Hallo dames. Graag zou ik een clubje willen starten voor dames die ook al wat langer bezig zijn met zwanger worden en blijven. Ik heb het geprobeerd in "http://www.zwangerschapspagina.nl/zwanger-worden/181589-2010-wordt-jaar.html" maar helaas word dat topic ook al overgenomen door meiden die in ronde 1 of 2 zitten. En ik begrijp heel goed dat het voor hen net zo spannend is, en dat zij ook hopen dat 2010 hun jaar wordt, maar dat was niet mijn opzet. Sterker nog, ik irriteer me er soms aan (Sorry dames...). Even mijn verhaal in het kort: Ik was 37 jaar toen mijn lief en ik in september 2008 besloten om te gaan voor een kindje. De pil de deur uit en aan de foliumzuur dus. Gezien mijn leeftijd hielden we wel rekening met een lange "wachttijd". Hoe groot was dan ook de blijdschap en de verbazing toen ik in februari 2009 zwanger bleek. Helaas bleek op de 1e echo dat ons kindje met 8 weken was overleden. Ik was toen 11 weken zwanger. In oktober van dit jaar besloten we wat onderzoekjes te laten doen bij de gynaecologe, omdat ik nu eenmaal wat tijdsdruk voel. Ik ben nu 38. en ik wil er niet pas over een jaar achter komen dat er iest is waardoor het niet lukt. Wij hebben op 23 december de uitslagen gehoord, en alles lijkt goed te zijn! We gaan nu nog een half jaar zelf aan de slag. Mocht het in mei/juni nog steeds niet gelukt zijn dan gaan we door voor de I.U.I. Spannend, maar ook een fijne gedachte. Dus ik hoop dat 2010 ons jaar wordt. Wie doet er mee?
Hai Liesben, hier ben ik ook. Fijn,dit topic. Hopelijk vormen we straks een fijn clubje. Wij gestopt in 2008. Lage progesteronwaardes, maar volgens ons toenmalige ziekenhuis voldoende. In mei 2009 (ronde twaalf) zwanger, helaas missed abortion. Op elf weken gecuretteerd. Na de curettage syndroom van asherman gekregen (verkleving), waardoor geen slijmvliesopbouw, geen eisprong geen menstruatie. tijdens hysteroscopie is die verkleving doorgeknipt (aldus dokter toenmalige ziekenhuis). Mijn slijmvlies is nu pet, en wij zijn inmiddels overgestapt naar een vruchtbaarheidskliniek (sinds september). Ik gebruik nu fostimon, medicatie voor slijmvliesopbouw en hopelijk ook pregnyl deze maand.
Ik ga zeker met je meedoen. 2010 moet gewoon ons jaar worden. Wij zijn sinds juni 2008 bezig voor een kleine en nog niks. Ben ook nog niet zwanger geweest. Ik gebruik Clomid omdat ik erg onregelmatig ongesteld ben, en hierdoor niet elke maand een eisprong heb. We krijgen vrijdag een samenlevingstest. @ loe, wij kennen elkaar al van de tempkaartjes
ik wil ook graag mee komen kletsen. Ik zal me een beetje voorstellen, ben marjolein, 29 jaar (bijna 30) en zijn deze maand 3 jaar bezig. hebben vorig jaar 3 keer een iui gehad maar nog geen zwangerschap gezien.... wil nu gaan proberen eerst 15 kg af te vallen voor ik weer naar het ziekenhuis ga!
