dit. als zij al langer met je zoontje speelt, wordt hij niet nu pas geconfroteerd met het 'bazige' wat veel meisjes hebben (mijn dochters ook) misschien dat je zoon nu anders reageert omdat jij er nu bij bent en ook nog eens probeert op te lossen voor hem. Laat hem lekker voor zichzelf opkomen ALS hij er last van heeft. je kunt wel een voorbeeld geven door haar te corrigeren als ze tegen jou zegt dat je iets 'moet'. In de trend van: ik moet niks schat, je mag wel vragen of ik het WIL'
Wat gebeurt er als je niets doet? Kinderen kunnen dit vaak heel goed zelf oplossen en daar leren ze van
Ik herken het bazige ook bij onze meiden, en het zoontje neemt het nu ook over. Hij is het zat om constant bevelen aan te horen Als andere kindjes hier komen (vooral kindjes die nog moeten leren hoe zich te redden in een groep peuters) spring ik wel tussen om uit te leggen aan mijn dictatoren dat het kindje niks moet, en helemaal zelf mag kiezen.
Andermans speelgoed is per definitie interessanter hoor ik las pagina 1 nog eens en ben van mening dat jouw zoontje prima voor zichzelf kan opkomen. Spelverdeling hoeft niet altijd precies 50/50 te lopen. En wellicht vindt hij haar gedrag gewoon grappig. Als ik jou was zou ik gewoon lekker koffie gaan drinken als kinderen spelen, en niet op details letten. Even in de gaten houden dat ze niks slopen/gooien of gaan slaan, maar voor de rest klinkt het een prima op elkaar ingespeeld stel (wat wij als volwassenen als 'oneerlijk' spel zien, hoeft voor de kinderen helemaal niet zo te zijn)
Onze oudste is ook een kleine Fidel zo af en toe. Mama, geef mij. Mama, ik wil. Mama, jij moet. Mijn reactie is dan.... Pardon?! Met zo'n gezicht Oeps, zegt hij dat en corrigeerd zichzelf snel met een Mama, mag ik asjeblieft wat drinken? En dat doe ik bij andere kindjes dus ook, die hier spelen. Ik wil zo niet worden aan gesproken. En de oudste ook niet. Als hij wordt gedirigeerd door een kindje, dan loopt hij weg met de mededeling dat hij zo niet meer wil spelen want daar vindt hij niks aan. Even een klein gesprekje voeren en vaak is de lucht dan weer geklaard Waar ik meer moeite mee heb, zijn van die vriendjes die alles 'beter', 'meer' en 'aaaalaaaaaaaang' hebben. 1 vriendje heeft er nogal een handje van om zulke dingen te zeggen. Voorbeeldje. De oudste komt uit school, samen met vriendje die komt spelen. Ik vraag wat ze gedaan hebben. Die van mij: ik heb een mooi spinnenweb met de kralenplank gemaak. Vriendje : pffffft, die van mij was veeeeeeel mooier. E ze gaat het dan de hele tijd. Mijn oudste krijgt er onderhand een minderwaardigheids complex van. Dus ik probeer het gedrag van dat vriendje te negeren en even iets meer door te vragen bij mijn zoontje hoe mooi het plankje was, dat hij er mooi veel moeite voor heeft gedaan en of hij het leuk vond om te doen. Moeilijk hoor, dat opvoeden.
hahah maar je leest niet zo goed denk ik.zoontje corrigeert wel haar manier van zeggen. en ook dingen die niet mogen verteelt hij aan haar. je mag niet over hekje heen, of 'dat is van mijn moeder'. etc. het gaat mij niet echt om hoe zij het vraagt maar wat ze allemaal wilt. en ik schreef trouwens ook dat ik me niet mee bemoeidde. dus niet zo dat ik het vr hem probeer op te lossen.
ik zou ze er denk ik ook op wijzen dat ze niet samen hóéven te spelen. Zij mag ook met iets anders spelen dan waar je zoon mee speelt en andersom. Wil jij met dit spelen? Prima, en jij met dat. Echt samen spelen is nog steeds moeilijk merk ik, ook voor 4 jarigen. En verder corrigeer ik kinderen hier in huis van een ander net zo als ik de mijne corrigeer. Meestal maak je als 'vreemde' ouder ook wat sneller indruk
ik doe ook niets hoor. heel weinig.ik blijf ook niet bij hen de hele tijd.als er iets is komen ze zelf om te vragen. nou; ze hadden dus een mening verschil over wie mocht verstoppen en wie tellen. dat hebben ze opgelosd door beide tegelijk te verstoppen en dan weer tellen. ze vonden het wel erg leuk zo.
maar ze willen wel dus samen spelen. daarom zet het meisje speelgoed naast haar zich zodat zoontje daar niet mee speelt. hij moet dus dingen doen voor haar opdrachtjes ipv zelf iets anders te spelen.
