Hoi dames, Via google ontdekte ik dat hier veel geschreven wordt over vruchtbaarheidsbehandelingen en alles dat erbij komt kijken, en ik besloot een account te maken. Ik zie echt door alle berichten op het internet niet meer waar te beginnen, en ben door alle emotie wat huiverig om te verzuipen in alles wat te lezen is. In het kort mijn situatie; 34 jaar. Uit alle onderzoeken kwam naar voren dat in principe bij mij en man alles goed is, maar ik weinig eicellen heb. Bij de meting had ik er 4. FSH 14 en AMH 0,1. HSG is gedaan. Verder; sinds 1,5 jaar gedoe in m'n cyclus. Kortere cyclussen (17/20), en langzamerhand weer wat langer (27-30). Ooit had ik een nette cyclus van 23-24 dagen. Ook na eisprong tot menstruatie tussentijds bloedverlies, bruine afscheiding, misselijkheid, opgezette buik en borsten, en enorm pijnlijke (vanaf dag 1) ei sprongen. Arts zegt dat het de overgang nog niet is. Erkent wel mijn nare gevoel hierover en adviseert start IVF. Beter nu dan wachten, voordat ze op zijn. Echter lees ik op internet dat 0,1 een slechte waarde is. Onwijs slecht. Ik lees over Düsseldorf en ziekenhuizen in NL die het niet aandurven met deze waarde. Arts zei wel dat ik wellicht maar één poging kreeg bij te weinig opbrengst. Wat is jullie ervaring met deze waardes? Ik heb over 3 weken al de intake en wil goed weten wat te doen. Is behandelen (hier) zinvol? Hoe zit het met Düsseldorf en vergoedingen? En met kansen, wachttijden? Iemand ervaringen met bijv alternatieve therapieën oid? Wat raden jullie aan te lezen, doen, of vooral niet doen? Aardig wat vragen. Ik ben wat emo, en zo nieuw op dit gebied dat ik echt even verzuip. Alvast bedankt aan diegene die mij even op weg helpen.
Ik ben zeker geen expert in vervroegde overgang maar wil wel mijn ervaring met je delen. Wilde vorig jaar voor tweede kindje gaan via een kliniek. Bij het fertiliteitsonderzoek bleek mijn amh 0,23 en fsh 21 te zijn en 5 follikels bij de eierstok die ze kon zien op de echo (de linker kreeg ze niet in beeld). Slechte waardes dus, en een cyclus die wel regelmatig was maar al korter begon te worden (gemiddeld 24 dagen). Volgens de fertiliteitsarts was ik nog niet in de overgang maar lag deze wel op de loer. Letterlijk werd mij gezegd: je hebt de eierstokken van een 48-jarige. Ik was toen overigens al 40 en had al een kindje. Ik weet niet of dit heeft meegespeeld (ik heb zelf het gevoel van wel), maar ze wilden geen ivf met mij proberen omdat mijn fsh dusdanig hoog was dat ik ws zeker een poor responder op de hormoonbehandeling zou zijn. Bij ivf dienen ze namelijk fsh toe om meer follikels te stimuleren, maar als je richting de overgang gaat is je fsh al hoog en zijn er gewoon te weinig eicellen dus levert stimulatie doorgaans niet veel op. Zolang mijn cyclus stabiel was mocht ik wel in mijn eigen natuurlijke cyclus iedere maand iui proberen. Ik ben toen ook enorm gaan zoeken op internet naar informatie en zo hier terecht gekomen. Ook ik begreep dat in Nederland de behandelingen voor dames zoals wij behoorlijk terughoudend en conservatief zijn. Dit is ook mijn ervaring qua houding vanuit de kliniek/artsen. En dat doorgaans men een stuk verder is qua kennisontwikkeling en wil om dingen uit te proberen in Duitsland (Düsseldorf) en België (Gent en nog een kliniek/ziekenhuis). Voor mij was dit qua Corona en reisafstand etc geen optie. Maar als het voor jou een optie is zou ik dit dus zeker serieus onderzoeken! Ook las ik overal dat ze veel liever iemand van jouw leeftijd behandelen dan iemand van mijn leeftijd; qua eicelkwantiteit mogen onze eierstokken dan zogenaamd 48-jarig zijn, qua eicelkwaliteit natuurlijk niet want we zijn geen 48, en jij met je 34 zeker niet! Kwantiteit kunnen ze meten aan de hand van amh en fsh, kwaliteit is onmeetbaar en een grote gok. Helaas zitten er dames op dit forum die hoge amh/veel eicelvoorraad hebben, maar evengoed niet zwanger worden omdat ws de kwaliteit slecht is. Zolang je eicelkwaliteit goed is, is er dus zeker nog een kans! Bij ivf heb