Ik ben inderdaad geen introvert persoon, dus heb geen idee hoe dat voor jou is, maar dat lijkt me heel heftig. In zo'n geval zou je je partner erheen kunnen laten gaan, zodat er toch iemand even de jarige een fijne dag wenst. @marb klopt ook kinderen kunnen het niet altijd aan. maar dan ben je vaak alsnog met 2 volwassenen, en een kind hoeft niet perse mee naar een verjaardag. zeker niet een van een volwassen vrouw die 40 wordt. dus wij zouden er dan voor kiezen dat 1 iemand gaat en de andere thuis blijft met de kinderen.
Haha mijn partner is nog erger dan ik, dat kan ik hem niet aandoen en in dit geval ging het om mijn eigen oma. Maar wat ik dus doe als ik een verjaardagsfeestje teveel vind is inderdaad aan die vriendin vragen of ze het leuk vind een keer met z'n tweeën iets te doen. Juist omdat ik haar verjaardag dan belangrijk vind en er ook echt voor haar wel zijn en met haar wil praten. Ik kan me niet voorstellen dat mijn vriendinnen dan het gevoel zouden hebben dat ik hun verjaardag niet belangrijk vind. Omgekeerd gebeurt het ook wel eens. Dus ik geloof dat ik daarom weinig van dit topic begrijp. Ik lees zoveel harde reacties en dan denk ik: de mensen die je op je feestje wil hebben mag je graag neem ik aan, anders nodig je ze niet uit, dus waarom dan zo keihard zijn? Als iemand tegen mij zegt dat het wat teveel is vanwege zwemles op die dag zou ik vragen hoe het verder gaat, misschien zit diegene wel in een heel drukke stressvolle periode. Maar het lijkt of ik hier heel apart in ben als ik het zo lees.
Ik word ook echt niet blij van 3 verjaardagen in een weekend maar probeer het dan zo te doen dat we allebei een verjaardag pakken en een samen. Ligt er ook wel aan wie het is natuurlijk. Maar de redenen die ts krijgt lijken niet echt hiermee te maken hebben. Zoals jij het zegt @Lisanne1811 , komt het niet over als ‘geen zin hebben’, maar heb je gewoon een goede reden. Dat is heel wat anders en ik denk dat jouw vriendinnen dat ook van je weten.
Dan heb ik me echt niet goed uitgedrukt. Ik snap het helemaal als mensen niet op mijn (fictieve, want ik vier het nooit, juist vanwege introvert zijn) feestje komen. Alleen vind ik dan dingen "ja, we zijn dan toch in de buurt" niet heel aardig overkomen.
Ligt er ook aan waar mensen wonen natuurlijk. Sommige van mijn vriendinnen wonen op een paar uur reisafstand (enkele reis). Dan zou ik ook zoiets kunnen zeggen. Als het binnen dezelfde stad is of een half uurtje rijden zou ik het ook wel raar vinden inderdaad.
Daarom zei ik idd je weet wel wie wat zegt en waarom vaak. Ik herken wel dat je van sommige mensen denkt 'jaaaaa hoor, het zal wel' terwijl je dat bij anderen wel snapt. (al kan ik me voorstellen dat mensen mij ook vaak onaardig/niet sociaal vinden, want ik zeg ook meer feestjes af dan dat ik er bezoek)
Hmja, telt het ook als ze zeggen "marb, ik vier mijn verjaardag dan. Je bent welkom, maar je komt vast niet"