Mijn zoon is nu 2 jaar en 9 maanden heeft sinds een week of 2 gigantisch last van driftbuien. Zo ineens... Wil niet zeggen dat hij eerst voorbeeldig was maar het is nu ineens een heel ander persoontje. Vandaag weer zo'n dag.. Niks goed, hele dag verkondigen dat hij boos is en om het minste geringste een grote mond en schoppen en slaan. Herken hem niet weer en weet me geen houding te geven. Vandaag heeft hij meerdere keren op de gang gezeten. Moet zeggen dat ik hem aardig hardhandig op de gang heb gezet want ik ben zijn gedrag zo beu! Net toen ik hem naar bed wou doen ( hij was het daar niet mee eens, natuurlijk niet ) kreeg ik uit het niks een klap in mijn gezicht. Ben toen uit mijn slof geschoten en heb hem in bed gelegd en ben naar beneden gegaan. Daarna flink zitten huilen en zoonlief ook. Daarna toch maar naar boven gegaan.,.. Uitgelegd, verhaaltje voorgelezen en toen was het ok. Nu aan jullie de vraag: hoe gaan jullie hiermee om? Ben een alleenstaande mama die hier even wat tips voor nodig heeft. Sorry voor mijn lange verhaal maar ik snap er ff helemaal niks meer van, alvast bedankt!
Ik lees graag mee... Mijn dochter, nu 2 jaar en ook 9 maanden heeft het de laatste dagen ook vaak. Driftbuien, niet meer normaal. Als ze iets niet mag, gelijk gaan flippen en gaan slaan. Het liefst de hele dag TV kijken en anders gaat ze helemaal tekeer. Ik zou ze dan het liefst achter het behang willen plakken. We hebben ze vanavond ff in het hoekje gezet omdat ze maar dooe bleef gaan en toen was ze iets rustiger. Ik hoop dat jullie misschien nog meer tips hebben want zo kan het niet verder gaan!!! Ligt het aan de leeftijd???
Heel herkenbaar!! Mijn zoontje is nu ook ong zo oud en sinds een paar maanden heeft hij dit ook. Vandaag als voorbeeld. Waren op visite geweest, hij wilde niet achter op de fiets, NEE. Mooi (ik was er al een beetje klaar mee want hij luisterde de hele middag al niet) dus ik fietste weg, het hoekje om (was doodlopend klein straatje). Ik hoorde heel even niets.. opeens was het mama mama mama.. wacht op mij ik wil mee! Pff dacht dat t zo afgehandeld was, maar nee op de fiets gezet en hij begon te krijsen en schreeuwen dat ie nog wilde zwaaien, dus ik uitgelegd, jammer joh maar dan had je maar meteen mee moeten gaan. Hij was echt boos! en ik ook, dus van de fiets gehaald en gezegd dat ie maar even moest blijven staan want zo mocht ie van mij niet mee. Gelukkig zakte het af (bij beide ) en zo gingen we rustig naar huis.. Bij hem komt het vooral voor als hij moe is, Justin wilde vanmiddag niet slapen en dan word ie juist opstandig. Meestal negeer ik het gedrag, maar slaan is uit den boze (net als spugen, schoppen oid) dan moet ie zonder pardon op de gang en dat weet hij. Voor de rest geen tips, probeer goed gedrag te belonen of hem af te leiden van het negatieve gedrag.
