Bekend. Ik schuivel dan cm voor cm naar de deur. Ben dan blij dat ik de deurknop vast heb. En dan wachten op een seconde stilte zodat je de deur open kan gooien Ik ga standaard bij bepaalde clienten ver over de toegestaande tijd heen.
Weet je wat ik pas irritant vind: mensen die precies hetzelfde meemaken als jij maar dan net even met een overtreffende trap. En ook maar doorlullen. Daar zit er 1 van in m'n familie. Echt niet grappig.
Heel herkenbaar. Ik zeg ook regelmatig dat hij moet kijken naar de mensen om hem heen. Luisteren ze? Welke houding hebben ze? Enz.. maar hij lijkt het niet altijd te begrijpen. Nu moet ik wel zeggen, wanneer we als gezin zijn, dan gaat 't goed, maar zodra er anderen om hem heen zijn, dan slaat hij door in z'n gedrag/praten enz.. en "eist" 8 van de 10 de volledige aandacht. Maar ik zeg ook wel eens dat hij nu even z'n mond moet houden
Ik herken het ook bij sommige vrouwen in de speeltuin, ik let op mijn kind en wil er naar toe gaan ofzo. Ze zien het maar blijven maar doorpraten. Ik loop dan gewoon weg en zeg sorry ik moet even naar mijn kind toe. Een vriendin deed dat ook een keer, ze zei ik moet je even wat belangrijks vragen. Ik zei ik moet even naar mijn kind. Ze zegt ja maar is belangrijk, ik zei ja maar mijn kind is belangrijker nu. Daarna eenmaal de vraag gesteld blijkt het gewoon een vraag te zijn over hoe je bepaalde zinnen in NL maakt Daarna heb ik uitgelegd dat ik liever naar mijn kind ga voordat er iets gebeurt en ze begreep het wel. Ze heeft zelf ook een dochtertje. Maar ze gaan er makkelijker mee om dan ik metmijn kindjes.
Haha heb zo'n buurvrouw heb al zeker 12x dr eerste zwangerschap bevalling en daarna allergische reactie op hechtingen aan moeten horen
Nou, de mensen die jullie kennen zijn niets tov mijn oma hoor! Nu en vroeger als we daar op bezoek zijn..(1 uur of 6 uur, maakt niet uit) aan een stuk door praten.. Als je ook maar even naar de tv durft te kijken zegt ze gewoon: Ik ben in beeld! En zet ze de tv uit, zodat we alleen naar haar kunnen kijken en luisteren. Als ik zeg.. Jaha oma! Dat heb je me nu al 6x gezegd, zegt ze gewoon: ja dat maakt niet uit! Ik moet het gewoon kwijt.
Onze buurvrouw is er ook zo een. Houdt je minstens een uur aan de praat over eh.. niets eigenlijk. Ik ontwijk haar zoveel mogelijk en haal bijvoorbeeld ook pas de container binnen als die van haar al weg is (of ik ren ) want ik heb ook geen idee hoe je zulke mensen afkapt. De vorige keer sloot ze zelf het gesprek af, dat ze naar binnen ging want ze hield al de hele tijd haar grote boodschap op. Okeeeee...
Wij hebben ook zo'n kennis die wij paar keer per jaar zien op verjaardagen. Één spraakwaterval! En ze heeft ook totaal geen interessante praat maar zelf vind ze dus van wel. Iedereen moet naar haar luisteren, ze luistert niet naar jou en alles is bij haar tien keer erger of leuker. Vermoeiend! Zo te doen met haar man en kinderen.
Ohhhhh.... wat ben ik heerlijk niet alleen zeg! Zo herkenbaar allemaal, vooral dat helemaal startklaar staan, de deurknop in je handen en dan nog niet weg komen. En altijd dezelfde verhalen, maar ook die overtreffend trap. Poeh... Ik durf dus gewoon niets te zeggen meestal en dat vind ik zo mutserig van mezelf!!
