Ik vind het echt zo gek, sinds ik 34 weken zwanger ben krijg ik op het schoolplein en overal steeds reacties als; "ach meid, gaat het nog wel?" en "ach, ach, als ik je nog steeds aan zie komen fietsen met je dikke buik" en "ja je ziet het ook, je hebt het zwaar he?" en " je hebt nu ook zo'n zwangerschapsmasker gekregen he?" Ja, dat had ik zelf nog niet gezien in de spiegel..... Ik weet dat ik er niet echt top meer uitzie, maar verder red ik me nog wel. Juist het fietsen gaat beter dan lopen. Wel goed bedoelt allemaal, maar soms denk ik: hou toch je kop, ik red me prima. Ik kan slechts nog een maand in bed gaan liggen en gaan afwachten... Ik ga me bijna schamen voor hoe ik eruit zie, als ik er dan zo "zielig" bijloop.... Meer mensen hier last van?
nou, ik heb er ook last van en ik zie er helemaal niet zielig uit ofzo (vind ik zelf dan... ) Maar gewoon de goedbedoelde bemoeizucht van mensen: dat ik niet te lang moet shoppen, lopen, trappen lopen, werken... pffft.... Als het niet gaat doe ik het niet hoor! Fietsen gaat hier inderdaad ook prima. Zal blij zijn als volgende week mijn verlof ingaat...
Ik heb juist dat ik mensen eraan moet herinneren dat ik toch echt geen werk meer ga verrichten na de kerstvakantie omdat ik dan ben uitgerekend. Of dat ik niet in maart een weekend weg ga met een stel zuipende studenten aangezien ik dan vrij kort daarvoor bevallen ben en een kleine thuis heb die borstvoeding krijgt. En nee, ik ga ook niet in februari naar een feest van mijn studievereniging Maar goed, dat zal wel met de leeftijd te maken hebben Soms was het wel fijn geweest als mensen iets meer begrip hadden getoond voor mijn situatie.
Ja, ik herken het. Kreeg gisteren nog een: "Jij bent toch zeker niet met de fiets?"Raar hoor. Mensen vinden blijkbaar dat ik een nogal forse buik heb (de tweelingopmerking krijg ik minstens twee keer per dag maar da's een ander topic ) want ze hebben nu al medelijden met me omdat ik nog drie maanden moet.
Ik herken het hoor! Vrijdag nog, ik had een kerstborrel van mijn werk. Ik daarheen, uurtje reizen in totaal! Iedereen vond het zo dapper dat ik gekomen was! Pardon? Ik hoef de trein niet te besturen hoor! Nou ja en iedereen de hele tijd: agossie... Naar mate de avond vorderde kreeg ik steeds meer medelijdende blikken! Nou ja, ik ben toch vrijwillig gekomen?! Maar iedereen kon het wel ontzettend waarderen, dat dan wel weer! Maar ook in de winkels etc. Iedereen kijkt vol medelijden naar je!
Haha, dat was bij mij echt precies hetzelfde. Ik kreeg de vraag of ik weer mee ging naar de vierdaagse camping (in Nijmegen), om daar een week gaan te feesten etc., terwijl ik die week 39 weken zwanger zou zijn: ehm nee, ik ga niet mee! En idd ook allemaal studiereizen/studentenfeesten etc. etc. Sommigen waren dan ook echt heel verontwaardigd als ik zei dat ik niet kon .
geen last van medelijden gelukkig mijn vrienden wouden deze kerst gaan skieen en snowboarden en wilden perse dat ik meeging, pff dat was ietsje te weinig inlevingsvermogen maar na goede uitleg viel het kwartje wel
ik herken het, ik heb het ook met mijn werk, ben trimster dus til elke dag nog honden, mensen doen al zo gauw alsof je gehandicapt bent. maar als je je goed voelt, waarom zou je dan alles moeten laten, gewoon lekker blijven fietsen en doen
Lol.. zou echt grr worden als dat zo ging bij me ik krijg vaak alleen maar opmerkingen van: "hou je t nog vol?" of "nog even doorzetten he!" maar dat medelijden zie ik ook wel soms dat ze echt zitten van "aww je hebt t zwaar he?!" en dan denk ik.. Shut up! de tweeling opmerkingen al tich keer gehoord.. (mn buik is kleiner dan de vorige zwangerschap dus waarom blijven ze dat nog steeds zeggen!?) haha En of ik in de bus niet wil zitten vriendinnen die ineens vinden dat je je boodschappen niet mag tillen... of iets niet mag opruimen.. is allemaal aardig bedoeld maar je voelt je idd niet echt serieus genomen.. alsof je echt iets ergs mankeerd ofzo
nou ja, een plaats aanbieden in de bus ofzo vind ik eigenlijk niet meer dan normaal. je kunt als zwangere toch ook heel veel last van je rug hebben? ik bied ook altijd mijn plaats aan een hoogzwangere aan. is het niet nodig hoor ik het ook wel. verder ben ik nogal verbaasd, ik weet niet hoe zwaar zo'n buik kan zijn, maar nog steeds lijkt het me iets heel bijzonders. ik had nooit verwacht dat mensen echt medelijden zouden tonen..
jaaa zo herkenbaar!,. Hier worden dingen gezegt als "och zit het ernog steeds in" "je buik staat op ontploffen" "het schiet maar niet op he" "och sneu voor je" "je waggeld nu wel heel erg" Echt van zulke dingen,. sommigen komen echt raar uit dehoek en dan denk ik ook tis geen ziekte....Anyway mij boeit het niet wat ze zeggen
Hier bij mij doen ze dat al 2 maand.....in de winkel en vooral op de school van mijn dochter....ze denken allemaal al een maand dat ik al uitgerekend was....sja, ben 2 maart uitgerekend. Ja ik heb een mega buik en lijk aan het eind, maar word zo moe van dat gezeur....
