Ben vandaag weer zo beroerd! Ik moet eigenlijk naar school voor een tentamen maar ik trek het gewoon niet! Ook moet ik een verslag inleveren maar ik heb het niet gemaakt omdat ik de laatste week steeds zo beroerd ben. En ik ben ook net begonnen met een stage, waar ik het wel moest vertellen dat ik zwanger ben omdat ik steeds zo misselijk en lamlendig ben. Ik word er zo gestresst van! Als ik had geweten dat ik zwanger zou worden was ik nog niet begonnen met mijn stage, maarja dat weet je niet he Ik ben vorige week een dag thuisgebleven van stage en ze hadden alle begrip gelukkig maar ik voel me er zo lullig onder! Morgen moet ik weer en ik zie er nu al tegenop Hoe deden jullie dat de eerste weken als je zo beroerd was?
Ik heb dat dus ook en vandaag ziek gemeld. Als het echt niet gaat, dan gaat het niet. Voel me ook ontzettend bezwaard hoor.
Ik ben naar een acupuncturist gegaan. Was nog één dag hondsberoerd en daarna nooit meer misselijk geweest. (en dat met drie naaldjes!) Echt een aanrader! (Die van mij zat in Franeker, komen ze zelfs vanuit Emmeloord naar toe)
Ja, ik lees het ook net bij je andere topic Ik heb naar m'n docenten gemaild en kreeg gelukkig al een heel lief en begrijpend mailtje terug. Maar stage vind ik veel erger. Hoezo 'roze wolk'.. Nou, we zijn vandaag in elk geval lekker met zn tweetjes ziek zwak en zwanger..
Heb ik ook gehad.. Maar het is toch even doorzetten, ik wilde geen achterstand opbouwen. Ik ben vanaf week 6 tot week 12 bijna hele dagen door misselijk geweest en gelukkig nam het in week 13 enorm af. Ik heb me tot nu toe nog geen één keer ziek gemeld ivm mijn zwangerschap. Puur omdat er misschien nog een dag gaat komen dat ik het echt zwaar krijg en dan hoef ik me niet vervelend te voelen dat ik me een keer ziek meld..
De eerste weken verliepen ook niet zo soepel bij mij. Veel moe, misselijk, beroerd gevoel.. Dat je gewoon lekker in je nestje wil kruipen! Soms kon dat ook wel, (ik was nog bezig met een deeltlijd opleiding), maar meestal ook weer niet. Dan was het doorzetten en flink werken, en gelukkig maar.. Nu heb ik een diploma op zak waar ik veel aan heb later! En hey, voel me nu ook stukken beter als voorheen! Time flies when you're busy Steun van je omgeving is ook heel belangrijk!
Ben ook doodmoe duizelig en misselijk... Ik ga wel gewoon naar mn werk, maar draai echt op halve kracht. Zoals vandaag: vanochtend echt een drukke ochtend gehad, dus nu is mn energie voor de dag echt op. Dus lekker rustig aan doen en alles wat ik nog doe is meegenomen... Nog twee weekjes en dan vakantie.....
Ik heb bij beide zwangerschappen de eerste maanden het niet makkelijk gehad. Bij de eerste lag ik met 7 weken in het zh, uitgedroogd aan een infuus ivm het spugen. Dit hield aan tot 20 weken. Ik ben vanaf week 11 weer gaan werken. Kotste smorgens wel de longen uit mijn lijf maar ging wel. Afleiding werkte voor nl erg goed. Bij deze zwangerschap heb ik tot 30 weken me ziek en misselijk gevoeld. Ook veeel spugen etc maar niet zo extreem als bij de eerste. Ik ben gewoon elke dag gaan werken etc. Ik wilde niet toegeven. En ik heb ook dagen gehad dat ik dacht dat ik niet meer kon maar toch volhouden... Op een gegeven moment zit het in je dagelijkse routine. Klinkt raar maar je raakt eraan gewend. Succes met alles en probeer toch door te gaan. Zo gaan de dagen sneller en denk je niet de hele tijd, oh wat voel ik me beroerd... Succes
Precies.. Als je het druk hebt, ga je er niet steeds aan denken waardoor je het een beetje 'vergeet'.. Ik heb op m'n werk ook vaak boven de wc pot gehangen en had standaard m'n tandenborstel daar liggen..
