@Cindy1977 totaal niet de enige die zo denkt. Als gezin maak je keuzes. Aangezien jij al in een opleiding zit was dit hoogst wss jullie gezamenlijke keuze. Er is geen buffer, dus er moet ook niet zot gedaan worden, dat is nu eenmaal de realiteit en niet zozeer niet eerlijk tegenover de man van de topicstarter. Keuzes worden nu eenmaal beperkter of moeten soms al eens uitgesteld worden.
Geld in de vorm van inkomen/buffer is heel belangrijk. Dat ben ik met iedereen eens. Toch vind ik deze quote heel veel zeggen. Ik zou 100x liever op een houtje bijten, dan dat mijn man binnen een bedrijf moet blijven werken waar ze hem slecht behandelen. De uiteindelijke mentale schade van verplicht bij dit bedrijf moeten werken, al is dit voor 3 maanden, kunnen groot zijn. Afhankelijk van de ernst van de situatie voor hem. Dat jij dit zo "makkelijk" naast je neer lijkt te leggen vind ik best heftig. Laat hem eerst eens in gesprek gaan met het uitzendbureau. Kijken wat voor mogelijkheden er zijn qua werk, opleidingen en contractvormen. Detacheren zal misschien een optie zijn. Wie weet zijn er meerdere mogelijkheden qua opleidingen in de vorm van leerwerktraject/BBL-opleiding. Mijn inziens kan je pas een weloverwogen beslissing nemen als je alle informatie tot je beschikking hebt. Over jouw eigen situatie qua werk.... Natuurlijk is dat ook belangrijk in dit geheel en is het dus niet gek dat het daar ook over gaat in dit topic. Ik denk ook dat het juist verstandig is om te beginnen met solliciteren. Om met je huidige werk/stage te bespreken wat de mogelijkheden binnen dat bedrijf zijn voor jou. Een baan vinden kan lang duren wanneer jouw wensenlijst overeen komt met het overgrote deel van de andere gegadigden. Reden genoeg om er nu "al" werk van te maken.
Ik zou mij man op gesprek sturen bij het uitzendbureau om meer te weten te komen. Wat zijn zijn kansen, wat gaat hij verdienen, wat als er even niks is kan hij dan ergens anders ingezet worden? Via een uitzendbureau werken is helemaal niet zo'n ramp, ook niet als je bij verschillende bedrijven wordt ingezet. Misschien kom je wel een bedrijf tegen waar je het ontzettend naar je zin hebt en willen ze je zelf een contract aanbieden. Wat ik lees weet je vriend verder nog eigenlijk niks, behalve dat hij via het uitzendbureau werk kan gaan doen wat hij wel leuk vindt. Waarom moet hij inschikken naar wat jij wil? Waarom zoeken jullie niet naar een compromis? Zolang hij nog minimaal een half jaar doodongelukkig op z'n werk is, vergroot je elke week de kans dat hij met een burn-out thuis komt te zitten. Dan ben je verder van huis. Dan maar de kinderen (meer) naar de opvang zodat jij tijdelijk meer uren maakt. Krijg je immers ook meer kot. Ja maar de afspraak... omstandigheden veranderen dus afspraken ook.
Mijn man zat 2 jaar geleden overspannen thuis, omdat hij het op zijn werk zo ontzettend slecht naar zijn zin had. Hij werkte inmiddels 15 jaar bij dat bedrijf en had al jaren een vast contract. Ook ik ben iemand die graag op safe speelt, dus de gedachte dat hij zijn vaste baan op zou geven, bezorgde mij ook slapeloze nachten. Toch wist ik ook dat hij onmogelijk bij die werkgever kon blijven. Plezier in je werk is zo ontzettend belangrijk! Mijn man wilde het roer radicaal omgooien en als ZZP-er in de bouw aan de slag. Die sprong vond ik helemaal doodeng! 0,0 zekerheid. Toch vond ik dat ik zijn droom niet in de weg mocht staan. We hebben duidelijke afspraken gemaakt. Hij is bij ons de kostwinner en daarmee verantwoordelijk voor 4 kinderen (die net heel veel geld gaan kosten). Hij is nu ruim een jaar ZZP-er en hij gaat elke dag fluitend werken. Hij zit zoveel beter in zijn vel en vooralsnog heeft hij volop werk. Ik snap heel goed dat je in jullie situatie ook huiverig bent. Ik denk alleen dat het niet verstandig is om hem te verplichten om dit werk te blijven doen. Ik heb met eigen ogen gezien hoe iemand letterlijk ziek kan worden van een belabberde werksituatie. Aan de andere kant moet je ook realistisch zijn; het kacheltje moet ook blijven roken. En daar is hij ook verantwoordelijk voor. Je kan natuurlijk ook geen onverantwoorde risico's nemen! Is het geen idee dat hij eerst solliciteert op een functie (niet via het uitzendbureau) die wat meer vastigheid geeft? Dan is hij iig uit deze situatie. Dan kan hij evt weer verder zoeken als jij straks gediplomeerd bent en een baan hebt gevonden.
