Tja, de titel zegt het al.... Wij zijn nu zwanger van de tweede en hebben al een naam in gedachten. Vrij snel nadat we wisten dat het een jongen was besloten we deze naam te willen gebruiken. Maar... Ik begin te twijfelen! En niet zo'n beetje ook Zo erg, dat ik de ene dag de naam wel mooi vind en de andere dag niet. Ook ben ik naar andere namen opzoek en eigenlijk zijn er weinig namen die aan deze naam kunnen tippen. Ik weet het gewoon even niet meer. Hebben jullie ook deze ervaring? Ik hoopte eigenlijk dat het iets hormonaals is, maar ik wordt er wel heel onzeker van... Groetjes
Wil je dan optienamen van ons horen? Er geen andere namen aan deze jongensnaam die je nu hebt kan tippen heb je hem nu al toch?
o ja, ik heb ook zo zitten piekeren. Na eindeloze onderhandelingen (echt, de VN is er niks bij) voor een naam gekozen en toen kreeg ik ineens de zenuwen. Hoewel ik het dus echt een mooie naam vond! Ik was bang dat ik hem later misschien niet meer mooi zou vinden, als het kind dus al zo heette en wat dan... Uiteindelijk toch gewoon gedaan, en het is prima afgelopen natuurlijk Ik hou het op hormonen in combinatie met de spanning die het krijgen van een kind nu eenmaal met zich meebrengt. Gewoon even diep ademhalen......
wij hebben al geruime tijd een naam in gedacht, twijfel hoort er denk ik gewoon een beetje bij hoor! Volg je gevoel en zeker je eerste ingeving! Die is in de meeste gevallen gewoon het beste!!
Hoort erbij een beetje bij. Wij wisten al 4 jaar dat als we een jongen zouden krijgen we hem X zouden noemen. Vier jaar met de billen bij elkaar of de naam in onze omgeving niet gebruikt zou worden. Eindelijk zwanger, een jongetje en toen.. Begon ik te twijfelen! Mijn man dacht dat hij gek werd. Nu heb ik hetzelfde. Kennelijk heb ik moeite met dingen definitief maken 😉
Tis en blijft lastig Heb nog eens een vergadering met m'n man gehad en nu vind ik het wel weer "de mooiste" naam. Ik hoop dat die twijfel snel voorbij is want de weken vliegen om!
ha dat gevoel ken ik! heb er zelf ook een topic over, met eventuele suggesties. (Lorenzo) Mijn vriend wordt onderhand stapelgek van me, en ik begin mezelf ook aardig vervelend te vinden met dat getwijfel.. Ik denk inderdaad ook gewoon dat het de hormonen zijn.. rotdingen!
Ik denk idd ook hormonen. Mijn man zei al, dat had je bij de eerste ook maar lang niet zo erg als nu (ik weet daar niks meer van hihi)