Vandaag helaas weer ongesteld geworden dus nu zitten we in ronde 18.. gisteren weer een harde klap in me gezicht gekregen toen een oude vage kennis bekend maakte dat ze 12 weken zwanger is maar ook volop soft&harddrugs heeft gebruikt en zo nu en dan nog steeds..wat voor haar verkomen "normaal" blijkt tezijn..zo oneerlijk allemaal heel de nacht niks anders gedaan dan gehuild en denken waarom het bij ons niet lukt terwijl wij ons overal aan houden (qua voeding vitamines gezond leven ect) Vandaag de gynocoloog gebeld en een afspraak gemaakt voor een baarmoeder foto (HSG) eigenlijk ben ik een beetje de hoop verloren en weet ik wel zeker dat dit een hele lange weg gaat worden,ik heb me eigen er een beetje bij neer gelegd en wil het liefst het helemaal los laten..alleen weet ik niet zo goed hoe...ik weet dat andere veel en veel langer bezig zijn dan ons maar ik ben emotioneel helemaal op en gebroken..het is allemaal zo oneerlijk op deze manier
Ohhh lieve Hailey, ik snap je zo zo zo goed. Ik heb tranen in mijn ogen bij het lezen van je bericht, omdat ik me zo goed kan voorstellen hoe je je voelt. Zeker die vage kennis er ook nog eens bij. Het is ZO oneerlijk.. Soms denk ik; ik wou dat we elkaar allemaal in het echt zouden kennen. Dan had ik nu tegen je gezegd; wij gaan vanavond fijn op de bank zitten, een stomme film kijken en een lijstje maken met aaaaaaaalle fijne dingen aan het niet hebben van kinderen. Lekker doorslapen, een schoon huis, zeeën van geld die we overhouden... Ik maak natuurlijk maar een heel stomme grap hè, ik heb ook een heel slechte dag. Het voelt soms vreselijk oneerlijk dat er mensen zijn die bijv. een abortus laten doen. Daar las ik laatst zo'n real life verhaal over in een blaadje en ik zat gewoon met tranen in mijn ogen te lezen. Niet omdat ik het zo zielig vond voor haar dat ze op haar 17e "per ongeluk" zwanger was geraakt en het er zo moeilijk mee had, maar dat ik dacht; zo oneerlijk. Geef mij die zwangerschap, geef mij dat kindje. En met mij en jou nog zoveel anderen. Jij staat hier niet alleen in hè. Daarom denk ik ook dat jij dit kunt. Laat die foto maken en pak door, dat zou ik zeggen. Je zult je anders altijd afvragen: "wat als...?" Heel dikke knuffel voor jou meid, weet dat ik me vandaag vergelijkbaar voel met hoe jij je voelt. Laat de hoop niet los.
Rond deze tijd was het ook een breekpunt bij mij. Je staat nu echt op een kruising. Je weet nu zeker dat je niet snel zwanger (kon) worden want je bent al een tijd bezig. En ergens heb je natuurlijk nog steeds hoop dat de volgende maand raak is. En die kans is er ook nog steeds. Tegelijkertijd gaat het er voor je gevoel steeds meer naar uit zien dat het de mmm wordt. Maar alles wat je voelt mag hè, boos zijn, verdrietig zijn, je machteloos voelen. Vooral niet opkroppen! Loslaten is heel moeilijk, want je bent er bewust en onbewust steeds mee bezig. Maar je moet vooral blijven denken aan waar je het allemaal voor doet en dat alles wat je voelt heel normaal is. Het is nooit zeker dat je een kind zal krijgen, maar die kans is wel heel erg groot. En zolang er nog een kans is moet je maar denken; janken en weer door, zo goed en zo kwaad als het gaat. En dat was voor mij de manier die het dichtst bij loslaten kwam. Het heeft de eerste keer heel lang geduurd, maar echt ik zou het allemaal weer doen. Het is alleen zo verdomde zwaar als je er middenin zit en niet weet wat de toekomst brengt. Knuffel
@Pancakes Wat ben jíj een lieve vrouw, zeg. Ik wou inderdaad dat ik je in het echt kende. Lieve @Hailey2016, wat een ontzettend verdrietig bericht. De pijn spat van het scherm af. Het is zo ontzettend oneerlijk allemaal. Ik wou dat ik je iets meer kon bieden dan een virtuele schouder om op te huilen. Als je maar weet dat je niet alleen bent. Je kunt bijvoorbeeld altijd meepraten in het Engelengeduld-clubje, daar zitten allemaal dames die er net iets langer dan drie seconden over doen om zwanger te worden, want als je de vrouwen in onze omgeving moet geloven is het toch allemaal niet zo moeilijk?! Nou, wel dus. Heel, heel veel sterkte meis. Een dikke vette knuffel voor jou.