Mijn man heeft daar een handje van *grinnik*. Vanavond onder het eten ook weer: Mijn dochter zat vreselijk met haar toetje te kneien, mijn man was iets aan het vertellen, maar ik sprak even mijn dochter aan dat ze netjes moest eten. Mijn man tettert dan vrolijk verder. Echt hè...hoe irritant. Ik zeg dan ook gewoon hoor dat hij even moet wachten. Net of ik met 3 kinderen aan tafel zit ipv 2 . Wij hebben ooit een vervelende situatie thuis gehad waarbij mijn vader en stiefmoeder geen contact meer hadden met mijn zusje. Zij voelde zich natuurlijk superkl*te. Dan ging mijn man daar in de avond even langs om een kopje koffie te drinken en stak hij vervolgens een heel verhaal af over 1 of andere auto, wat echt niemand op dat moment interesseerde. Hij heeft dan ook echt niet door dat hij net zo goed tegen een muur kan praten. Mijn stiefmoeder heeft op een gegeven moment maar gewoon gezegd dat het haar echt geen biet interesseerde. Oh, en wat hij ook vaak doet: moppen vertellen die hij op radio Veronica heeft gehoord die ik echt zooooo flauw vind. En als ik dan op een gegeven moment iets zeg van "jaja, nu weet ik het wel", dan zegt ie ook nog "nou, nog 1 dan". En dan komen er nog een stuk of 5... Maar verder is hij wel heel lief hoor .
Haha ja meerdere zelfs Mijn vriend kan een uur lang lullen over 1 ding. Vooral als hij iets wilt uitleggen of iets duidelijk wilt maken kan hij 3 keer hetzelfde vertellen alleen dan 3 keer in een ander jasje... Ik heb hem dat al vaker gewoon gezegd, vl je zegt nu al 3 keer hetzelfde alleen 3 keer in een andere vorm, ik snapte het de eerste keer ook wel Een oud collegaatje/vriendin die ik begeleid heb op het werk kan ook zo ratelen. Kom je met geen woord tussen. Ze is verstandelijk niet helemaal 100% en is blij met vriendschappen dus haar laat ik altijd maar Een andere vriendin heeft het altijd slechter, is altijd zieliger, haar kinderen net wat beter bla bla bla.. Verteld dingen ook meerdere keren en pikt mijn grapjes Tegen haar zeg ik gewoon ' oja dat heb je al eens gezegd '.
Ja.. Onder andere schoonmoeder. En maar zeuren dat het zo lang duurt voordat de koffie er is, maar je hebt gewoon geen tijd om het te halen. Zelfs als je opstaat om het te doen, sta je gegarandeerd nog 10 minuten rechtop naar het (vaak niet heel erg boeiende) verhaal te luisteren. En als het dan 1 seconde stil is doe je een poging, zet een stap naar de deur en begint ze weer... Ik voel me dan echt motorisch gestoord ook, omdat ik van 4 meter ver al naar de deurklink wil grijpen, met 1 been in de lucht en hoofd naar schoonmoeder gericht. Soms blijf ik dan (als ik eenmaal aangekomen ben) nog een paar minuten langer in de keuken staan. Gewoon voor wat stilte aan mn hoofd.
Ja,mijn overbuurvrouw (rond de 60 jaar). Ik kan 10 keer zeggen dat ik weg moet omdat ik anders te laat op m'n werk kom maar het lijkt wel of het niet doordringt ofzo?? Ze praat gewoon verder.. Ook onderbreekt ze mij gewoon midden in een zin,echt alsof ze niet doorheeft dat ik aan het praten ben..
Wat je eens kan proberen is vragen; Mag ik je even onderbreken? Vaak zijn ze dan ff verbaasd en kan je mooi zeggen dat je het gezellig vond maar nu echt weg moet naar een urgente afspraak...
Uhm ja die ken ik.. En over het algemeen geef ik gewoon aan dat ik moet gaan, en dan ga ik ook gewoon en onderbreek ik het verhaal.. Simpel..
Ik ben de laatste keer ook echt m'n auto ingedoken met de mededeling: "En nu ben ik ECHT weg,doeiiii"..
Mijn vader is zo'n man... Is echt zwaar vermoeiend! Ik sta gewoon op en ga doen wat ik moet doen,luister soms half en zeg het soms ook tegen hem. Mijn moeder wordter wel dol van soms,dat eeuwige geratel, wat mijn oudste zus ook heeft gekregen. Klinkt gek,maar dat had ze niet en is gaandeweg de jaren erger geworden...
Jaaaaa vreselijk.. M'n vriend kan dat ook heel goed, over een spel ofzo. En dat vind ik prima, vind gamen zelf ook leuk dus vind het meestal wel interessant, maar niet als ik naar de wc moet en het al twintig minuten sta op te houden..