Hoi hoi! Afgelopen vrijdag heb ik een kijkoperatie gehad en aan de hand daarvan is komen vast te staan dat ik endometriose heb. De arts gaf aan dat in mijn geval sprake is van de lichtste variant en dat de kans op zwangerschap daarmee niet heel veel kleiner is dan bij iemand zonder endometriose. Dat was voor ons echt een opluchting, omdat wij al bijna anderhalf jaar bezig zijn en ons allerlei rampscenario's in ons hoofd haalden. Nu willen we natuurlijk door, maar in het ziekenhuis werken ze dus niet mee aan een snelle opvolging. Begrijpelijk wel, want de artsen hebben meer te doen, maar voor ons duurt het al zo lang. Het is zo jammer dat ze daar dan niet in mee lijken te denken. Ook informeren ze je niet over het vervolg. Over een aantal weken hebben we een afspraak en wordt de operatie besproken. Maar of er dan meteen iets wordt afgesproken over een eventueel behandeltraject, ik heb geen idee. Eigenlijk moet ik ook niet zeuren, want in principe hebben we hartstikke goed nieuws mogen ontvangen en ik moet waarschijnlijk gewoonnog wat meer geduld opbrengen, maar dat is moeilijk, want wij willen zo graag een kindje!
wel gewoon hard zeuren klinkt gek maar jullie willen door en soms moet je ook flink tegen hun in boksen om jullie wensen te krijgen na mijn operatie en 2 maanden lucrin zijn wij gewoon weer dor gegaan met de icsi ik had 4 grote verkledingen 1 kapotte eileider en 2 cystes dus bij jullie moet het ook makkelijk kunnen vooral nu je endrometriose nog rustig is
Lief je reactie! Fijn om te lezen dat het bij jullie gelukt is. Hoelang heeft dat eigenlijk geduurd na je operatie en twee maanden Lucrin? Ik kan eigenlijk niet wachten totdat het zover is. Mijn man is zwaar teleurgesteld dat we nog zoveel weken moeten wachten totdat we met iemand een concreet behandelplan kunnen opstellen, dus hij gaat vanmiddag bellen en vragen of het gesprek niet toch wat eerder kan. Als wij pas over een paar weken op gesprek mogen komen, zullen ze vast weer niet meteen willen of kunnen beginnen en dan zijn er die geweldige feestdagen, maar voor ons tikt de tijd langzaam door. Ik wil eigenlijk niet meer wachten
Danieck, je zeurt niet! Het duurt je al te lang en ze moeten jou gewoon helpen. Jij wil kinderen en het lukt niet, je hebt endo, en het is logisch dat je nu wilt weten wat je volgende stap kan zijn. Mag ik vragen hoe oud je bent? Niet dat dat er iets mee te maken heeft, maar misschien denken ze: ze is nog jong ze heeft nog tijd. Laat je niet afschepen. Als je bijna evenveel kans hebt als iemand zonder endo, zoals ze zeggen, waarom lukt het dán niet? Ik heb ook endo, stadium 3 en zelfs tegen ons zei de gyn eerst dat er geen reden was om het eerst zelf te proberen. Ze hadden mn eileiders doorgespoten en de endo weg gesneden, dus het zou moeten kunnen zeiden ze. Ik weet niet waarom, maar uit zichzelf zei de arts toen dat ze toch gingen beginnen met IUI, en dan maar 3 x, en als het niet lukte over op IVF. Maar dit had ook met mn leeftijd te maken denk ik ik was toen 37. Vraag in ieder geval welke mogelijkheden je hebt, want zelf proberen heb je al anderhalf jaar geprobeerd, dus laat je niet wegsturen met dat je het nog maar een jaartje zelf moet proberen hoor! Goed dat je man gaat bellen! Succes en sterkte.
