Liefde maakt letterlijk en figuurlijk blind. Geef je zelf niet de schuld van dit. Ik kwam er ook pas tijdens mijn eerste zwangerschap achter dat vriend gokte. En toch nog trouwen:x Zo zie je maar weer. Weet wel ooit gaan je ogen goed open en ga je je eigen weg. Of zo als ik bouw je een lat met mekaar. Iemand hoeft niet slecht te zijn perdefenitie ( weet niet hoe je dat schrijft) En overschulden. Ik ben denk met velen als je zegt ik heb postorder bedrijven waar ik schuld heb wel betaal ik elke maand trouw deze af. Maar had ik het maar nooit gedaan. Ik zou graag willen een ding nog. Ik wil leren sparen. Voor producten die ik echt nodig heb. Maar hier geen schulthulpverlening maar door de zure appel heen bijten. Mijn schulden ook mijn plicht om het te betalen. Voor mijn verhuizing van zo wel als me vader /moeder geld geleend. Om te vehuizen. Betaal tot nu toe redelijk trouw elke maand iets af. Maar als ik straks klaar ben met de wekhamp neckermann nooit meer een postorder bedrijf voor mij.
Als je schuldhulpverlening hebt, betaal je evengoed zelf je schuld. Als je het af kan betalen, dan moet je het zelfs helemaal af betalen. Het is echt niet één of andere manier om onder je schuld uit te komen, maar een hele mooie kans om goed je schulden te regelen als ze boven je pet groeien. Wil niet zeggen dat er mensen zijn die er misbruik van maken, helaas is dat wel zo, maar ik denk voor een heel groot gedeelte ook niet.
Ja weet ik wel. Mijn zusje zit bij wsnp. Ze is er bijna van af. Maar ze zal never nood het bedrag terug betalen van wat ze aan schuld had. Drie jaar lang een bepaald bedrag. Is misschien 20 duizend en ze had een schuld van een TON:x
In haar situatie omdat de schuld ook zo schrikbarend hoog is, als je niet een topbaan hebt, kom je daar in geen eeuw vanaf. Ik vind het soms ook wel absurd hoever bepaalde bedrijven mensen laten gaan. Postorder bedrijven bv, hoe makkelijk is het om daar maar aan het bestellen te gaan. Mensen hebben een eigen verantwoording, maar ik vind het wel belachelijk dat juist vaak mensen die het niet kunnen betalen zo in de verleiding worden gebracht. Kat op het spek binden noemen ze dat. Ik vind het iets heel positiefs van ons land dat je ondanks dat je zo in de penarie kan komen (misschien door eigen schuld, misschien ook niet), dat je hier zoiets hebt als schuldhulpverlening. Het geeft je de mogelijkheid om helemaal met een schone lei te beginnen.
Dat op zeker. Ze is mijn zusje en met mijn uitkering steun ik haar eigenlijk al jaren. De laatste jaar minder omdat ik zelf luiers en voeding nodig had maar voor dat de jongste geboren was. Ging ik minimaal een keer per maand langs met een tas boodschappen. Of spitten mijn eigen kaste na om nog wat bruikbaars te kunnen vinden. Ze heeft drie kinderen reken maar uit. Ze krijgt maar 20 euro of zo per maand van het cav. Wel tuurlijk kindgebondebutget maar dan houd het dan ook wel op. En ze heeft zelf behoorlijke foute gemaakt om tot deze schulden last te komen een TON is natuurlijk niet mis. Hoop ook dat ze nooit meer zo stom zal zijn om het weer zo ver te laten komen. Want dan bekijkt ze het maar letterlijk en figuurlijk. En heb met eigen ogen gezien wat het met een gezin doet. Zo in de schulden terecht komen en toch doe ik het uit eindelijk niet zo anders met mijn wekhamp en neckermann. Het word je wel heel makkelijk gemaakt en als je het al niet breed hebt van ach een keer. Laat ik toch die kleren voor de kinderen maar kopen of ach de tv is stuk neem toch een nieuwe en voor je het weet zit je er mee klem Eigen schuld ikke bult dat wel.
