moguh... Ik kom net bij de HA vandaan en ik wordt doorverwezen naar de gyn Ze denkt aan drie dingen... endometriose, pcos of verklevingen nav chlamydia.... Bij alledrie zullen we zeer waarschijnlijk hulp nodig hebben bij het zwanger worden.... Ga zo eerst de paardjes voeren en dan ga ik maar meteen bellen voor een afspraak.... Ben dr best wel een beetje down van....
Sjorsjette ik ben benieuwd naar de uitslag! Hoop op goed nieuws voor jullie! Noeska, dit krijgt opeens een gekke draai?! Dit had ik niet verwacht! Zet je ongi nu inmiddels wel door of nog steeds aan het sudderen? Hoe gaat het met de pijn? Zijn het echt menstruatiekrampen? Is die extreme pijn je onregelmatige enige 'afwijkende' symptoom dat ze gelijk denken dat het een van die drie dingen is? Jeetje jeetje jeetje, schrik er wel een beetje van! Fijn dat die dokters altijd vast gaan zeggen wat ze denken, kan je je alvast zorgen gaan maken, begrijp dat je je rot voelt! Hoop dat het niks ernstigs is! Succes meid!
Nee, deze zag ik ook niet aankomen.... Ongi is wel doorgezet met heel, heel veel pijn! Ik heb altijd heel erg veel pijn, maar het begon met een paar uur totdat het echt doorzette en dan werd het dragelijk, nu duurt het 2 dagen en komt het door de pijnstilling heen... Genoeg reden om me door te verwijzen naar de gyn... Ja het zijn een soort menstruatiekrampen alleen dan heeeeeeeeeeeel heftig, ik wordt misselijk en duizelig van de pijn, staan, liggen, zitten, lopen, allles doet pijn, weet niet waar ik het zoeken moet... Ondertussen is het weer afgezwakt naar "normale" menstruatiekramp en dus zonder pijnstilling goed dragelijk. Pffff dit wilde ik dus niet... ik wilde dat medische circus niet in, maar ik wil wel weten of er iets aan de hand is. Voordeel is wel dat als blijkt dat er iets mis is, we wel direct hulp krijgen bij het zwanger worden en dat we dus niet eerst een jaar hoeven te tobben, maar dit wil ik eigenlijk niet.... wil eigenlijk dat het vanzelf gaat! Kan wel janken!! Heb heel erg de behoefte om het er met mn moeder over te hebben, maar aan de andere kant wil ik ook niet dat verder iemand het weet....
He noeska, wat een nieuws zeg Daar zit je niet echt op te wachten nee! Meis, zie het positief, ze gaan nu wel kijken wat er aan de hand is, ipv dat je nog een jaar bezig bent en je afvraagt waarom het niet lukt. ik weet dat dit niet is wat je wil horen, wilde ik toen ook niet, maar echt meis na regen komt zonneschijn, zoals mijn man steeds zegt, bij ons duurt het zolang omdat ze de mooiste bewaren voor ons hou die gedachte vast en ik wilde ook niet dat iedereen het zou weten, maar vertel het je moeder of een beste vriendin, het is gewoon fijn om een luisterend oor te hebben of een schouder waar je een traan op kan laten en die je positief inpraat. knuffel van mij
Noeska, ik zou het ook aan je moeder vertellen. Als je iemand kan vertrouwen en je kan troosten/steunen is het je moeder meestal wel. Bij mij weet de halve wereld al dat ik gestopt ben met de pil en iedereen gaat er goed mee om zonder dat ze elke dag vragen of ik al zwanger ben. Dat kan je ook aangeven dat je zulke reacties liever niet hebt. Maar in dit geval denk ik zeker dat je iemand, naast je man, nodig hebt bij wie je je ei kwijt kan. Ben benieuwd wanneer je terecht kan bij de gyn! Heb je al gebeld? Wat vervelend die pijn zeg! Had je er tijdens het pilgebruik ook last van?
