Minimuis, dan denk je toch dat er vast een blijft plakken. Echt oneerlijk he. Bij mij bleef mijn HCG ook altijd lang hoog. Maar toch blijf je dan altijd hoop houden dat er toch nog iets is wat groeit he. En als je nu over een paar dagen weer eens test? En als hij nou donkerder is....
Hallo, Herhaalde miskramen is idd beter Minimuis zie dat wij op dezelfde dag curretage hebben gehad en jij ook in spanning zit voor eventuele ongi.... Noodles- kan me voorstellen dat het erg frusterend is als ze niet vinden. Hebben ze ook tegen jou gezegd in zkh maar je hebt een gezond kind dus dat is het bewijs dat het kan? Vond ik erg nare opmerking want er kan zoveel gebeuren in het lichaam na 2 jr. Anouk- lees dat jij al 6 miskramen gehad hebt...kan me goed voorstellen dat dit erinhakt...Heb je nu wel medicijnen voor de trage schildklier? En jullie hebben een pauze ingelast? Kan ik me heel goed voorstellen hoor! Is de optie IVF nooit met jullie besproken? Of kom je dan in 1e instantie in aanmerking voor IUI? Kaboutertje- ik kan helaas niet terug lezen want ik ben dan bang dat ik dit bericht kwijt ben Lees dat het bij jullie 3 keer mis is gegaan. Jij hebt al wel een kindje? Heb je voor die zwangerschap ook miskramen gehad? Ik ben nog erg in spanning dus...geen ongi te bekennen. Merk wel aan mezelf dat als het weer raak zou zijn de angst allesoverheersend zou zijn...manlief zegt ach maar het moet toch een keer goed gaan ? Ja dat is ook wel zo, maar we dachten dat we onze portie ellende wel hadden gehad voor de zwangerschap van dochterlief. En dan wil je graag een 2e en dan krijg je dit weer...en in je omgeving wordt iedereen maar zo zwanger erg frusterend!
weten jullie dat misschien? Ik had 1,5 week na curretage negatieve zwangerschapstest...dan is toch echt alle HCG weg? Niet dat het niveau bijvoorbeeld nog 5 is en dat de test dit dan niet registreerd?
Heey meiden leuk dat jullie een topic zijn gestart wij hebben helaas ook 3 ma/mks mee moeten maken Mijn eerste zwangerschap is mis gegaan bij bijna 11 weken mn 2e met 8,5 week en de laaste keer met 7,5 week. Helaas gaat het zwanger worden hier ook niet van een lije dakje gemiddeld duurt het een jaar maar we geven de moed niet op hoor. Met ons beide is niks aan de hand en de 3 mks is gewoon brutepech Gegevens voor op de lijst bezig sinds Juni 05 geen oorzaak gevonden 2 mas en 1 mk
Danjo: fijn dat je je ook bij ons aansluit. Welkom! Zet je jezelf op het overzicht of wil je dat ik het doe? @ Patty4life: Ja, nr. 6 hakt er inderdaad in. Het verdriet om de miskraam is niet groter dan de andere keren, maar de wanhoop komt er nu bij. Dat is echt een ellendig gevoel. Ben benieuwd of jullie dat herkennen. We hebben nu 3 keer IUI gehad. In principe hebben we het niet nodig want ik ben ook 4 keer zelf zwanger geworden (zo ook deze laatste keer in december 2008). Het probleem zit 'm in het zwanger blijven. Wij hebben na lang zeuren IUI gekregen omdat we al ruim over de drie jaar aan het proberen waren zonder definitief resultaat. Het begon teveel invloed op ons leven (en seksleven ) te krijgen. Door de IUI werd ons dat uit handen genomen. Ik moest alleen wel Puregon gaan spuiten. Op zich prima want dan ontwikkel ik niet 1 maar 2 eitjes per maand, dus dubbel zoveel kans, maar met alle gevolgen van dien. In december is er teveel voorgeschreven waardoor ik 4 eitjes had en ze de IUI dus niet door wilde laten gaan. Ik heb moeten kletsen als brugman om ze zover te krijgen dat ze een punctie van 1 eitje zouden doen zodat we met 3 eitjes door komen. Ook daar van werd ik zwanger maar ook dat ging mis (al heel snel, eigenlijk rond de positieve test al). Ik wil over een tijdje, als we wat rust hebben gehad, met het zh gaan praten over IVF. Nog steeds geldt dat dat soort behandelingen er voor zijn om zwanger te worden en niet om het te blijven, maar het maakt de raakkans in elk geval groter. Als we het zelf moeten proberen en ik word 1 of 2 keer per jaar zwanger, zijn we zo weer 2 jaar verder.
