Voor die schoondochters vrees ik wel hahahahahha Of hij valt op mannen en dan heb ik hopelijk een schoonzoon die ook zo gek is op mij zoals mijn man mijn ouders hihi
Hier geen herkenning gelukkig. Wel jammer dat het voor sommige zo gaat qua opmerkingen. Ik had echt de hoop voor weer een jongen en aangezien we het bij de 3e niet wisten qua geslacht werd dat wel een vreemd gevonden. Meer niet, maar hier stond gezondheid zo voorop dat er ook niemand wat durfde zeggen misschien.
Ik gaf mensen de kans niet eens. Als ze aan mijn vroegen waar hoop je op, was mijn antwoord een baby. Nu de vraag weet je wat het word... Ja een jongen en daar zijn we ontiegelijk trots op. Zijn ze al uitgeluld voor de willen gaan beginnen.
gefeliciteerd! Leuk toch een huis vol jongens. Ben benieuwd hoe iedereen reageert. Laat het even weten. Ik hoop van harte dat je veel leuke reacties krijgt!
Jouw oom klinkt als mijn vader mijn moeder is ook zijn huishoudster. Ik erger me er kapot aan maar mijn moeder zegt dat het haar schuld is en het zelf heeft veroorzaakt. Mijn achternaam zou hij misschien ook wel vreemd vinden al is het wel zijn achternaam natuurlijk. Mijn broertje heeft een dochter dus dat is dan weer geen stamhouder. alleen ben ik dan weer wat ouderwets op dat gebied dus kinderen hebben achternaam van mijn vriend.
nou ik denk dat bij meer dan twee meiden mensen er ook wat van gaan zeggen maar het lijkt dan wel minder of minder negatief.
Klopt denk ik wel, want het zijn ook meestal vrouwen die het zeggen en die hebben zelf dan misschien die voorkeur denk ik soms
Dat is het absurde idd, voor een meisje had hij het anders gevonden. Is toch minder belangrijk die vrouw wat dat betreft ...
Ja hoor herkenbaar. Dacht altijd dat ik ook een meisje zou willen, heb een zoontje van 3 jaar, nu 8 weken zwanger van de 2e en een sterk gevoel dat het weer een jongen gaat zijn! Zie mijzelf nu meer als een jongens mama eerlijk gezegd, maaarr, tuurlijk zouden wij ook reuze blij zijn met een meisje erbij
Toen ik zwanger was van de 2e had ik gehoopt op weer een zoon. Vooral voor de oudste want die wilde heel graag een broertje. Mijn schoonmoeder wilde heel graag een kleindochter en toen ik vertelde dat het een jongentje was. Nou, je had het gezicht moeten zien. Er stonden nog net geen tranen in haar ogen van teleurstelling en er kwam een O, leuk uit. Daarop heb ik gewoon gezegd dat ze best wat enthousiaster mag zijn. Inmiddels is ze hartstikke gek met hem hoor...
Als maar gezond is Ik vind/vond mijn echte jongensmama maar kreeg een meisje. Nog steeds soms beetje schakelen. Maar zei ook meteen dan wordt het een stoer meisje ik ben bezig voor een tweede. En nu vraagt men al waar hoop je op Ik zeg dan wederom gezondheid is het belangrijkste. Ik zou het zelf erg leuk vinden om ook een jongen te mogen krijgen, maar voor mijn dochter hoop ik op een zusje. Dus het is goed wat het wordt. Al denk ik dat de 2de ook een meisje gaat zijn hihi.
Ik heb 2 meiden, bij de jongste dacht iedereen dat t een jongen zou worden, gut wat vond ik t leuk om een roze partypopper in de lucht te schieten Ik ben ontzettend blij en gezegend met mn 2 meisjes, mn vriend moest wel nog echt omschakelen na de geslachtsecho, maar is net zo blij met zn dochter
Hier eigenlijk niet echt mee te maken. Bij de eerste was ik overtuigd dat het een jongen was en bleek gelijk te hebben, bij de 2e was ik overtuigd van een meisje en wederom gelijk en nu neig ik ook wel weer naar een jongen eerlijk gezegd. Zoon hoopt nu wel dat het een jongen is, net als dat hij hoopte dat nichtje een neefje zou worden, maar dat heeft een hele andere reden. Toen zijn neefje 7 jaar geleden geboren werd bleek hij een ernstige genetische afwijking te hebben en niks van de dingen ooit te kunnen gaan doen die hij maar ook mijn broer bedacht hadden om te gaan doen (lego spelen, voetballen etc) hij heeft daar enorm veel verdriet van gehad en zoals hij het aangeeft hoopt hij dat alsnog in te kunnen halen, zeker nadat zijn neefje is overleden. Wij voelde het ook enorm dubbel, enerzijds gunde we mijn broer ook een gezonde zoon zodat hij zijn dromen alsnog met hem kon waarmaken, anderzijds zou dat het verlies nog veel zwaarder maken. Waren pril zwanger toen hij overleed.
tja misschien is het moeder/dochter/kleindochter ding toch wel vaak heel belangrijk voor vrouwen. Ik heb geen idee, weet niet hoe het is om een meid te hebben. Dat ik in verwachting was van de eerste had ik ook een lichte voorkeur voor een meisje. Geen idee waarom want leuker lijkt het me niet maar had blijkbaar gewoon te maken met vrouwendingen die we dan zouden kunnen delen. Maar ik ben zo gek op mijn jochie dat ik me nu niets anders meer kan voorstellen eigenlijk.