@nizzie86 Jeetje, wat een lief bericht! Kreeg ook hier weer tranen van. Dat zegt misschien ook wel wat over mijn huidige status, hoor. Heel erg bedankt voor de lieve woorden. We moeten er hier een beetje voor elkaar zijn, hè? En waar is dat Engelengeduld-clubje te vinden? Ik voel daar ook wel wat voor, want ik word soms ook kriebelig van de "ik ben ... weken zwanger"-tickers. Hoewel ik denk dat ik er vol trots ook één zou gebruiken als het me ooit gegund is...
http://www.zwangerschapspagina.nl/threads/engelengeduld.657480/ Wees welkom . En je hebt gelijk. Als je er echt even helemaal doorheen zit, is het zo fijn om iets liefs van iemand te horen!
Lieve Pancakes,wat een ontzettend lief bericht van je..ik zou willen dat ik je in het echt kon want ik heb letterlijk niemand in mijn omgeving die zulke lieve warme woorden naar me uitspreek ik zit nu weer tehuilen als een klein kindje omdat ik gewoon niet weet hoe ik dit allemaal moet gaan verwerken..ik lig nu in bed krom van de menstruatie pijn die elke maand erger lijkt teworden waardoor ik ook continu aan het huilen ben..de hormonen lijken de overhand tenemen,ik probeer me groot tehouden en de hoop niet op tegeven maar het is zo moeilijk.. :'(
Ik wil graag in het algemeen reageren op jullie lieve berichten alleen weet ik niet zo goed wat ik moet zeggen ik wil jullie in iedergrval bedanken voor het reageren op mijn topic en ik ga daalijk als ik wat rustiger ben ook even kijken bij de Engelengeduld topic heel veel liefs en een dikke knuffel van mij xxxx
Ik weet niet zo goed hoe ik je moet troosten want die berichten van de andere meiden zijn al zo mooi. Maar ik herken je gevoel..wij zitten nu in maand 13 en heb 5 geboorte kaartjes gekregen in 1 jaar tijd. En sjah allemaal heel snel zwanger geraakt idd. Oneerlijk... en mag ik ook erbij zeggen wat een shit maanden.. vooral de laatste 2 weken als je een beetje hoop hebt en dan er vanaf word gedonderd zodra je ongie word.
Oh lieve schat, je hoeft niks te zeggen. Veel vrouwen weten hoe jij je voelt. En idd wat pancakes zegt: als we je in het echt hadden gekend hadden we allemaal voor elkaar gejankt. Nu is het voor mij alweer anders, maar ik weet nog dondersgoed hoe het voelt en hoe eenzaam en k.u.t je je kan voelen. Ik hoop dat je veel steun kan halen uit het forum en uit het genoemde topic. Ik weet ook niet meer wat ik kan zeggen behalve geef niet op... Wou dat ik meer voor iedereen kon doen die zich zo voelt.
Lieve ts, wat ontzettend rot. Ronde 18 en een ander die aan de drugs zit en hoppa zwanger raakt. Zo pijnlijk.. Hier in ronde 15, weet niet waar ik aan toe ben, cyclus duurt heel lang en eergisteren gehoord dat een naast familielid een kind verwacht. Ik kon alleen maar huilen. Ben er nog steeds best beroerd van. Misselijk en geen eetlust. Meis heel veel sterkte
Ooh meis, ik voel zo met je mee. Het is zo frustrerend en zo'n kennis is dan ook echt de druppel. Hier ook eentje die nog vrolijk rookt, eentje die nog zo regelmatig een wijntje drinkt. En daar zit je dan met je goede gedrag. Er is zo weinig om die pijn makkelijker te maken, althans zo ervaar ik het zelf. Je praat met mensen in hetzelfde schuitje, maar het blijft je eigen pijn die niemand voor je kan wegnemen, behalve een positieve zwangerschapstest. Zo oneerlijk is het...
De pest is hier ik heb dus niemand om mee tepraten geen mensen om me heen die me snappen ik kan alleen maar huilen huilen en nog is huilen mijn hoop..mijn droom..mijn wil is weg..het is zo verdomd moeilijk allemaal bedankt allemaal ik ga weer verder huilen in bed..ik ben op..echt op
Hey Hailey, Wat vervelend dat je je er zo rot onder voelt. Ik begrijp je helemaal, heb ik in precies dezelfde situatie gezeten. Het is gewoon ontzettend oneerlijk 'geregeld', jullie kindje is zo ontzettend gewenst. Ik kan je helaas niet helpen, ik kan alleen maar zeggen dat je echt vol moet houden! Bij ons heeft het 2,5 jaar geduurd en die tijd duurt echt ontzettend lang.. er leek geen einde aan te komen. En plots was ik geheel onverwachts zwanger, na zo'n lange tijd. Nu zijn we 25 weken, en eerlijk? Ik geloof het nog steeds niet! Het blijft zo onwerkelijk. Maar op de een of andere manier is de (veel te lange!) periode van hiervoor als sneeuw voor de zon verdwenen, het is het wachten gewoon allemaal waard. Nu het is gelukt is die tijd het allemaal waard geweest. Dus meid: houd vol en zet door! Hebben jullie naast een hsg wel al onderzoeken gehad bij de gynaecoloog en/of een verklaring