Thnx meiden! Ja engeltje, zo probeer ik het ook maar te zien.... Mag er ook wel blij mee zijn dat ik meteen wordt doorverwezen want er zijn zat vrouwen die naar huis gestuurd worden met ga het eerst maar een jaar proberen.... Dat is wel heel erg lief wat je man zegt! Mijn man heeft ook zoiets van uiteindelijk gaat het zeker weten goedkomen, hoe dan ook! En gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.... Denk toch wel dat ik het met mn moeder ga bespreken... Heb t er wel met mn buuf over gehad. Zij weet als 1 van de weinigen dat we bezig zijn en zij zijn zelf ook 2 jaar voor een tweede bezig geweest die er nooit is gekomen dus zij weet ook wel een beetje hoe en wat... Met mn beste vriendin kan/wil ik het er niet over hebben, zij heeft zoiezo al absoluut geen kinderwens en kan het ook echt niet begrijpen als mensen er zoveel moeite voor doen (lees ziekenhuis) als het niet lukt.... Dus dat wil ik gewoon niet, want dan krijg ik dalijk het gevoel dat ik me moet gaan verdedigen. Het wordt zoiezo al lastig zat om het voor haar te verbergen omdat ik haar elke dag zie op stal... Ik ga nu bellen voor een afspraak, ga maar naar t ruwaard, dat is het dichtste bij, ook vanaf mn werk... Heb t nog speciaal gevraagd welk ziekenhuis ik het beste kan gaan, omdat ik niet altijd al te beste verhalen hoor over het ruwaard, maar zij had zoiets van ga voor praktisch. Het is niet iets heel specialistisch en iedere gyneacoloog kan dit. En als we inderdaad hulp nodig hebben bij het zwanger worden en ik daar regelmatig heen moet is het makkelijk als het dichtbij zit als dat ik steeds naar rotterdam of dirksland moet... Hebben jullie een idee wat ik kan verwachten? Moet ik vragen of manlief meegaat of kan ik dit prima alleen?? Vind t doodeng.....
Noeska, succes met bellen! Ik zou vragen of je man mee gaat hor! Merk aan je berichten hier al wel dat het je veel doet, dus denk dat het fijn is om iemand bij je te hebben in het ziekenhuis waar je je veilig bij voelt. Geen idee verder wat je daar kan verwachten, maar ik zou het zeker op prijs stellen.
Ja ik heb er echt wel de ziekte in.... Had zo gehoopt dat dit niet nodig was geweest... Tuurlijk had ik die dingen ook wel in mn achterhoofd met de klachten die ik had, maar het wordt nu wel werkelijker.... Ben bang voor de uitslag, niet zo zeer voor de onderzoeken... Heb maandag 4 april een afspraak, dus gaat nog redelijk snel...
Jaa dat is idd best snel! Zit je die periode niet weer precies tijdens je menstruatie, of maakt dat niet uit voor de onderzoeken?
Geen idee of dat uitmaakt. Zit dan op dag 28 dus verwcht nit dat ik dan alweer mn menstruatie heb... Stom, toen ik opghangen had, dacht ik ook dat ik even had moeten vragen wat ik kan verwachten... Misschien kan ik hier iets vinden... Mn mannetje wil wel mee als ik dat graag wil...
Je kan altijd nog even terugbellen om te vragen toch? Daar zitten ze voor. Fijn dat hij mee wil. Dan kan je nog even kijken hoe je je tegen die tijd voelt. En je kan in het ziekenhuis ook kijken of je hem liever in de wachtkamer hebt of dat hij meegaat tijdens je onderzoeken. Maar dan is er in ieder geval wel iemand die je kan opvangen van te voren of achteraf. Denk dat je hier op het forum wel veel info kan vinden.
Denk je dat ze meteen gaan beginnen met onderzoeken? Of eerst een soort van intake doen? Heb echt geen idee?! Denk je dat het handig is de hele dag vrij te nemen aangezien het op een werkdag is? Heb t mijn moeder net verteld en die verbaast het niet. Ze had het wel verwacht met de klachten die ik al zolang (bijna 3 jaar!) had... Ze had ook heel erg gehoopt dat ik op een dag zou bellen met een leuke mededeling, maar ze was hier zelf ook al bang voor... En ze vond het heel fijn dat ik het vertelde, ze zou het erger vinden als ik het niet had verteld. Ze zei ook dat als mijn man een keer niet kan ze heel graag met me mee wil, dat vind ik wel fijn!
