hihi kaboutertje en ik denken hetzelfde...hier steek ik mijn hand er niet voor in het vuur dat ik niet zwanger kan zijn............
Bij mij was het nagesprek, alleen de vraag of ik al ongesteld was geworden. Ik heb toen niets van uitslagen gehad.
Ja maar kaboutertje klinkt heel naar en ondankbaar als het wel zo is wordt ik er echt niet vrolijker van hoor! Ben heel bang dat het weer misgaat en mensen gaan zeggen zie je wel nu is het echt eigen schuld dikke bult...had je maar moeten wachten!
Nou je kan wachten wat je wilt, maar als het misgaat, gaat het heus niet mis doordat je over een staafje heen hebt geplast hoor Tempen jullie? Ik wel, daardoor weet ik al vanaf week 3 vaak of ik zwanger ben of niet. Patty, zou toch testen. ( maar ik heb heel veel testen liggen, uit de tijd dat ik snel zwanger werd en dacht dat dat nu ook wel weer zou zijn. Was ook zo tot na de 5e mk)
Patty dat heb ik 15 jan al gehad ze vragen hoe het gaat en je krijg de uitslag van het vruchtje bij ons werd er niks gevonden Kaboutertje echt zeker weten hou namelijk mijn temp bij en die gaat van 37 naar 36.7 en weer terug en volgens ff nog geen eisprong gehad
O o oke. En dat is nu altijd zo balen he na een mk, dat je nooit weet wanneer je weer aan de gang moet. ( lees inderdaad moet) Bij mijn curettage is er nooit een uitslag gegeven van het kindje.
ik denk ook niet dat ze wat vinden hoor...vruchtje was ook al opgelost in de vruchtzak...dus tja.. Kaboutertje- ja dat weet ik maar het is toch soort zelfbescherming. Ik heb het liefst dat ik zeg maar ontdek dat ik zwanger ben en dan 8 weken in winterslaap ga en dan wakker wordt na een goeie 12 weken echo...maar ja die staat niet op het lijstje met opties he?
Hoi Meiden, omdat ik nu overal tussen in "hang" wil ik me graag bij jullie aansluiten. Ik kan nu nog niet zeggen of ik actief ga meeschrijven, dat ligt eraan of het goed voelt. ( ik hoop dat jullie dat begrijpen) Maar voor nu zal ik even mijn verhaal doen. Een aantal van jullie, kennen mijn verhaal wel al, denk ik. Ik ben sinds augustus 2005 gestopt met de pil. In mei 2006 de 1e MK. In Juni 2007 de 2 MK, waar na onderzoek de translokatie 13:14 is uitgekomen, waardoor miskraam kans vergroot is. 2008 stond in het teken van IVF met PGD. Na 1 afgebroken, en 3 mislukte pogingen waren we nog steeds niet zwanger. Daarom zijn we weer spontaan gaan proberen met alle gevolgen van dien. Ik was dus zwanger begin van dit jaar, maar vrijdag is alle hoop onderuit gehaald en gister is mijn miskraam begonnen. Tja en wat voel ik nu? Een beetje een roes van verdriet en ongeloof. Bang voor wat de toekomst brengt. Ik heb nog mijn eigen topic bij vruchtbaarheidsbehandelingen, wat ik ook wil aanhouden, maar omdat ik nu niet met behandelen bezig ben, en ik niet zo goed weet waar ik nu "thuis hoor", wil ik graag hier mee kletsen. En wat ik hierboven benoemde met: als het goed voelt, daar bedoel ik mee, dat het niet zo moet zijn dat ik alleen maar met praten over de miskraam bezig ben, want dan ga ik die bekende put weer in, waar ik al vaker in gezeten heb. En als ik iets niet wil, is die put weer van onder te bekijken. Ik zou graag mee willen kletsen over hoe jullie er mee omgaan, en hoe we ( samen) weer positief in de toekomst durven kijken. En natuurlijk onze frustraties uiten, over wat je dagelijks aan rotte reacties van mensen om je heen tegen komt. Als jullie het goed vinden dat ik mee klets? dan meld ik me bij deze aan . Hope
Tuurlijk meid, mag je mee kletsen. Ik ken je verhaal. Wist alleen niet dat je nu weer zwanger was Waarom gaan jullie niet door met PGD? Heel veel sterkte. En klets gewoon mee!
Hope helaas ook welkom hier en naturlijk mag je meeschrijven hier. Kaboutertje je krijg meestal maar 3 x ifv vergoed dus dat zal de reden wel zijn.