Hallo allemaal, Ik zou me ook graag aansluiten bij dit groepje! Mijn naam is marjolein ik ben 33 jaar en moeder van twee zoons van 4 en 8jaar! Sins mijn 22e weet ik al dat ik pco heb, dat betekend dat ik wel heel veel eicellen heb maar dat ze niet rijpen. Wonder boven wonder werd ik op mijn 24e spontaan zwanger van mijn eerste zoon. Hierna wilden we graag een tweede kindje dus besloten daar niet te lang mee te wachten. Helaas verliep dat allemaal niet zo soepel.. Er werd een gezwel in mijn eileider gevonden die eerst verwijdert moest worden, Hierbij heeft de gyneacoloog ook gelijk "gaatjes" in mijn eierstokken gebrand in de hoop dat ik hierdoor wel een eisprong zou krijgen. Helaas lukte dit niet. Een behandeling met Chlomid viel voor ons ook af omdat ik hiervoor allergisch bleek te zijn!! We hadden in die tijd net een nieuw huis gekocht dus besloten toen om het zwanger worden even te laten voor wat het ws en ons eerst te concentreren op ons huis, en wat bleek... de dag dat wij de sleutel kregen was de eerste dag van mijn laatste menstruatie!!! Ik was gewoon zwanger!! Dus nu ben ik in ieder geval al een hele trotse moeder van twee gezonde zoons! Helaas heeft mijn huwelijk deze zware tijden niet overleefd... we waren helemaal uit elkaar gegroeid. Inmiddels ben ik nu alweer ruim anderhalf jaar erg gelukkig met mijn nieuwe vriend, hij heeft zelf nog geen kinderen dus zouden we heel graag nog een kindje van ons samen willen. Gezien mijn voorgeschiedenis en mijn leeftijd gaan we nu echter gelijk de mmm in.. Komende vrijdag heb ik mijn eerste afspraak op de fertiliteits poli, en daarna mag ik beginnen met follicel stimulerende injecties! Ik vind het allemaal erg spannend en heb er ook weer erg veel zin in. Het lijkt mij erg leuk om onze ervaringen op deze manier met elkaar te delen! hihi wat een verhaal zo... @ liesben: zit ik nu dan ook in de verkeerde topic?? Ik weet het eigenlijk even niet.. ik zit hier nooit op...
Oh wat een goed idee! Ik wil me ook aansluiten! En ja, 2010 moet ons jaar worden! Mijn situatie: met de pil gestopt in het najaar van 2008. In de zomer van 2009 tijdens een gesprek met mijn gynaecoloog mijn twijfels en angsten besproken waarop de gyn besloot om mijn bloed te testen en het zaad van mijn man. Waarschijnlijk om mij gerust te stellen maar draaide anders uit. Zaak bleek zéér zwak. Ondertussen hebben we een 1e ICSI achter de rug met een terugplaatsing van een embryo van zeer goede kwaliteit. 14/1 weten we het resultaat. Dames, allemaal veel succes!
volgens mij was statisch gezien midden 2008 een slechte tijd om te stoppen met de pil......gezien bovenstaande verhalen....... iedereen 'hartelijk welkommen'!
Ik doe niet mee, maar wil jullie wel veel succes wensen met zwanger worden, wachten en het omgaan met tegenslag! Ik ben moeder van een 9 maanden oud wondertje, waar ik 2 jaar voor heb moeten knokken in de mmm. Dus ik wete wat wachten en tegenslag is! Succes allemaal! Dat 2010 een vruchtbaar jaar mag worden
Loe, ja was precies niet de juiste moment om er aan te beginnen... Poohbear, wat fijn om te lezen dat jij je wondertje eindelijk mocht verwelkomen na 2 jaar knokken in de mmm!
