Ik denk dat er maar weinig "normale" mensen zijn die dit overkomt. De meeste mensen (zeker met kinderen) hebben een netwerk en contacten. Die gaan je in de loop van de week toch missen? Als je dat niet hebt zou ik daar zeker wat aan doen.
Ik las zojuist dat de vader in het buitenland woont en dat ze vaker lange tijd daar waren. Daardoor vond niemand het vreemd om ze een tijdje niet te zien. https://www.ad.nl/rotterdam/jeugdinspectie-onderzoekt-overlijden-vrouw-rotterdam-west~a1a868fc/ In dit bericht staat wat meer informatie. Ik vind het zo vreselijk. Mijn hart brak toen ik het las, arm kind.
Ja ik las het artikel en dacht arm poppetje! Ik ben ook alleenstaand. En ik wil zodra mijn kind het enigzins begrijpt en snapt ook leert hoe hulp in te schakelen. Maar ik app dagelijks wel met minimaal 1 vriendin.
Super zielig. Ik snap eigenlijk niet dat de hond bij vader in België zit en het meisje hier bij een pleeggezin.
Waarschijnlijk heeft de vader dan geen gezag of zijn er zorgen over zijn thuissituatie, waardoor zij niet direct bij hem geplaatst wordt. Waarschijnlijk zal de Raad voor de Kinderbescherming onderzoek doen naar waar dit meisje moet gaan wonen op langere termijn en als eerste zal daarbij gekeken worden of dat bij vader of anders bij familie kan.