Ik vind dat geen rem op eten hebben echt heel erg lastig. Mijn stiefzoon is ook zo. Als we avondeten, dan schept hij echt zijn hele bord barstensvol en werkt het enorm snel naar binnen. Hij kan niet ‘gezellig’ eten. Dat vind ik altijd heel jammer want als de kinderen van mijn man uit zijn eerste huwelijk er zijn, proberen we het zo gezellig mogelijk te maken. Zelfde verhaal met chips ‘s avonds. Ik koop altijd maar kleine zakjes want een schaal kan je niet op tafel zetten met hem erbij. Het liefst steekt hij twee handen tegelijk erin en propt het naar binnen. Dat heeft hij ook een paar keer gedaan en sindsdien ieder een eigen zakje. We hebben zo vaak geprobeerd om dit te bespreken, hem geruststellen dat er genoeg is, enz maar het lukt hem niet. Hij blijft eten alsof hij dagen niet gegeten heeft en alsof iemand het af wil pakken. Laatst hadden we een buffetje op een verjaardag en zag mijn oom, die hem daar ook op aangesproken heeft, dat hij een pak Optimel pakte en zijn glas volschonk. Dat glas dronk hij in drie slokken leeg waarna hij het weer vulde en dat 3x achter elkaar. Er is een half jaar geleden ADHD bij hem vastgesteld maar ik weet niet of dat er iets mee te maken heeft. Bij zijn moeder woont hij met 6 andere personen in huis, waaronder 3 pubers dus misschien komt het daar ook vandaan. Beetje pakken wat je kunt pakken want anders is het op. Lang verhaal kort: eten met hem is echt niet leuk, maar hij is pas 8, dus misschien gaat hij het nog ‘leren’
Ja klopt, dat was mij wel bekend maar de verhouding is hier redelijk gelijk had mijn advocaat aangegeven. Maar er zijn in die zelfde periode best wel veel nieuwe bijgekomen en dat waren echt allemaal vrouwen. De oudste heeft hier wel een diagnose ADHD gehad maar door een achterstand in zijn sociaal emotionele ontwikkeling. Die is ondertussen ook ingehaald maar heeft hij ook niet altijd gehad, hij heeft al eerder onderzoeken gehad, vanwege zijn elilepsie en bijbehorende medicatie, vlak voor jeugdzorg betrokken werd en toen was er geen achterstand. Maar toen had hij dat ook dus of het in verband staat met de ADHD ik zou het niet weten is ook niet als zodanig aangegeven door de psycholoog terwijl het stukje eten wel ter sprake is geweest bij de gesprekken voor de diagnose. Maar hier hebben afgebakende porties etc enotm geholpen en vervolgens het laten ervaren wat er gebeurt wanneer hij dus wel eet zonder rem. Diëtist gaf indertijd overigens wel aan dat ze het vaker zag bij kinderen met dezelfde vorm van epilepsie. En dan had het te maken dat de aanvallen/de kortsluiting in hetzelfde deel van de hersenen zat als wat de regulatie regelt. Aparte is dat de psycholoog bij de intake maar ook bij de eerdere onderzoeken juist aangaf dat onder andere epilepsie en de medicatie tegen epilepsie zorgt voor een versmalde trechter qua opname aan informatie en leren. Dat was ook de reden dat ze die onderzoeken toen deden zodat daar gelijk de juiste begeleiding bij komt. Wij hadden echter het geluk dat hij vlak daarna zijn medicatie mocht afbouwen en aanvalsvrij bleef maar dus ook nog geen achterstand had. Andere oorzaken voor die trechter zijn scheidingen, trauma en pesten onder andere en ze hebben toen wel geadviseerd om voor het stukje scheiding en trauma specifieke begeleiding in te schakelen maar dat hebben vader en jeugdzorg heel lang geblokkeerd, vader wilde er pertinent geen toestemming voor geven en heeft het ook toen jeugdzorg wel eindelijk onder druk van school, huisarts en specialist het inschakelde meerdere malen 'om zijn moverende redenen' gestopt (dat was ook het enige wat hij aangaf als reden) en jeugdzorg omdat zij vonden dat ze het beter wisten dan diegene die hem onderzocht hadden en dat zelf wel voor hem konden betekenen. (Vandaar dus ook deels mijn negatieve ervaring omtrent jeugdzorg, adviezen van specialisten werden klakkeloos opzij geschoven en niks mee gedaan, nog los van het stukje dat het interne dossier niet overeenkwam met de rapportages naar de rechter).
