Nadat ik las dat je hem in het Engels wil uitspreken, koos ik 'JA!' Op z'n Nederlands vind ik het geen leuke naam. Als Deevid wel En past ook mooi bij je andere zoontje.
Bij Jason vind de Engelse uitspraak beter passen, maar de Nederlandse uitspraak vind ik mooier (zoontje van een vriendin heet David (DAA-vit)) Je zou de schrijfwijze kunnen aanpassen, maar dan moet hij wel zijn hele leven zijn naam spellen. Nou is dat niet zo erg; ik moet al mijn hele leven mijn voor- én achternaam spellen. Ik heb dat nooit een probleem gevonden. Ik begin al automatisch te spellen als ze mijn naam vragen bijv : Daivid : Schotse spelling Devid - Deyvid