Mijn dochter deed net toch zo'n schattige uitspraak dat ik hem even met jullie moet delen. Ik zeg wel eens tegen mijn haar: 'Ik ben zo blij dat ik jouw mama ben!' Nou mocht ze vanmiddag een euro gooien in een automaat waar dan een speeltje uitkomt. Er kwam een stuiterbal uit die allerlei gekleurde lichtjes gaat knipperen als je ermee stuitert, schot in de roos dus. Net ga ik haar naar bed brengen, en die bal moest natuurlijk mee naar boven. Zeg ik zo; die heb jij van mama gekregen, wat heb jij toch een lieve mama hè? Draait ze zich om op de trap, slaat haar armpjes om me heen en zegt: 'Ben zo blij dat ik jouw dochter ben!' Nou mijn moederhart smolt daar dus echt even! En laatst zei ik 'Ik hou van jou'. Zegt ze 'Ja hè!, kusjes geven hè!' Dat vond ik ook erg schattig!
Heerlijk hè die uitspraken en momenten van zo'n kleintje, ze verbazen je telkens weer. Papa heeft een paar dagen terug een kapstokje gemaakt in Eva's kamer. Vanochtend maakte hij haar wakker en het eerste wat ze zei terwijl ze naar de kapstok keek: Is mooi geworden papa. Laatst had ik Eva verteld dat Woezel en Pip vriendjes zijn en toen vroeg ik aan Eva: Zijn wij ook vriendjes? Toen zei ze: ja. Een paar uur later aan tafel: Mama, wij zijn vriendjes. En ze sloeg haar armen open en kwam naar me toe om te knuffelen. En vanochtend liepen Papa en Eva naar de auto, waren al van ons pad af en liepen op de stoep. Ik stond in de deuropening. Kijkt Eva opeens om en zegt: Nog een klein kusje! En komt met een guitige blik in haar ogen naar me toe gerend en geeft nog een dikke kus En dan nog de dingen die ze de hele dag door zegt: dat heb je heel goed gedaan mama, goed zo. Goed idee mama. Maar ook: doe maar niet mama!