Natuurlijk laat ik het even weten hopelijk kom de klap nu niet zo hard aan omdat ik me zoveel als het kan heb voorbereid. En novi wat je zei over alweer bezig zijn met de volgende zwangerschap komt me wel bekend voor hoor dat heb ik ook zo van nou laat het dan maar snel gebeuren dan kunnen we weer. Ook hebben we een dosis galgen humor zo van zou je geen patex gebruiken misschien blijven ze dan plakken enz
Wie weet zit het wel hartstikke goed! Op het kleine beetje bruinverlies na zijn er toch geen tekenen dat het mis gaat? Het moet toch een keer lukken. Wij doen er zelf ook nog al grappig over. Dat moet ook wel anders word je knettergek. Ik heb vanochtend nog even een testje gedaan en die was (gelukkig) hartstikke negatief. Het lijkt er op dat het hormoon dus verdwenen is. Mocht ik dan weer een positieve test hebben over een poosje dan weet ik tenminste dat het iets nieuws is.
novi gefeliciteerd met je negatieve test dan maar. Nee er zijn geen andere aanwijzingen maar die heb ik ook nooit gehad het ging gewoon van het ene op het andere moment mis de eerste keer een leeg vruchtzakje nou dan weet je wel dat dit een aanleg fout is dus dat kan gebeuren de 2de en de 3de keer weten we niet dit ging mis net voor de 6weken de 4de keer bleek het vruchtje niet meer verder te groeien op 7w en 5d nooit geen bloed verloren of krampen gehad helemaal niks. 5e en de 6e ook weer net voor de 6weken en dan nr 7 de tweeling 1 op waarschijnlijk 6w en 5d en de andere op 8w en 4d dit was dus 1dag voor de echo ook geen bloedverlies of krampen gehad heel raar dus mijn lichaam stoot het dan schijnbaar ook niet meer af want heb bij de 2ling nog 2weken gewacht tot het spontaan zou komen. En het klopt je moet er wel grapjes overmaken anders ga je er echt aan onder door en dat wil ik niet om die reden heb ik wel gesprekken bij het fiom die leren mij om met mijn vriend er goed over te kunnen praten en om ermee om te gaan heb hier een hele waslijst voor mijn gyn met vragen hopelijk krijg ik nu antwoorden
Goedemorgen meiden, Ten eerste welkom Diana. Bij welk termijn gaat het bij jullie mis en hebben jullie alle onderzoeken ook al gehad? Sterkte hoor. Het is niet niks. Mimimuis ik duim voor je vandaag. Vanmiddag zal er in huize trees een kaarsje voor je branden. Novi 'fijn' dat de test weer negatief is. Het klinkt altijd zo raar, maar je snapt hopelijk wel wat ik bedoel. Voor mij is het na het zien van een negatieve test ook klaar. Kabouter ik hoop echt dat het een progesteronprobleem is, want te weinig progesteron veroorzaakt ook miskramen. Wanneer horen jullie meer? Kabouter wij lopen nog steeds bij die arts, maar die heeft nu 6 weken vakantie. Vandaar dat we nu weer in ons oude ziekenhuis onder controle staan. Na zijn vakantie gaan we weer wat kleine onderzoeken doen. Iemand van jullie vroeg of ik nog hoop had voor deze zwangerschap? Eerlijk gezegd 0,0. Zelfs de gynaecoloog gelooft er niet in. De enige reden waarom hij nog een week wilde wachten, is omdat het beleid is bij hartactie. Zou stom zijn als wij nu nog zouden gaan hopen op ene wonder wat er niet kan gebeuren. Ik ben blij als het vrijdag is en ze het weghalen. Ik voel me zo belachelijk zwanger nog en ben nog steeds vreselijk aan het overgeven. Nog steeds geen bloed verloren, dus vanzelf gaat het voorlopig niet komen helaas. Volgende week gaan we op vakantie en hoef niet weer een miskraam op de campingwc te krijgen . Ik zit een beetje met het volgende in mijn maag. De meeste van ons hebben te maken met herhaalde miskramen, waarbij de oorzaak niet gevonden is. Ik vraag me de laatste regelmatig af, wat voor invloed die onbekende oorzaak op een later tijdstip in de zwangerschap kan hebben? Misschien loop ik nu te doemdenken, maar hebben jullie dat weleens aan de gynaecoloog gevraagd?
