Ja ik ben inmiddels mama! Van een flinke knul: maar liefst 3720 gram en 51 cm bij 37+2!! Hij ligt nog in de couveuse vanwege wat vocht in de longen dus heeft ff wat hulp nodig bij opstarten (geen beademing alleen steun) Maar hij is in goede handen en ik heb hem op de monitor De operatie ging heel goed en ik heb geen extreme pijnen, dus ik red me ook wel.
wauw assje gefeliciteerd met je zoon, ik wens je een fijne kraamtijd en ik hoop dat hij snel naast je in een bedje ligt!
Ik zet de naam niet openbaar op het forum omdat ik graag een bertje anoniem wil blijven ik kan nu niet slapen want heb wat irritante kramp en vloeien voelt erg naar. Zit nu steeds naar de monitor te kijken hoe de kleine het doet en zag dat ze alle ademhalingsspullen en infuus verwijderd hebben. Hij heeft alleen nog een neussonde (voor voedingsstoffen). Net was hij ineens erg druk en drukt dan steeds zijn gezicht in het matras, dat vind ik wel eng. Maar hij heeft plakkers op en er is iemand bij steeds voor de piepjes.
ligt hij dan op zijn buikje?? of op zijn zij? idd gezicht in matrasje is eng, gelukkig maar dat er de hele tijd iemand in de buurt is. dat vloeien en krampen zijn na weeen, die kunnen behoorlijk pijnlijk zijn, al heb ik ze niet echt gehad, vloeien duurt vaak een paar dagen en dan is dat klaar gelukkig.
logisch assje, denk zelf ook niet dat ik de naam openbaar neerzet (denk ik, ben er nog niet over uit) maar snap je punt wel! hoop dat jullie snel samen naar huis kunnen!
En toen was het wel erg stil....iemand niks te melden? Ik ook niet echt, heb verlof...ga zo lekker bij de vijver zitten wat lezen..Het bed verschonen en dan elke dag een beetje doen nu duurt het wachten lang zeg pff
idd erg stil hier iemand met zware blaasontsteking, gelukkig werken de pillen heel goed. voorderest niks beleefd verder, dus beetje saai
blaasontsteking oh lekker.... denemarkw kom je daar vandaan vanwege die naam of? en probeer je ook zwanger te raken of al bevallen ...??? Ik weet nog niks van jou dus probeer even een gesprekje hier te maken haha neemt de saaiheid misschien weg
denemarken w heeft idd met denemarken te maken, mijn man en ik hebben daar een relatie gekregen.18 sept is het exact 4 jaar geleden. we gingen namelijk met z`n 2 als vrijgezel op vakantie, we kenden elkaar via zijn ex en de honden. maar beide hadden we 2 honden, niet handig om dan in je eentje op vakantie te gaan met tent. dus besloten we na een weekend texel ook naar denemarken te gaan. ging de 1ste week goed daarna tjsa. ik ben toen direct zwanger geraakt, maar na een week besloot het een sterretje te worden.(slikte toen geen pil, zat niet te wachten op een relatie hahaha) daarna nog een keer zwanger geworden ook door de pil heen, en ook dat werd een sterretje, en toen kregen we ons wondertje (ja assje anne is en blijft een wondertje hihi) want na de miskraam niet meer ongi geworden, pillen gekregen van de ha, maar werkten ook niet toen zh in, daar zagen ze idd een vruchtje, we gingen al uit van het ergste. maar ineens was er een hartslag te zien. alle ons wondertje.(waren toen net 6mdn samen) zwangerschap ging super, alleen ik heb 2 bleodingen gehad eerst was 1,5 liter toen na 3 dagen dood leuk naar huis gestuurd en 2 nachten later met ambu naar zh omdat ik dood lag te bloeden. beide hebben we het net overleefd, mijn dochter hebben ze moeten beademen en ik heb 10 uur in "coma" gelegen aan alle aperatuur. door die bevalling ziek geworden, ben daardoor alles kwijt geraakt, zit nu verplicht thuis. nu durfden we vorig jaar eindelijk de stap te zetten om voor een 2de te gaan, maar dat mocht niet vanwege mijn medicaties, ik was nog niet stabiel genoeg, in mei groen licht gehad, en nu wil het niet... ik zit nog te wachten op het traject om in te gaan. maar ik weet wel dat ik niet zo ver ga dat we ivf etc gaan doen. we hebben nu 1 gezond kind waar we al heel blij mee zijn (maar het verlangen naar een 2de is wel heel erg groot)
