Hoi allemaal, Ik ben nieuw hier! Ik maak me een beetje zorgen over mijn dochter van bijna 3 jaar. Ze gaat sinds een half jaar 2 dag delen naar de peuterspeelzaal. Daar kreeg ik te horen dat ze nooit praat en dat ze dit apart vinden voor haar leeftijd. Ze dachten dat ze misschien slecht hoort, en dat daardoor haar spraak achterloopt. We hebben het meteen laten onderzoeken. Kregen een doorverwijzing van de kno arts naar een audiologisch centrum. Daar kwam uit dat ze goed hoort. Dus daar kan het niet aan liggen. Thuis praat ze wel maar dit zijn vaak losse woordjes of makkelijke zinnetjes. Ze zwaait ook naar iedereen en zegt hoi, tot ziens of doei en ik heb gemerkt dat ze dit op de peuterspeelzaal helemaal niet doet met brengen en ophalen. Ook zeiden ze dat ze het eng vind als er andere kinderen in haar buurt komen en speelt ze liever alleen. En daar herken ik haar totaal niet in. Ze heeft een indicatie gekregen via het consultatie bureau voor 4 dagdelen peuterspeelzaal. Dit is een aantal maanden geleden aangevraagd. En hun hebben een fout gemaakt door verkeerde documenten aan te leveren van een ander kind. En de peuterspeelzaal heeft dit pas doorgegeven aan het consultatiebureau vanaf het moment dat ik belde om te vragen hoe het ervoor stond, en wanneer die indicatie nou rond is, Want ze is al bijna 3. Toen kreeg ik pas te horen dat het allemaal fout was gegaan en dat ze er meteen achteraan gingen. Dit heeft ook weer een aantal weken geduurd en het is EINDELIJK rond dus ze mag gaan starten met 4 dagdelen. Ik merk wel dat het lijkt of ze heel onzeker is over haar uitspraak. Ik oefen vaak met haar benoem alles wat ik doe of wat we gaan doen. Boekjes of filmpjes met veel plaatjes kijken. Buiten alles benoemen. Ze weet veel en als ze met mij alleen is zegt ze veel woordjes en zinnetjes omdat ze vertrouwd is. Maar zodra er een 'vreemde' is slaat ze dicht. Ook vraagt ze nog niks maar doet alles met gebaren. Bijv als ze drinken wil duwt ze me naar de keuken of ze geeft mij de beker en wacht net zo lang tot ik drinken geef. Ik vraag haar dan ook wil jij drinken? Of wat wil jij? Maar ik krijg geen antwoord. Ik heb ook nog een kleine van net 1 jaar rond kruipen, die natuurlijk ook aandacht wil. Dus soms heb ik het gevoel dat ik niet genoeg doe. Of het allemaal fout doe. Dit maakt mij soms vrij onzeker. En ik probeer haar met alles te helpen. We gaan binnenkort ook starten met logopedie. En ik hoop dat dit alles haar gaat helpen in haar ontwikkeling. Wie herkent dit? Heeft extra dagdelen en logopedie geholpen? En wat kan ik nog doen om haar te stimuleren?
Ik denk dat de extra dagdelen best kunnen helpen, mits ze haar daar dan ook wat extra begeleiding geven. Wat je thuis denk ik moet gaan doen is om haar te negeren als ze alleen met gebaren jou wat duidelijk maakt. Dus als ze wil drinken, maar je haar heel duidelijk dat ze het moet vragen. Zo niet; dan nu geen drinken. En dat dus bij alles wat ze alleen met gebaren duidelijk maakt. Je maakt het anders voor haar wel erg gemakkelijk, en dat is nu juist wat averechts werkt. En verder idd veel blijven oefenen, maar daar zal logopedie je vast ook veel bij helpen. Succes!
Hier heeft 2 extra dagdelen icm logopedie goed geholpen. Kreeg elke week huiswerk mee van logopedie wat we dagelijks even 5-10 min moesten oefenen. Verder veel benoemen.
