Ik zie hier altijd heel veel topics voorbij komen om hulp te vragen bij het bedenken van een tweede of derde naam. Maar ik vraag me dus steeds af wat hier het nut van is? Is dit puur omdat dit er dan mooi uitziet op het geboortekaartje, dat het kindje meerdere namen heeft? Verder worden deze namen toch nooit meer gebruikt (buiten misschien op je bruiloft)? Of is het de bedoeling dat hij of zij deze namen ook echt gaat gebruiken? Een vernoeming begrijp ik dan weer wel, als je toch de naam wilt meegeven van iemand die belangrijk voor je is, maar die naam niet te dominant als roepnaam wilt. Haha wie helpt mijn vraag voor eens en voor altijd de wereld uit?
Onze kinderen hebben 3 namen. De 3e namen zijn vernoemingen. De 2e namen hebben we erbij genomen omdat in beide gevallen de combi voornaam+vernoeming niet lekker bekte.
Wij geven een tweede naam, alleen uit handigheid met post eigenlijk Mijn man en ik hebben beide dezelfde voorletter, hij heeft geen 2e naam. Nu wij sinds kort dezelfde achternaam delen, ben ik blij dat ik een 2e naam heb. Maakt alles net iets makkelijker. Verder geven wij onze zoon straks de voornaam van mijn overleden opa als 2e naam. Deze 2e naam heeft mijn broer ook al en vinden we een mooi 'cadeau' aan mijn vader en zijn kant van de familie. Ben benieuwd naar hun reacties als we de naam bekend gaan maken! Een 3e naam vind ik dan weer overbodig
Hier wel een 2e naam wat een duidelijke ouderwetse vernoeming is. Dat hebben ze alledrie. Anders hadden ze misschien ook wel een 2e toffe naam gekregen. Dan een naam die ik dus gaaf vind maar net niet als roepnaam. Gewoon omdat het kan.
Onze dochter heeft 1 naam en dat vind ik ook wel voldoende. Vroeger waren tweede namen vooral doopnamen, maar wij zijn niet gelovig. Een tweede naam als vernoeming vind ik overigens wel mooi hoor, maar kan ook een verplichting worden.
Hier vernoeming beide opa's van kind en omdat de namen als roepnaam niet onze smaak waren, dus nog een naam erbij. Wel roepnaam zelfde naam als officiële naam. Mijn roepnaam is namelijk afwijkend van mijn 2 officiële namen (tja was vroegah heel normaal met doopnamen). Maar handig is het niet!
Bedankt voor jullie reacties so far! Tot nu toe veel dus vanuit vernoeming. Ben vooral nog benieuwd naar de reden van een tweede naam die nergens naar verwijst.
Ik vind een tweede naam mooi staan, ook twee voorletters staat mooi. Wij hebben zelf beide 2 namen en de kinderen ook. Je gebruikt de tweede naam inderdaad nooit, maar de voorletters wel. En misschien vinden de kinderen het wel leuk om de tweede naam te gebruiken.
Onze dochters hebben beide als doopnamen de namen van onze ouders (oudste de oma's en jongste een vrouwelijke vorm van de opa's). Ze hebben wel een eigen roepnaam vandaar dus een 2e en 3e naam. Ik vind zelf meerdere letters als initialen ook erg mooi staan. Mijn man heeft maar 1 initiaal (wel gedoopt maar mijn schoonouders kozen heel bewust voor 1 naam) en dat vind ik altijd maar een beetje saai als je iets moet invullen of bij post .
Mijn eigen tweede naam verwijst nergens naar. Die hebben mijn ouders gewoon gekozen omdat ze dat mooi vonden staan naast mijn voornaam. Overigens zijn er meerdere mensen uit onze familie die hun kinderen twee namen hebben gegeven met bovenstaande reden. Had ik zelf ook zo kunnen doen haha.