Wel heftig hoor. 20 euro dat is wel heel weinig, hoe kan dat? Ik heb zelf in schudhulpverlening gezeten, je hebt altijd recht op een wettelijk vrij te laten bedrag. Lief dat je haar wil helpen door haar af en toe die boodschappen toe te schuiven. In deze tijd is dat ook wel echt lekker, geeft net een beetje meer lucht voor haar. Wat ik me afvraag, als ze zo weinig te besteden heeft, kan ze dan geen aanspraak maken op de voedselbank? Volgens mij kan dat dan. Als je echt helpen wil, moet je het haar toch zelf laten oplossen en laten voelen. Dan maak je haar zelfstandig, dat is echt helpen. Je moet jezelf ook helpen, want als je jezelf niet helpt raak je uitgeput en kan je straks helemaal geen kant meer op en niemand helpen. Je hebt zelf ook kroost om voor te gaan
Hoef natuurlijk niet. Ik koop af en toe wat bij een postordebedrijf, of website, maar ik betaal altijd direct (iDeal) of per acceptgiro, die ik dan meteen betaal al de producten binnen zijn. Dat laatste komt trouwens steeds minder vaak voor... Maar ik heb altijd deze regel gehad: Als ik er nu het geld niet voor heb, dan kan ik het dus niet kopen. Dan maar volgende maand proberen.
Hmm, ik zie weer wat scheefs, dan... Ik heb een studieschuld en die betaal ik ook per maand af. Maar ik ben al 4 jaar of zo aan het betalen en het einde is nog niet in zicht. Maar tegen mij zal nooit iemand zeggen: Stop maar bij een ton, het is genoeg. Ja, kwijtschelden van een deel van de schuld vind ik oneerlijk. In mijn ogen zou je zus na die drie jaar gewoon door moeten blijven gaan met aflossen. Desnoods zonder rente dan, maar gewoon betalen. Niks kwijtschelden. Geen cent.
ik irriteer me meer aan de wannabe 'The Hills" (MTV serie) typjes die in de stad lopen met een BB in hun handen tasje aan hun armen alsof ze in Hollywood lopen maar ondertussen hun centjes moeten tellen om een jas van 500 euro te kopen bij wijze van. Bah gedraag je! Geef mij maar mensen die schulden hebben en meer schulden maken.
Toch, mij geeft het wel voldoening dat ik het wel kan betalen. Heb jij dat niet? Onze studieschulden die we zelf gemaakt hebben (ongeacht onder welke omstandigheden) en we lossen 'm tot op de laatste cent af. En ik ben blij dat wij dus in staat zijn om het zelf te doen en de schuldhulpverlening daarvoor niet nodig hebben. Ik hoef me niet aan een strak budget te houden om aan mijn betalingsverplichtingen te voldoen, dat voelt als een vrijheid, controle hebben of je eigen zaken. En dan maakt het mij niet zo uit of iemand na 3 jaar schuldenvrij is en niet het hele bedrag heeft afbetaald. Ik hoop gewoon dat ik nooit in die positie kom.
Een studieschuld is heel wat anders. Als je een dergelijke schuld door studie hebt opgebouwd, dan heb je daar straks ook een inkomen naar als het goed is. Daarbij gelden daar soepele regels voor om te kunnen af betalen. Je hebt een vooruitzicht, dat maakt een heel groot verschil met een uitzichtloze situatie. Dus er is niets oneerlijk, jij hebt een fatsoenlijke kans, waar iemand anders in een kansloze situatie terecht is gekomen.