Ik hoop dat de extra dagdelen gaan helpen. Ze is een aantal keer geobserveerd door iemand van buitenaf. En daarmee hebben we ook een gesprek gehad. Ze gaan nu kijken wat de beste manier is om haar te helpen in de groep. Dus ik denk dat er dan ook extra begeleiding komt. Wat thuis en drinken betreft heb ik geprobeerd haar een aantal keer te negeren maar ze is een koppige peuter en als ze haar zin niet krijgt zet ze het op een huilen, en het benoemen doet ze echt niet ze vertikt het gewoon. Na een tijd negeren en duidelijk zijn heb ik zoiets van oke je krijgt drinken! Dit is fout dat weet ik maar ik ben gewoon bang dat ze anders ook niet genoeg drinkt. Andere dingen maakt haar niet zoveel uit als ze het niet mag of krijgt dat is even proberen en zo niet jammer dan, dan ga ik wel iets anders doen.
Dat is fijn om te horen dat het geholpen heeft. Hopelijk helpt het hier ook. Ze is slim en neemt alles snel op. Maar lijkt gewoon zo onzeker!
Mijn dochter had een taalachterstand door haar verminderde gehoor, maar wij kregen juist het advies haar niet te negeren maar bv bij gebaren te benoemen wat ze bedoelde. Dus bij wijzen naar drinken, zeiden wij;’Je wil drinken.’ Negeren kan echt heel naar zijn en invloed hebben op haar zelfverzekerdheid, als ze al onzeker is over haar spraak, gaat pushen dmv negeren niet helpen. Dochter heeft nu logopedie en ook dat oefenen we op vaste tijden, maar buiten het oefenen om moeten we niet haar uitspraak corrigeren. En zij is niet onzeker, bij een kind dat al onzeker is, lijkt me dat echt ontzettend naar. Wij moeten dit zo doen om juist onzekerheid te voorkomen. Andersom zijn wij wel positief bij bv oefenen en bij goede uitspraak, maar ook niet dat we gaan staan gillen van enthousiasme, want dat kan weer heel zelfbewust maken. Plus wij kregen juist als tip zelf onze spraak ook te ondersteunen met gebaren, omdat dit haar communicatief sterker maakte - ze kon die gebaren zelf ook inzetten om met ons te communiceren - en dat maakte haar ook weer zekerder. Niets is zo frustrerend als je onbegrepen voelen, en die gebaren ter ondersteuning van onze gesproken taal werkten juist stimulerend ipv ondermijnend.
Dit negeren zodat ze het wel gaat benoemen werd mij juist verteld op het consultatiebureau. Ik ben daar ook niet van maar ik dacht als jullie het zeggen misschien helpt het. Maar het helpt niet dus daar ben ik ook mee gestopt na een aantal keer. Ik benoem het wel telkens. Haar uitspraak corrigeren doe ik ook niet behalve het woord nogmaals noemen. Maar als ze het fout zegt ga ik niet door tot ze het goed zegt. Want ik ben van mening dat je haar dan nog onzekerder maakt. Dat gebaren is wel een goede inderdaad. Het is ook niet dat ze onzeker is bij ons maar meer als ze op een andere plek is. Dan zegt ze gewoon geen woorden of maakt klanken behalve huilen of lachen. Als ze eenmaal vertrouwd is praat ze wel. Geen zinnen en bijv ik wil ... maar losse woordjes of in haar eigen taaltje. Vaak heb ik ook het gevoel dat ze wel iets duidelijk probeert te maken maar niet op de juiste woorden komt. Ik probeer haar dan te begrijpen. En het lastigste is dat ze ook nog geen ja of nee kan antwoorden op vragen. Of bijv als ik vraag of ze pasta of jam op haar boterham wil dat ze dit niet kan opnoemen.