@denemarkw Een schreeuwwonder ja Hier was het even stil, want het ging niet goed. Onze jongen moest naar het UMCG, hersenmeters eraan en ademondersteuning. Een grote ellende, ik kon mee en mijn man kon ook een nachtje blijven maar het was emotioneel zo zwaar voor ons Gelukkig hebben we vandaag geweldig nieuws gehad, ons kleintje mocht van de apparatuur af en ik heb hem voor het eerst vastgehouden! De tweede keer in mijn leven dat ik een baby vasthield en meteen mijn eigen. Hij was wakker en alert en ze gaan nu ook proberen hem door de mond te voeden i.p.v. door de sonde. Zonet nog even gebeld en hij was stabiel zonder hulp, alles leek prima te gaan. Vandaag krijgt hij nog een hersenecho (de vorige was goed), als de uitslag goed is en hij blijft stabiel dan mag hij zodra er plek is terug naar Assen. Daar moet hij dan leren zelf te eten en als dat goed gaat mag hij naar huis. Duurt nog wel even, maar er is goede hoop Met mij zelf gaat het goed, lichamelijk herstel verloopt vlot ik ben behoorlijk mobiel. Wond voel je natuurlijk wel, maar echt pijn heb ik niet. Morgen krijg ik wel een bed van de thuiszorg met een papegaai eraan, want omhoog komen lukt niet zo goed dus ik moet nu mijn man wakker maken als ik naar het toilet moet en dan ook de trap op en af. Dan is beneden slapen even beter. Ik ben gisteren al naar huis gegaan dus na slechts 2 dagen, maar voor geestelijk herstel was dat echt beter en de arts achtte het fysiek verantwoord. Ik krijg nu hulp vanuit de GGZ thuis (ik heb twee psychiatrische indicaties) en mijn man kan zo voor mij zorgen en zelf ook nog voldoende rusten. Zo dat was een flinke update maar meteen met een positief uitziend staartje. En onze vent ziet er ook positief uit, ondanks alle blauwe plekken van het prikken en zijn koppie vol plakresten van infusen en meters. Ik vond het zo'n rare uitdrukking altijd: "trotse ouders van" maar ik snap nu wel wat daarmee bedoeld wordt.
jeetje denmarkw, ben er stil van zeg... wat een ellende waar dan eigelijk een prachtig wonder is uitgekomen!! maar toch wat een verhaal...ondanks dat je dus vrij snel zwanger raakte heeft je man je dus de hele tijd gesteund! En in coma zelfs!! jeeetje en dan stuurden ze je dus mooi naar huis, wat zijn sommige dokters toch ook waardeloos zeg maar mooi om te lezen dat jullie allebeide er nog zijn en voor een 2e willen gaan, alleen jammer dat het nu niet wil lukken!!! Wat voor traject wacht je nu op? waar gaan ze mee beginnen?? Hoe oud zijn jullie eigelijk, ik ben 25!! Assje wat schrikken allemaal zeg!! Dus alles gaat nu goed?!!? waarom is het eerst niet goed gegaan dan? is alles bij de bevalling wel goed gegaan? Hoop dat jullie hem snel en gezond thuis mogen hebben in zn eigen bedje! of bij jullie haha
mijn man is super als hij er niet was geweest.............. hij heeft me zelfs zo gesteund dat hij contact met zijn ouders daarvoor heeft gebroken (maar dat is eenheel lang en naar verhaal) oja ben net 30 geworden (juni)
Ja erg he Rica! Ik ken denemarkw persoonlijk en zij is iemand die echt niet zomaar zeurt. Maar de steken die de artsen bij haar hebben laten vallen echt heel erg treurig! Ik heb bij haar gezien dat dit haar dan net niet letterlijk het leven gekost heeft maar wel figuurlijk (haar energie, liefste hobby en haar zaak bijvoorbeeld) en dan nog zo positief. Echt respect hoor! Bij mij is de bevalling zelf perfect gegaan! Afgezien van dat de ruggeprik me vreselijk tegenviel qua pijn heb de hele OK bij elkaar gegild. Maar dat was gelukkig maar eventjes, de verdoving zat perfect, ik heb zelfs geen aanrakingen gevoeld. Ben geweldig behandeld: goed overleg mogelijk, prettig OK personeel, snelle ingreep, meiden die me terugbrachten naar de afdeling omdat de mensen van daar net lunchpauze hadden en fijne verpleging. Echt top hoor! Alleen een beetje jammer dat ze me direct kwamen melden dat mijn zoontje blauw aangelopen was en daarom in de couveuse lag, dat was wel een domper. Ik ben trouwens net 26.
@assje hahah zie je wel hihi, vind het heel leuk om jou zo te horen hahaha. fijn dat het zo goed gaat met jullie mannetje.