Hoi Liesben ik meld mij aan bij jouw Topic. Het is een heel lang verhaal geworden (ff teruggelezen), maar ik wil het graag ook een beetje van me afschrijven, hopelijk vinden jullie dat niet erg. Mijn (ons) verhaal: Begin 2005 kwam bij mij toch de kinderwens. Ik was al 38 (mijn vriend 33). We waren 6 jaar samen. In mei 2005 gestopt met de pil .... eerst ontpillen .... en in sept. 2005 gingen we ervoor. In dec. 2005 zwanger. We waren zo ongelofelijk blij. Zeker ook omdat wij net een maand ervoor hadden gehoord dat mijn vader ongeneselijk ziek was. We waren zo blij dat mijn vader ook het kindje waarschijnlijk nog zou leren kennen. Met 8,3 wk de 1e echo wat bijzonder was dat zeg een mooi kloppend hartje en dat zat in mijn buik. In febr. 2006 hebben we ons mooie nieuws op een bijzondere manier aan directe familie verteld. Ik was toen 10 wk. Iedereen was zo blij voor ons. Maar helaas 2 weken later werd ons geluk wreed afgenomen. Tijdens de echo bij 12,2 wk (vlokkentest) bleek dat er geen hartactie meer was. Wat een verdriet zeg. Aangezien het hartje waarschijnlijk al direct na de 1e echo was gestopt en dus al een tijd levenloos in mijn buik zat hebben we voor een curettage gekozen. Kon 'gelukkig' de volgende dag terecht. Nadat mijn lichaam weer hersteld was, zijn we er weer voor gegaan. Na 8 mnd niet opnieuw zwanger, dus afspraak gemaakt in het ZH. We kwamen in febr. 2007 terecht bij een FA. Na temperaturen, zaadtest, HSG en samenlevingstest zijn we begonnen met IUI. In juli 2007 de 1e IUI. Nooit verwacht, maar direct zwanger! Was een moeilijk periode, want 2 dagen voor de positieve test had ik een acute rughernia met uitval in mijn benen. Medicijnen kon ik niet innemen. De positieve test was mijn pijnstiller. Met 7,4 wk de 1e echo met een mooi kloppend hartje. Met mijn vader ging het niet heel goed, maar O wat waren we blij dat we hem dit mooie nieuws konden vertellen. Hij bloeide ook weer iets op. Met 10 wk de 2e echo de gynaecoloog kon geen hartje vinden, maar twijfelde. We moesten de volgende dag terugkomen en naar de echoscopiste. Wat duurde die 24 uur lang zeg. De volgende dag werd bevestigd wat we eigenlijk al wisten. Weer mocht het niet zo zijn. En weer moesten we mijn vader het slechte nieuws vertellen. De tranen biggelde over zijn wangen. In sept. 2007 curettage. Helaas is mijn vader in okt. 2007 overleden. Hij zou dus nooit een kindje van ons meemaken . we waren toen nog in de veronderstelling dat het een volgende keer ging lukken. In nov. 2007 gingen we voor de 2e IUI. Ongelofelijk, maar weer direct zwanger. Weer blij natuurlijk, maar ook de angst dat het weer mis zou gaan. In jan. 2008 1e echo, 8,1 wk. Er was hartactie, maar het vruchtje had de grootte van 6,3 wk. Het kon twee kanten opgaan en bij ons dus de verkeerde kant. Een week later kreeg ik een MK, die ik als erg pijnlijk heb ervaren. We waren totaal uit het veld geslagen. Er zijn toen chromosomenonderzoek en nog wat bloedonderzoeken gedaan. We hebben de uitslagen niet afgewacht (bleek later allemaal goed) en in maart 2008 de 3e IUI (+ progesteron bolletjes) en jawel weer zwanger de 1e echo bij 8,5 wk geen hartactie. We waren helemaal verdoofd. Gekozen voor curettage. Juni 2008 een hysteroscopie heel klein beetje verkleving weggehaald (dit was geen oorzaak voor de MKen). Juli 2008 4e IUI niet zwanger en toen kon er getest worden op bloedstolling (kan alleen als je langer dan 10 wk niet zwanger bent geweest). Dat was goed. Aug. 2008 5e IUI zwanger! Tijdens deze zwangerschap Ascal (= bloedverdunner) geslikt. In sept. tijdens de vakantie op de terugweg naar huis in Oostenrijk een MK gehad. Wat voelde ik me ellendig zeg, in een toilet bij een tankstation langs de snelweg. Van sept. 2008 t/m jan. 2009 tijdelijk gestopt met proberen zwanger te worden i.v.m. instellen schildkliermedicijn en blaasonderzoek. In febr. 2009 weer de 1e IUI van de nieuwe reeks van 6. Helaas niet zwanger en na de overige 5 IUI's ook niet. Waren heel erg verbaasd dat het geen van deze IUI's is gelukt. We zijn gezien mijn leeftijd (43) medisch uitbehandeld. We wilden eigenlijk na de IUI's er definitief een punt achter zetten, maar dat is zoooooo moeilijk. We gaan toch nog ff kijken wat er wellicht nog spontaan gebeurd, maar we kunnen niet heel lang meer doorgaan. Ik (wij) ben tijdens ons hele traject altijd vrij sterk geweest, maar ben nu helaas toch emotioneel ingestort. Ik probeer nu weer uit het dal te komen. Ik hoop zo voor de meiden hier dat 2010 ons héél véél geluk mag brengen. We hebben het gewoon verdiend!!