Na wat ik hier allemaal heb rond zitten lezen al die tijd denk ik dat ze gelijk wat kleine onderzoekjes doen, zoals bloed afnemen en je baarmoederslijm gaan bekijken. Misschien maken ze ook wel een inwendige echo voor je eierstokken. Denk niet dat je een hele vrije dag hoeft te nemen. Weet niet hoelaat je er moet zijn, maar een ochtend of middag zou denk ik genoeg moeten zijn. Maar dit is allemaal wat ik denk, ik zou gewoon even bellen om te vragen. Dan kom je daar niet voor verassingen te staan. Wat goed dat je het aan je moeder verteld hebt! Voelt het niet als een opluchting? Zeker ook omdat ze wel iets als dit verwachte...
Hi Noeska, wat goed dat je het toch verteld heb. lucht toch wel wat op he. ik denk dat je er wel al vanuit moet gaan dat je een inwendige echo krijg. Ze gaan natuurlijk ook een hoop vragen stellen, maar ook wel gelijk kijken. wel fijn dat je man meegaat, het is toch ff eng om daar zo te liggen bij iemand wie je voor het eerst ziet. heel veel succes alvast. 4 april is al snel!
Hai meiden, Jeetje Noeska... zit net alle berichtjes te lezen en ook ik heb dit niet aan zien komen. Wat naar voor je/jullie! Hoe dan ook wel fijn dat het serieus genomen word en dat je dus je verwijzing hebt EN dat je al redelijk snel je afspraak hebt. Leuk is idd anders meis maar er is hulp.. en veel mogelijk. Ik herken veel in je verhaal zoals het bij mij/ons ging. Denk dat je idd geen vrij hoeft te nemen maar zou als je vroeg moet daarna ff wat speling nemen voor je zelf voor je evt gaat werken. (puur ff voor rust.. na zeg maar 1e stap) Wil wel met je/jullie delen hoe onze eerste stap/pen gingen. Eenmaal bij de gyn even kort een kennismaking.. (vriendlief was ook mee.. gaat trouwens altijd mee) en daarna een soort van vragenlijst doornemen.. dan moet je denken aan vragen over je lengte, gewicht, gezondheid, werk, gewoontes... medisch verleden en van familie. Daarna bespreken van je ''probleem of problemen''.. bespreken van je cyclus en hoe lang bezig, hoe lang de pil.. en welke enz.. dan idd een inwendige echo om de boel eens te bekijken en bloedprikken. Op de volgende afspraak de uitslag van bloedprikken en soms dan al de vraag of vriendlief ook bloed wilt laten prikken (check mannelijk hormoon enz..) en zaad inleveren voor zaadtest. Dan dus nieuwe afspraak voor die uitslagen en zo kan er een plan de campagne gemaakt worden. Nou so far dus hoe het bij ons begon. Bij mij was de pijn uiteindelijk iets wat ik niet verwacht had.. ik heb baarmoederhalsslijmvlies buiten me baarmoeder. Dit zorgt er dan voor dat ALS ik dan eindelijk ongi ben ik veel pijn heb, omdat je dan bloedprikkels tegen je blote buikwand hebt.. dat is heeeeelll normaal dat dit zeer doet. A fijn... leuk is dus ook anders maar er is een oorzaak gevonden. Verder was ik natuurlijk INEENS zwanger er lag het wat onderzoeken ed betreft ff stil. Maar nu heeft dus vriendlief dinsdag weer zaad in moeten leveren en hebben we volgende week vrijdag weer een afspraak voor die uitslag en gaan we kijken hoe me cyclus nu verloopt en evt plan maken. Nou meis heel verhaal... hoop dat je er ''iets'' aan hebt. Fijn in ieder geval dat je met je ma en vriend over kan praten ENNNN je kan hier ook altijd posten hé!!! DIkke knufffff liefsSjors
@Engeltje hai meisss... sorry dat ik ff niet reageerde. Was behoorlijk druk met het overlijden van opa en alles er omheen. Verder was de vakantie dus ook zo voorbij en knop om en weer werken. Maar goed. Vriendlief is dus dinsdag naar het zh geweest om daar het zaad te ehhh haha produceren en in te leveren hihi.. Dus nu wachten op volgende week vrijdag. Verder lijkt het dat ongi over aan het gaan is... ook ff afwachten. Hoe ist bij jou??? @Skaya En met jou meis'???