Lekker zo laten dan.. daar leren ze allebei van! Ik heb vandaag het pestkopje van de klas maar eens uitgenodigd om te komen spelen (zag de papa bij kinderhockey). Eens even kijken hoe die interactie is...en ze kunnen er beide van leren. Ze zijn allebei zeer mondig maar zoon is rustig en het meisje (!) is een kattekop. Ze komen er waarschijnlijk wel uit samen. Zoon mag leren wat meer voor zichzelf op te komen en meisje moet leren anderen de ruimte te geven...
ik ben benieuwd! plaats straks aub hier weer je ervaring! ik heb wel de afspraak van 2 ochtenden per week, naar 1 ochtend verminderd. dan is er net geen tijd voor elkaars speel te verpesten dacht ik. maar goed; hier was de playdate geen idee van papa's mama's natuurlijk. zoontje en het meisje zijn beste vrienden van elkaar al heel lang. zij wilden elkaar zien omdat ze elkaar missen in de laatste tijd. ik zou niet weten hoe mijn zoontje zou reageren als ik het pestkopje van zijn psz klasje zou uitnodigen. hij zou dat niet accepteren. en het jongentje gewoon terug sturen hahaha.
Mijn dochter geeft ook bevelen. Zo zegt ze tegen mijn vriendin 'jij mag niet praten want dan hoor ik de tv niet' en ook regelmatig 'jij moet'. Ik erger me hieraan en probeer haar thuis te leren 'mag ik'. Het heeft alleen veel tijd nodig merk ik. Ik heb hier met mijn vriendin over gesproken. Jouw huis, jouw regels. Ik wil graag dat zij mijn dochter net zo aanpakt als haar zoons. Zo zet ze mijn dochter dus ook rustig op de gang. Ook in mijn bijzijn doet ze dat. Het is maar net wie er op dat moment met mijn dochter bezig is, we bemoeien ons niet tegelijk met 1 kind. Dus als ik paardje speel met haar zoon en mijn dochter springt op haar bank dan grijpt zij in en niet ik, snap je? Je kunt als dat meisje komt spelen wel invloed uitoefenen in het spel. Als ze samen gaan lego-en dan geef je ieder de helft van de blokjes. Gaan ze knutselen? allebei de helft van de knutselmaterialen in hun eiegn bakje. Bespreek het eens met haar moeder. Het is helemaal niet erg dat je hier tegen aan loopt, je valt haar kind niet af maar wilt beide kinderen iets leren en op een lijn met haar zitten. En mijn mening is dat opvoeden niet alleen thuis gebeurt maar ook op de psz, kdv, school en bij anderen thuis.
vandaag gaat het prima! ik denk dat ze dan 1 ochtend per week met elkaar moeten spelen. zo hebben ze elkaar gemist. zoontje kreeg cake(ze hft het zelf gebakken!) en een valentijn kaartje, zoontje gaf zijn kaart aan haar die hij vr haar had geknutseld. allebei blij!
Mijn dochter heeft ook een vriendinnetje wat erg bazig is. Soms is dat erg lastig, vooral om ze dan toch maar 'te laten'. Voor de moeder van het 'volgzame kind' is dat toch lastig om aan te horen Maar ik merk dan mijn dochter er soms echt genoeg van heeft, en dan tegengas geeft. Hierbij heeft ze vaak moeite met doseren, ze laat het te lang over haar kant gaan en dan ontploft ze ineens, waardoor haar vriendinnetje zich rot schrikt en dan heb ik 2 huilende meiden. Dan troost ik ze en praat ik er even over met ze, maar ik laat het toch maar even gebeuren, ze moeten allebei leren van elkaar vind ik. Ik laat het natuurlijk niet uit de hand lopen, en met spullen gooien of elkaar pijn doen is not done. Mijn dochter haar vriendinnetje is hier vaak 3 of 4 middagen, en ook zij kan gewoon naar de gang vertrekken als ze met spullen gooit of slaat, net als mijn dochter. Ik vind niet dat ik haar dan aan het opvoeden ben, ik leer haar wel de regels in mijn huis. En ik wil niet dat ik mijn dochter wel straf geef voor zulke dingen, en haar niet, ze gaan nu dus gelijk op als ze hier spelen
hahaha het is meer man-vrouw neigingen! zij loopt binnen en doet haar jas uit.zoontje dan: 'hallo A, wat zie je er mooi uit met je kleding!' en van die valentijn kaartjes enzo. hihihi