Nee bij een neg test hoeft niet alle HCG weg te zijn. Een test meet pas van 50 mmol ( geloof ik) Hoi danjo. Bij jullie schiet het dus ook niet op
Anouk hoeveel IVF/IUI pogingen heb je dan per jaar. Heb geen idee hoe lang 1 ronde duurt. Ben bang dat wij hierin toch ook terecht gaan komen, want op deze manier schiet het echt niet meer op bij ons. Mannetje zit nu aan de zink-selenium, Hopelijk werkt dat. Het duurt 70-90 dagen voordt het werkt denk ik. Omdat het 90 dagen duurt voordat het zaad eruit komt zeg maar ( zeg ik dat lekker plat zeg) Maar dat betekent dus april. Nou als het dan nog niet gewerkt heeft wordt mei weer een gang naar de gyn.
Hallo, Anouk- ik heb 6 keer IUI gehad zonder resultaat voordat ik zwanger werd van mijn dochter. Slikte Clomid en spoot Pregnyl. Was erg heftig en herken je verhaal. Het is idd geen middel om zwanger te blijven. Wat dat betreft is IVF een goeie optie maar zeker zo slopend. We hebben 1 jaar gedaan over de IUI behandelingen en we waren gesloopt en onze relatie ook bijna... Ik wist trouwens ook niet dat ze nu bij 4 eitjes geen IUI willen doen, volgens mij was bij ons toen de grens 6..maar zeker weten doe ik het niet! Danjo- welkom! Lijkt al of we hier al jaren schrijven en ik schrijf pas 1 dag mee hihi en dat allemaal dankzij Kaboutertje...bedankt meid! En bedankt voor het antwoord op mijn vraag. Ik waande mezelf dus al weer in een cyclus maar voor hetzelfde geldt is dat niet...zet me even weer met beide benen op de grond! Kaboutertje- waarom zit je man aan de zink? Ik had dus 6 IUI behandelingen in 1 jaar en wel tussendoor pauzes gehad. IVF traject is langer. Eerst moet je geloof ik dmv hormonen de boel plat leggen en dan weer hormonen spuiten voor de eitjes. Dan worden de eitjes weggeprikt en bevrucht in lab. Dacht dat 1 IVF poging iets van 6 of 8 weken duurt!
Omdat zwanger worden nu niet meer zo snel gaat als voorheen. Voorheen was het tussen de 1e en 3e x. Nu zitten we alweer op ronde 6 ofzo.
@Patty4life ja ik zit ook nog te wachten op die maar voorlopig zullen ze niet komen dinsdag bloed laten prikken en mijn hcg stond nog hoog het is inderdaad niet echt prettig vorigjaar had ik een verkleving dus ben nu extra voorzichtig. Welke test heb je gedaan want ik had een licht positieve test van zwanger en zo en toen had ik een hcg waarde van 7.5 dus erg laag een dag later begon het bloedverlies toen ook @anouk ja het word steeds moeilijker he een positieve test is al niet meer jippie ik ben zwanger het is meer van oh ik ben zwanger waar zou het schip nu weer stranden je probeer positief te blijven maar de paniek sla steeds weer toe. @danjo welkom jammer dat je je hier ook bij aan kan sluiten want het is toch iets wat je niemand gun iedere x dat verdriet @kaboutertje stiekum hoop je natuurlijk wel maar je verstand weet heel goed dat het nog hcg van de ma is en ik ben bang dat ik dan weer opnieuw een curretage moet ondergaan ik hoop van niet doe maar een kuurtje primolut wie weet help dat ook