Wij hopen heel erg dat we nog een kindje krijgen. En beiden hipen we ooit ouders te worden van een dochter. Gewoon omdat we benieuwd zijn hoe een meisje zou zijn. Mochten we een derde krijgen en blijkt het een derde zoon te zijn, dan ben ik daar heel blij mee. We hebben al twee zulke leuke jongens, dat kan gewoon niet tegenvallen. Maar ik zou misschien wel een traantje laten om het feit dat ik dan nooit een dochter zal hebben. En dan vooral het idee van een volwassen dochter later, is een diepe wens. Maar zoals zoveel wensen in het leven, weet ik dat het best kan dat het niet gaat gebeuren. En dat is prima. Drie mannen die me straks op kunnen tillen. Voor wie 'moeder' stiekem toch altijd één van de belangrijkste mensen in zn leven blijft. Zonen zijn fantastisch. En dus herken ik wat je zegt ts. Ik heb een familielid die iedere keer dat onze oudste zoon druk is verzucht: "Arme jij! Ik ben zo blij dat wij een dochter hebben!" Ik ben dan zo verbaasd. Tuurlijk, mijn zoons zijn weleens druk, maar vooral super lief, gezellig en knuffelkonten. En dat drukke, dat is maar even en daar doe ik soms keihard aan mee. Lekker dansen door de tuin, stoeien, springen op bed. Supergezellig. Ze vroeg of wij nog een derde wilde en wij gaven aan dat we dat bijzonder fijn zouden vinden, nadat we zo lang op de tweede hebben moeten wachten. Zegt ze: " Maar dat kan weer een jongen zijn hè!" Ehm ja. Dus? Gelukkig is ze dol op onze jongens, maar ze wil er zelf geen. En dan denk ik: ik hoop dat je er op een dag achter komt hoe heerlijk zonen zijn!
Ja, dat denk ik ook wel. Mijn schoonmoeder heeft zelf ook 2 jongens, dus ze zal ergens het gevoel van een meisje misschien missen. En dat is ook prima, maar haar reactie kwam over alsof een jongen niet goed is. Terwijl mijn kinderen echt mama's kindjes zijn. Heerlijk knuffelen, mijn oudste vindt winkelen geweldig.
Ik ben heel bang dat deze baby een jongen zal zijn.. Niet om mij, ik vind onze zoon geweldig en zou tekenen voor weer zo'n heerlijk kind. Maar mijn partner hoopt erg op een meisje, bij de zwangerschap van onze zoon al. Ik zag echt de teleurstelling op zijn gezicht toen de echoscopiste zei: 'een prinsje'. Dat heeft volgens mij echt niets met zijn persoonlijke voorkeur te maken, maar omdat hij weet dat zijn moeder meer geïnteresseerd is in meisjes omdat ze zelf geen dochters heeft. Wel twee kleindochters dankzij het broertje van mijn partner. Die meiden behandelt ze echt alsof het haar dochters zijn (wat ik persoonlijk echt niet gezond vind).. Mijn zoontje is een veel leuker persoontje vergeleken met die meiden, dus waarom ze die voorkeur heeft? Maar goed, het is wat het is.
Ik denk dat het ook was gebeurd als je toevallig een meid had gehad en opnieuw een meisje erbij kreeg. Mensen gaan er standaard vanuit dat iedereen het liefste van beiden geslachten wilt, en moet ook eerlijk zeggen dat ik ook bijna nooit om mij heen hoor dat ze hopen op alleen meisjes of alleen jongens. De meesten zeggen toch wel dat ze graag ook nog van het andere geslacht een kindje zouden willen hebben, wel in de trant van als het maar gezond is maakt het geslacht niet uit maar zou het wel erg leuk vinden als de volgende het geslacht is wat er nog niet is. Ik hoopte stiekem ook heel erg dat er sowieso een meisje bij zat, en toen dat ook zo was maakte het mij niet uit dat ik straks 2 jongens heb en een meisje ipv één jongen en 2 meiden. Niet dat 3 jongens niet welkom waren geweest, en had het dan net zo leuk gevonden. Maar wilde zelf gewoon heel graag ervaren het verschil tussen jongens en meisjes wat je vaker hoort.
Ik zou juist dan hopen dat het een jongen is. Als het een meisje is dan valt je zoon misschien wel buiten de boot bij je schoonmoeder met al die meiden. vreselijk dit van je schoonmoeder....is niet normaal Is ze wel lief voor jullie zoon?