Hi Danieck, Ik heb begin dit jaar een kijkoperatie waarbij endo is vastgesteld (helaas) wel wat erger dan bij jou. Ik ben dus toen ook doorverwezen naar het VU in A'dam aangezien daar een endo-afdeling is. In januari had ik na 2 weken weer een afspraak bij mijn gyn in het streekziekenhuis. Wanneer heb je nu weer een afspraak bij je gyn dan? Het hangt heel erg van de vorm van de endo af natuurlijk, maar iedere menstruatie is er eigenlijk eentje te veel. Endo-patienten hebben er baadt bij zo min mogelijk te menstrueren. Door de menstruatie wordt de endo aangewakkerd en worden verklevingen erger. Dus snelle handeling/behandelplan is eigenlijk wel gewenst, ook in jouw geval denk ik! Weet je ook nog niet of je met ivf of iui gaat beginnen? Het wachten vreselijk, ik heb daar ook grote moeite mee, maar helaas hoort dit wel heel erg bij dit traject... Hoewel ik ook nog jong ben (27) is de wens hartstikke groot. Dus ik zou je zeker niet af laten schepen. Ik heb in dit traject wel geleerd dat als je zelf assertief bent, je (sneller) een hoop voor elkaar krijgt.
Een snelle behandelplan is niet altijd wenselijk. Het is kiezen uit 2 kwaden. Het klopt dat je zo weinig mogelijk moet menstrueren. Maar een behandeling zoals bijvoorbeeld IVF is vaak ook niet wenselijk ivm het flink triggeren van de haarden door de hormonen die je moet gebruiken. Beide methodes hebben flinke nadelen. Bij mij is gekozen om eerst zo te proberen ondanks dat ik helemaal onder de endometriose zit (heel veel kleine haardjes, dus niet operabel. Als het grote haarden waren geweest dan wel). Voordeel is wel dat mijn eierstokken en eileiders vrij lijken te zijn van endometriose (althans, 2 jaar geleden). Na een jaar proberen (- 1 maand omdat ik clomid gebruik) gaan ze pas verder kijken.
was in nov 2013 geopereerd en in april zwanger had ook maar weinig eitjes voorraad maar 3 eitjes ( komt ook soms voor bij endo ) ,gelukkig eentje gelukt. dus kan echt heel snel hoor, aangezien je schoon bent en gene extra medicatie kan je best gelijk door verwezen worden en binnen 2 weken na je laatste controle al geholpen worden, de hormonen van ivf en icsi kunnen het inderdaad soms verergeren maar dat is zeker niet altijd zo. ik heb flink wat vuur haarden gehad maar tijdens de icsi medicatie nergens last van ( al is mijn cyclus wel even stil gelegd dat wel ) ik bleek het gewoon weg al jaren te hebben alleen ze luisterde nooit naar mijn klachten erover. tja is het een of het ander maar de keus is bjj jullie even wachten of door zetten , wij hebben meteen door gezet huppakee over en uit en in het maasstad hebben ze ons ook nooit tegen gehouden en vonden het ene uitstekend idee ,zowel de endo arts als de vruchtbaarheids arts
Hoi Willeke, Ik ben 31 dus volgens de artsen ook nog jong Voel me wel oud en vind het nu jammer dat we gewacht hebben totdat we voor wat betreft werk gesetteld waren. Wisten wij veel dat het niet meteen zou lukken! Om eerlijk te zijn, weten wij nog niets. Mijn man heeft net gebeld en uitgelegd dat wij niet tot het nieuwe jaar willen wachten voordat we met een behandeling gaan beginnen. Ze zeggen in het zkh dat ze dat begrijpen, maar zolang ze zelf niet in eenzelfde situatie zitten, begrijpen ze het gewoon echt niet. Dat wachten is inderdaad vreselijk! Normaal zouden we 6 weken na de operatie terug moeten naar het ziekenhuis waar alles zou worden besproken, maar zolang wilde ik niet wachten. De afspraak is nu gemaakt voor over 4 weken (begin december). Als de arts dan zegt dat hij meteen wil starten, kan dat, want ik zou rond 13 dec weer ongesteld moeten worden als het niet is gelukt. Maar het is natuurlijk de vraag of die goede man inderdaad zo kort na ons gesprek wil starten. Voor zover ik nu kan overzien, wil ik geen nieuwe operatie waarbij ze de endometriose die er zit, weghalen. Het komt toch weer terug en om dan in de tussentijd te wachten en te hopen dat het zonder hulp lukt, dat wil ik niet eens meer. Ik denk dus dat wij - als we mogen kiezen - voor IUI willen gaan. Heel veel weet ik daar nog niet van eigenlijk. Weet jij of iemand anders toevallig vanaf welk moment je je dan dagelijks in het ziekenhuis moet melden om je follikels te laten controleren ivm de eisprong? Ik probeer nu iedere dag dankbaar te zijn voor de uitslag van de laparoscopie; wij hadden echt het ergste verwacht. En verder hoop ik gewoon dat het kindje ons en iedereen die hiermee te maken heeft ook snel is gegund!