Dus als ik het goed begrijp gebruikt ze thuis haar eigen gebaren en praat ze met woordjes en geen echte zinnen. Zelf vind ik dit best zorgelijk als blijkt dat ze goed kan horen. Als ze een indicatie heeft hebben ze dan ook echt goede begeleiding op de peuterspeelzaal? Als ze alleen aanwezig is en geen extra taal stimulans dan vraag ik me af of het voldoende is. Als ze goede begeleiding krijgt en ze dit ook bijhouden zal ze in ieder geval de passieve woordenschat uitbreiden en hopelijk daarna gaat ze ook meer praten. Onze zoon liep juist voor en waren ze totaal niet op ingesteld en hebben ook niks er aan gedaan, resultaat een verdrietig kind dat niet meer wou gaan naar de peuterspeelzaal (eerder er af gehaald)
Ze heeft inderdaad een indicatie gekregen en is daar sinds deze week mee gestart. Door een fout van het consultatie bureau en de peuterspeelzaal anders was ze al een paar maanden geleden gestart met 4 dagdelen. Haar oren zijn bij een audiologisch centrum door middel van verschillende testen getest. Hieruit is gekomen dat er niks aan de hand is met het gehoor. Nu gaan ze een behandelplan opstellen daar en starten met logopedie. Het audiologisch centrum gaat de pedagogisch medewerkers die mijn dochter heeft ook begeleiden en iemand van buitenaf heeft haar geobserveerd om te kijken waar het mis gaat en hoe ze hun kunnen helpen haar beter te begrijpen. Ik heb soms ook het gevoel dat ze haar niet genoeg helpen en dat extra taal stimulans ontbreekt. Ze laten haar bijv ook gewoon rond lopen terwijl iedereen in de kring zit omdat ze anders gaat huilen. Wat daar van waar is weet ik niet. Ze zeggen ook dat ze niet mee doet aan groepsactiviteiten maar ik kom vaak iets eerder zodat ik stiekem kan kijken en dan doet ze gewoon mee. Ik ben er over na aan het denken om haar misschien over te plaatsen maar ik ben bang dat ze dan weer moet wennen en het een tijdje gaat duren.
Hier speelde onzekerheid (naast slecht gehoor) ook wel mee. Zijn begonnen met woorden oefenen bij logopedie maar hij vertikte het eerst gewoon om na te zeggen. Was ook geen probleem want elke dag woorden herhalen nemen ze het alsnog wel in hen op. Ik corrigeerde wel als hij wat verkeerd zei maar dan ging het meer 'kijk mama, duit' en dan zei ik 'ja schat dat is een hele mooie duif' Toen de woordjes redelijk goed gingen zijn we pas gaan oefenen met zinnetjes. Haar passieve woordenschat is wel goed?
Ja op die manier doe ik het ook. Haar woordenschat is wel goed. Ze onthoud veel en zegt het na op haar manier. Vaak is dit duidelijk en goed. En benoemt de dingen die ze ziet ook zelf. Elke dag komen er weer woorden bij. Ze kan wel bepaalde zinnetjes van ik heb het koud/warm. ik wil eten, schoenen aan/uit. Of als je je verstopt roept ze waar ben jij? en dan oh daar ben jij! dat soort dingen. Maar echt antwoorden met ja of nee op een vraag niet. Ze is sinds ze op de peuterspeelzaal zit ook regelmatig verkouden ik denk dat dit ook meespeelt. Dat op die momenten haar gehoor ook iets minder is.
Wat ontzettend naar dat ze zo slordig zijn geweest en ook zo lang over deden! Je schrijft dat je bang bent dat ze moet wennen en dan weer langer gaat duren maar op deze manier hoeft ze niet te wennen maar doet/leert ze ook niet. Is ze ook gevoelig, ik vraag me af of ze zich veilig voelt bij de leidsters. Hoe lang zit kent ze ondertussen de leidsters? Als ze haar niet mee laten doen omdat ze huilt leert ze dus heel weinig, hebben ze niet haar interesse te pakken. Het komt wel vaker voor dat kindjes huilen om op een gegeven moment doen ze wel mee. Ik zou ook nog eens een gesprekje met de leidster aanknopen over hoe het gaat. Wat doet ze wel mee en waar zien ze dat ze moeite heeft. Of misschien wel met alles en dan vraag ik me af of ze wel op haar plekje zit. Vind ze het wel leuk?
Zo deden wij het inderdaad ook, niet expliciet corrigeren (‘Nee schat, geen duit maar duiF, zeg maar duif! Duif!’ Etc ) maar wel het correct herhalen in een zin(netje).
Vervelend voor je dochter dat ze moeite heeft met taal. Ik zou nu het behandelplan en de logopedie afwachten en niet zelf dingen gaan uitproberen. Het verschilt echt per kind wat de beste aanpak is bij taalproblemen. Mijn 2 zoons hebben allebei problemen met taal (oorzaak autisme door een genafwijking) maar de aanpak is voor beiden totaal anders, want ze hebben niet dezelfde problemen met taal. Wat je nog wel zou kunnen doen is een DVD proberen van kindergebaren met Lotte en Max, dat zijn DVDs rond een thema, gewoon in gesproken taal, maar ondersteunt met gebaren. Tegenwoordig wordt het leren van gebaren als ondersteunend voor de taalontwikkeling gezien, dus kwaad kan het zeker niet. Daarnaast zijn het leuke DVDs, mijn kinderen vinden ze erg leuk.