Ha ha leuk om te lezen! Inderdaad denken ze bij mij ook dat ik met 34 weken al uitgerekend was en vragen steeds. "hoelang nog?" Als ik dan zeg; kan nog zeker een maand duren; Ach nee he? Zolang nog, als je dat maar red! Da's nog een heel tijdje.... Trouwens er wordt ook op kleding gelet Mijn jasje zat inderdaad strak, heel leuk, met een riempje boven de buik. Het hoorde een soort van getailleerd te zitten. Dan hoor je weer; dat jasje kun je ook niet lang meer aan, nog even en de knoopjes barsten open. Heb ik nu inderdaad een tent aan; O gelukkig, ze heeft wel een ander jasje aan. Hier heb je weer wat ruimte in... Ik ben schijnbaar een grote bezienswaardigheid... Begrijp me niet verkeerd, gewoon interesse vind ik heel leuk hoor!
pffff, ik was allang een keer uit mijn slof geschoten met al die hormonen in mijn lijf ze praten tegen je alsof je een kleuter bent of iemand met een heeeeeeeeel laag niveau, echt dat hoeft niemand bij mij te doen, wie weet komt dat nog wel, maar ik ben gelijk klaar met zulke theemutsen
Ik kreeg laatst ook een opmerking naar mijn hoofd geslingerd over mijn omvang en hoe lang ik nog moet. Zo erg, dat ik hem niet eens onthouden heb! Of inderdaad de vraag 'hoe lang moet je nog?' gevolgd door 'ga je dat wel redden dan?'. Nou, dat kind komt er echt wel uit hoor als het daar aan toe is en mijn lijf kan het tot die tijd echt wel aan! Ook de opmerkingen je ... zeker niet meer? Toen ik net zwanger was kreeg ik de opmerking 'rijdt zeker geen motor meer?' Op zich wel een begrijpelijke opmerking, maar die meewarende blikken als ik zei 'waarom niet?' Ik heb uiteindelijk tot 7 maand nog gereden. Zo! Belangstelling is leuk, maar de 'ach' en 'o gossie' mogen van mij achterwege blijven.
Vanavond moet ik naar een receptie toe. Daar zijn ook mensen die mij nog geeneens zwanger hebben gezien. En ik ben nu als een tonnetje zo rond en dik. 'k Houd overal vocht vast. Vind mezelf ook echt niet mooi meer. En m'n buik ook niet. Veel te dik. Ik heb er absoluut geen zin in! Heb geen zin om als attractie daar rond te lopen! En ik heb vooral geen zin in reacties/opmerkingen van mannen. Van die zogenaamde goedbedoelde. Ben nu 36 weken en 5 dagen zwanger.
Yep heel herkenbaar. Ik heb niet echt een grote buik daar ligt het niet aan maar al redelijk lang last van BI. Er zijn zelfs mensen die me na doen op straat (waggelen) Mijn eigen moeder begon al met 20 weken te zeuren dat ik maar in de ziektewet moest en nu zijn ze van mening dat ik ons kindje eerder moet laten halen. Ik krijg nl een ks en heb ervoor gekozen om 40 weken uit te dienen terwijl de gyn al wel met 39 weken ons kindje wil halen. Nou of ik gek ben geworden laat dat kind er toch uithalen kijk hoe je loopt. En vorige week ging ik mijn zoontje halen van de peuter op de fiets kreeg er gelijk opmerkingen over van jij durft ect. Word er gek van maar dan nog het meest van mijn familie die doen echt of ik invalide ben mede door die bi maar ook door mijn buik. Welke idioot denkt dat de laatste loodjes makkelijk zouden zijn maar dat geeft ze voor mij geen reden om te doen of ik invalide ben.I Ik zeur niet klaag niet ben gewoon hoogzwanger
Dat medelijden is inderdaad niet leuk, maar als ze helemaal geen rekening met je zwangerschap houden is het ook weer niet goed, ja toch? Ik vind het eigenlijk ALTIJD irritant om het met 'vreemde' mensen of vage kennissen over mijn zwangerschap te hebben, hoe ze ook reageren Voor mijn gevoel begrijpen ze mijn gevoelens en emoties toch niet (zelfs niet als het vrouwen zijn die zelf kinderen hebben gekregen). Ik kom op dit moment gewoon even van een andere planeet, en ik wil met alle liefde over allerlei onderwerpen met je praten, maar niet over mijn zwangerschap. Dat is iets wat ik het liefst alleen met mijn mannetje, vriendinnen en een handjevol naaste familie deel. Oh ja, en met dit hele forum
Jaaaaa precies! Al die gesprekken gaan idd. over 'hoe ik me voel', 'of alles wel goed gaat', 'ik zou niet met je willen ruilen' (m'n zus die ook zwanger is, maar gewoon veel slanker), 'red je het nog', 'slaap je nog wel goed', 'misschien word het wel een kerstkindje', etc. etc. En steeds maar weer hetzelfde zeggen, dat het wel goed gaat, maar dat het wel zwaar wordt, en dat ik vocht vasthoud en dat slapen idd. ook niet goed meer gaat..... WAAAAAAAAAAAAAAAAH! Ik vond in het begin al zo dat mensen dus echt allemaal dezelfde vraag stellen: "En... hoe voel je je? Ben je ook misselijk (geweest)?" -36w5d-