Ik zit met kippenvel en tranen in mn ogen je verhaal te lezen, IS! Wat een ellende en dieptepunten hebben jullie gehad met al die miskramen. Ik wens jullie veel kracht en moed toe!
Hai allemaal, Ik wil mij ook wel hier aanmelden. Ik zat bij een ander topic maar dat wordt zo groot, ik kan het daar niet meer zo overzien. Mijn verhaal even in het kort: Mijn man en ik zijn dit jaar 10 jaar bij elkaar. Zijn aankomend juni 2 jaar getrouwd. Ik ben net 25 jaar geworden en mijn wordt dit jaar 28 jaar. we zijn nu 4 jaar bezig om zwanger te worden. Na twee jaar zijn wij doorgestuurd naar het umcg in groningen. Hier hebben wij alle onderzoeken gehad en alles was goed. Toen hebben we weer een jaar zelf geprobeerd maar geen resulaat. Na een jaar moesten we weer komen in het zh jan 2009. Daar begon het hele circus weer. In maart 2009 heb ik een kijkoperatie in de buik gehad. Alles zag er prima uit en er zijn geen rare dingen te zien waardoor ik niet zwanger zou kunnen worden. In mei of juni zijn we begonnen met iui. We hebben 2009 afgesloten met 6 mislukte iui. Wel hebben we 2 miskramen gehad met de 4 en 6 iui. heel vroeg hoor met 4,5 weken. maar goed het is niet leuk. 15 januari hebben we gesprek voor ivf in het umcg in groningen. Heel erg spannend. Frustrerend en erg zwaar. Ik ben af en toe erg emotioneel. We hebben in totaal 3 miskramen gehad. Ik zit nu weer tegen mijn ongesteldheid aan dus ik ben benieuwd wanneer ik zou kunnen beginnen met ivf. het vraagt erg veel van je relatie en van mijn lichaam. Ik moest erg vaak na het zh voor de iui en ik moest hormonen spuiten, dat is geen pretje hoor, joh wat krijg je daar een verschillende humeuren van zeg. Nou ja en je moet erg veel van het werk af, gelukkig weten ze het bij mij op het werk en ze steunen mij erg. Anders had ik het nooit vol kunnen houden. Alle vrienden en kennissen die wel zwanger zijn/ kinderen hebben, dat is ook best zwaar. Ik hoop dat iedereen heel snel zwanger mag worden en dit niet allemaal mee hoeft te maken. Liefs suus
Hoi Suus, Vlak voor mijn 42ste is mij verteld dat IVF niet meer na 42 jaar wordt gedaan. Aangezien ik toen makkelijk zwanger werd met IUI was IVF helemaal niet aan de orde. Helaas zijn de laatste 6 IUI's zonder resultaat gebleven. Ik ben nu 43, dus het ZH kan niets meer voor mij doen :x Liefs, I S
hallo meiden, met in het bijzonder liesben.. ik kom niet meekletsen maar wil jullie wel heel veel succes wensen voor dit jaar.. vorig jaar begon het voor mij ook niet al te best en na 2 mk's, dan wel geen mmm, uiteindelijk een goede zwangerschap.. ik hoop van harte dat het bij jullie allemaal goed gaat komen dit jaar en dat jullie geduld en doorzettingsvermogen wordt beloond.. *liesben soms kijk ik nog even onder je steen of ik je zie, maar ik zie je niet meer! nu je hier opduikt wilde ik je even een dikke knuffel komen geven! bedankt nog dat ik je steen mocht lenen *
Wat een verhalen allemaal hé... Hopelijk kunnen we vanaf nu stillaan steeds meer succesverhalen komen posten.