@panda86 denk dat t belangrijk is dat je vriend moet gaan bedenken wat hij wil. Als hij de vacature voor plaatsen van slimme meters interessant vindt dan zou hij ook kunnen kijken naar de installatietechniek. Daarin zijn veel vacatures en kan vaak gecombineerd worden met een opleiding. Mocht je meer willen weten dan mag je me een pb doen. Bedrijf waar ik werk zit in de installatietechniek en wij hebben heel veel connecties met andere bedrijven door heel nederland.
Ik kan me voorstellen dat je het eng vindt, maar laat hem eens praten met het uitzendbureau. Misschien is een werving en selectie een mogelijkheid of misschien kan hij kijken naar een deta bureau. Ik ben van mening dat er altijd wel werk is. Het zal dan mogelijk niet het werk zijn wat je wil, maar elke dag met tegenzin naar het werk is ruk! Twee jaar geleden heb ik mijn vaste contract opgezegd, zonder iets nieuws te hebben. Binnen 1 week na het opzeggen had ik alweer een nieuwe baan met een tijdelijk contract. Mijn man heeft dit jaar ook zijn vast contract laten beëindigen, zonder iets nieuws en ook hij, zonder een enkele diploma, had binnen 1 week een nieuwe baan. Ik las dat je man in de installatie zat? Welke regio woon je? Je mag me een PB doen. Ik werk zelf bij een intermediair (detabureau) en (installatie)techniek doen we ook.
Als hij nog tot juli elke dag ongelukkig naar zijn werk moet gaan is het een lange rit.. Als hij al 10 jaar bij een bedrijf werkt en gewoon goed zijn best doet en trouw is zal de onzekerheid wel mee vallen als hij via uitzendbureau aan het werk komt. Ergens moet hij beginnen . Het is zoveel waard om een baan te hebben waar je graag heen gaat , neem de gok en zie waar het schip strand
Dat kan het zijn ja (hoeft niet), maar dan is het maar net wat voor afweging men maakt/waarvoor men kiest: nog een tijdje ongelukkig naar je werk gaan en wel stabiliteit hebben ondertussen... of per direct stoppen met je baan en geen zekerheid meer hebben. Maar net wat TO en partner belangrijker vinden dan.
Nou niet alleen wat je belangrijk vind. Ook wat je nog kunt doen. Als je echt doodongelukkig bent op je werk en je moet daar nog zeker een half jaar of langer werken dan kan je daar heel ziek van worden. Het kan dan zo zijn dat je op een dag echt niet meer kunt gaan werken. Omdat je hele lijf tegenwerkt. Het klinkt als een simpele keuze maar dat is het niet.
Ik heb gewerkt bij een makelaardij kantoor in Hoogerheide wat toen nog startend was en dat deden we vanuit zijn verbouwde garage. Ik was zwanger geworden van Puber tijdens mijn studie en moest gaan werken want mijn partner was werkeloos geworden. Die vent was fucking vreselijk, iedere dag jankend naar mijn werk. Hij zat zelfs te klagen dat ik te dik werd, terwijl ik gewoon zwanger was. Ik ben er nog maanden gebleven tot ik ergens anders terecht kon met het zelfde inkomen. Het heeft nog jaren geduurd dat ik niet ging hyperventileren als ik de afrit zag staan naar dat dorp. Zooo erg was het daar! En toch ben ik niet gestopt eer het kon. We hadden het inkomen gewoon nodig, dus dan maar ff op je tandvlees doorbikkelen.
Knap gedaan! Samen een plan maken is de beste optie. Natuurlijk is het belangrijk dat de partner van TS weer fijn naar zijn werk gaat. Maar het moet ook kunnen, misschien tegen een ander salaris en met andere hulpmiddelen. Maar een noodsprong maken is nooit goed.