Trees eerlijk gezegd nog nooit over nagedacht ik schrijf met nog iemand die 7 miskramen heeft gehad en daarna een vroeg geboorte op 22weken heel verdrietig dus. Kunnen we niet met zijn alle een ziekenhuis bezet houden dan komen we misschien bij sbs 6 haha krijgen we eindelijk aandacht voor ons verdriet en misschien een arts die kan helpen
Dat zijn de verhalen waar ik inderdaad bang voor ben. Ik heb weleens gelezen dat je na herhaalde miskramen een grotere kans hebt op vroeggeboortes (of erger). Zolang de oorzaak niet wordt gevonden, blijft het probleem ook later in de zwangerschap bestaan, lijkt me. Ik zal mijn gynaecoloog hier eens naar vragen. Echt waar ik doe zo mee met het bezetten van een ziekenhuis. Er is zo weinig voor vrouwen zoals ons. Er is geen fatsoenlijke patientenvereniging of iets dergelijks wat voor onze rechten opkomt. Je hebt Freya natuurlijk, maar krijg altijd het idee dat dat meer is voor vrouwen met vruchtbaarheidsproblematiek en dat is in mijn beleving wel anders. Voor de meeste van ons begint het pas als we een positieve testen hebben, terwijl zij het traject ervoor hebben.
Dat klopt die vrouwen kijken uit naar een positieve test en als ze die eenmaal hebben dan zijn ze oh zo blij wat ook heel begrijpelijk is maar ze kunnen wel geholpen worden wij daaraan tegen moeten het op eigen kracht doen en dat is geen probleem maar dan dan begin de stress de angst en weer het verdriet waarom is er nu niemand die zich ons lot aantrek dat vraag ik me vaak af
we zijn denk ik ook met te weinig. 1% van de vrouwen heeft te maken met drie of meer miskramen tegen 5 of 10% (?) met verminderde vruchtbaarheid. Hoeveel vrouwen zullen er nu zij met 7 miskramen? Ik denk dat we erg zeldzaam zijn. Aan de andere kant wij hebben heel veel pogingen om zwanger te blijven en zijn we niet gebonden aan dure behandelingen waar je maar 3 á 4 vergoed van krijgt. Toch voelt het soms zo wanhopig dat er schijnbaar geen behandelingen voor ons bestaan . Als we echt iets willen doen, dan zouden we het zelf moeten doen. Onze krachten bundelen in een stichting of iets dergelijks. Je moet er nu alleen wel de krachten voor hebben. Ik betwijfel of ik dat heb.
Hallo meiden, Mag ik mij aansluiten bij jullie,helaas heb ook ik vele miskramen (7 stuks) achter de rug en 7 november 2008 ben ik met ruim 22 weken zwangerschap bevallen van ons zoontje Jesse Joshua,helaas mocht hij maar 61 minuten bij ons blijven.Bij ons is tot op heden geen oorzaak gevonden voor de 7 miskramen en de vroeggeboorte en dat maakt me erg gefrusstreerd. Minimuis vertelde me van dit forum en ik ben heel blij dat ze mij die heeft door gegeven. Kunnen jullie mij een klein beetje over jezelf vertellen,ik zal binnenkort proberen al jullie verhalen te lezen. Liefs Vlinder Moeder
@ Trees: toen ik zwanger was van mijn zoontje heb ik wel aan de gyn gevraagd of mijn miskramen geen gevolgen hadden voor deze zwangerschap. Zolang er geen aanwijsbare reden is gevonden kunnen ze er niets over zeggen. Toch is het inderdaad zo dat vrouwen met miskramen meer te maken hebben met vroeggeboorte en andere ellende. Bij mij was dat gelukkig niet het geval. Ik ben bevallen met 39 weken en 4 dagen. Vandaag precies een jaar geleden.... Erg vreemd. Er zou inderdaad iets opgetuigd moeten worden voor vrouwen zoals wij. Je wordt nu een beetje afgescheept met "we weten in ieder geval dat je zwanger kan worden". Tja, daar heb je wat aan als het uiteindelijk niets oplevert..... Toch zijn er best wel veel vrouwen met vruchtbaarheidsproblemen een aantal van mijn vriendinnen zijn d.m.v. IVF zwanger geworden. Zoveel miskramen zie je dan weer niet vaak. Vergeleken met jullie ben ik ook nog maar een groentje met 4. Ik herken het wel om op de gekste plekken je kindje te verliezen. Bij mij was het niet op de camping-wc. Wel een keer langs de snelweg en een keer bij een wegrestaurant..... Het kan ook nooit eens normaal gaan.
