Hoi dames, Ik vraag me steeds af of je 100% zeker bent van de naam die je gekozen hebt. We willen ons kindje nu 3 namen geven. De 1e zal de roepnaam zijn en de andere 2 vernoemingen. De vernoemingen zullen we verder natuurlijk niet gebruiken maar de roepnaam is de naam wat we jaaaaaren gaan roepen en aanhoren. We hebben een naam op het oog die we zelf nog nooit eerder gehoord hebben en ook niet veel voorkomt dus moeten daar zelf ook aan wennen maar vraag me dus af wanneer je kan zeggen dat je eraan gewend bent. Soms moet je een naam een aantal keren uitspreken, maar als ik dat doe ben ik steeds bang dat anderen het horen of dat ik het uitspreek op moment dat er bezoek is dus. Het moet dus geen gewoonte worden om het uit te spreken. Hoe doen jullie dat?
Toen wij hoorden dat we ern jongen kregen wisten wij gewoon direct de naam. Zo van: ja dat is hem gewoon. Dus 100%. Wij gebruiken hem samen wel maar niet constant of standaard. Ik merk ook wel dat ik soms moet oppassen als ik over "als ..... De baby er straks is praat". Ik noem hem onderling dus toch liever hij of baby. Maar af en toe lijkt me om te wennen wel goed hoor!
Nee, nog steeds niet 100% zeker komen er telkens weer op uit maar blijf me ook afvragen of deze naam wel mooi genoeg is...
Pfff bij mijn dochter wist ik het meteen, want die naam had ik al jaren. Gelukkig vond mijn vriend die uiteindelijk ook het leukst. En nu... Ik heb geen flauw idee welke namen ik leuk vind... Ik twijfel bij elke naam...
Bij beide kinderen had ik pas nadat ze enkele maanden oud waren, dat het niet meer gek/onwennig voelde om hun naam hardop te zeggen Dat staat denk ik los van twijfels of het de goede keuze is geweest.
Meisjesnaam wisten wij direct, waren helemaal van overtuigd, gelukkig werd t een meisje want jongensnaam was tot het eind niet 100%. Hoewel die volgende keer gewoon weer optie zou zijn.
Lemmy was ik vanaf dag 1 helemaal zeker van. Ook een naam die je vrijwel nooit hoort. Was er direct aan gewend en ben er nog steeds ontzettend blij mee. Liv vind ik prachtig maar af en toe denk ik had ik maar voor Livvy gegaan.
Lijkt me lastig als je achteraf toch een andere naam of variant op de naam had willen kiezen. Je moet in Nederland ook zo snel al een naam hebben terwijl je er misschien eerst aan wil wennen en wilt kijken of die naam wel bij het kindje past.
Wij hadden al een meidennaam naar blijkt dat we een jongen gaan krijgen. Zo moeilijk! Direct na de geslachtsbepaling riep ik een naam die mijn vriend geijk geweldig vond, ik moest er nog erg aan wennen. Nudenk ik dat hij die naam gaat krijgen, blijft toch steeds het leukst. Enige wat ik niet keuk vind is dat het lijkt op een andere naam die ik dus helemaal niet vind. Het heeft dezelde klank. Om die reden twijfelen wij nog steeds maar een leukere naam kunnen we niet bedenken. Of ja eigenlijk wel maar zo heet de buurjongen al.... zo moeilijk!!!! Als e niet warn verhuisd had dat waarschijnlijk de naam geworden
Bij de meisjesnaam wisten we het gelijk en waren we het er gelijk over eens. Een jongensnaam hadden we niet en hoefde ook niet bleek uit de geslachtsbepaling. Nu hebben we al een tijdje een jongensnaam maar denk ik dat we heel veel moeite gaan krijgen om een leuke meisjesnaam te vinden. En manlief is er weer van overtuigd dat we weer een meisje krijgen en hij had het vorige keer ook goed.
Van de voornaam altijd 100% zeker geweest, bij de 2e / 3e naam zijn we wel geswitched Bij m'n zoon ook altijd 100% zeker geweest, ook van de tweede naam.
Zodra we een naam hadden waar we beide achter stonden en staan, bleef dit ook de naam. Deze keer hebben we laatst nog de naam veranderd, maar niet vanwege twijfel, maar omdat iemand in de familie zo blijkt te heten (mijn vriend is daar niet zo oplettend in, helaas)
Tja... Dan wordt het lastig. Ik twijfelde heel erg aan 2 namen. Bijna 9 maanden lang. Wordt het Chloé of Skye... Uiteindelijk heb ik op het laatste moment een andere naam bedacht waarvan m'n vriend ook gelijk enthousiast over was.
Exact hetzelfde hebben wij ook...eerder schreef ik nog dat we bleven twijfelen tussen twee namen en plots was daar een heel andere naam die we gelijk allebei leuk vinden en alsof de puzzelstukjes op hun plek vallen!
Meisjesnaam 100% Jongensnaam twijfel ik over, manlief vind hem helemaal geweldig. Ik probeer er nu al een jaar aan te wennen maar ergens went hij niet. Maar ik weet ook geen andere naam voor een jongen.
Nee, en nog steeds niet.. Ik vind het wel een hele mooie naam, en ben blij met de keuze, maar ik ben een twijfel kont xD en nooit 100%zeker
Ik ben er nog steeds niet 100% over uit !!!!! Hij wordt in augustus 1 jaar oud... Nee, wij waren echt mega-twijfelkonten. Ik wilde hem graag Jamie noemen, maar mijn partner was er op tegen. Uiteindelijk hebben we de tweede naam van mijn partner als roepnaam gebruikt; maar gebruik ik een koosnaampje voor mijn kleine kereltje. Misschien als hij wat ouder is, dat zijn naam bij hem past. Nu vind ik de naam nog 'te volwassen' voor zo'n klein mooi schattig ventje.