jij misschien lage opbrengst maar als de kwaliteit goed is: er hoeft er uiteindelijk maar eentje goed te zijn! Uit eigen onderzoek kreeg ik zelf het idee dat bij verkorte cyclus vooral de te korte folliculaire fase een probleem is. Dan rijpt de eicel te snel - bijv een eisprong al op dag 10 - onder druk van al die fsh en rijpt niet goed uit. Springt dus eigenlijk te vroeg. Het helpt dus om die folliculaire fase langer te maken. Wat hierbij kan helpen is DHEA slikken. In Duitsland en België wordt dit standaard voorgeschreven aan vrouwen met een laag amh die zwanger willen worden, hier was mijn fertiliteitsarts er erg negatief over. Niet bewezen werking, en geen onschuldig supplement want kan bijwerkingen hebben (het is een vorm van testosteron dus denk aan haargroei, lagere stem etc). Mij werd dit dus afgeraden. Zelf had ik zoiets van; laatste kans, ik wil alles er wel op wagen - zeker nu ik van ivf ben uitgesloten - dus heb het toch besteld (webshop van fit for fertility, een Nederlandse site met veel nuttige info waar ook vaak op dit forum naar wordt verwezen) en ben het met mate gaan slikken. Geen bijwerkingen gehad en idd kreeg een ietsjes langere cyclus. Of dit de doorslag heeft gegeven, of dat mijn eicelkwaliteit net goed genoeg was gecombineerd met een gelukje, weet ik niet maar de laatste poging die ik deed (poging 6) was ik geheel onverwacht zwanger. Inmiddels dik 23 weken. Overigens ben ik heel lang heel terughoudend en angstig geweest qua miskraam/genetische problemen vanwege mijn leeftijd en het hele vroege overgang verhaal (en dan met name de uitspraak van de arts dat mijn eierstokken die van een 48-jarige waren) en blijf ik dat ook enigszins ondanks dat tot nu toe de nipt en 20 weken echo goed waren. Het is gewoon een heel heftige diagnose die meestal ook heel onverwacht komt. Ik wens je veel succes en sterkte de komende tijd en wil je op het hart drukken dat wat je ook doet; wacht niet te lang! Er zijn opties, maar benut ze zo snel mogelijk en duurt het in Nederland te lang of heb je er geen goed gevoel bij, stap dan over naar het buitenland!!! Check het met je zorgverzekeraar, maar voor zover ik weet dekken de meesten ook behandeling in het buitenland.
@SydneyGirl wat een goede uitleg zeg! @Zeepaard123 als je een ‘normale’ zorgverzekering hebt dan zullen ze ook het buitenland vergoeden. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken aan Cuypers en Cuypers in heinsberg. Dat zijn de (Nederlandse) artsen die eerst in Düsseldorf zaten en nu eigen kliniek hebben. Je kunt ze gewoon eens bellen om te vragen wat de wachtlijst voor een intake daarna nu is. Je kunt waarschijnlijk gewoon even bellen met je zorgverzekering hoe het zit met vergoedingen. Vaak vergoeden ze net niet alles. of je nu het beste direct naar buitenland gaan of eerst in nl is denk ik een lastige afweging. Ik zou daarin meenemen - hoe ver woon je van kliniek in buitenland af - hoe is je gevoel tot nu toe in nl waar je geweest bent - wachttijd in nl vs buitenland - financiële ruimte om evt in buitenland deel zelf te betalen - evt risico dat in nl je na 1 ivf ronde in nl niet verder kunt behandelen en dan kun je mogelijk niet meer overstappen omdat er niet meer vergoed wordt. Ik weet niet of het zo kan werken. Maar je moet in nl wel goedkeuring hebben voor een volgende ronde en denk dat ze daar in nl strenger op zijn dan in buitenland. overigens heb ik het idee dat behandel methoden laatste jaren wel meer richting elkaar zijn gegroeid, maar het zou zeker geen slechte keuze zijn om direct naar buitenland te gaan. mijn situatie is anders (juist hoog amh, maar waarschijnlijk slechte kwaliteit). Dus kan niets zeggen over laag amh. Herken wel heel erg het gevoel van de tikkende tijd vanwege leeftijd Hier net als Sydney inmiddels na lang traject zwanger van de 2e en nu 20 weken
Dank je wel @Do1981, mooie aanvullingen gebaseerd op jouw ervaringen. @Zeepaard123, ik hoop dat we je zo al heel wat meer hebben kunnen vertellen, en als je vragen hebt stel ze vooral.