hey meiden,wat hebben jullie veel geschreven... en wat een K*Tverhalen één voor één... da's gewoon niet normaal meer! ik wist niet dat het zovéél vaker voorkomt als je denkt... als je niet op zo'n forum zit en alleen te maken hebt met je eigen omgeving hoor je niet zoveel van. wij stoppen weer ff met zwanger worden,ik trek het niet meer zo... heb 2 dochters uit de relatie met mijn overleden man,toen duurde het heel lang voor ik zwanger raakte(2,5 jaar en 1,5 jaar)maar had ik 2 prachtige zwangerschappen en nu ben ik binnen no time zwanger en blijft 't niet zitten... mijn huidige man heeft zelf geen kids en wil er graag een van ons samen,maar nu al 4x dat verdriet en het onbegrip uit de omgeving... ik trek dat niet zo. hij mankeerd niks en ik heb het idee dat ik faal als vrouw,dat enige wat ik alleen moet geven dat kan ik niet... ik wil zo géén 3e kindje,elke keer de lichamelijke pijn en het verdriet,dan wordt ie beetje boos(en verdrietig)want ik neem hem de enige kans af op een kid van hemzelf(verwijten,verwijten...) da's ook niks,dus lassen we een pauze in want ik wil best van samen een 3e,maar niet te kosten van onze relatie... ben veel te blij dat mijn dochters weer een papa hebben en dat vindt hij ook...blij zijn met at je hebt liefs van Bieps
@ kaboutertje nee nog niet ik hoop het vorigjaar heb ik 3maanden moeten wachten voor ik ongesteld werd ik belde na 4weken het ziekenhuis op dat ik het idee had dat er iets niet goed zat toen kreeg ik te horen kan 4 tot 6 weken duren voor je ongesteld ga worden na 6 weken nog een keer gebeld dat ik al lang ongesteld had moeten zijn want ik hield mijn temp bij en die was al heel laag geweest en ook volgens ff een eisprong gehad kreeg te horen wacht nog maar ff af oke met 8 weken was ik het zo beu dat ik weer belde en toen kreeg ik een afspraak maar omdat mijn gyn vol zat kreeg ik een andere had inmiddels bij de ha primolut gekregen maar ik durfde deze niet in te nemen omdat als mijn temp laag was ik zoveel buikpijn kreeg en echt krampen dus toch de afspraak afgewacht en toen kreeg ik te horen dat ik een baarmoeder onderzoek zou gaan krijgen omdat ze het vermoeden had dat de boel was gaan verkleven. Nou dat onderzoek heeft zoveel pijn gedaan want er zat dus ook een verkleving in mijn baarmoedermond die is toen weg gehaald en ik werdt voor het eerst ongesteld 13 of 14 weken na curretage en dat hoop ik nu niet weer mee te maken Bieps als je heel veel miskramen mee maak voel je je al snel alleen ook al zit je op een forum te minste dat vond ik want dan schrijf je lekker met een hele groep 1 voor 1 worden ze zwanger en alles gaat goed jij wordt ook zwanger maar helaas daar gaan we weer weer het nieuws dat het niet goed is en zo blijf je eigenlijk steeds weer over hopelijk komen jij en je man eruit want ik kan je gedachten heel goed begrijpen ik zou als ik al kinderen had ook willen stoppen steeds dat verdriet wat je toch maar weer een plekje moet geven sterkte met jullie beslissing
Bieps sterkte meid, Minimuis, ik weet wat je bedoelt met als het de 2e zou zijn. Mijn gevoel is nu ook heel anders dan voorheen. We zijn al gezegend met een mooi gezond kind. Alleen blijft wel de vraag: waarom? En wat? Is het erfelijk? Kan mijn dochter er later ook last van krijgen? En een 2e zou voor haar leuk zijn. Maar het is niet onoverkomelijk blijft ze alleen. Hebben jullie over adoptie nagedacht? Daar waren wij bij de 4e zwanger mee bezig.