Oh ja nog even ter aanvulling: Dat onze kinderen vernoemd zouden worden was van meet af aan duidelijk, maar dat we de te vernoemen namen niet mooi genoeg vonden als 1e naam ook Daarnaast vinden wij: een nieuw kindje, dus een nieuwe identiteit en een nieuwe naam. Vernoemingsnaam komt wat ons betreft dus ook nooit op plek 1 te staan.
Ik heb overigens ook wel eens gehoord dat men twee namen geeft ''zodat Jantje later zelf nog z'n tweede naam kan gaan gebruiken mocht ie z'n eerste naam niet mooi genoeg vinden"
Wij hebben voor onze kinderen een tweede naam gekozen die we graag als eerste naam hadden gegeven, maar om verschillende redenen niet als eerste naam geschikt was. Onze jongste heeft bijvoorbeeld als tweede naam de naam die torenhoog bij mijn vriend favoriet was, maar echt Jut en Jul was met de naam van haar broer. Edit: een collega van mij heeft er als tiener voor gekozen zijn tweede naam als roepnaam te gaan gebruiken.
Mijn dochtertje heeft twee namen. Ze is niet vernoemd. Beide namen spreken we uit. Ik had kunnen kiezen voor een streepje tussen beide namen, maar dit vond ik niet mooi.
Mijn zoon is vernoemd met zijn eerste naam, zijn tweede naam is een culturele Aziatische naam. Hij is namelijk 50/50 Europees - Aziatisch.
Mijn dochter heeft drie voornamen. We gebruiken in het dagelijks leven echter alleen haar eerste naam. Zij is vernoemd naar haar beide oma’s. Niet eens per se omdat we het vernoemen zo superbelangrijk vonden, maar omdat we wel graag meer dan één voornaam wilden geven en er zelf niet helemaal uitkwamen. In ons milieu is het heel normaal dat je twee of drie voornamen hebt en word je echt heel raar aangekeken als je er ‘maar’ één hebt. Ook vind ik het praktisch om meerdere voorletters te hebben, zodat je wat origineler en makkelijker te vinden bent. Er zijn bijvoorbeeld veel meer mensen die A. Bakker heten, dan mensen die A.P.S. Bakker heten. Zo krijg je iets meer identiteit en ben je makkelijker te vinden in databases van bijvoorbeeld het ziekenhuis of je werk. En tot slot vind ik het heel mooi staan, meerdere voornamen. Een voornaam vind ik in je paspoort toch altijd zo karig staan, hahaha.
Hier gewoon allemaal 1 naam. Wel let ik er juist op dat mn buikbaby niet dezelfde voorletter heeft dan mn zoon. Als ik een 2e naam zou geven zou dit wel een vernoeming moeten zijn. Maar jongensnamen in mijn omgeving opa's enz vind ik zo niet van deze tijd en kan er niks anders van maken dus gewoon 1 naam. Zelf heb ik dezelfde voorletter als 1 van mn broers en zussen en laatst is wel weer gebleken hoe onhandig dat is. Voor herkenning kan ik niet in details gaan.
Mijn kinderen hebben ook twee voornamen vooral omdat we dat gewoon mooi vinden. Ze zijn in hun tweede naam wel vernoemd, maar dan naar aartsengelen (voornaamste reden omdat dat zo mooi rijmt op de achternaam die eindigt op -el ). Ik heb zelf ook een tweede naam. En die tweede naam werd inderdaad eigenlijk nooit gebruikt, totdat hij wel gebruikt werd als ik niet luisterde als kind, en dat maakt toch wel wat meer indruk
Onze zoon heeft 3 namen, de eerste omdat we die mooi vinden, de 2e en 3e vernoemingen (een van partners kant en 1 van mijn kant). Niet omdat dat verwacht werd maar omdat ik het een mooi gebaar vind. Bij de tweede gaan we het net zo doen. Omdat het vernoemingen zijn en de andere namen toch niet worden gebruikt hebben we gewoon de originele namen aangehouden en dus ook geen hulp nodig ter inspiratie