hallo, ik ben een vrouw van 21 en samen met mijn vriend van 20 hebben we een dochter van 4,5 maand. We hebben een moeilijke start gehad ivm spoedkeizersnede in de 38e week van de zwangerschap, ik voelde me al een aantal weken slecht verloskundige heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis voor een hartfilmpje. Onze dochter deed te weinig in de buik ( bijna geen leven meer). Toen dus gelijk de zelfde avond nog spoedkeizersnede bleek dat ze ernstige bloedarmoede had. 1 dagje langer in de buik en ze was er waarschijnlijk niet meer geweest zeiden de artsen. Maar dat is nu gelukkig in orde. maar ik zit met het volgende. als mijn vriend of ik niet bij haar zijn of haar niet vast houden. en iemand zit aan haar benen of aan haar handjes zet ze eerst een pruillipje en dan begint ze hysterisch te huilen tot papa of mama er aan komt en haar vast houd. mijn schoonvader hing dus boven de box afgelopen zondag en zat aan haar beentjes ( vriend stond er naast ) toen begon ze dus ook hysterisch te huilen. Mijn schoonvader pakte haar dus uit de box maar toen werd het dus nog erger mijn vriend heeft haar overgenomen en ze was stil. Daarna heeft ze nog 3x om mijn schoonvader gehuild. Maar nu slaap ze dus de hele week snachts als slecht ze is aan het gillen in haar slaap? ze slaapt bij ons op de kamer ivm ruimte te kort. Ik hoop dat iemand tips of advies heeft voor ons.
Babys hebben meerdere fases waarin mama en papa alleen genoeg zijn, sommige babys hebben dat sterker en langer dan andere. Rond de 4 maanden gebeurd er meestal veel voor een baby, ze worden zich bewuster van hun omgeving en anderen. Het enige advies wat ik kan geven is volg je dochter. Als zij nu niet aangeraakt wil worden door opa, heeft opa even pech. Bij vaak genoeg zien komt de herkenning en ook dat het wel kan. Of het is een fase en het is zo over. Je dochter voelt zich waarschijnlijk niet veilig en gaat daardoor huilen. Veel kindjes hebben rond de 4 maanden weer een voeding nodig snachts, dus je kunt misschien nog een klein flesje proberen te geven?
Wat een heftige start hebben jullie gemaakt! Hier was ze vanaf de geboorte totdat ze 5 maanden ongeveer was ook eenkennig. Alleen bij mijn vriend of bij mij was ze stil. Vanaf dat ze een half jaar oud was kon je duidelijk zien dat ze alle mensen leuk vindt
Onze dochter was ook eenkennig rond die tijd. Later heeft ze er juist nooit meer last van gehad, grappig genoeg. Ik pakte haar dan ook altijd meteen terug als ze ging huilen bij anderen. Sommigen vonden dat niet leuk, maar heb ik me niets van aangetrokken komt denk ik wel goed!