Dat is ook weer zo... Ja, ik ben blij dat ik die maandelijkse aflossing eigenlijk niet eens voel. Maar natuurlijk zou het fijn zijn als het restant ineens kwijtgescholden wordt. Dan houd ik dat bedrag per maand dus over! Dát zou lekker zijn! In de basis ben ik het met je eens, behalve met de laatst zin. IK heb er mijn baan aan te danken, ja. Maar er zijn velen die een dure studie gedaan hebben en nu niet aan de bak komen. Bijvoorbeeld vanwege de recessie, of omdat er sowieso veel te veel mensen met dat diploma rondlopen en er te veel concurrentie is. En wat als mensen een studie niet hebben kunnen afronden, bijvoorbeeld wegens persoonlijke omstandigheden? Een zwangerschap bijvoorbeeld, om maar iets relevants voor dit forum te noemen Daarnaast heb IK een opleiding gedaan, waardoor ik niet alleen mijn eigen boontjes kan doppen, maar ook veel bijdraag aan de koopkracht EN aan belasting veel meer inleg dan iemand die dus minder verdient en minder belasting hoeft te betalen (terwijl die vaak netto meer overhouden... lekker krom). Iemand die door eigen schuld (ik heb het dus alleen over deze groep) in de schuldsanering is gekomen, worden in mijn ogen beloond door een kwijtschelding, terwijl ze zo'n aflosregeling in mijn ogen ook gewoon door kunnen laten lopen tot het afbetaald is. Ik zie niet in waarom dat niet kan. Maar als iemand me kan uitleggen waarom dat geen optie is, dan wil ik dat wel horen.
Ja, in sommige situaties zou dat misschien wel terecht zijn, denk ik. Ik had ooit een buurjongen die voor de 2e keer de schuldhulpverlening in ging. Hij vertelde erbij dat het zo toch mooi geregeld was. Werken kon hij niet, want hij had last van zijn knie. Wel een hele kansloze situatie, moeder zat ook tot dik in de penarie. Zijn hele achtergrond speelde negatief mee. In mijn ogen maakte hij ook niet dankbaar gebruik ervan dat hij toch de kans kreeg om het anders te doen. Hij had nog een grote bek ook, ze deden alles verkeerd bij de stadsbank (dat was ook wel zo, ik heb er zelf ook mee te maken gehad). De manier waarop vond ik gewoon overkomen alsof hij alleen rechten had en geen verplichtingen. Als ik zo'n situatie van een vrouw met kinderen hoor, dan wordt ik daar vanzelf al milder door. Ik weet niet of ze zelf inzicht heeft en snapt waar ze mee bezig is geweest. Soms denk ik wel eens dat zoiets erbij verplicht zou moeten worden. Dat iemand naast die schuldhulpverlening gaat kijken van 'hoe ben je zover gekomen'. Als die vrouw niet de kans krijgt om binnen een bepaalde tijd van haar probleem af te komen, dan zijn haar kinderen daarmee ook direct belast. Het maakt ook voor haar kinderen de kans om echt wat op te bouwen moeilijker. Niet dat het dan onmogelijk is, want waar echt een wil is, daar is ook een weg.
Als jij na 15 jaar nog niet alles afbetaald hebt, wordt de rest je ook kwijtgescholden. Ik ben het overigens met je eens dat die 3 jaar van schuldsanering wel erg kort is en er zeker gekeken zou moeten worden waarom mensen schulden hebben opgebouwd, bij het bepalen van hoe lang je terug zou moeten betalen en hoeveel er eventueel kwijtgescholden wordt... Ik ben ambulant hulpverlener en kom in mijn werk dus regelmatig jongeren tegen die in de schulden komen. Bij sommigen speelt psychische/psychiatrische problematiek een grote rol, maar anderen kopen zich helemaal lens op internet enzo, en dan vind ik het wel zuur dat MIJN belastinggeld gebruikt wordt om zo'n schuld grotendeels kwijt te schelden en zo iemand 3 jaar later regelmatig weer vrolijk verder gaat met stom gedrag... Dat zeg ik trouwens ook tegen ze hoor, en ik moet zeggen: dat helpt wel regelmatig om jongeren te laten beseffen dat er ergens iemand opdraait voor die schuld en dat dat dus eigenlijk niet eerlijk is...