Trees ja dat is ook zo er zijn meer mensen met vruchtbaarheids problemen dan gehaalde miskramen maar bij het eerste gaat het om man en vrouw en het 2de alleen om ons vrouwen en het klopt wij kunnen het zelf zonder dure behandelingen enz en een stichting beginnen ik denk dat ik daar de tijd niet voor heb wie weet kom die er nog weleens maar dat zal voor mij waarschijnlijk te laat zijn. Bruinverlies is weer over raar hoor
Wat ik me nou afvraag. Ligt het altijd aan de vrouw als je herhaalde miskramen krijgt? Of kan het ook aan het zaad liggen? Of een combinatie?
Hallo meiden, Mag ik mij aansluiten bij jullie,helaas heb ook ik vele miskramen (7 stuks) achter de rug en 7 november 2008 ben ik met ruim 22 weken zwangerschap bevallen van ons zoontje Jesse Joshua,helaas mocht hij maar 61 minuten bij ons blijven.Bij ons is tot op heden geen oorzaak gevonden voor de 7 miskramen en de vroeggeboorte en dat maakt me erg gefrusstreerd. Minimuis vertelde me van dit forum en ik ben heel blij dat ze mij die heeft door gegeven. Kunnen jullie mij een klein beetje over jezelf vertellen,ik zal binnenkort proberen al jullie verhalen te lezen. Liefs Vlinder Moeder
Welkom vlinder moeder. Wat vreselijk dat jullie je zoon Jesse Joshua zijn verloren. Ik dat één van onze grootste angsten is. Lijkt je zwangerschap eindelijk goed te gaan en dan gebeurt er zo iets vreselijks. Ik kan me je frustratie heel goed voorstellen dat ze geen oorzaak kunnen vinden. Ik raak er zelf ook nogal gefrustreerd van. Ik hoop dat je hier je verhaal kwijt kan. Even wat over mij: Ik ben 27 jaar en mijn vriend 30. Sinds november 2007 bezig met zwanger worden of beter gezegd zwanger blijven. Vrijdag word ik gecurreteerd voor mijn zevende miskraam (derde curretage, de rest was spontaan). Na de derde miskraam onderzoek gehad, maar daar kwam niks uit. Na de vijfde miskraam een second opinion op het herhaalde miskramenpoli in het amc. Daar kwam alleen uit dat ik een verhoogde waarde antistoffen tegen mijn schildklier aanmaak (anti-tpo). Dit zou een drie maal hogere kans op een miskraam geven, maar geeft geen verklaring voor alle miskramen. Ook is er nog geen behandeling tegen mogelijk. Momenteel lopen we in een prive-kliniek gespecialiseerd in ongewenste kinderloosheid en daar zijn we zeer over te spreken. De gynaecoloog daar heeft me voor het eerst progesteron en bloedverdunners (ascal) voorgeschreven. Het heeft niet geholpen, maar voor het eerst wel duidelijke hartactie gehad. Als dit alles voorbij is, zal hij nog een uitgebreid schildklieronderzoek gan doen. Als je verder nog vragen hebt, vraag maar raak!
