom hier en heel veel sterkte met het verwerken van je verdriet gooi je angsten er maar uit we begrijpen je zo goed.

Morgen moeten we naar het ziekenhuis en ik ga ervan uit dat het mis is heb weer die buikpijn en ook al een keer bloed gezien nu was het bruinverlies maar ik heb er weinig hoop in dat dit niks te betekenen heeft maar meer dat dit mk nr 8 ga worden als dit zo is mag het van mij doorzetten dan kunnen we weer verder ik heb van het begin gedacht dat het wel weer mis zou gaan. Hoe moet je nou nog vertrouwen hebben in je lichaam dit valt dus echt niet mee

 

Kaboutertje je moet het niet moeilijk vinden om hier te schrijven ik vind het fijn dat jullie een dochter hebben en natuurlijk is daarom het verdriet niet minder of is het niet minder erg juist omdat we zo goed weten waar iedereen weer doorheen moet kan je elkaar het beste steunen.
Morgen mag ik om 15:50

 

Kaboutertje mijn gevoel heeft ook niet altijd gelijk want met de tweeling was het fout en mijn gevoel zei goed en die echo als het fout is dan kunnen we er toch niks aan veranderen en moet zeggen dat er een soort van rust in me gekomen is dus ik hou het wel uit tot morgen. Eigenlijk best raar normaal raak ik helemaal in paniek

 

@ Minimuis: wat duurt het dan lang hé voordat je een echo mag laten maken? Dat wachten vind ik altijd het ergst. Dat leven tussen hoop en vrees.... Ik hoop echt voor je dat jullie morgen goed nieuws krijgen. Eens moet het goed gaan. Ik vind het echt heel knap dat je na zoveel miskramen het nog aandurft. Maar goed, ik weet als geen ander dat je grenzen gaat verleggen. Bloed zegt vaak niets. Vooral als het erg weinig en bruin is. Heb je zwangerschapsverschijnselen? Het gekke is dat ik dat bij iedere foute zwangerschap wel had en bij mijn goede niet. Later pas. Vanaf een week of 7.

@ Kaboutertje: ik herken wel wat jij zegt. Ik vind ook dat ik niet moet zeuren. Inderdaad omdat ik een gezond kind heb gekregen. Toen ik nog geen kinderen had zei ik ook aldoor tegen mijzelf dat ik dankbaar zou zijn als ik 1 kind zou hebben en niet meer zou zeuren als er geen 2e zou komen. Toch is het verlangen naar een 2e weer erg groot.... Maar inderdaad, de hele scherpe kantjes zijn eraf. Het is ook wel dubbel. Mijn zoontje wordt morgen een jaar dus ik ben de slingers aan het ophangen terwijl ik nu ook nog bloed verlies van mijn miskraam.

@Diana24: welkom. Ik merk dat het voor mij helpt om met lotgenoten te praten. Geeft toch een beetje het gevoel dat je er niet alleen voor staat. Ben jij nu weer aan de pil omdat je je cyclus weer op gang wil hebben of uit angst (of beide)?

@Trees: hoe gaat het nu?

 

Novi het is nu weer gestopt en zwangerschapskwaaltjes wat is dat haha heb er nog nooit gehad nu ben ik voor de eerste keer misselijk en moe maar dat ben ik iedere zwangerschap al geweest. En dat je al een gezond kindje heb maakt het niet makkelijker hoor alleen ben je van de vraag af of je ooit een kindje mag krijgen maar het verdriet blijft het zelfde

Ook ik vind het onzettend fijn om met lotgenoten te schrijven vooral omdat je elkaar goed begrijp van andere krijg je vaak te horen dat je de moed niet op moet geven of positief moet blijven maar hoe doe je dat als je je eigen lichaam niet kan vertrouwen. Denk ook dat je op een gegeven moment al met het testen ervan uitga dat het toch weer fout ga lopen hier door probeer je jezelf natuurlijk verdriet te besparen maar ja dit werk niet altijd zo. Tot nu toe ben ik erg rustig eronder heb ook geen test gedaan om te kijken of hij lichter word ik zie het morgenavond wel gelukkig is mijn vriend toch vrij en kan hij mee

 

Inderdaad al die goedbedoelde opmerkingen hingen bij mij echt de keel uit. Daar werd ik echt doodziek van. Ik weet nu al wat er gezegd wordt als ik zeg dat ik weer een miskraam heb gehad. Ach joh, dat komt wel goed. Je hebt toch al eerder een gezond kind gekregen.... Ja, ja. Mensen die het niet meegemaakt hebben begrijpen gewoon niet dat je bij voorbaat je lichaam al niet meer vertrouwd en de zwangerschap in gedachte al weer afgeserveerd hebt..... Ook nu ben ik in gedachte al weer bezig met een volgende zwangerschap terwijl mijn miskraam nog niet eens voorbij is. Soms begrijp ik dat niet van mezelf.

Wel goed dat je niet meer bent gaan testen. Ik werd daar helemaal kierewiet van. Ik ga voor jed duimen morgenavond. Hoe laat moet (mag) je. Fijn dat je vriend mee kan.

 

Novi wij moeten er straks om tien voor vier zijn dus het duurd nog wel ff.