He sjors, haha toeval!!! ik heb net gereageerd op hyves op je berichtje, was ook alweer van paar dagen terug wel balen dat die uitslag horen zo lang duurt! want hun hebben het de volgende dag al..... maar ja, je moet er wat voor over hebben *zucht* hier wel goed, ben aan het wachten *diepere zucht*
Jeetje sjorsjette, wat duurt dat lang zeg!! Ja het lijkt mij ook dat zij de uitslag eerder hebben dan dat, sowieso overleefd het zaad niet zo lang, waarom doen ze er dan zo lang over om een uitslag door te communiceren? Maja oke we wachten het af Hier niet veel bijzonders, heb sterk het idee dat mn ei al geweest is. Maar afwachten wat er gebeurd..
Skaya dankjewel dat je een beetje rond heb gekeken. Ik moet er om 9 uur zijn dus ik denk dat ik gewoon de ochtend vrij neem, vraag ik ook wel aan manlief, dat we daarna samen nog even ergens een bakkie kunnen doen ofzo voordat we allebei naar ons werk gaan. Ja het was wel een opluchting om het aan mn moeder te vertellen... Ze was echt blij dat ik het vertelde! Engeltje, ik heb al vrij veel inwendige onderzoeken gehad voor mijn leeftijd (ivm soa en de klachten van nu zeg maar) dus ik weet wat dat betreft wel een beetje wat ik kan verwachten en vind ik nog nieteens zo heel spannend. Thnx Sjors, voor je verhaal! Heb jij dan endometriose? Dat je baarmoederslijmvlies buiten je baarmoeder hebt? Zou mijn man ook zaad in moeten leveren? Aangezien het eigenlijk wel duidelijk is dat ik een probleem heb? Ach, hij gaat toch mee, dus als dat zo is kunnen ze hem dat meteen uitleggen. Ja ik vind het superfijn dat ik jullie hier heb en hier lekker kan spuien! Manlief zei nog "je gaat het daar niet opzetten toch?!" Uhh jawel! Dat vind ik hardstikke fijn! "oh, nou dan moet je dat gewoon doen" hahaha, mannen! Ben wel ontzettend blij met hem, hij is ook best wel geschrokken, hij had m ook niet aan zien komen. Maar hij heeft zoiets, hier slaan we ons ook wel doorheen en uiteindelijk gaat het helemaal goedkomen! Hij vroeg nog even samenvattend of het, als ik 1 van die dingen heb dat gewoon een "afwijking" van mezelf is, die ik nu eenmaal heb, of dat het van de soa zou kunnen komen. Want daar voelt hij zich geloof ik wel schuldig over. Hij zou het heel erg vinden als ik daardoor nu dit probleem heb en het zwanger worden minder makkelijk gaat. Maar ik geloof dat dat wel meevalt. Volgens mij is het gewoon domme pech!
Noeska, fijn dat je man zo een positieve instelling heeft, dat doet jullie allebei goed denk ik zo! Zeker nu er nog niks echt bekend is zou ik me ook niet te veel zorgen maken, wie weet valt het allemaal erg mee. Geen idee of ze je man ook willen onderzoeken, denk het niet toch? Anders hadden ze wel tegen je gezegd dat hij ook mee moest komen. Misschien doen ze dat als ze een uitslag van jou onderzoekjes hebben om jullie kansen te berekenen.? Zelf ben ik ook wel eens bang om misschien vruchtbaarheidsproblemen te hebben. Is denk ik mijn grootste angst ook. Heb ook paar jaar geleden meerdere inwendige onderzoekjes gehad, omdat ik steeds terugkerende schimmelinfecties had/heb. Is begonnen na een antibioticakuur en heb er nu nog wel eens last van. Altijd in de periode voor mn menstruatie en na mn menstruatie is het dan weer over. Seks deed ontzettend zeer, waardoor ik vaganisme ontwikkelde. Gynaecoloog zei uiteindelijk dat mn ph-waarde in de tweede helft van de cyclus uit balans raakt, waardoor er een infectie ontstaat. Niet veel aan te doen...maar lees wel dat onbalans in je ph-waarde ERG slecht is voor de levensvatbaarheid van sperma binnen je vagina. Hoop dat het nu met het stoppen van de pil een stuk minder wordt! Gek he, dat je hier heel je verhaal kan opschrijven naar mensen die je nog nooit gezien hebt en hoe het kan opluchten. Ik vind het ook erg prettig en vind hier ook veel toepasselijke info die me verder kan helpen! Sjorsjette, nog een weekje krijg je de uitslag! Duurt echt lang!