Hallo, Minimuis, ik heb getest met Sensitest en die was na 1,5 week negatief. Was echt geen 2e streep meer te zien ook niet naar een paar minuten. Ik verlies sinds vanochtend wel licht roze slijm dus lang kan de ongi niet meer duren denk ik. Geen pijn meer aan tepels dus zwangerschap zal het niet zijn. Ik begrijp je verhaal van andere forums helemaal. Ik schreef mee op Vivaforum maar daar is iedereen nu zwanger en gaat het alleen over zwanger zijn en baby's. Erg leuk maar niet echt van toepassing als je elke keer weer miskraam krijgt... Kaboutertje- Primolut is toch om de ongi op gang te brengen? Hebben jullie het adoptieproces al wel in gang gezet? Vrienden van ons zaten in de MM en hebben zich toen ingeschreven voor adoptie. Nu zelf toch een kindje gekregen maar willen voor de 2e wel gaan adopteren. Wat ik begreep van hun was dat de wachttijd voor een kindje nu heeeeel erg lang is, vooral omdat er nog maar weinig kindjes uit China komen. Bieps- wat een verhaal ook van jou zeg! Kan me voorstellen dat je blij bent met 2 gezonde kids maar er ook de wens is voor een kindje samen. Ik heb nu ook gezegd tegen manlief als de volgende keer weer misgaat is het afgelopen. Dan wil ik over 5 jr wel weer verder kijken maar nu niet maar. Zwanger worden is ook niet leuk meer op deze manier! Ik heb dus verder weinig nieuws. Dochtertje gaat zo slapen en vanmiddag hebben we een kinderverjaardag!
Minimuis, ik herken je verhaal van de verkleving en het lange wachten op de menstruatie na de curettage. Ik heb hetzelfde gehad. Na mijn vorige miskraam werd ik wel ongi maar was het heel licht en alleen maar bruin bloedverlies. Na 5 maanden (!) mocht ik bij de gyn langskomen en ja hoor, verkleving bij de baarmoedermond die is weggehaald. Na de laatste curettage in okt verloor ik weken achtereen bloed en dat stopte maar niet. Net een paar dagen geleden kwam er met de 1e menstruatie nog een stolsel ter grootte van een pingpongbal uit, dat is dus de boosdoener geweest. Nu lijkt eindelijk alles weer normaal, zucht. Ik vind het ook erg lastig dat de gyn zegt dat alles tot 12 weken na de curettage nog normaal is. Exact 3 maanden na de curettage viel bij mij dat stolsel er uit, dat is vast en zeker zwangerschapsweefsel geweest wat er dus nog zat. HCG was bij mij na 9 weken nog steeds over de 100 namelijk. Al die verloren maanden,... maar ja.
Hai meiden, Bieps, wat heftig meid. Op het moment dat je een (zoveelste) mk hebt, heb je juist steun nodig van je partner en je omgeving, en geen verwijt. Het is niet jouw keuze om een mk te krijgen, die narigheid overkomt jou net zo goed als je partner. De teleurstelling is uiteraard groot, en dat zal wel de reden zijn, maar ik vind het wel heftig als jij dat verwijt er nog eens bovenop krijgt. Alsof je niet al genoeg aan je hoofd hebt. En als je omgeving dan ook geen steun kan bieden, is het helemaal heftig, meid. Goed dat jullie een pauze inlassen. Kan je even tot jezelf komen en weer tijd voor je relatie maken. Dat moet niet vergeten worden. Niet dat je uiteindelijk klaar bent (met of zonder kind) maar dat dan je relatie volledig uitgehold is geraakt. Minimuis: inderdaad, zo'n forum is leuk maar uiteindelijk zijn er relatief weinig vrouwen die dit meemaken nog teveel, maar je snapt wat ik bedoel). Ze worden allemaal zwanger of klagen al na 2 rondes dat het zo lang duurt. En als het dan bij mij eens raak is, dan is het binnen de kortste keren weer een mk. Ik schrijf hier ook nooit meer mee met de 'bevallingsforum-lijst'. Ik miskraam toch wel weer en de rest gaat lekker door en krijgen een kind. Wat ik soms ook moeilijk vind, is dat in onze vriendenkring stellen zijn die elkaar nog niet eens kenden, toen wij onze 2e miskraam hadden gehad en die zijn inmiddels bezig met hun 2e kind. Voor hun vind ik het echt geweldig hoor, maar het steekt wel. Hebben jullie dat ook? @ Kaboutertje: het zh zei tegen ons dat we 12 keer IUI mogen doen, maar dat ze na 6 keer een evaluatie in willen lassen. @ patty4life: Volgens mij is dat per zh verschillend. Bij ons willen ze eigenlijk al niet IUI-en met 3 eitjes, maar als je er specifiek om verzoekt wel. Wij hebben dat gedaan en we moesten zelfs een handtekening zetten dat we weten dat we risico lopen op een 3ling. Ik vind het onzin. De kans is zo verschrikkelijk klein. Ik had het met 4 zelfs nog wel aangedurft. Ik realiseer me dat IVF heel zwaar is. Maar het is al 4 jaar en 6 miskramen zwaar. Als we de kansen ook maar iets kunnen verbeteren, is het in elk geval een poging waard. Als het zh het een goed idee vindt, dan zou ik het wel aandurven, wetende dat het bijzonder heftig is.