Hier ook een Lotte en Max fan! Heb het idee dat het voor het leren praten ook goed geholpen heeft omdat er zoveel woordjes benoemd worden.
Consultatiebureau geeft hierin een tip waar ik het helemaal niet mee eens ben als ik kijk naar jouw situatie en je dochter, ik vind de tip dan ook erg kort door de bocht. Wanneer een kind wel kan praten en het gewoonweg niet wil dan kun je dat stimuleren door dingen pas te gaan doen wanneer ze er letterlijk om vragen zelfs als dat korte zinnen zijn, ze krijgen daardoor een succes ervaring waardoor de zinnen vaak langer gaan worden. Dit ook afhankelijk van de reden waarom ze niet willen praten. Zijn ze koppig of zijn ze verlegen of speelt er een ander oorzaak. In jouw situatie lijkt het er niet op dat je dochter dit kan, ze blokkeert, wanneer je dan gaat forceren en dwingen om haar aan de praat te krijgen krijg je het tegenovergestelde effect. Er wordt dan voor onveiligheid gezorgd want kind wordt gedwongen iets te doen wat ze niet kan waardoor er geen contact meer mogelijk is. Je dochter gaat huilen en trekt zich uit de communicatie terug, helemaal logisch want ze kan het niet en moet het wel doen. Ik zou zeker in de gaten houden of 4 dagdelen peuterspeelzaal + logopedie gaan helpen. Dit helpt vaak alleen bij kinderen die maar lichte ondersteuning nodig hebben wat betreft taal en het dan zelf op gaan pakken. Dit kan niet voldoende zijn, een voorschoolse behandeling zoals bij bijvoorbeeld een taaltrein kan dan zeker een optie zijn. Hier kun je naar kijken door een audiologisch centrum zoals bijvoorbeeld Kentalis. Mijn ervaring is dat er een wereld van verschil is tussen een 4daagse peuterspeelzaal en een voorschoolse behandeling als de taaltrein.
Dat vind ik dus ook. Het heeft veel te lang geduurd! Ik ben inderdaad bang dat als ze naar een andere peuterspeelzaal gaat ze weer moet wennen en misschien dicht slaat. Ze is een gevoelig meisje. Bij een leidster voelt ze zich zeker op haar gemak die knuffelt ze ook. En dit doet ze niet zomaar bij iedereen. Ze kent de leidsters nu iets langer als een half jaar. Het gaat ook steeds beter. Ze lacht als ze binnenkomt en gaat meteen spelen. Zwaait bij de raam naar mij en gaat weer verder spelen. Als ik haar kom halen zie ik ook dat ze gewoon op de stoel zit in de kring of ze is mee aan het dansen. Daarom vind ik het zo vreemd dat ze dit zeggen. Ik weet het is elke keer een moment opname natuurlijk als ik kom en zie haar niet een hele ochtend maar toch.. Een gesprek hebben we laatst gehad en daar werden deze dingen besproken zoals niet mee doen met de groep en ze word schijnbaar gemeden in de groep. Dat vond ik ook raar want buiten of in de klas als ik er ben krijgt ze gewoon aandacht van andere kinderen. Veel dingen die gezegd zijn herken ik haar helemaal niet in. En dat heb ik ook aangegeven. Er zijn beelden gemaakt bij het observeren (hiervoor heb ik toestemming gegeven). Ik dacht dat we die wel te zien kregen, Maar toen we het gesprek hadden hebben we deze niet gezien. Ik ga hier zeker nog om vragen. Wat ik ook niet begrijp is dat ze iemand anders tips laten geven over hoe je haar het beste kan benaderen. Als ze die beelden zouden laten zien dan kan ik ook vertellen hoe ik haar help in die situaties. Dat is toch veel beter lijkt mij? Zover ik kan zien met halen en brengen vind ze het wel leuk daar. Ze gaat er vrolijk naar toe en komt vrolijk weer naar buiten.