ik ben gelukkig nooit beroerd geweest ik was wel vreselijk moe in het begin en als ik dan thuis kwam van me werk om 14.15 dan dook ik gelijk me bed in tot 16.30. ziek gemeld heb ik nooit gedaan
Heb ook dagen dat ik me mega beroerd en moe voel. Ik heb er ook wel eens aan gedacht om me ziek te melden, maar dan denk ik morgen en overmorgen of zelfs volgende week zal het niet veel beter zijn en ik kan toch moeilijk een paar weken thuis blijven. Ik zet dus ook maar door en de afleiding helpt wel wat.
doorzetten moet wel lukken natuurlijk. Ik ben al vanaf het begin moe en misselijk, maar geef echt niet snel op. Vanmorgen ging het gewoon echt niet, dan kan ik wel gaan maar wie maak ik daar dan gelukkig mee? Ik moet ook vaak op het werk overgeven, dus daar laat ik het niet om. Als het niet gaat dan gaat het gewoon niet. Alleen jijzelf kan dan inschatten.
Ja, je bent nog altijd baas over je eigen lichaam. Het vervelende is dat ik me er ook nog es heel druk om maak. Ik ben net begonnen met een stage en voel me gewoon heel lullig. Ik weet alleen niet wanneer ik me lulliger voel, als ik er niet ben of ik ben er wel en heb m'n hoofd er niet bij omdat ik zo beroerd ben.. En als ik op mijn stage zou moeten overgeven zou ik echt in paniek raken want ik ben doodsbang voor overgeven. Ik ga morgen een acupuncturist bellen, hoop dat die me kan helpen! Guppie, voel je je nu alweer wat beter?
Ik voel me nog hetzelfde. Ga morgen ook niet werken. Ben je met je eindstage bezig? Zou wel fijn zijn als je dat af hebt voor je bevalling natuurlijk. Ben je al lang bezig? Ik zou zelf heel duidelijk zijn en ook zeggen dat je op deze manier niet optimaal kunt functioneren. Is ook zonde van je beoordeling later. Bij mij is het niet zo dat werk afleidt. Het werken lukt een paar uur goed en dan heb ik de knollen gewoon op. Ik heb het geluk dat ik over 2 weken vakantie heb tot eind aug. Ik hoor wel van iedereen dat de eerste weken het rottigst kunnen zijn, omdat je dan zo misselijk en moe bent. Er zijn opechvogels die het de hele zwangerschap hebben, maar ik houd mezelf nog steeds voor dat ik dat niet ben. Ik verwacht dat ik zelf een ijzertekort heb.
Ik volg een deeltijd opleiding, dus mijn hele schoolperiode moet ik stage lopen. Nu sowieso tot eind juni. In de tussentijd ga ik er dus 'even' tussenuit Maar als ik me zo blijf voelen ben ik wel van plan om mijn stage eerst te staken(ben nog maar net 2 weken bezig) en bijv. eind augustus weer op te pakken. Omdat ik net begonnen ben kost het me sowieso heel veel energie, dat heb ik nu gewoon niet. Dan maar een maandje langer door, is ook geen ramp. Ik ben er ook van overtuigd dat ik niet bij de vrouwen hoor die zich 9 maanden ziek voelen En bij mij leidt werken ook niet af hoor, ben er juist veel mee bezig als ik aan het 'werk' ben. Wat rot dat je je nog steeds zo voelt. Ik voel me ook nog belabberd hoor, heb wel wat gegeten maar mijn maag is al weer flink aan het protesteren en ik hoop dat ik het binnen hou Ijzer tekort zou heel goed kunnen, daar kan je je op laten testen toch? Je moet morgen toch naar de huisarts? Ik dacht er ook nog aan om een middeltje van dr.Vogel te gaan proberen, ga ik nog even naar op zoek. Als je de eerste uren wel functioneert, zou je dan geen halve dagen kunnen gaan werken? Of een paar uurtjes? Wel fijn dat je bijna vakantie hebt! Die 2 weken zijn vast zo voorbij!