Wat fijn eigenlijk om je gevoel te kunnen uiten bij jullie, die in dezelfde situatie zitten of hebben gezeten! In mijn omgeving weet nagenoeg niemand dat wij proberen om zwanger te worden. Wij willen dat niet, al kan ik niet goed uitleggen waarom niet. Ik vind het gewoon vervelend dat het al zo lang niet lukt. Mensen die het wel weten, vinden het ook raar dat wij het niet met iedereen willen delen. Maargoed, zij hebben dan ook nooit in deze situatie gezeten. Een poging en het was meteen raak...
is ook soms echt echt heel moeilijk bij ons was het 6 jaar in totaal voordat het lukte en praten doe je ook niet zoveel met mensen om je heen , niemand wilt dit soort problemen laten merken aan de ander, maar je moest eens weten hoeveel mensen er juist mee lopen. maar hier kan je lekker je ei kwijt zoveel je wilt denk maar aan de toekomst alvast , die kleine komt er ook voor jullie vroeg of later
Ja dat is hier precies hetzelfde, bij ons weten alleen mijn ouders en zusje en schoonvader en mn beste vriendin het. Mijn zwagers en schoonzussen en vriendinnen etc ook niet. Soms baal ik vreselijk, want ik merk dat ik afstand neem en niet altijd lekker in mn vel zit. Mijn ouders snappen ook niet waarom we het niet delen, maar voor nu voelt dat nog niet goed. Misschien over een tijdje.. Oké gelukkig heb je 2 weken gewonnen altijd een lekker gevoel toch? Ik heb in november vorig jaar follikelmetingen gehad, om cyclus te monitoren, niet voor iui(heb ik nooit gehad). En moest dacht ik vanaf dag 8 en dan iedere maandag en donderdag komen. Wel drie weken lang dacht ik. Wacht maar inderdaad even af wat voor plan hij voor je heeft. Misschien laat hij je nog even zelf proberen, al lijkt me dat niet verstandig. Endo kan zo veel schade aanrichten. Mijn eileiders zijn helemaal verkleefd. Dat is de reden dat het bij ons niet lukt. De weg is zeg maar 'geblokkeerd'. En die weg omzeilen we nu door ivf. Bij mij kwam de extra vertraging door een cyste (4cm) die precies ín mn eierstok zat waardoor een punctie te gevaarlijk zou zijn. Met het oog op infecties etc. Vandaar dat ik alsnog geopereerd moest worden. Na de operatie moest ik dus ook nog 2 maanden aan de lucrin en september zijn we met ivf gestart. Helaas is de verse tp mislukt maar we gaan nu voor een cryo tp. Maar om de endo even te kalmeren moet ik nu 6 weken aan de pil voordat de tp komt. Ik kon ook wel janken hoor, 6 weken!! Maar ik héb nu eenmaal deze ziekte dus moeten we er rekening mee houden. Heb nu vorige week sinds 7 maanden weer voor het eerst gemenstrueerd en ben gelijk bang dat er weer een cyste zit. Wordt je echt para van En ja, je bent ook nog relatief jong hoor en ik snap dat je nu denkt, waren we maar eerder begonnen! Heb je trouwens klachten? Ik had dat bijvoorbeeld helemaal niet, waardoor de klap extra hard aankwam, had nooit verwacht dat ik dit zou hebben..