Hoi meiden, Ik sluit me ook aan! Sinds september 2008 gestopt met de pil. Werd begin 2009 maar niet ongesteld, dacht nog dat ik zwanger was, door 2 valse sensitestjes. Maar bleek dus meerdere vergrote eiblaasjes te hebben. Gyn gaf aan HA door dat het wel PCOS zou kunnen zijn, maar de HA vond dat ik nog te kort bezig was om geholpen te worden. Juli 09 naar nieuwe HA gegaan, gelijk een verwijsbrief gekregen. Aug 09 kon ik terecht bij de gyn. Bloedtesten enzo gedaan, blijk dus geen FSH aan te maken. Moest zodra ik ongesteld zou worden een hsg krijgen en daarna beginnen met FSH injecties. Vervolgens was ik in sept 09 ineens een paar dagen overtijd, maar had wel last van bruinverlies. Om mezelf te overtuigen dat ik gewoon ongesteld zou worden, deed ik een test, 2 streepjes. De volgende dag nog 2 testen gedaan, we waren superblij, de mmm zou ons gespaard worden. Helaas diezelfde dag nog stolsels verloren en begonnen met bloeden. Een vmk. Moest toen weer een ronde afwachten voor een hsg, die heb ik eind nov 09 gehad. Vlak voor kerst 09 uitslag gehad, die was goed. En nu wacht ik weer op mijn ongi, zodat ik kan beginnen met gonal-f injecties, en dan vaak naar het zh voor fm, en dan als ze het aangeven een pregnylinjectie toedienen en verplicht klussen! Moest vandaag eigenlijk prikinstructies krijgen, maar vanwege het weer konden we niet op tijd daar komen, dus nu is de afspraak verzet naar morgenochtend!
Ik heb al jullie verhalen gelezen en wat een ellende en verdriet moeten sommige mensen toch meemaken voor een gezond kindje of om uberhaupt zwanger te worden. En sommige waar het wel direct bij lukt, willen geen kindje of zorgen er niet goed voor (gelukkig een klein percentage, maar 1 is al teveel). Toen we na de 1e MA in de wachtkamer in het ZH zaten, lazen we in de krant dat er een baby'tje was gevonden in een boodschappentas. Dan lopen toch de rillingen over je rug. Ik wil eigenlijk ff iedereen gedag zeggen. @ Liesben Helaas hebben jullie ook ervaring met een MK. Ik hoop voor jullie dat het voor mei/juni lukt, maar zo niet, dan kan de medische wereld jullie droom hopelijk laten uitkomen. @ Loe Jeetje wat een ellende na de MA/curettage zeg. Ik hoop dat ze jullie in de vruchtbaarheidskliniek beter kunnen en zullen helpen en dat de Fostimon helpt. @Skatjuh87 Als je Clomid gebruikt, kan je dan op een gegeven moment wel elke maand een eisprong krijgen en een regelmatige cyclus? Hopelijk is de samenlevingstest goed. Succes vrijdag! @ Sloppyslayer Jeetje meid, de eerste is ook niet zonder obstakels in jullie armen terecht gekomen. Hopelijk lukt het bij de 2e sneller. @Marjolinos Ik hoop dat je over 9 dagen een positieve test in handen hebt. Als je zwanger mocht zijn mag je niet lijnen hè, maar dat zal je ongetwijfeld wel weten. @Milse Jij hebt ook al een medische geschiedenis, met niet alledaagse dingen, achter de rug zeg. Ik hoop dat je zo snel mogelijk mag beginnen met de injecties. Succes vrijdag! @Bereke Spannend Bereke .. hopelijk heb je 14 januari een knal test in handen. Ik duim voor je. @ Riv Zo herkenbaar wat je schrijft. De behandelingen vergen een hoop van jezelf en idd ook van je relatie. En om je heen zie je iedereen maar zwanger worden . je gunt het iedereen, maar jezelf gun je het ook zo. Ik hoop dat je snel met IVF kan beginnen. @Blackeyedgirl Pff ook een heel medisch traject. Heb je die FSH-injecties nog gekregen? Is dat tijdelijk, of moet dat iedere cyclus? Hopelijk helpen de Gonal en de Pregnyl om jullie droom uit te laten komen. Succes morgen met de prikinstructies.