Minimuis, ik herken je verhaal van de verkleving en het lange wachten op de menstruatie na de curettage. Ik heb hetzelfde gehad. Na mijn vorige miskraam werd ik wel ongi maar was het heel licht en alleen maar bruin bloedverlies. Na 5 maanden (!) mocht ik bij de gyn langskomen en ja hoor, verkleving bij de baarmoedermond die is weggehaald. Na de laatste curettage in okt verloor ik weken achtereen bloed en dat stopte maar niet. Net een paar dagen geleden kwam er met de 1e menstruatie nog een stolsel ter grootte van een pingpongbal uit, dat is dus de boosdoener geweest. Nu lijkt eindelijk alles weer normaal, zucht. Ik vind het ook erg lastig dat de gyn zegt dat alles tot 12 weken na de curettage nog normaal is. Exact 3 maanden na de curettage viel bij mij dat stolsel er uit, dat is vast en zeker zwangerschapsweefsel geweest wat er dus nog zat. HCG was bij mij na 9 weken nog steeds over de 100 namelijk. Al die verloren maanden,... maar ja.
Mag nog van geluk spreken dat ik geen verklevingen heb gehad als ik het zo lees. Patty: wij hadden bijna een nummer aangevraagd, maar de gyn zei er bij nr 4 er toch maar even mee te wachten. En ze is blijven plakken. Ik kan helaas niet nog eens 5 jaar wachten. ten eerste, omdat ik er dan teveel leeftijdverschil tussen vind zitten en ten 2e omdat mijn leeftijd ook doorgaat. Ik ben ook de jongste niet meer. ( ook niet de oudste, maar mijn leeftijd gaat zeker wel een rol spelen)
@ kaboutertje verklevingen komen gelukkig maar heel zelden voor toen ik in die periode zat kon ik er bijna niks over vinden maar 1 stukje. Wat jij zegt over je leeftijd daar heb ik dus ook last van eerst zei ik tot 36 en dan stop ik maar ja dat is inmiddels al weer een tijd geleden zolang de gyn zegt nee je ben nog niet te oud en niet in de overgang is er hoop dus ja dan is het moeilijk om er mee te stoppen @ anouk ja ik snap wat je bedoel helaas zijn er toch nog te veel die zoveel miskramen krijgen maar aan de andere kant is het fijn dat je niet de enige ben en als je dan zwanger ben kan je ook gewoon zeggen ik ben bang of durf er echt niet van te genieten omdat de kans dat het fout gaat zo groot is @ noodles ja erg he als niemand je wil geloven en je maar aan laat modderen ik baalde wel zo erg toen ik wilde verder maar het kon niet nu neem ik wel ff de tijd hoor al is het maar een maand ik ben ff op een mk van een tweeling dat komt toch iets te hard aan hopelijk heb ik straks goede gesprekken bij het fiom dit is er speciaal voor Wij mogen woensdag naar het erasmus in rotterdam en gaan daar naar een professor toe hopelijk gaat dit nog iets opleveren ik heb op internet gelezen dat het ook kan zijn dat je lichaam vreemde cellen kan afstoten en aangezien dat een embryo een deel van de man bevat kan het dus zijn dat je lichaam dit deel af wil stoten waar door er herhaalde misrkamen onstaan alleen willen ze er hier in nederland nog niet zo aan maar hopelijk is die prof er wel van op de hoogte het is namelijk op te lossen met iedere dag 10mg pretnison geen fijn spul maar als het help dan neem ik het graag in