Graag zou ik wat ervaringen willen lezen van jullie voor wat betreft bijvoeding. Wat is jullie voorkeur, gepureerd of stukjes groente/fruit? En nee, ik ben niet op zoek naar een discussie over wat beter is, ik ben op zoek naar ervaringen! Ik zie van beide voor- en nadelen, maar weet nog niet zo goed wat ik wil gaan hanteren. Waarschijnlijk gaat het hier een combinatie worden... Wat doen jullie? Hoe bevalt het? Waar liggen bij jullie hierin de struikelblokken?
Hangt vanaf wanneer je wilt starten met bijvoeding en hoe ver jouw kind motorisch is. Kinderen jonger dan 6 maanden kunnen meestal geen geprakt eten of stukken handelen, in ieder geval de meeste kinderen niet. Om stukken te kunnen eten moet het kindje motorisch gezien: - goed rechtop kunnen zitten (90 graden); - zuigreflex kwijt zijn: anders zuigt het kindje op alles wat in zijn mond komt, en maakt de tong bewegingen naar buiten toe; - zelf eten kunnen pakken en naar de mond brengen. Mijn kinderen waren met 6 maanden motorisch nog niet zover, dus zijn wij gestart met gepureerde voeding. We zijn wel heel snel overgegaan op geprakt, want ik vond gepureerde groente en fruit niet echt mijn definitie van 'vaste voeding'. Er is namelijk niks vast aan, je hapt en slikt het door. Sommige fruit/groente kun je pureren en opdrinken. Ervaring met onze kinderen is dat ze geprakt en eten in stukken op een hele andere manier beleefden. Ze aten er niet meer van (in het begin juist minder), maar ze waren veel meer bewust van het eten. Ontdekken, kopiëren hoe wij eten, leren kauwen, voelen met handen/ eraan ruiken enz.
Wij doen stukjes en dat bevalt echt heel goed. Ze deed het ook gewoon helemaal uit zichzelf. Ik wilde haar zelf laten aangeven wanneer ze klaar was voor bijvoeding en dat deed ze door 's avonds ineens het eten van mijn bord te pakken terwijl ze op schoot zat en dat op te eten. Ik heb dus dat tempo van haar gevolgd en zo eet ze in stukjes. Als ik gepureerd had gegeven had ik haar niet de leiding kunnen laten nemen, dan had ik toch op een gegeven moment zelf aan moeten komen met hapjes en dat voeren om dan pas te zien of ze er echt aan toe was. En dat voelde niet als een prettige manier van bijvoeding introduceren. Struikelblokken vind ik dat ik van sommige dingen niet zo goed weet hoe ik het aan moet bieden. Druiven, appel en doperwten bijvoorbeeld. Die gaan nog niet zo goed.
Hier rond de 6 maanden begonnen.Wij deden een combi van rapley en prakjes. Eigenlijk nooit ervaren dat het niet samen kan. Rapley is voor kindjes echt heel leuk
Hier stukken, rapley dus. waarom: Omdat ik gepureerd er absoluut niet meer als eten uit vind zien. Ik vind dat kinderen hierdoor niet leren eten, ze leren iets naar binnen drinken/slurpen. Ik het dus onnatuurlijk vind om iets wat een duidelijke structuur heeft vloeibaar aan te bieden. Heeft dan weinig met eten te maken. De overgang van glad naar stukjes dan makkelijk is haha want die is er dan niet je kind vanaf het allereerste stukje met de pot mee kan eten...op een paar uitzonderingen na. de stukjes eten gelijk heel goed voor de mondmotoriek is. Dit is mijn visie erop
O ja...en het gewoon zooo lekker makkelijk is, je hoeft er niks aan te doen en niet te voeren dus lekker zelf van je maaltijd genieten
Hier een combi Eten dat makkelijk vast te houden is, zoals wortel, brood, paprika etc. krijgt ze in stukjes. Dingen die lastiger zijn omdat ze glad oid zijn krijgt ze geprakt, zoals framboos, aardbei, peer, pompoen. Ik vind het handig om beiden te doen, zodat ze gewend is om stukjes te eten, maar omdat het soms voor mij handig is om even snel wat geprakt van een lepeltje te geven wanneer we onderweg zijn. Stukken geeft namelijk hier nog wat meer rotzooi dan een simpel prakje Bovendien is niet alles wat wij zelf eten ook in grote stukken, soep etc. is ook glad, dus vind het fijn dat ze ook van een lepeltje leert eten. En zodra ze daar motorisch klaar voor is zal ze ook zelf mogen proberen met een lepel te eten ...
Ik heb er nog even over na zitten denken. Ik had bedacht om te beginnen met gepureerd eten, zodat ze alvast wat smaken leert kennen en leert omgaan met een lepeltje. Dit is ook wel net zo handig als je ergens anders bent of voor onderweg, dan kunnen we 'gewoon' een potje gebruiken. Ik ben er overigens wel voorstander van om zoveel mogelijk zelf te maken qua gepureerde hapjes en alleen voor onderweg of in geval van nood een potje te gebruiken. Als wij zelf iets eten wat zij ook mag hebben, wil ik haar hier wat van geven in stukjes/reepjes. Dan kan ze op die momenten proberen met ons mee te eten. Dat zou dan bijvoorbeeld kunnen met bloemkool. Moet ik er alleen wel rekening mee houden dat ik er geen zout aan toe voeg... Denken jullie dat dit een goede combi kan zijn? Of werkt dat dan alleen maar verwarrend?
Hier is het in ieder geval geen probleem geweest. Alleen heb ik nooit gepureerd. Geprakt, dat wel. En je zal vanzelf wel merken wanneer je kindje er aan toe is om ook zelf te eten. Gewoon wat neer leggen. Kan ze het pakken, in haar mond stoppen en dan ook echt opeten, dan is het goed. Ach, het is ook best afhankelijk van hoe je kindje is. Onze oudste dochter bijvoorbeeld die was niet bezig met zelf eten van een lepel. Alles in de handjes en anders moest ik het doen.Terwijl jongste dochter met 1 jaar alleen zelf-zelf met de lepel wou (+rapley dus je snapt eeeen grote chaos hier qua eten...). Het is gewoon een leuke fase
Wat fijn jouw vraag! Door de antwoorden heb ik nu een beslissing voor mijn meiden kunnen nemen Thnx adi voor die 'richtlijn'. Zat hier al even te denken hoe te doen. Ze krijgen nu alles gepureerd maar op een gegeven moment moeten ze toch over naar echt kauwen en echte structuren Nu beslissing genomen om verder te gaan zoals ik doe (pureren) zodat ze zo veel mogelijk smaken leren kennen. Ze eten echt alles tot nu toe, zo heerlijk! En als ze straks kunnen zitten in de triptrap (lukt nu echt nog niet) ga ik ook stukken geven. Echt handig zo'n forum
Zodra ze goed konden zitten kregen ze eerst stukjes terwijl ik mn eigen bord leeg at. Ze kiende het altijd zo uit dat hun wilde eten als wij ook aten Als ik dan klaar was prakte ik dat van hun en kregen ze de rest via een lepel.