Novi bij een wegrestaurant lijkt me ook heel naar . Ik weet dat ik toen op de campingwc echt een rotervaring vond. We dachten dat we het vruchtje al kwijt waren. Twee dagen ervoor een echo gehad en het vruchtje leek te zijn verdwenen. Vond het al zo raar, want twee weken ervoor was er duidelijk vruchtzakje te zien en zoveel bloed had ik helemaal niet verloren. We stonden de tent op te zetten en ik was de avond ervoor al erg beginnen te vloeien. Plotseling kreeg ik erge krampen, maar ik was zo ontzettend boos om mijn lijf dat ik weigerde rust te nemen en tussen de krampen door ben ik gewoon doorgegaan met de tent opzetten. Tot ik echt niet meer kon en plotseling voelde ik wat uit me glijden. Daar stond ik dan midden op de camping in mijn zomerjurkje. Met de benen tegen elkaar naar de wc gestrompeld en de hele toko stond vol met lachende mensen enzo. Op de wc kwam ik erachter dat er een vruchtzakje in mijn onderbroek lag. Op dat moment geen idee wat ik moest en het zakje in de wc gegooid en doorgespoeld en onder de douche gerend. Bah voelde me toen zo ellendig. Minimuis gelukkig is het bruin verlies gestopt! Nog even en je hebt de echo. Je gaat niet kijken toch? Hoe gaan jullie dat doen? Geeft de gynaecoloog aan goed of niet goed of willen jullie dat ook niet weten? Novi ik vraag me ook weleens af hoe dat met zaad zit. Mijn oude gynaecoloog zegt van niet, maar ik heb mijn twijfels erover. Als alle zaadjes nu misvormd zijn, heb je dan geen grotere kans op miskramen? Minimuis had jij het toen niet een keer gevraagd?
Trees, Bedankt voor je reaktie en wat vreselijk voor je dat je weer een miskraam hebt,hopelijk komt je vruchtje deze dagen spontaan af dat vind ik zelf prettiger dan cureteren. Hebben ze jou bloed wel eens geprikt op galzuur gehalte en bloedstolling dit verhoogt ook de kans op een miskraam.Wat ik niet snap is dat ze zeggen dat je anti stoffen hebt tegen de schildklier en dat daar geen medicijn voor is want de schildklier is zeer belangrijk in je zwangerschap en daar kunnen idd miskramen van komen.Hopelijk kun je er met iemand over praten nu je weer een miskraam hebt,wij lopen bij de fiom en ik ben daar erg tevreden over. Liefs Vlinder moeder
Galzuurgehalte weet ik niet?! Ik ben bezig om mijn medische informatie op te vragen uit beiden ziekenhuizen en ik zal eens kijken. Bloedstolling hebben we uitgebreid gehad en een aantal waardes zelfs dubbel. Het 'probleem' met de anti-stoffen van mijn schilklier is dat mijn gewone schildklierwaardes nog goed zijn. Het enige wat ze zeggen is dat ik een verhoogde kans maak op schildklierstoornissen en dat ik met name daardoor in een zwangerschap regelmatig geprikt moet worden om te controleren. Maar goed onze nieuwe arts is het hier ook niet mee eens en wil het nog uitgebreid gaan onderzoeken. Denk niet dat het vruchtje er vanzelf uit gaat komen. Ik heb nog geen druppel bloed verloren en ik maak nog steeds veel HCG aan volgens de bloedtest en mijn symptomen. Mijn gevoel zegt dat het weleens weken kan gaan duren en daar wil ik echt niet op wachten. Hebben ze bij jou ook nooit een oorzaak gevonden voor het verlies van jullie zoon? Dat is toch ongelooflijk . Welk ziekenhuis zitten jullie en ben je daar tevreden over? Welk termijn waren bij jullie de miskramen?
Vlindermama wij kennen elkaar haha leuk dat je besloten heb om met ons mee te kletsen want net wat ik zei het is toch anders als je steeds miskramen krijg en andere om je heen goed zwanger zie worden het steek toch altijd wel een beetje ondanks dat je het ze gun vooral omdat die meiden ook al veel hebben meegemaakt sorry was ff tussen door hier geen goed nieuws wat er aan de hand is weten we nog niet maar er was niks in mijn baarmoeder te zien dus hcg geprikt om een eventuele bbz uittesluiten zie dit dus ook niet als een miskraam meer als een foutje wat niet echt weg wil dus ff afwachten wanneer ik ongesteld ga worden morgen krijg ik de uitslag van het hcg duimen dat dit weg is of heel laag