Verschrikkelijk dit Je zal het als ouders zijnde zien gebeuren Weet nog dat ik vroeger als er een bus aan kwam meteen de stoep op fietste omdat ik dat zo eng vond. Ik heb met rijlessen ook van mijn instructeur geleerd om met uitstappen eerst altijd in spiegel en over schouder te kijken voor je de deur opendoet. Hij vertelde me ook het trucje om met je rechterhand de deur open te doen, dan kijk je sws over je schouder.
Het kind viel doordat een deur van een taxi plotseling werd opengedaan toch? Dan heeft de taxichauffeur niet goed opgelet voordat hij de deur opendeed?
Kan ook een passagier in de taxi zijn geweest. Hoe dan ook vreselijk voor alle betrokkenen, niemand heeft dit gewild.
Vreselijk… Ik heb een straat verderop gewoond en heb mij altijd verbaast dat zoiets niet eerder is gebeurd daar. De stadsbussen rijden daar als mallen door de toch al te smalle straat, om maar net op tijd bij het busstation aan het eind van de straat te zijn. Neem daarbij de lukraak overstekende voetgangers, studenten en toeristen, en de langs je heen flitsende scooters en fietsen… de buschauffeur en de taxichauffeur zijn beiden meegenomen voor verhoor, al hebben de ouders van het meisje daar niets meer aan
De hele stad is in shock hier. Er worden steeds meer bloemen gelegd op de plaats van het ongeluk. De ouders zijn vanuit het buitenland hier komen wonen voor de promotie van moeder. Dat maakt het nog hartverscheurender.
Echt verschrikkelijk dit. Wat een ongelofelijk drama. Hier hebben we fietspaden dus zullen dit soort ongevallen niet gebeuren maar het zal je maar overkomen, echt.. Hoe kom je hier ooit weer bovenop? Is dat überhaupt nog mogelijk?
Verschrikkelijk. Ik ben zelf ooit als kind leeftijd groep 7/8 denk ik, ook op de weg beland. Geparkeerde auto bij de bakker, klein kindje erin, geen kinderslot. Slaat ineens de deur open toen ik er net langs fietste. Ik lag midden op straat. Gelukkig in een dorp en toevallig niet net een auto of erger. Moeder stormt boos de bakker uit en geeft kind 2/3 jaar op zijn donder. Zo jong als ik was heb ik toen gezegd dat het niet de schuld vh kind was, maar van haarzelf. Een enorm blauw bovenbeen en wat had ik een geluk. Dit bericht blijft maar door mijn hoofd spoken. Verschrikkelijk. Voor iedereen maar ik geef mijn kids nog even een extra kus nu ik op bed ga... Zo erg voor alle betrokkenen en nabestaanden...