waarom het bij jullie niet wil lukken? Ik vond het zelf erg fijn om daarmee bezig te zijn, de onderzoeken, behandelingen en alles. Gewoon het gevoel hebben dat ik iets doe en iets probeer, in de hoop dat er daarna een periode zou komen dat het wel zou lukken. Wij bleken onverklaarbaar verminderd vruchtbaar, iets dat aan de ene kant fijn is, want er zijn geen gekke dingen gevonden. Aan de andere kant vond ik het juist heel naar, omdat je daardoor niks kon doen om het beter te maken. Alleen maar afwachten.. En die onzekerheid maakt het vreselijk. Als je nou weet hoe lang je moet wachten en wanneer er een einde aan alle onzekerheid komt, dan kun je daar naartoe leven. Maar dat gaat niet. En dan ook nog eens iedereen om je heen die 'om een poep en een scheet' al zwanger raken. Mensen die lopen te 'zeuren' over hun kinderen of hun zwangerschap. Al die babyshowers en feestjes.. gek werd ik er van! En nog steeds kan ik me vreselijk irriteren aan zwangeren hoor. Mensen die doen alsof zwanger worden zomaar iets is. Ik vind het daardoor ook moeilijk om lid te zijn van een groepje zwangeren en daarover te praten. Want daarin krijg je verhalen van anderen als "Dit is ons 4e kindje, we zijn allebei 28 jaar". Dan denk ik: Wat?! Waarom?! Waarom lijken anderen helemaal geen moeite te hoeven doen en moeten sommige mensen zo'n lange en zware tijd doormaken. Maar ja, zoals ik al zei, het is oneerlijk verdeeld wat dat betreft. Maar m'n bericht wordt nu wel erg lang. Ik wilde alleen even zeggen dat een zwangerschap het wachten echt waard is. Het is zo mooi om je kindje in je buik te voelen en te zien op een echo. Echt meid, ik hoop dat er een dag komt dat je zwanger mag zijn en dat jij dan ook denkt: het was het allemaal waard! Hopelijk komt die dag heel snel voor jullie Zet 'm op! Liefs, Roos
Wat n lieve berichten allemaal voor ts! Ik weet helaas ook ongeveer hoe je je voelt. Hier ook ronde 17 pfff.. Blijf moed houden, uiteindelijk mogen wij ook aan de beurt komen. Positief blijven denken! Dikke knuffel!
Ik begrijp het gevoel. Bij ons heeft het ook langer dan een jaar geduurd. En geen an mijn vriendinnen begreep het, zij waren allemaal binnen 6 maanden zwanger. Gelukkig had ik wel iemand waar ik terecht kon, iemand die het zelf had meegemaakt en wist wat ik moest doorstaan (mijn moeder). Het is gewoon niet eerlijk verdeeld. Dan hoor, zie of lees ik weer iets (kindje te vondeling gelegd, abortus, ouders die hun kinderen verwaarlozen) en dan vraag ik me af hoe de natuur in elkaar steekt. Waarom die rouwen wel zwanger en anderen niet? Hoe kan het toch? Meiden ik duim voor jullie. Jullie tijd komt ook wel!
Hallo Roos allereerst heel erg gefeliciteerd met jullie zwangerschap! En lief dat je de tijd neemt om mijn topic telezen ik voel me zo rot en heb het gevoel alsof ik me heel erg aan stel,naast de hsg die ik krijg volgende week vrijdag heb ik al meerdere onderzoeken gehad de afgelopen weken en mijn vriend/verloofde heeft ook een zaad onderzoek gehad en alles was goed zag er netjes en rustig uit,mijn gynocoloog zeg ook dat het gewoon pech hebben is en we moeten blijven "oefenen" heel frustrerend allemaal..maar na al dat ik de hele dag heb gehuild gebruld en zielig gedaan heeft me vriend mij heel erg getroost en jullie lieve woorden heb gelezen heb ik weer een beetje hoop. We geven niet op en gaan gewoon door en hopelijk ooit een positieve zwangerschaps test in handen xxxx
Herkenbaar! Veel mensen in mijn omgeving zijn snel zwanger geraakt van nummer 1 en/of nummer 2, gepland of niet gepland. En ik sta na bijna 3 jaar ook nog met lege handen (en een lege buik). Zie verder onderschrift. Positief denken wordt steeds moeilijker. En het 100% loslaten is ook ontzettend moeilijk. Ik ben er nu wel minder bewust mee bezig, maar ik merk dat ik er onbewust wel mee bezig ben. Ik verwacht er eigenlijk ook niks meer. En dat worstel ik weer met de gedachte van moet niet zo negatief denken, want dat is ook weer niet goed/juist. Argh! Ik hou mij soms vast aan de Dela reclame, waarin staat dat er iets van 465 baby's per dag worden geboren in Nederland. Er worden dus per dag ook evenveel (of iets minder gezien meerlingen) mama's zwanger
Ik herken je gevoel helemaal, zit nu in ronde 19. En iedereen om je heen wordt zwanger. Ik leef met je kee meid begrijp precies wat je bedoeld. Ik ben er ook ff helemaal klaar mee en heb besloten ff te stoppen met ovutestjes enzo. Heel veel sterkte meid en hoop dat het snel raak mag zijn