Ik moest even opzoeken wat dat inhoudt, verse tp/cryo tp, maar ik weet het nu! Wat vervelend zeg! En weer terug aan de pil om de endo te kalmeren. Heb je dan ook moeten doorslikken? Omdat je zegt dat je vorige week voor het eerst sinds 7 maanden weer ongesteld bent geweest? En is er al een datum voor de cryo tp gepland? Of werkt dat niet zo? Ik had eerlijk gezegd ook geen echte klachten die erop duidden dat ik iets mankeerde waardoor we niet zwanger konden raken. Het enige waar ik echt last van heb, is ernstige menstruatiepijn. Met die pijn ben ik al voordat ik voor het eerst ongesteld werd naar de huisarts gegaan en die vertelde toen dat ik binnenkort ongesteld zou gaan worden. Het is daarna nooit weggegaan, want zelfs tijdens het gebruik van de pil (die ik speciaal ter beperking van de pijn ben gaan slikken) had ik nog steeds buikpijn. Ik had alleen de laatste maanden het idee dat de pijn wat minder hevig was dan normaal. De fertiliteitsarts had al aangegeven dat die pijn een indicatie voor endometriose kon zijn. Zelf ging ik uit van verklevingen en niet doorgankelijke eileiders, dus toen de arts na de operatie liet weten dat ik de lichtste vorm van endometriose heb, was dat eigenlijk een soort van opluchting. Met de hoeveelheid die in mij is aangetroffen, heb ik volgens de arts maandelijks nagenoeg net zoveel kans van slagen als zonder de endometriose. Maargoed, hij heeft makkelijk praten; na anderhalf jaar proberen zonder dat het lukt, is het voor mij gewoon duidelijk dat het ons toch zeker wel beperkt. Ik heb ook vrij veel last van stress. Niet doordat het niet lukt, maar door werk etc. Volgens de fertiliteitsarts is er geen wetenschappelijk bewijs dat dat de kans op zwangerschap negatief beïnvloedt, maar het draagt er niet echt toe bij lijkt mij. Hoe is dat bij jou/jullie? Ik kan moeilijk mijn baan gaan opzeggen, omdat ik zwanger wil worden Dat het wat langer duurt of dat we wat mankeren, dat is nog tot daar aan toe, maar dat wachten. Ik vind het zo vreselijk! Het is tegenwoordig zelfs zo erg dat ik uitkijk naar de week met een eisprong en vervolgens doorleef naar het moment waarop ik weet of het wel of niet gelukt is...
Danieck, wat vervelend allemaal. Dat wachten is echt alles behalve leuk. Ik heb vandaag een hysteroscopie gehad en daar waren geen verklevingen maar bloedvaten te zien. De arts gaf aan dat het waarschijnlijk om de lichtste vorm van endometriose is. Ik krijg volgende week de uitslag van de hapjes die zijn genomen. De arts heeft gezegd dat wij deze cyclus weer veder kunnen met de terugplaatsingen omdat alles nu schoon is gespoeld en waardoor je weer vruchtbaarder bent. Wij hebben nog 2 cryo's en iom de arts hebben wij besloten als deze niet gelukt zijn verder te kijken en dan de bloedvaten weg ge branden. De arts heeft goede hoop dat zonder de operatie ook moet kunnen. Ik heb een regelmatige cyclus en krijg geen hormonen bij de tp. Ik krijg follikelmetingen vanaf dag 9. Ik lees hier op het fora dat de wachttijden per ziekenhuis erg verschillen. Misschien is het iets om daar naar te kijken als je dit jaar niet meer kan starten, want wachten is verschrikkelijk! Heel veel succes!!!
Ik loop ook in VU vanwege endometriose specialist. Ze gaan er heel goed mee om door steeds mijn bloedwaarde ( ca125 waarde) in de gaten te houden. Zodra die te hoog is meteen aan microgynon tot hij daalt en dan weer verder. In het begin heb ik eerst paar maanden aan lucrin gezeten maar als je zwanger wil worden kan dat niet. Wel heeft het de endometriose gekalmeerd. In VU wilde ze wel eerst iui doen voordat ze aan ivf/isci begonnen. Tijdens de periode dat ik niet met zwanger bezig was liep ik bij de endo poli in hoofdgebouw, daarna ging mijn dossier mee naar fertiliteit poli. Het team overlegt altijd bij elke behandeling. Zo had ik laatst last van al die medicijnen (weer meer buikpijn) en werd het schema aangepast.
Hi, Na de operatie cyste's en verklevingen te hebben weggehaald heb ik 3 maanden lucrin gehad en daarna gelijk ivf voor de beste kansen op een zwangerschap bij de 2de tp was ik zwanger. 3 bevruchtingen hadden we maar omdat 1 eileider niet goed was. 6 maanden na de bevalling toch weer cystes weer geopereerd. Nu gaan we voor een 2de ukkie.....en vorige week een echo gehad en alles is schoon! Geen cystes zelfs de eileider die afgeschreven was zag er goed uit..