Wil je me uitleggen, waar jouw belastinggeld dan hún schuld zou betalen? Je betaald daar niets aan hoor. Degene die daar een tik van mee krijgen is degene waarbij de schuld loopt. Die krijgt aan het einde van de rit zijn geld niet. Wat belastinggeld kost zijn de hulpverleners in zo'n instantie. Dat vind ik soms ook meer dan terecht, omdat bepaalde bedrijven misbruik maken van mensen die zwakker in hun schoenen staan. Mensen die het geld gewoon hebben, gaan vaak niet iets kopen waar ze het geld niet voor kunnen missen (ze gaan sowieso verstandiger met geld om). Juist die zwakkere groep wordt vaak op in gespeeld 'kunt u dat niet betalen, dat geeft niets, met een lening bij ...... is het zo geregeld' of 'hier kunt u gerust een telefoonabonnement afsluiten, ook als u BKR geregistreerd staat'. Bij H&M (geloof ik) kan je zelfs met al het gemak een lening afsluiten om kleding te kunnen kopen, uiteraard wel tegen een goed percentage. Ik vind dat aan de ene kant ook misbruik maken, want wie maken daar nou gebruik van? Juist, de mensen die dat níet kunnen betalen en dus ook niet zouden moeten doen!
Als ik al om mij heen kijk.. dan vraag ik wel eens aan mn man wat wij toch 'verkeerd' doen. Maar feit is.. Wij doen t gewoon goed
Ik vind dit altijd een lastig onderwerp omdat wij vaak niet weten wat er werkelijk aan de hand is. Er zijn idd mensen die echt moeten leren hoe ze met geld om moeten gaan en keuzes maken die ik niet zou maken. Maar vaak zijn de problemen behoorlijk complex waardoor mensen veel schulden opbouwen en daarmee in de problemen komen. Daarbij leven wij ook nog in een wereld waar de media en producentenbedrijven zoveel mogelijk geld willen verdienen. Alle reclames, programma's (waar het tegenwoordig alleen maar over het 'perfecte' leven gaat), tijdschriften zijn hier alleen maar mee bezig. Ik snap dat mensen hier gevoelig voor zijn, vooral als je misschien een lager IQ hebt, psychische problemen hebt, ongelukkig bent. Ook ik kan mij irriteren aan levensstijlen van mensen, maar ik probeer niet zwart/wit te denken omdat het vaak niet zo simpel is. Ik hoop ooit dat er op scholen hier meer aandacht aan besteed gaat worden. Ik werk op een MBO en ik zie dat er veel leerlingen zijn die het moeilijk vinden om met geld om te gaan. Wij gaan er altijd vanuit dat je met gezond verstand en opvoeding dit wel mee krijgt, maar niets is minder waar. Het nare van het belastinggeld betalen is dat het nooit minder gaat worden. Ook al zou niemand meer schulden hebben, dan vinden ze wel weer andere kostenposten en zullen wij hetzelfde blijven betalen.
Er zijn twee soorten schulden: - gewoon kopen terwijl je het niet hebt en makkelijk geld uitgeven - je kan er niks aan doen. En voor de mensen die er niks aan kunnen doen is 3 jaar een goede tijd.. daarbij zullen zij ook heus wel belasting hebben betaald en zullen ze dat tijdens en na de schuldsanering ook doen. Dus ik vind sommige reacties best hypocriet. De één zit in de schuldsanering, de ander komt in de ziektewet, weer de ander wilt subsidie voor iets wat de ander niet belangrijk vind.. Zo kan je door blijven gaan.. Al met al wordt heel veel betaald van 'ons belastinggeld', of je het er nou mee eens bent of niet.. en helaas heeft niemand daar wat over te zeggen. Toevoeging: Ik vind wel dat er onderscheid moet worden gemaakt tussen de twee groepen, maar vind ik ook dat dat heeel moeilijk te achterhalen is. Dus dat het standaard 3 tot 5 jaar is, is dan maar zo.