Dankje dat ik welkom ben. Dat is idd de reden Ik heb mijn vergoedde pogingen gehad. Ik heb nu nog 1 tegoed van mijn nieuwe verzekeraar ( unive) Maar deze willen we bewaren voor eind van het jaar. we willen eerst zonder zorgen op vakantie. En hopen ondertussen op een natuur wonder. want IVF is niet niks. Daarbij heeft dat het ook niet gebracht. Bij de spontane zwangerschappen gaat het mis bij de bevruchting en bij de IVF pogingen gaat het mis bij de innesteling. Dus makkelijk is het allemaal niet. Hope
Hallo, Kaboutertje- is dat ook een optie? Hope- welkom! Ik had al gereageerd op je topic. Wat een verhaal idd! Kan me voorstellen dat je die laatste poging bewaart tot het einde vh jaar! Krijg je nu nog wel een controle echo? Ben het helemaal met je eens hoor, dat je niet moet blijven hangen in de miskraam en weer vooruit moet kijken. Hoe moeilijk dat soms ook is. Mijn papa zegt altijd er is altijd licht aan het einde van de tunnel, maar soms lijkt de tunnel wel erg lang!
Ik moet volgende week dinsdag op controle in het ZH. Ben benieuw of alles weg is. Ik heb gister wederom veel krampen gehad maar niet echt veel bloed verloren. Ik vind het maar raar. Hope
Hallo Hope, Ik hoop het voor je! Was voor mij echt een klap dat ik toch nog gecurreteerd moest worden... Op zich is het wenig bloed verliezen een goed teken toch? Wil zeggen dat de baarmoedermond weer aan het sluiten is toch?
Welkom, Hope. Wat een verhaal, wat een verdriet. En dan nu weer... Het lijkt inderdaad niet op te houden. Ik heb een soortgelijk verhaal. Wij hebben na 4 miskramen ook de bekende onderzoeken gehad, hier is niets uitgekomen wat de miskramen zou kunnen verklaren. Ik heb ook een dochtertje gekregen tussendoor, recent hebben wij gehoord dat zij een erfelijke ziekte heeft waarvan mijn man en ik beide drager zijn. We hebben een kans van 25% om weer een kindje met dezelfde (ernstige) ziekte te krijgen. Ik herken dus de angst en onzekerheid waar je in zit met de translocatie. Ook ons is IVF PGD aangeboden, maar wij hebben mede vanwege de lage slagingskans en de enorme belasting fysiek en emotioneel besloten om hier geen gebruik van te maken en de gok te nemen. Wij zullen waarschijnlijk kiezen voor de vlokkentest en wellicht een kindje moeten laten weghalen of een kindje krijgen wat wederom ziek is. Heel pittig. Overigens is deze ziekte niet de oorzaak van de miskramen. Je hebt dan ineens 3 hobbels te nemen: eerst zwanger worden, dan zwanger blijven en dan ook nog hopen op een gezond kindje. Terwijl andere mensen meestal maar 1 hobbel hebben: zwanger worden... Weinig bloedverlies is trouwens wel raar. Ik had bij mijn eerste miskraam ook weinig bloedverlies, maar het ging wel 12 weken door. Pas toen kreeg ik een cyclus. Laat de gyn maar controleren of alles weg is inderdaad.
Hope jammer dat we je hier welkom moeten heten. Ik hoop voo je dat alles schoon is bij de echo en dat je geen curretage meer hoeft Patty al in zicht of bij jou ook nog niks kaboutertje wel vreemd want normaal sturen ze het op om in het lab onderzoeken te doen maar meestal komt er niks uit dit is bij mij al de 2de x en steeds krijg ik te horen er was niks mis nou maar waarom gaat het dan wel steeds mis Eingelijk zouden ze veel meer onderzoeken moeten doen hier in nederland want in het buitenland zijn ze al veel verder en weten ze veel meer hopelijk dat die prof ons morgen verder kan helpen dan de standaart onderzoeken want behalve die bloedstolling is er niks gevonden
ja maar als er in totaal nog geen volledige menstruatie uit is gekomen? Ik ben gewoon bang dat er nog van alles zit. En zolang als je baarmoederslijmvlies niet vollledig wordt afgestoten dat je idd gecuretteerd moet of dat ik net als Noodles weken blijf vloeien. Ik denk dat ik straks toch maar even ga bellen. Klink misschien paniekerig, maar ik heb al zoveel tegenslagen te verwerken gehad en steeds weer kreeg je van een gyn te horen dat het normaal was en achteraf was dat niet zo, enz. Net als chromosomenonderzoek wat me afgeraden werd omdat het toch niks zou opleveren, nou laat het bij mij toevallig wel wat opleveren. Stel ik had dit niet laten onderzoeken, dan zat ik nu nog te gissen naar de oorzaken. En zo waren er mee dingen. Waaronder 3 maanden na curettage nog steeds dagelijks vloeien maar cyclus kwam niet op gang. Dus ik ga maar even aan de bel trekken. Hope