hoi hoi, ons meisje heeft toen ze 1 jaar was vanaf die tijd ongeveer ook periodes gehad dat ze dit deed ook buiten en slaan en dergelijke ik gebruikte toen een stoel als ze iets deed wat ik echt niet wilde hebben zette ik haar op de stoel een minuut ging daarna naar haar toe en legde uit wat ze verkeerd had gedaan een knuffel en weer verder dit is een paar keer gebeurd tot ze door had dat het gewoon niet lief was wat ze deed en dat ze dan op de stoel moest na een tijdje begreep ze het en deed z ehet niet meer ik gebruik de stoel nog wel eens maar dat is heeeel enkel want ze weet nu donders goed waar ze zich aan te houden heeft succes het is geen makkelijke periode
Hier ook een zeer driftig meisje van 3 Ze is ontzettend weers en doet alles wat niet mag , ze luistert niet meer , als ik haar wat harder aanspreekt schreeuwt ze terug en als ze dr zin niet krijgt slaat ze en schopt ze , ben soms gewoon mezelf aan het verdedigen tegen haar Ik weet ook niet zo goed wat ik ermee aan moet , in de hoek zetten heeft niet zo heel veel impact op haar gedrag , hoop dat iemand hier inderdaad de tip heeft tegen een boze peuter .. en over dat krijsen de hele dag nog maar te zwijgen , pffff. ben trouwens ook een single mama dus ik begrijp je helemaal ... hahahaha ...
Wat een herkenning! Mijn dochtertje wordt in februari 3, maar heeft af en toe ook behoorlijke driftbuien. Geen idee wat ik er dan mee aan moet. Ik probeer zo veel mogelijk te negeren, maar dat kan niet in elke situatie. Lastig hoor. Ik lees mee......
de beste reactie op gillen schreeuwen, stampvoeten is negeren (hoe lastig ook)gewoon over hem heen stappen en doen of hij er niet is, en verder gaan waar je mee bezig was. dan krijgt hij door dat hij er niets mee bereikt. doet hij echt iets wat niet mag (zoals slaan) duidelijk zeggen dat het niet mag, 1 x waarschuwen en naar de gang (of ander strafplekje) Wat soms ook helpt is mee gaan doen, ook gaan stampvoeten, schreeuwen enz.
Heel herkenbaar, en dan is mijn zooontje nog niet zo oud als jullie kindjes Hier is het herhaaldelijk op de gang na max 3 waarschuwingen, en dit volhouden en rustig blijven en negeren. Want ohw als hij op de gang moet, is het moord en brand, ik vertel hem waarom hij op de gang moet, na 2 min haal ik van de gang en herhaal iknog een keer waarom hij op de gang moest, en dat bijv slaan en schoppen niet mag omdat het pijn doet. Van de week heeft hij geloof ik 15x op de gang gezeten, je zou bijna denken dat het op een gegeven moment onzinnig lijkt maar blijf volhouden. Zijn woede buiten, die negeer ik, vraag na 15 min of hij klaar is, zoniet ga ik weer verder waar ik mee bezig was, en vraag na 15 min nog een keer over het over is. enz Als het klaar is, drogen we de traantjes en gaan we weer verder waar we gebleven zijn Kost een hoop geduld en vooral energie!
Hier had mijn middelste zoontje echte driftbuien ik wist niet wat me ovekam zeg. De oudste heeft dit nooit gehad dus het was nieuw voor ons. Wat ik deed was hup direct in de gang en lekker uit laten gillen en krijsen. Soms zat hij er wel dik 20 minuten werd hij rustiger ging ik erheen,dan zei ik ben je uitgeblust? Nee? Nou dan mocht ie nog even in de gang blijven maar veel al was het zo over. De jongste heeft ze ook maar gelukkig erg weinig en met hem doe ik exact hetzelfde. Consequent blijven hoor dat werkt echt!
Ik ga het eens proberen om kalm en rustig te blijven. Ik word nu vaak erg boos voornamelijk uit onmacht! Merk ook inderdaad dat hij vaker zo'n bui krijgt als hij moe is.... Ben tegenwoordig erg blij als het 1915 uur is.... Maar helaas vannacht is hij wakker geweest van 4 tot 6, dat was even wat minder grappig. Hij droomt ook erg veel en hoor dan ook geregeld in zijn slaap: "ik ben boos!" Hoop zo dat deze periode snel voorbij gaat....want wil mijn lieve kereltje gauw weer terug!
