Ook ik lees hier ontzettend veel herkenning. Mijn band is nooit heel hecht geweest met sm. Ook jaren weinig contact gehad, totdat onze zoon werd geboren, toen werd er wekelijks contact verwacht, waarvan de eerste maanden dagelijks via mail, fb, sms. Gek werd ik er van... Maar tuurlijk wil je iemand het oma zijn niet ontnemen. Van hier dus ook dubbele gevoelens, prachtig natuurlijk dat ze zo wijs is met haar kleinkind, maar.... het in mijn ogen overdreven aanwezig en opdringerige gedrag; mijn nekharen gaan er nog steeds rechtop van staan. Inmiddels is onze zoon al bijna anderhalf, dus het 'nieuwe' is er als ware af waardoor het nu een eindelijk een stuk rustiger is... Heb dus geen tips, maar wel veel herkenning
Hier ook wel een beetje herkenning hoor Maar ik denk dat het ook wel iets hormonaals is, een soort bescherming of zo van een moeder naar haar kinderen toe.
Oh wat fijn, herkenning.. haha. Ben ik toch niet helemaal gek.. ik heb ook vaak het gevoel (en niet alleen bij haar) dat sommige alleen voor mijn kinderen komen of voor een leuke foto op facebook. Komen ze op viste, praten amper met mij en staan er een paar uur later allemaal foto's op fb dat ze hier zo'n gezellige middag hebben gehad.. nou niet met mij in ieder geval, denk ik dan.. Ach, toch fijn dat iedereen mijn kindjes zo leuk vind En ja Stier11 denk ook dat mijn 'probleem' voor de helft uit hormonen bestaat, haha.
Faye80, meen je dat serieus? Ook niet netjes overigens foto's van jou kids op het internet plaatsen... Hopelijk voor jou hetzelfde, als ze wat ouder worden is de 'nieuwigheid' er wel af hahaha en jou hormonen weer wat meer in balans!
O maar dat is ook wel herkenbaar hoor! Je kan het huis van mijn ouders behangen met foto's van onze dochter Nu vind ik het alleen maar heel fijn omdat onze band goed is, maar de aandacht gaat toch wel eerst naar hun kleindochter. Heel normaal ook, het is hun eerste. Dat ze het op FB zetten zou ik minder leuk vinden, of zijn hun profielen afgeschermd?
Ik heb niet alles gelezen, vind het een enorm moeilijke situatie. Herken het niet gelukkig. Maar wat ik wel wil zeggen, ik vind het raar dat zij foto's van jouw kinderen/haarzelf met jouw kinderen op FB zet. Wij zetten beslist geen foto's van onze dochter op FB en onze ouders/vrienden/familie weten dat wij dat niet willen en doen dat dus ook niet...
Jullie hebben gelijk wat betreft de foto's op fb. Ik heb daar zelf nogal gemengde gevoelens over. Ze hebben wel afschermde profielen en ik zet zelf ook regelmatig een fotootje erop. Maar toch komt het op mij ook altijd heel brutaal over als ik dan mijn kids opeens op iemand anders zijn fb zie en dan vooral met van die teksten erbij als 'Love' oid.. daar gaan mijn nekharen weer! Vind eigenlijk ook dat mensen zoiets horen te vragen. Mijn eigen moeder bijvoorbeeld vraagt altijd van te voren of ze een bepaalde fot op fb mag zetten. Vind ik altijd zo lief!
Als iemand een foto van mijn kind op FB zou zetten zou ik heel link worden; dat doe ik zelf niet eens!
Ik heb hetzelfde maar dan met de vriendin van mijn schoonvader. Gelukkig irriteert ze mijn man ook dus zien we ze nog maar 2 keer per jaar. (zaterdag weer, kijk er al 2 weken tegen op) Als ze dicht bij zouden wonen zou ik er serieus verhuizen. Veel sterkte ts, ik heb geen tips, het is hier dus echt helemaal uit de hand gelopen, ze is ook niet meer welkom op verjaardagen enzo.
whoa wat een herkenning, haha. Ik heb het met de man van mijn schoonmoeder. Hij is pas sinds 13 jaar in ons leven of zo. Altijd al een rare vreemde man geweest. Uiteindelijk is er een flinke ruzie geweest tussen mijn man en mij en zijn zus. Zijn moeder en haar man hebben duidelijk partij gekozen voor zijn zus en ik was uiteindelijk de boosdoener. Dus nadat alles mijn schuld was ben ik een tijdje volledig genegeerd door die man. Tim zijn moeder en zus probeerden nog wel de lieve vrede te behouden. Hij niet. Toen werd ik zwanger ) en toen was ineens alles weer koek en ei, ja dahaaaaaaaaaag, niet dus he. Ik heb een gruwelijke hekel aan die man en kan hem niet luchten idd. Ook hij doet vreselijk overdreven en noemt zichzelf steeds opa. Dan kan ik wel kotsen. Ook wil hij steeds mijn dochter pakken en met haar spelen en met haar weglopen uit de kamer zodat hij alleen is met haar. Afschuwelijk vind ik dat. Ik hou er echt niet van. Ze hebben twee keer een avondje opgepast bij ons thuis, dan is het niet mijn man zijn moeder die haar een speen geeft, naar bed brengt enz. maar hij...... Ik herken je situatie dus heel erg goed, maar heb helaas geen oplossing.