Mijn mening die niet echt populair is, is dat mensen eens moeten ophouden met ik had dat vroeger ook niet dus mag de jeugd dat nu ook niet of ik deed dat vroeger ook dus moet de jeugd van nu dat ook kunnen. Get over it Gerda. Tijden veranderen. Er zijn nu dingen die er vroeger niet waren en ook de wetenschap is een stukje verder. Gun elkaar eens wat.
Gebruikt hij medicatie voor zijn adhd? Zo ja, is dat eten bij de lunch ook zo? Of alleen s avond (misschien ook ochtend) wanneer de medicatie is uit gewerkt? Kan daardoor komen namelijk, soort “vreetkick” doordat medicatie uit gewerkt is, dus meer de rem eraf dan ander door uitwerken medicatie
Iertje mss ben je er iets mee. Maar als onze zoon geen medicatie neemt of tijdelijk stopt met medicatie hervalt hij snel in zijn oude patroon van eten en blijven eten. Volgens onze psychiater is dat iets dat je wel eens ziet bij kinderen met adhd. Ze zijn onrustig en krijgen een knagend gevoel in de maag en willen dat knagend geveel wegnemen door te eten.
Ik vind mensen zo ontzettend vervelend die zeggen : Ja, ik at ook gewoon filet Americain of ik dronk wel 1 wijntje per week ofzo bijv tijdens de zwangerschap. Mijn kinderen zijn kerngezond. Ja perfect, helemaal mooi. Maar wat nou als dat niet zo was? Omdat je bijvoorbeeld wel iets verkeerds heb gegeten of gedronken. Ik ben niet eens zwanger, maar begin me er aan te ergeren. Iedereen moet weten wat hij/zij eet. Maar laat dat "ja mijn kinderen zijn kerngezond" gewoon achterwege. Iedereen weet toch WAAROM er bijvoorbeeld een bepaald advies wordt gegeven?
Vind het heel knap hoor! Een goede vriendin van mij heeft ook een maagverkleining gehad maar is inmiddels wel weer ruim 30 kilo aangekomen. Elke keer een klein beetje erbij, zo jammer.
Hij gebruikt medicatie maar niet in het weekend. Hij heeft het wel altijd mee maar zijn moeder zegt dat het niet nodig is; alleen voor school zeg maar. Maar de laatste keer dat hij hier was, was ie niet te houden. Ik had hem nog nooit zo gezien en toen hebben we besloten dat hij toch zijn medicijnen moest nemen. Het was echt niet te harden. En achteraf was z’n moeder boos dat wij het wel gegeven hadden maar we konden gewoon niet anders. Door zijn drukke gedrag bepaalde hij de hele sfeer in huis en dat ging ‘ten kosten’ van de andere 3 kinderen. Maar toen ben ik er ook een beetje op gaan letten en er is geen verschil met of zonder.
Lang niet iedereen kent de 'waarom'. Die leer je als je er interesse in hebt. En die hebben ze niet, want hun kind is immers kerngezond. Verder hebben veel mensen gewoon een alcoholprobleem. Het is veel makkelijker om te zeggen dat het niet uitmaakt dan te erkennen dat je een probleem hebt. In dat rijtje hoort uiteraard ook 'blijven roken vanwege de stress'
Ik zie weinig verschil tussen wel en geen medicatie eigenlijk. Het is altijd zo en dan ziet het er dus uit alsof hij bang is dat hij niet genoeg krijgt zo snel propt hij het naar binnen. Hij snapt ook echt niet dat als er een bak chips op tafel staat, dat die chips voor iedereen is. Mijn stiefdochter bijvoorbeeld (en Ies ook), die nemen af en toe een chipje, praten wat, kijken tv en pakken dan weer een handje. Hij niet. Die bak moet eerst leeg en pas dan kan hij wat anders gaan doen of kijken. Hij staat er ook heel druk bij te dansen of zoiets met z’n handen en mond propvol. En als hij dan iets wil drinken omdat hij dorst heeft, want zoute chips, dan klokt hij dat glas ook megasnel achterover om dan meteen weer die chips naar binnen te proppen. Hij is inmiddels 8 en zou dus moeten begrijpen dat het niet hoeft, dat er genoeg is en als het op is dat we dan nieuwe pakken maar hij begrijpt dat gewoon niet.