Lieve mama's, ik weet precies wat jullie voelen! Ik heb net na het naar bed brengen van mijn peuterzoon (2 jr 10 mnd) even flink gehuild van pure wanhoop en onmacht. Want we hadden - het was vandaag een werkdag - vanaf het opstaan tot aan het wegbrengen naar het kdv strijd en direct vanaf het thuiskomen tot na bedtijd weer strijd. En nu ben ik leeg, en dan mag ik me nog gelukkig prijzen dat mijn man het naar bed brengen net heeft overgenomen omdat ik helemaal van de kook was. Kunnen we niet even een paar jaar doorspoelen, please? Ik weet soms echt niet meer wat ik ermee moet. Jullie ook sterkte met alle opstandige peuters! Groetjes, Wendy
pff hier 1 van 3 die de bloed onder mijn nagels weg haald hier doet ze het vaak als ik alleen ben met haar gaat ze gillen of op de grond liggen negeer ik haar zodra ze naar haar broertje of mij uithaald gaat ze op de trap moet zeggen dat ik het nu beter in de hand heb hoef maar te zeggen moet je op de trap zegt ze nee maar gaat toch door dan zeg ik mama telt tot 3 en houd ze gelijk op soms zitten er dagen tussen vooral als je bezoek hebt dat ze dan gewoon door gaat gaat ze bij 3 gelijk op de trap echt consequent zijn en laat weten dat jij de baas bent
Hier helpt het tellen tot drie en op de gang zetten het beste. Mijn zoontje begint ook dit gedrag te vertonen sinds een week of twee. Tuurlijk van te voren was ie af en toe ook een draakje maar nu begint ie brutaal te worden en soms begint ie toch te schreeuwen.... Maar goed, negeren, ja sorry dat kan ik niet. Dan heb ik echt het gevoel dat ik het goed keur zijn gedrag. Ik zet hem gewoon direct op de gang als het gedrag is wat echt niet kan en anders als het wat milder is tel ik tot drie en als het dan niet stopt gaat ie alsnog op de gang. Maar ik moet zeggen tellen tot 2 is vaak al genoeg hier. Ik ben benieuwd hoe het hier verder gaat verlopen. Want zoals ik al in een ander topic schreef...ik ben best streng wat dat betreft.
Dit is één van de redenen dat ik dit forum zo geweldig vind: herkenning!! Keld is een schat, maar hij heeft ook een eigen willetje en kan nogal driftig worden. Een nerveus ventje met 2 nerveuze ouders, kan soms vonken geven! Ondertussen ben ik van het gillen tegen hem afgestapt, omdat het toch niet werkt en ik er nog kwader door werd en dan heb je al eens zin om ze een tik te geven, waardoor je je schuldig gaat voelen enz.. dus leek me echt geen doen meer. Dus, als ie nu hysterisch loopt te doen dan doe ik of ik hem niet zie en hoor en na verloop van tijd gaat het wel over. Als ie schopt of de katten pijn doet of zoiets, vliegt hij meestal de gang in. Als ik hoor dat hij gekalmeerd is ga ik bij hem, vraag ik of hij braaf gaat zijn, zeg hem wat hij 'deed' en geven we elkaar een knuffel. Als we thuis zijn gaat dat allemaal nog, maar als hij zo doet als we bv naar de dokter of de supermarkt gaan, dan bereik ik veel sneller mijn kookpunt. Zolang ik zijn aandacht kan afleiden, gaat het nog, maar hier heeft hij ook niet altijd veel zin in. Tja, geduld hebben zeker??? Het is niet makkelijk, maar volhouden!!!
pfff...gelukkig herkenning! Dus ik was geen rotmoeder toen ik hem 2 uur geleden op de gang zette omdat meneer een driftbui kreeg en mij sloeg? Hij krijste, gilde, heeft overstuur, begon het zelfs zielig te vinden... Na 2 min. naar hem toe gegaan, en toen samen geknuffelt. Pff..soms twijfel ik ook of ik het allemaal wel goed doe...mijn man is een stuk makkelijker, die straft hem bijna nooit, daardoor voel ik me soms helemaal zo een stomme mama! Maar hier dus ook een driftkikker! Eerst was het in de hoek, maar daar blijft hij heel moeilijk zitten, dus nu is het de gang geworden, met de deur dicht! suc6 meiden! kus miek